Στον απόηχο των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων, του ηρωικού αγώνα των μικρομεσαίων αγροτών για το δικαίωμά τους να παραμείνουν στα χωριά τους και να καλλιεργούν τα χωράφια τους, άρχισε από χτες η "μάχη των εκλογών" στις συνεταιριστικές οργανώσεις. Μια μάχη που θα κρίνει την παραπέρα πορεία του συνεταιριστικού κινήματος που εξαιτίας της αντιαγροτικής αντισυνεταιριστικής πολιτικής της ΕΕ και των εκάστοτε κυβερνήσεων, τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει στα πρόθυρα της διάλυσης και τη χρεοκοπία το συνεταιριστικό κίνημα.

Η "Λαϊκή Αγροτική Ενότητα", η παράταξη των κομμουνιστών, αριστερών, των αγωνιστών αγροτών δίνει τη μάχη για την ενίσχυση των ψηφοδελτίων της στις εκλογές των συνεταιρισμών, για την αγωνιστική συσπείρωση και την αλλαγή των συσχετισμών στις διοικήσεις των συνεταιριστικών οργανώσεων, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει τον αγώνα για τη στήριξη και ανάπτυξη του συνεταιριστικού κινήματος στη χώρα, ενάντια στιςεπιλογές των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που, απλώς, εξωραϊζουν την καταστροφική πολιτική της ΕΕ.

Ο "Ρ" σε μια προσπάθεια να ενημερώσει τους αναγνώστες του και την κοινή γνώμη ευρύτερα για την κατάσταση του συνεταιριστικού κινήματος και την προοπτική του, δημοσιεύει σήμερα κοινή συνέντευξη με τα γνωστά αγροτικά - συνεταιριστικά στελέχη της "Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας" (ΛΑΕ), Γιάννη Παττάκη μέλος της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα και μέλος του ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ, Δημήτρη Ξυλογιάννη συνεταιριστή από την Αρτα, Τάσο Πασχαλούδη μέλος του ΔΣ της ΟΓΣ Θεσσαλονίκης, Κώστα Κερκουλά μέλος του ΔΣ της Παναιγιάλειας Ενωσης Συνεταιρισμών, Σπύρο Τσιοτινό πρόεδρο της ΟΑΣ Νομού Τρικάλων "Η ΑΝΟΙΞΗ" και μέλος του ΔΣ της ΕΑΣ Τρικάλων και Θανάση Λαπαϊνιώτη συνεταιριστή, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αιγίου.

- Ποιος ο ρόλος του συνεταιριστικού κινήματος σήμερα;

- Γιάννης Παττάκης: Ο ρόλος του ασφαλώς είναι να στηρίξει την αγροτική παραγωγή και το αγροτικό εισόδημα. Να στηρίξει την ανάπτυξη της γεωργίας υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών. Αυτός ήταν πάντα ο ρόλος του και αυτός ο ρόλος είναι ακόμα πιο αναγκαίος σήμερα. Αλλά, όπως έχουν καταντήσει το συνεταιριστικό κίνημα σήμερα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με την αντιαγροτική και αντισυνεταιριστική πολιτική που εφαρμόζουν και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μετά την ένταξη στην ΕΟΚ, δεν μπορεί να γίνει αυτό. Σήμερα το συνεταιριστικό κίνημα βρίσκεται σε κατάσταση χρεοκοπίας. Την ΚΥΔΕΠ, τη μεγαλύτερη συνεταιριστική οργάνωση, με τζίρο εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών, αφού την καταχρέωσαν, τελικά τη διέλυσαν. Πολλές ακόμα συνεταιριστικές οργανώσεις, εταιρίες και επιχειρήσεις τις διέλυσαν και τις ξεπούλησαν (ΣΠΕ, ΣΠΕΚΑ, ΣΕΚΟΒΕ κλπ) ενώ άλλες μεγάλες τριτοβάθμιες - όπως η "Ελαιουργική" - και δευτεροβάθμιες είναι υπό χρεοκοπία και, φυσικά, δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο τους για τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος.

- Ποιος ευθύνεται για την κατάσταση αυτή, της διάλυσης και χρεοκοπίας;

- Κώστας Κερκουλάς: Το συνεταιριστικό κίνημα, η αρνητική πορεία του δεν είναι άσχετη με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΟΚ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το χρησιμοποίησαν για να καλύψουν την αντιαγροτική πολιτική τους. Το καταχρέωσαν με δάνεια για να κάνει αποθεματοποιήσεις προϊόντων για λογαριασμό του κράτους με τιμές μάλιστα, πολύ μεγαλύτερες απ' ό,τι αποφασίζονταν με τη συμφωνία των κυβερνήσεων στις Βρυξέλλες. Ο στόχος ήταν να κρύψουν τις ευθύνες τους και να μην αντιδράσουν οι αγρότες στην καταστροφική πολιτική της ΕΟΚ, η οποία σαν στόχο είχε τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος και των καλλιεργειών και τη μείωση, το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών.

Τις συνέπειες αυτές τις απέκρυψαν οι κυβερνήσεις, κι αυτό συνεχίζουν και σήμερα καθώς δεν ενημερώνουν τους αγρότες για τους στόχους και τις συνέπειες από τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, με την οποία άμεσα μειώνουν τις εξαγωγές κατά 21% και τις δαπάνες εξαγωγών κατά 36%.

- Σπύρος Τσιοτινός: Είναι γνωστό πως η ΚΥΔΕΠ ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγικός φορέας αγροτικών προϊόντων στη χώρα. Κι όμως, με την αντιαγροτική και αντισυνεταιριστική πολιτική που ακολουθήθηκε όλα τα χρόνια, με κατεύθυνση της ΕΕ, φθάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα. Με το να δίνουν τιμές μεγαλύτερες απ' αυτές που συμφωνούσαν κάθε φορά στις Βρυξέλλες για να μη φαίνεται η αντιαγροτική τους πολιτική και να μην αναλαμβάνουν το πολιτικό κόστος, κορόιδευαν τους αγρότες. Διαβεβαίωναν τους αγρότες πως τάχα εξασφάλιζαν καλύτερες τιμές, αλλά έκρυβαν ότι αυτό γίνεται με δάνεια που θα τους τα χρέωναν αργότερα...

Με τέτοια πρακτική που ακολουθείται και σήμερα δυστυχώς, είναι σίγουρο πως και οι υπόλοιπες οργανώσεις που έχουν επιβιώσει θα οδηγηθούν σε διάλυση. Κι αυτό, βεβαίως, δεν είναι ξεκομμένο από το στόχο του Διευθυντηρίου της ΕΕ και των άλλων αφεντικών, να φέρουν τον αγροτικό πληθυσμό στη χώρα μας από 22% στο 7%, να ξεκληρίσουν δηλαδή την πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών. Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη συσπείρωσης του αγροτικού κόσμου, να συσπειρωθούν όλοι όσοι πραγματικά παλεύουν για τους συνεταιρισμούς γύρω από τα ενωτικά ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Αγροτικής Ενότητας".Να στηρίξουν το ψηφοδέλτιο της παράταξης, γιατί πραγματικά αγωνίζεται για να στηριχτεί το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, είτε για λεμόνια πρόκειται, είτε για βαμβάκι κλπ.

- Δημήτρης Ξυλογιάννης: Το συνεταιριστικό κίνημα χτυπήθηκε ποικιλότροπα και δεν είναι μόνον η ΕΟΚική και η κυβερνητική πολιτική που το οδήγησαν στη χρεοκοπία. Τις κομματικές εντολές και τις αντισυνεταιριστικές αποφάσεις τις υλοποιούσαν στους συνεταιρισμούς οι φιλοκυβερνητικές πλειοψηφίες που πρόσκεινταν κάθε φορά στα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αυτό το ομολογούν τώρα, είναι γνωστός ο ρόλος του Κ. Μαρκούλη στην ΚΥΔΕΠ, είτε του Μ. Γαβαλά στην ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ, που ομολογούν πως έκαναν ό,τι τους διέτασσε ο υπουργός τους... Μετέτρεψαν τις συνεταιριστικές οργανώσεις σε μέσο για να περνάνε οι αντιαγροτικές πολιτικές, με αποτέλεσμα αυτές οι οργανώσεις να φθάσουν στη χρεοκοπία.

- Ομως η κυβέρνηση και οι συνεταιριστές του ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζουν πως χάρισαν τα τεράστια χρέη που δημιούργησαν στις συνεταιριστικές οργανώσεις...

- Τάσος Πασχαλούδης: Τίποτα δε χάρισαν! Απλώς διέγραψαν κάποια από τα δικά τους χρέη στους συνεταιρισμούς και τα υπόλοιπα τα ρυθμίζουν με τρόπο που όχι μόνον δε βοηθάει τους συνεταιρισμούς να σταθούν και να αναπτυχθούν, αλλά, αντίθετα, τους οδηγούν με βεβαιότητα στη συρρίκνωση και την καταστροφή. Πρώτον, τα χρέη τα αναγνώρισε η ίδια η πολιτεία σαν χρέη παρέμβασης αντί του κράτους, για τη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων. Αυτά τα χρέη τα είχαν λογαριάσει το 1985 σε 180 δισ. δραχμές αλλά τα άφησαν, δεν τα διέγραψαν, με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να ξεπερνάνε σήμερα λόγω τόκων και τόκων υπερημερίας το ένα τρισεκατομμύριο δραχμές... Παραπέρα, για παράδειγμα τα 500 δισεκατομμύρια που λένε ότι διέγραψαν από την ΚΥΔΕΠ, δεν ήταν για να βοηθήσουν το συνεταιριστικό κίνημα γιατί την ΚΥΔΕΠ την έκλεισαν και απλώς, έδωσαν στην ΑΤΕ ομόλογα για να βοηθήσουν στην εξυγίανση του χαρτοφυλακίου της τράπεζας... Σ' αυτό αποβλέπουν και με τη διαγραφή μεγάλου ποσού ακόμα χρεών σε άλλες οργανώσεις και εταιρίες συνεταιριστικές και ιδιωτικές, στην εξυγίανση του χαρτοφυλακίου της ΑΤΕ.

Τίποτα δεν έχουν λύσει με τους συνεταιρισμούς και όσες ρυθμίσεις - γιατί για τραπεζικές ρυθμίσεις χρεών πρόκειται - έκαναν, δε βοηθάνε τις οργανώσεις, το πρόβλημα παραμένει και συνεχίζει η συρρίκνωση των δραστηριοτήτων τους. Εχουμε κλείσιμο συνεταιριστικών εργοστασίων και ξεπουλήματα και εκποίηση συνεταιριστικής περιουσίας και υποδομής, ενώ λιγοστεύουν οι δουλιές των οργανώσεων.