ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΙΤΙΟΣ,Πτολεμαϊδα. Επειδή σ' ολόκληρη την Ελλάδα είναι κατάσπαρτα τα οστά των αγωνιστών της Εθνικής μας Αντίστασης και του ΔΣΕ και είναι αδύνατο να ανεγερθούν ισάριθμα μνημεία για να μνημονεύονται οι ηρωικοί νεκροί του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα, προτείνω να καθιερωθεί μια μέρα του χρόνου ως Μέρα Μνήμης των πεσόντων αγωνιστών.Αυτή η μέρα πιστεύω πως θα 'πρεπε να 'ταν η 30ή Μαρτίου, μέρα εκτέλεσης του Νίκου Μπελογιάννη, ή πιθανόν κάποια άλλη, που θα συνδέεται με τους αγώνες και θυσίες των αγωνιστών του Λαϊκού μας κινήματος. Θα 'ναι ελάχιστος φόρος τιμής από εμάς προς εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ, υπερήλικας Μακρονησιώτης - Κομμουνιστής, από τη Ρόδο. Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε θέματα οικολογίας. Γράφει: "Παρακολουθώ το επιστημονικό γερμανικό περιοδικό "GEOLOG" που ασχολείται από το 1985 με το φαινόμενο του "Θερμοκηπίου" στον πλανήτη μας. Είναι αυτό που ευθύνεται για τις μεγάλες καταστροφές των πλημμυρών, που προέρχονται από το μεγάλο ρήγμα της Οζονόσφαιρας που προστατεύει την ατμόσφαιρά μας. Αυτό το ρήγμα διευρύνεται συνεχώς με τη μόλυνση του περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα να εισχωρούν στην ατμόσφαιρα οι υπεριώδεις ακτινοβολίες του Ηλιου που προκαλούν τη μεγάλη θέρμανση. Σαν συνέπεια, ο ήλιος απορροφά τρομερές ποσότητες νερού που δημιουργούν στη συνέχεια αυτές τις πλημμύρες.. Οι Γερμανοί γεωλόγοι έχουν αποφανθεί ότι οι πλημμύρες θα συνεχίζονται και από χρόνο σε χρόνο θα γίνονται μεγαλύτερες, βάζοντας σε κίνδυνο την ανθρωπότητα.

Δυστυχώς όμως δεν είδα τα ΜΜΕ να ασχολούνται όσο θα 'πρεπε και να ενημερώνουν τον κόσμο, για το τρομερό θερμοκήπιο και τις συνέπειές του.

Ηδη η στάθμη των Ωκεανών έχει ανέβει 2 πόντους. Στην Ανταρκτική αρκετά παγόβουνα άρχισαν να λιώνουν και μεγάλοι όγκοι πλέουν στον Νότιο Ατλαντικό. Κατά τους γεωλόγους οι Κάτω Χώρες κινδυνεύουν άμεσα, καθώς και το Μπαγκλαντές στον Ινδικό. Επίσης και ο ποταμός Μισισιπής στις Νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ λόγω του παραπάνω φαινομένου έχει δημιουργήσει σε πολλές πολιτείες της Αμερικής τρομερές πλημμύρες.

ΜΑΝΟΛΗΣ Γ. ΔΡΙΔΑΚΗΣ από Αθήνα. Παρακολουθώ στο "Ριζοσπάστη" το αφιέρωμα για τα 50χρονα του ΔΣΕ. Οντως η παρουσίαση των γεγονότων αντανακλά την ιστορική αλήθεια, χωρίς συγκαλύψεις και υπερβολές. Αυτό όμως που διερωτάται κάποιος που ενδιαφέρεται για την ιστορική αλήθεια και προβληματίζεται για τα γεγονότα στη συγκεκριμένη περίοδο, είναι πώς το γιγάντιο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης οδηγήθηκε στην υποταγή και στις αδηφάγες ορέξεις του αγγλικού ιμπεριαλισμού και της ντόπιας αντίδρασης. Ενώ είχε την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, με ένα στρατό 130.000 ανδρών και μια πολεμική πείρα 3 χρόνων οδηγήθηκε στην ήττα; Δυστυχώς η ηγεσία του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, δεν εκτίμησαν σωστά τα γεγονότα. Δεν έλαβαν υπόψη τους τις προθέσεις των Αγγλων και της λεγόμενης κυβέρνησης του Καϊρου.

Είναι εύκολο βέβαια κάποιος να κρίνει τα γεγονότα, μετά από παρέλευση 50 και πλέον χρόνων. Ομως είναι σίγουρο, πως αν η ηγεσία του κινήματος είχε προετοιμάσει τον ελληνικό λαό από το 1943, και ο Δεκέμβρης του '44 θα ήταν νικηφόρος. Αλλα κι αν χανόταν η μάχη της Αθήνας, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ μπορούσαν να επιβληθούν.

Σε περίοδο σύγκλισης της οικονομίας μας προς την ΕΕ και σκληρής λιτότητας του λαού μας, έφτασε ο ...ατυχής Νέος Χρόνος. Τι ήθελε κι ερχότανε; Θα πεινάσει κι αυτός μαζί μας. Θα μου πείτε "πολύτεκνος" θα 'ναι, 365 κόρες του διαδοχικά θα μας φέρει. Θα δικαιούται επίδομα "πολυτέκνου"! Ποιος όμως θα του το δώσει; Δεν έμαθε ο δυστυχής, ότι διαμαρτύρονται οι πολύτεκνοι στη χώρα μας γιατί η κυβέρνηση περιορίζει τα επιδόματα; Και καλά κάνει! Οχι δα! Πολύ πάει σε περίοδο σύγκλισης να πληρώνουμε και ικανότητες αναπαραγωγής!

Μα κι αυτός ο Αη - Βασίλης, παρά την αγιοσύνη του, κάνει τις διακρίσεις του. Βλέπετε η λιτότητα δεν ισχύει για όλους σε τούτο τον τόπο. Θα φέρει τις βίλες, τα κότερα, τα πανάκριβα αυτοκίνητα, τις γούνες και άλλα πολυτελή είδη διά τους παραλήδες. Οσο για τον "λαουτζίκο" αυτός θα αρκεστεί σε ζωνάρια που θα του φέρει, σε πολλούς βεβαίως χρωματισμούς, για να σφίγγει την κοιλιά του, όλο και πιο σφικτά!

Μα σε ποια εποχή ζούμε, θα μου πείτε τώρα, υπάρχουν στη χώρα μας φτωχοί και πεινασμένοι; Σωστά! Θα μου επιτρέψετε όμως, να παραθέσω μερικά στοιχεία, που μάζεψα από τον ημερήσιο Τύπο: Σε 300.000 ανέρχονται οι άνεργοι στη χώρα μας και ο αριθμός τους αυξάνει καθημερινά. Αλλες 300.000 είναι οι υποαπασχολούμενοι, 500.000 οι ξένοι λαθρομετανάστες, 600.000 οι μικροσυνταξιούχοι όλων των Ασφαλιστικών Ταμείων (πλην ΟΓΑ) και 80.000 οι άστεγοι Τσιγγάνοι που μένουν με τρισάθλιες συνθήκες σε τσαντίρια και σε χαμοκέλες.

Πώς θα σταθούν στη ζωή, όλοι αυτοί "της γης οι κολασμένοι"; Τι περιμένουν οι αρμόδιοι εντολοαποδέκτες της σύγκλισης; Ν' αυτοκτονήσουν; Εξ άλλου είχαμε πριν δυο χρόνια μια αυτοκτονία, του Γιάννη Σαμιώτη, απολυμένου από τη βαμβακουργία "Γιουνικότ". Και μια απόπειρα, την απλήρωτη εργάτρια Ιωάννα Γιακουμάκη της "Φιλικοπλάστ".

Σ' όλα αυτά οι κύριοι αρμόδιοι θα μας απαντήσουν δήθεν καλοκάγαθα: "Κάντε υπομονή και κουράγιο, θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες"! Ως πότε όμως; Οι δυναμικές κινητοποιήσεις τόσων και τόσων κλάδων, ναυτεργατών, καθηγητών, εργατών, συνταξιούχων τον τελευταίο καιρό δείχνει ότι πια δεν πάει άλλο η κοροϊδία, όλος ο εργαζόμενος κόσμος σιγά σιγά αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να στέκεται απαθής μπροστά στο χαντάκωμα της ζωής του, που του ετοιμάζουν οι κυβερνώντες του. Γι' αυτό και θα κατέβει ενωμένος, σε νέους αγώνες.

ΚΟΜΝΑΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΕΛΟΥΔΑΚΗΣ από τα Χανιά, με αφορμή το δημοσίευμα της εφημερίδας μας (16 - 2) "Η τύχη των παιδιών του Εμφυλίου", που αναφέρεται και στα στρατόπεδα ανηλίκων, καταθέτει την προσωπική του μαρτυρία σαν πολιτικός κρατούμενος που ήταν στο Ιντζεδίν: "Από τον "Παράδεισο" της Κηφισιάς (που ήταν κρατούμενα ανήλικα παιδιά), μας φέρνουν μια μέρα καμιά 25άρια, αν θυμάμαι καλά, νεολαίους. Δύσκολο να περιγράψει κανείς την όλη κατάστασή τους και προπαντός την ψυχολογική! Αμέσως η ομάδα πολιτικών κρατουμένων, έριξε όλο το βάρος της για συμπαράσταση των χτυπημένων αυτών "πουλιών", με αγάπη, υλική βοήθεια, μόρφωση.

Σε λίγο τα παιδιά αυτά έγιναν άλλοι άνθρωποι. Αυτό όμως δεν άρεσε στους υπηρέτες της Φρειδερίκης και αποφάσισαν να τα πάρουν από κοντά μας τα παιδιά με άγνωστο προορισμό. Και τότε, σε ελάχιστα λεπτά έγινε αυτό, που με μέτρο την αιωνιότητα, μετράει το μπόι του ανθρώπου και που δεν μπορεί ν' αποδοθεί με λίγες γραμμές.

Ηταν μεσημέρι και οι θάλαμοι κλειστοί. Οι φύλακες φώναζαν τα ονόματα των παιδιών και αυτά έβγαιναν ένα - ένα έξω από το θάλαμο και ξαφνικά έπαιρναν φόρα στα 10 - 15 μέτρα και έδιναν μια "κουτουλιά" στον τοίχο. Ενα "ντουκ" στον τοίχο και τα 16άρικα παλικαράκια πέφτανε αναίσθητα κάτω. Δεν αναφέρω τα δικά μας συναισθήματα, αναφέρω μόνο, πως και των φυλάκων έσπασαν τελείως τα νεύρα.

Η μεταγωγή ματαιώθηκε. Τα παιδιά σώθηκαν. Μάθαμε τότε πως η είδηση μεταδόθηκε από ξένους ραδιοσταθμούς και έγινε γνωστή στον έξω κόσμο.

Εχουν περάσει από τότε σαράντα πέντε χρόνια και δε θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες. Ομως γεγονότα τέτοια τραγικά δεν είναι πια μια προσωπική υπόθεση, είναι μια από τις πολλές ηρωικές "λεπτομέρειες" που συνθέτουν τη βασανιστική πορεία του λαϊκού μας κινήματος".

Ο αναγνώστης του "Ρ" ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΙΤΗΣ από το Χαλάνδρι, μας έστειλε τη διπλανή φωτογραφία, με τα καμένα δάση, που τράβηξε ο ίδιος τον Δεκέμβρη του '96 κατεβαίνοντας το δρόμο από τον Αγιο Πέτρο προς Νέα Μάκρη. "Επανειλημμένα - γράφει - έχει ασχοληθεί και ασχολείται η εφημερίδα μας για το περιβάλλον, το περιβάλλον που δεν προστατεύει η πολιτεία. Ποιο θα είναι το "Μέλλον" των Καμένων Δασών, το δείχνει και η περίπτωση της Καμένης Πεντέλης που οικοδομείται, όπως μας μαρτυρά και η φωτογραφία".

Μήπως οι "αρμόδιοι" έχουν να μας δώσουν κάποιες εξηγήσεις, που οφείλουν να κάνουν, παίρνοντας επιτέλους ξεκάθαρη θέση, απέναντι στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος των δασών μας από τους "γνωστούς - άγνωστους" οικοπεδοφάγους;

Εχοντας παρακολουθήσει πρόσφατα τη μεγαλειώδη παράσταση της τραγωδίας του Αισχύλου "Προμηθέας δεσμώτης", με την εμφάνιση των μυθολογικών και διαχρονικών όντων που εκπροσωπούσαν Κράτος και βία, σε πλήρη δόξα και αποθέωση, σκέφθηκα πως εξακολουθεί να ισχύει η διαπίστωση ότι "το κράτος είναι μηχανή, για τη διατήρηση της κυριαρχίας μιας τάξης, πάνω στην άλλη". Φυσικά ζώντας στο τέλος του αιώνα θα πρέπει να προσαρμόσουμε το αξίωμα ως εξής: "Κράτος είναι μηχανή για τη διατήρηση της κυριαρχίας του πολυεθνικού κεφαλαίου πάνω στους πολίτες". Θλίβομαι βλέποντας τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα σ' όλη την Ευρώπη - όπου φυτοζωούν εκατομμύρια άνεργοι - παρόλο που στην πολιτική σκακιέρα παίζουν οι σοσιαλιστές, ως διαχειριστές της εξουσίας, για την ανάπτυξη των στόχων του Μάαστριχτ.

Εχουμε κυβερνηθεί από εθνικοσοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, σοσιαλαναμορφωτές - εκσυγχρονιστές, καταλήγοντας σήμερα να ορίζουν τη μοίρα μας οι "σοσιαλμαστριχτιστές".

Και το τραγικό είναι - σύνηθες φαινόμενο των καιρών μας - πως πολλοί απ' αυτούς στα νιάτα τους, όπως και φτασμένοι καλλιτέχνες άλλωστε, είχαν επιβιβαστεί στο μεγάλο όχημα της Αριστεράς και φθάνοντας στο σταθμό που ήθελαν, προβεβλημένοι πια, κίνησαν σ' άλλους δρόμους για να τρυγήσουν καρποφόρους καρπούς.

Αναλογιζόμενος το μέλλον που το πολυεθνικό κεφάλαιο οριοθετεί και οροθετεί προσχεδιάζοντας στην πολιτική σκακιέρα σικέ παιχνίδια με προκαθορισμένες τις κινήσεις για τα "Ματ", συμπεραίνω πως μια λύση μόνον υπάρχει: Η διεθνής αντίσταση των λαών απέναντι στο πολυεθνικό κεφάλαιο, που στραγγίζει τη ζωή μας.

Με τιμή κι αγάπη

ΙΑΣΩΝ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Δάφνη - Αθήνα