- Ποια είναι σήμερα η προοπτική για το συνεταιριστικό κίνημα και τι μπορεί να γίνει;

- Δ. Ξυλογιάννης: Η πολιτική της ΕΕ, η Κοινή Αγροτική Πολιτική και η Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, είναι γνωστή και οδηγεί στο ξεκλήρισμα εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών και στην πλήρη διάλυση των συνεταιρισμών έναντι των Ομάδων Παραγωγών που προωθούνται. Οι συνεταιρισμοί, όμως, μπορούν να στηρίξουν τους μικρομεσαίους αγρότες, υπό προϋποθέσεις. Πρώτα πρώτα πρέπει να στηριχτεί ο πρωτοβάθμιος συνεταιρισμός, το κύτταρο του συνεταιριστικού κινήματος. Εκεί πρέπει να δοθούν κίνητρα να στηριχτούν οι οργανώσεις για να δημιουργηθεί υποδομή για, από κοινού, χρήση των μηχανών, για τον εφοδιασμό με γεωργικά εφόδια των αγροτών κλπ. Γιατί αν πραγματικά θέλουμε να στηρίξουμε τον μικρομεσαίο αγρότη, δεν μπορούμε παρά να ενισχύσουμε τον πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό, τη βάση του συνεταιριστικού κινήματος, το κύτταρο του συνεργατισμού, γιατί μόνος του ο παραγωγός δεν μπορεί να επιβιώσει.

Σε ευρύτερη κλίμακα βεβαίως, πρέπει να ενισχυθούν οι δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις. Τέτοια πολιτική στήριξης του συνεταιριστικού κινήματος ούτε θέλει ούτε μπορεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση και τα κόμματα που υποκλίνονται στην πολιτική των Βρυξελλών, εφ' όσον δεν είναι διατεθειμένα να έρθουν σε αντιπαράθεση με την ΕΕ. Και, βεβαίως, ούτε τα συνεταιριστικά - αγροτικά στελέχη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ δεν μπορούν να αντισταθούν, αφού έχουν επιλέξει να εξωραϊζουν την πολιτική της ΕΕ. Γι' αυτό και καλούμε τους αγρότες να συσπειρωθούν και να αγωνιστούν με φανατισμό, να ψηφίσουν και να ενισχύσουν τους συνδυασμούς της "Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας", ώστε πιο αποφασιστικά να αγωνιστούν, για να στηριχτεί ο συνεταιρισμός και, τελικά, να υπερασπίσουν το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών.

- Γιατί πρέπει να ενισχυθεί η "Λαϊκή Αγροτική Ενότητα", έναντι των άλλων παρατάξεων, στις εκλογές αυτές των συνεταιρισμών;

- Θ. Λαπαϊνιώτης: Οι τελευταίες μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις ανέδειξαν τα πραγματικά προβλήματα των αγροτών, έδειξαν την πολύ άσχημη προοπτική που διαγράφεται σε βάρος της αγροτικής οικονομίας και των μικρομεσαίων αγροτών της χώρας. Εκεί φάνηκε καθαρά ποιοι αγωνίζονται και λένε την αλήθεια στους αγρότες, ενώ τα πρωτοκλασάτα αγροτικά στελέχη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (ΠΑΣΕΓΕΣ - ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ κλπ) ενεργούν διασπαστικά ενάντια στο αγροτικό κίνημα. Ταυτόχρονα, αποκαλύφθηκαν και οι δυνατότητες του ενωμένου διεκδικητικού αγώνα των αγροτών όταν συσπειρώνονται και αγωνίζονται με βάση τα πραγματικά προβλήματά τους. Οι συνδικαλιστές - συνεταιριστές της "Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας" πρωτοστάτησαν μαζί με άλλους αγρότες - αγωνιστές που συσπειρώθηκαν μαζί τους στον ηρωικό αγώνα που, έτσι ή αλλιώς, θα συνεχιστεί. Αυτή η εμπειρία πρέπει να αξιοποιηθεί, τώρα, στις εκλογές και να ενισχυθεί η ΛΑΕ, που μπορεί να συσπειρώσει αγωνιστικά τη συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών, με βάση τα πραγματικά τους συμφέροντα.

- Γ. Παττάκης: Εμείς λέμε ότι υπάρχουν ευθύνες στους συνεταιριστές των κομμάτων που ως πλειοψηφίες των συνεταιριστικών οργανώσεων λειτούργησαν κατά των πραγματικών συμφερόντων των συνεταιρισμένων αγροτών. Τα φιλοκυβερνητικά αυτά στελέχη τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ όπως πχ στις τριτοβάθμιες αγροτικές οργανώσεις ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣ, ζημίωσαν το συνεταιριστικό κίνημα όχι μόνον γιατί εφάρμοσαν την αντιαγροτική πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων εκτελώντας τις εντολές των δύο μεγάλων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ), αλλά και με την κακοδιοίκηση, την αδιαφανή λειτουργία τους και με τους εκατοντάδες και χιλιάδες συνολικά ρουσφετολογικούς διορισμούς που έκαναν στις οργανώσεις, για να εξασφαλίσουν εκλογική πελατεία στα κόμματα του δικομματισμού...

Ομως, έχουν και οι αγρότες ευθύνες για το ποιους επιλέγουν και με ποια κριτήρια, στις διοικήσεις των συνεταιρισμών. Τα δυο μεγάλα κόμματα προσπαθούν να κομματικοποιήσουν τις εκλογές για να υποχρεώσουν ουσιαστικά τους αγρότες να ψηφίσουν στους συνεταιρισμούς με κομματικά κριτήρια. Τώρα, μέσα από τους ηρωικούς αγροτικούς αγώνες οι αγρότες, πιστεύω, συνειδητοποιούν την ανάγκη αγωνιστικής συσπείρωσης. Γιατί διαπιστώνουν ποιοι μπορούν να δώσουν για τα κοινά τους συμφέροντα τη μάχη και μέσα από τις διοικήσεις των συνεταιριστικών οργανώσεων, για τη στήριξη των εισοδημάτων και της ίδιας της προοπτικής της αγροτικής παραγωγής. Με την εμπειρία του αγώνα μπορεί και πρέπει να προκύψουν αγωνιστικά ψηφοδέλτια όπως επιδιώκει η "Λαϊκή Αγροτική Ενότητα" να εκφράσει με τα ψηφοδέλτιά της και με στόχο την ανάπτυξη των συνεταιρισμών.

- Σπ. Τσιοτινός: Ηρθε η ώρα όλοι οι αγρότες που αγωνιζόμαστε να παραμείνουμε στα χωράφια μας, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Εάν κι αυτή τη φορά, με τις παραπλανητικές δηλώσεις των στελεχών και υπουργών, η πλειοψηφία των διοικήσεων των συνεταιρισμών πάει στη μια ή την άλλη παράταξη των δύο κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τότε η κατάσταση θα είναι τραγική γιατί οι συνεταιρισμοί θα οδηγηθούν σε πλήρες αδιέξοδο. Μόνη ελπίδα είναι να αναδείξουμε τίμιους συνεταιριστές αγωνιστές που συσπειρώνονται στα ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας". Είναι η μοναδική επιλογή που έχουμε, αν θέλουμε να ελπίζουμε και να παλέψουμε από καλύτερες θέσεις για την προοπτική μας.

Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

- Η κυβέρνηση μιλάει πάντα για στήριξη του συνεταιριστικού κινήματος. Πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει αυτό πραγματικά, με την πολιτική που ακολουθεί;

- Θανάσης Λαπαϊνώτης: Ασφαλώς έχουμε ένα εχθρικό περιβάλλον, που δημιουργείται με την όλη αντιαγροτική πολιτική ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς. Κι αυτό δυσκολεύει την κατάσταση γιατί η κυβερνητική πολιτική είναι αντιαγροτική και αντισυνεταιριστική. Στις περισσότερες συνεταιριστικές οργανώσεις, οι διοικήσεις, οι πλειοψηφίες που ανήκουν στις παρατάξεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν πιστεύουν στο θεσμό του συνεταιρισμού, αλλά ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες. Ετσι, π. χ. οι περισσότερες συνεταιριστικές οργανώσεις στην περιοχή μου π. χ. Αχαϊα - Κορινθία, αντί να δραστηριοποιούνται, περιορίζονται να νοικιάζουν το συσκευαστήριο λεμονιών π. χ., με αποτέλεσμα να μένει αναξιοποίητη η περιουσία του συνεταιρισμού και οι αγρότες να χάνουν εισόδημα, αλλά να ευνοούνται οι έμποροι στο Αίγιο και αλλού. Και η κατάληξη είναι οι συνεταιριστικές οργανώσεις να στρέφονται σε άσχετες δουλιές, όπως για παράδειγμα να λειτουργούν σούπερ μάρκετ ή να εμπορεύονται άλλα προϊόντα, αντί να ασχολούνται με τη συγκέντρωση, συσκευασία και το εμπόριο αγροτικών προϊόντων.

- Σπύρος Τσιοτινός: Τα πράγματα μιλάνε από μόνα τους! Εχουμε συνεταιριστικές οργανώσεις που σταματούν δραστηριότητες που είχαν αναπτύξει τα προηγούμενα χρόνια και λειτουργούν για λογαριασμό των εμπόρων. Οι οργανώσεις δεν έχουν καμιά μεταποιητική λειτουργία και ελάχιστες σχετικά είναι αυτές που μπορεί να κάνουν εξαγωγές. Οταν δεν μπορεί η ίδια η Ενωση να εμπορευτεί το προϊόν, να το συσκευάσει, να το μεταποιήσει και να το πουλήσει, χάνεται ένα σημαντικό κομμάτι από το εισόδημα των αγροτών και πάει στους εμπορομεσάζοντες. Πέραν αυτών οι περισσότερες οργανώσεις έχουν τα τεράστια χρέη που δεν επιτρέπουν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο...

- Ομως η κυβέρνηση, ιδιαίτερα, ενόψει των εκλογών στους συνεταιρισμούς προβάλλει και υπόσχεται την εξυγίανση και τον εκσυγχρονισμό του συνεταιριστικού κινήματος...

- Γιάννης Παττάκης: Κατ' αρχήν είναι το ζήτημα της ρύθμισης των συνεταιριστικών χρεών που δε γίνεται με τρόπο που να ευνοεί την ανάπτυξη των συνεταιρισμών. Και είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε την υποδομή της ΚΥΔΕΠ δεν παραχωρούν στις συνεταιριστικές οργανώσεις! Τελικά, θα περάσει στην Αγροτική Τράπεζα και θα την ξεπουλήσει! Ετοιμη υποδομή που πλήρωσαν οι αγρότες, η κυβέρνηση μέσω της ΑΤΕ την ξεπουλά στους ιδιώτες εμπόρους - αυτήν την εξυγίανση προωθεί η κυβέρνηση...

Το ίδιο γίνεται και στις εταιρίες μετοχικού ενδιαφέροντος της ΑΤΕ, τις οποίες πουλάνε σε ιδιώτες, ενώ και αυτές που πιέζονται να μεταβιβάσουν στις συνεταιριστικές οργανώσεις ζητάνε να τις πληρώσουν πανάκριβα και με.. αέρα. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εξυγιάνουν το χαρτοφυλάκιο της Τράπεζας. Ολες οι κυβερνήσεις - και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ πέρα από τη δημαγωγία τους - ποτέ δεν ήθελαν αναπτυγμένο συνεταιριστικό κίνημα και συνεταιριστικές οργανώσεις για στήριξη του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών. Χαρακτηριστικά να σας αναφέρω ότι στη Νίκαια Λάρισας, την περιοχή μου, φτιάξαμε ένα σπορόκεντρο και σήμερα υπολειτουργεί.

Η κυβέρνηση δε στηρίζει τους συνεταιρισμούς, δεν υπάρχει ειδική μεταχείριση κι αυτό ενώ και στο ίδιο το Σύνταγμα προβλέπεται η στήριξη του συνεταιριστικού κινήματος. Ετσι δε δίνονται χαμηλότοκα δάνεια ή άλλα κίνητρα για να γίνονται επενδύσεις υποδομής, οργάνωσης και καθετοποίησης της παραγωγής, ώστε να μπορεί πραγματικά να στηριχτεί το αγροτικό εισόδημα και η αγροτική παραγωγή. Βεβαίως, αυτό δε συμβαδίζει με την πολιτική της ΕΕ, που προωθεί τις Ομάδες Παραγωγών για να εφαρμόζουν την αντιαγροτική πολιτική και να προωθούν τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Γι' αυτό προτιμάνε τους ιδιώτες για τις επενδύσεις αντί να ενισχύουν τους συνεταιρισμούς.

- Τάσος Πασχαλούδης: Οταν η κυβέρνηση κάνει λόγο για εξυγίανση και στήριξη των συνεταιρισμών, στην πραγματικότητα εννοεί καθαρά την πώληση της περιουσίας τους και τη συρρίκνωση των δραστηριοτήτων, που, στην πορεία, οδηγεί σε χρεοκοπία. Για παράδειγμα στην Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης που ανήκω, για να ρυθμίσουν χρέη, υποχρέωσαν την ΟΓΣΘ να πουλήσει δύο οικόπεδα μεγάλης αξίας και έχουν βγάλει για πούλημα και τρίτο. Πέραν αυτού με τον τρόπο που ρύθμισαν τα χρέη, θα πρέπει η οργάνωση να πληρώνει κάθε χρόνο 700 εκατομμύρια δραχμές για εξόφληση χρεών συν 700 εκατομμύρια ακόμα, ενώ η οργάνωση αναμένεται ότι θα έχει έλλειμμα ένα δισ. δραχμές! Ετσι, όσο θα υπάρχουν οικόπεδα για να πουλάμε, θα υπάρχει και η οργάνωση. Αλλο παράδειγμα είναι τα δύο σπορόκεντρα της ΚΥΔΕΠ, που αντί να δοθούν στις κλαδικές οργανώσεις τα πήρε η ΑΤΕ, για να τα ξεπουλήσει σε ιδιώτες. Κι ενώ θα μπορούσε η χώρα μας να είναι το σπορόκεντρο της Ευρώπης, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα έχει εγκαταλείψει όλα στο όνομα της ΕΕ...

Επομένως δεν μπορεί κανένας αγρότης να περιμένει από την κυβέρνηση και από συνεταιριστές, που υποστηρίζουν την πολιτική της ΕΕ, είτε στο ΠΑΣΟΚ είτε στη ΝΔ ανήκουν. Η ενίσχυση των συνεταιριστικών δυνάμεων της Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας (ΛΑΕ), που σταθερά αγωνίζονται για την ανάπτυξη του συνεταιριστικού κινήματος ενάντια στην αντισυνεταιριστική - αντιαγροτική πολιτική, προβάλλει ως η μόνη λύση.

Στον απόηχο των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων, του ηρωικού αγώνα των μικρομεσαίων αγροτών για το δικαίωμά τους να παραμείνουν στα χωριά τους και να καλλιεργούν τα χωράφια τους, άρχισε από χτες η "μάχη των εκλογών" στις συνεταιριστικές οργανώσεις. Μια μάχη που θα κρίνει την παραπέρα πορεία του συνεταιριστικού κινήματος που εξαιτίας της αντιαγροτικής αντισυνεταιριστικής πολιτικής της ΕΕ και των εκάστοτε κυβερνήσεων, τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει στα πρόθυρα της διάλυσης και τη χρεοκοπία το συνεταιριστικό κίνημα.

Η "Λαϊκή Αγροτική Ενότητα", η παράταξη των κομμουνιστών, αριστερών, των αγωνιστών αγροτών δίνει τη μάχη για την ενίσχυση των ψηφοδελτίων της στις εκλογές των συνεταιρισμών, για την αγωνιστική συσπείρωση και την αλλαγή των συσχετισμών στις διοικήσεις των συνεταιριστικών οργανώσεων, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει τον αγώνα για τη στήριξη και ανάπτυξη του συνεταιριστικού κινήματος στη χώρα, ενάντια στιςεπιλογές των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που, απλώς, εξωραϊζουν την καταστροφική πολιτική της ΕΕ.

Ο "Ρ" σε μια προσπάθεια να ενημερώσει τους αναγνώστες του και την κοινή γνώμη ευρύτερα για την κατάσταση του συνεταιριστικού κινήματος και την προοπτική του, δημοσιεύει σήμερα κοινή συνέντευξη με τα γνωστά αγροτικά - συνεταιριστικά στελέχη της "Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας" (ΛΑΕ), Γιάννη Παττάκη μέλος της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα και μέλος του ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ, Δημήτρη Ξυλογιάννη συνεταιριστή από την Αρτα, Τάσο Πασχαλούδη μέλος του ΔΣ της ΟΓΣ Θεσσαλονίκης, Κώστα Κερκουλά μέλος του ΔΣ της Παναιγιάλειας Ενωσης Συνεταιρισμών, Σπύρο Τσιοτινό πρόεδρο της ΟΑΣ Νομού Τρικάλων "Η ΑΝΟΙΞΗ" και μέλος του ΔΣ της ΕΑΣ Τρικάλων και Θανάση Λαπαϊνιώτη συνεταιριστή, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αιγίου.

- Ποιος ο ρόλος του συνεταιριστικού κινήματος σήμερα;

- Γιάννης Παττάκης: Ο ρόλος του ασφαλώς είναι να στηρίξει την αγροτική παραγωγή και το αγροτικό εισόδημα. Να στηρίξει την ανάπτυξη της γεωργίας υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών. Αυτός ήταν πάντα ο ρόλος του και αυτός ο ρόλος είναι ακόμα πιο αναγκαίος σήμερα. Αλλά, όπως έχουν καταντήσει το συνεταιριστικό κίνημα σήμερα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με την αντιαγροτική και αντισυνεταιριστική πολιτική που εφαρμόζουν και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μετά την ένταξη στην ΕΟΚ, δεν μπορεί να γίνει αυτό. Σήμερα το συνεταιριστικό κίνημα βρίσκεται σε κατάσταση χρεοκοπίας. Την ΚΥΔΕΠ, τη μεγαλύτερη συνεταιριστική οργάνωση, με τζίρο εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών, αφού την καταχρέωσαν, τελικά τη διέλυσαν. Πολλές ακόμα συνεταιριστικές οργανώσεις, εταιρίες και επιχειρήσεις τις διέλυσαν και τις ξεπούλησαν (ΣΠΕ, ΣΠΕΚΑ, ΣΕΚΟΒΕ κλπ) ενώ άλλες μεγάλες τριτοβάθμιες - όπως η "Ελαιουργική" - και δευτεροβάθμιες είναι υπό χρεοκοπία και, φυσικά, δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο τους για τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος.

- Ποιος ευθύνεται για την κατάσταση αυτή, της διάλυσης και χρεοκοπίας;

- Κώστας Κερκουλάς: Το συνεταιριστικό κίνημα, η αρνητική πορεία του δεν είναι άσχετη με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΟΚ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το χρησιμοποίησαν για να καλύψουν την αντιαγροτική πολιτική τους. Το καταχρέωσαν με δάνεια για να κάνει αποθεματοποιήσεις προϊόντων για λογαριασμό του κράτους με τιμές μάλιστα, πολύ μεγαλύτερες απ' ό,τι αποφασίζονταν με τη συμφωνία των κυβερνήσεων στις Βρυξέλλες. Ο στόχος ήταν να κρύψουν τις ευθύνες τους και να μην αντιδράσουν οι αγρότες στην καταστροφική πολιτική της ΕΟΚ, η οποία σαν στόχο είχε τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος και των καλλιεργειών και τη μείωση, το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών.

Τις συνέπειες αυτές τις απέκρυψαν οι κυβερνήσεις, κι αυτό συνεχίζουν και σήμερα καθώς δεν ενημερώνουν τους αγρότες για τους στόχους και τις συνέπειες από τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, με την οποία άμεσα μειώνουν τις εξαγωγές κατά 21% και τις δαπάνες εξαγωγών κατά 36%.

- Σπύρος Τσιοτινός: Είναι γνωστό πως η ΚΥΔΕΠ ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγικός φορέας αγροτικών προϊόντων στη χώρα. Κι όμως, με την αντιαγροτική και αντισυνεταιριστική πολιτική που ακολουθήθηκε όλα τα χρόνια, με κατεύθυνση της ΕΕ, φθάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα. Με το να δίνουν τιμές μεγαλύτερες απ' αυτές που συμφωνούσαν κάθε φορά στις Βρυξέλλες για να μη φαίνεται η αντιαγροτική τους πολιτική και να μην αναλαμβάνουν το πολιτικό κόστος, κορόιδευαν τους αγρότες. Διαβεβαίωναν τους αγρότες πως τάχα εξασφάλιζαν καλύτερες τιμές, αλλά έκρυβαν ότι αυτό γίνεται με δάνεια που θα τους τα χρέωναν αργότερα...

Με τέτοια πρακτική που ακολουθείται και σήμερα δυστυχώς, είναι σίγουρο πως και οι υπόλοιπες οργανώσεις που έχουν επιβιώσει θα οδηγηθούν σε διάλυση. Κι αυτό, βεβαίως, δεν είναι ξεκομμένο από το στόχο του Διευθυντηρίου της ΕΕ και των άλλων αφεντικών, να φέρουν τον αγροτικό πληθυσμό στη χώρα μας από 22% στο 7%, να ξεκληρίσουν δηλαδή την πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών. Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη συσπείρωσης του αγροτικού κόσμου, να συσπειρωθούν όλοι όσοι πραγματικά παλεύουν για τους συνεταιρισμούς γύρω από τα ενωτικά ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας".Να στηρίξουν το ψηφοδέλτιο της παράταξης, γιατί πραγματικά αγωνίζεται για να στηριχτεί το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, είτε για λεμόνια πρόκειται, είτε για βαμβάκι κλπ.

- Δημήτρης Ξυλογιάννης: Το συνεταιριστικό κίνημα χτυπήθηκε ποικιλότροπα και δεν είναι μόνον η ΕΟΚική και η κυβερνητική πολιτική που το οδήγησαν στη χρεοκοπία. Τις κομματικές εντολές και τις αντισυνεταιριστικές αποφάσεις τις υλοποιούσαν στους συνεταιρισμούς οι φιλοκυβερνητικές πλειοψηφίες που πρόσκεινταν κάθε φορά στα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αυτό το ομολογούν τώρα, είναι γνωστός ο ρόλος του Κ. Μαρκούλη στην ΚΥΔΕΠ, είτε του Μ. Γαβαλά στην ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ, που ομολογούν πως έκαναν ό,τι τους διέτασσε ο υπουργός τους... Μετέτρεψαν τις συνεταιριστικές οργανώσεις σε μέσο για να περνάνε οι αντιαγροτικές πολιτικές, με αποτέλεσμα αυτές οι οργανώσεις να φθάσουν στη χρεοκοπία.

- Ομως η κυβέρνηση και οι συνεταιριστές του ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζουν πως χάρισαν τα τεράστια χρέη που δημιούργησαν στις συνεταιριστικές οργανώσεις...

- Τάσος Πασχαλούδης: Τίποτα δε χάρισαν! Απλώς διέγραψαν κάποια από τα δικά τους χρέη στους συνεταιρισμούς και τα υπόλοιπα τα ρυθμίζουν με τρόπο που όχι μόνον δε βοηθάει τους συνεταιρισμούς να σταθούν και να αναπτυχθούν, αλλά, αντίθετα, τους οδηγούν με βεβαιότητα στη συρρίκνωση και την καταστροφή. Πρώτον, τα χρέη τα αναγνώρισε η ίδια η πολιτεία σαν χρέη παρέμβασης αντί του κράτους, για τη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων. Αυτά τα χρέη τα είχαν λογαριάσει το 1985 σε 180 δισ. δραχμές αλλά τα άφησαν, δεν τα διέγραψαν, με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να ξεπερνάνε σήμερα λόγω τόκων και τόκων υπερημερίας το ένα τρισεκατομμύριο δραχμές... Παραπέρα, για παράδειγμα τα 500 δισεκατομμύρια που λένε ότι διέγραψαν από την ΚΥΔΕΠ, δεν ήταν για να βοηθήσουν το συνεταιριστικό κίνημα γιατί την ΚΥΔΕΠ την έκλεισαν και απλώς, έδωσαν στην ΑΤΕ ομόλογα για να βοηθήσουν στην εξυγίανση του χαρτοφυλακίου της τράπεζας... Σ' αυτό αποβλέπουν και με τη διαγραφή μεγάλου ποσού ακόμα χρεών σε άλλες οργανώσεις και εταιρίες συνεταιριστικές και ιδιωτικές, στην εξυγίανση του χαρτοφυλακίου της ΑΤΕ.

Τίποτα δεν έχουν λύσει με τους συνεταιρισμούς και όσες ρυθμίσεις - γιατί για τραπεζικές ρυθμίσεις χρεών πρόκειται - έκαναν, δε βοηθάνε τις οργανώσεις, το πρόβλημα παραμένει και συνεχίζει η συρρίκνωση των δραστηριοτήτων τους. Εχουμε κλείσιμο συνεταιριστικών εργοστασίων και ξεπουλήματα και εκποίηση συνεταιριστικής περιουσίας και υποδομής, ενώ λιγοστεύουν οι δουλιές των οργανώσεων.

Συνεταιριστές της "Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας" συζητούν με το "Ρ". Από αριστερά: Γ. Παtτάκης, Κ. Κέρκουλας, Θ. Λαπαινιώτης, Δ. Ξυλογιάννης και από δεξιά δίπλα στοn συντάκτη του "Ρ" οι Σπ. Τσιοτινός και Τ. Πασχαλούδης