Στο 20% των τακτικών ή των συντάξιμων αποδοχών περιορίζει η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη τις επικουρικές συντάξεις από 1.1.1998. Η ρύθμιση αυτή θα ισχύσει τόσο για εκείνους που θα συνταξιοδοτηθούν το 1998 με 35 χρόνια υπηρεσίας όσο και για παλιούς συνταξιούχους. Ιδιαίτερα για τους παλιούς συνταξιούχους γίνονται προτάσεις για μείωση των επικουρικών συντάξεων μέχρι και 67%!

Οι παραπάνω ρυθμίσεις περιλαμβάνονται σε εγκύκλιο του υφυπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ν. Φαρμάκη, προς όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Η εγκύκλιος εκδόθηκε σε εφαρμογή του άρθρου 54 του νόμου 2084/1992 και είναι μια από τις βασικές εκκρεμότητες του όλου αντιασφαλιστικού πλέγματος που ψήφισε η ΝΔ, αλλά εφάρμοσαν με απόλυτη ευλάβεια όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Η προώθηση και αυτής της αντισυνταξιουχικής ρύθμισης αποκαλύπτει την υποκρισία της κυβέρνησης του Κ. Σημίτη. Ενώ, δηλαδή, στο αίτημα των συνδικάτων και των συνταξιούχων για κατάργηση των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων των τριών νόμων της ΝΔ τόσο ο ίδιος ο πρωθυπουργός όσο και οι αρμόδιοι υπουργοί παραπέμπουν στον περίφημο "κοινωνικό διάλογο", υποσχόμενοι λύσεις μακράς πνοής, την ίδια στιγμή προωθούν εκείνες τις διατάξεις που σφαγιάζουν τις επικουρικές συντάξεις και ακυρώνουν τις προσδοκίες μιας ολόκληρης ζωής για μια κατηγορία εργαζομένων. Σήμερα οι επικουρικές συντάξεις είναι διαφορετικές στα διάφορα ταμεία και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ένα μεγάλο ποσοστό επί των τακτικών ή των συντάξιμων αποδοχών. Ο περιορισμός των συντάξεων στο 20% θα πλήξει τους ασφαλισμένους όλων των επικουρικών ταμείων και αφορά τους 464.835 συνταξιούχους που παίρνουν κάποια επικουρική σύνταξη καθώς και 1.930.000 εργαζόμενους που έχουν επικουρική ασφάλιση και θα συνταξιοδοτηθούν μετά την 1.1.1998.

Με το άρθρο 54 του ν. 2084/92 ρυθμίζονται θέματα που αφορούν το ποσό της σύνταξης που θα καταβάλλουν οι φορείς επικουρικής ασφάλισης.

Προβλέπονται λοιπόν τα εξής:

• Με απόφαση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μετά από σύνταξη αναλογιστικής μελέτης, γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου κάθε επικουρικού φορέα καθώς και γνωμοδότηση του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης καθορίζεται το ύψος της επικουρικής σύνταξης ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του κάθε οργανισμού. Με την ίδια απόφαση μπορεί να ανακαθοριστεί το ποσό των ήδη χορηγουμένων και καταβαλλόμενων συντάξεων "για λόγους ίσης μεταχείρισης".

Σε καμία περίπτωση,προβλέπει το άρθρο 54, το ποσό της σύνταξης που θα χορηγείται από 1.1.1998 και μετά για χρόνο ασφάλισης 35 χρόνων ή 10.500 ημερών από φορείς επικουρικής ασφάλισης δε θα μπορεί να υπερβαίνει το 20% των τακτικών αποδοχών ή των συντάξιμων αποδοχών (αν οι τελευταίες είναι μεγαλύτερες από τις τακτικές αποδοχές), εφόσον για τον οικείο φορέα προβλέπεται εργοδοτική εισφορά ή κοινωνικός πόρος ή άλλη επιχορήγηση του εργοδότη, εκτός αν η οικονομική κατάσταση του κάθε φορέα επικουρικής ασφάλισης επιτρέπει τη χορήγηση μεγαλύτερου ποσοστού. Για τη χορήγηση του μεγαλύτερου ποσοστού χρειάζεται απόφαση των υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας ύστερα από αναλογιστική μελέτη, αναφέρει το άρθρο 54, ενώ στην εγκύκλιο ο Ν. Φαρμάκης τονίζει: "Από την αναλογιστική μελέτη πρέπει να διαπιστώνεται ρητά και με αδιάσειστα στοιχεία τόσο η παρούσα θετική οικονομική κατάσταση του οργανισμού όσο και, το σπουδαιότερο, η διάρκεια αυτής μακροχρονίως".

• Στο άρθρο 54 προβλέπεται ότι σε περίπτωση που κάποιος παίρνει περισσότερες από μία επικουρικές συντάξεις, τότε οι επιπλέον συντάξεις, από 1.1.1998, δε θα μπορούν να υπερβαίνουν το 15% των τακτικών αποδοχών ή των συντάξιμων αποδοχών αν είναι μεγαλύτερες, ύστερα και πάλι από αναλογιστική μελέτη και υπουργική απόφαση. Επίσης προβλέπει ότι ανώτατα όρια ποσών σύνταξης που προβλέπονται από τις καταστατικές διατάξεις των επικουρικών ταμείων εξακολουθούν να ισχύουν εφόσον, όμως, είναι μικρότερα από όσα αναφέρονται παραπάνω.

Στην εγκύκλιο του υφυπουργού αναφέρεται ότι σύμφωνα με μέχρι τώρα αναλογιστικές μελέτες "εμφανίζεται το σύνολο, σχεδόν, των ταμείων επικουρικής ασφάλισης να είναι αναλογιστικά ελλειμματικά". Στις μελέτες αυτές γίνονται οι "συνήθεις προτάσεις" για "αύξηση του ασφαλίστρου που είναι ήδη υψηλό (πάνω από 6%) μέχρι και τον υπερτριπλασιασμό του ή τη μείωση του ποσοστού σύνταξης στο 20% των συντάξιμων αποδοχών και ενίοτε και κάτω από αυτό (όπως σε 6,23 ή σε άλλη περίπτωση μείωση της καταβαλλόμενης σύνταξης κατά 67%)".

Βέβαια και ο υφυπουργός σημειώνει στην εγκύκλιο ότι "οι προτάσεις αυτές των αναλογιστικών είναι ενδεικτικές για το μέγεθος του προβλήματος, αφού για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους είναι πρακτικά ανέφικτες (μετακύληση πρόσθετου ασφαλίστρου στο κόστος του προϊόντος ή της προσφερόμενης από τους εργαζόμενους υπηρεσίες - υπερβολική μείωση των καταβαλλόμενων συντάξεων)". Στη συνέχεια ο υφυπουργός επισημαίνει ότι "αύξηση του υφιστάμενου συνολικού ασφαλίστρου για την επικουρική ασφάλιση, θα μπορούσε να γίνει μόνον εφόσον οι συνταξιοδοτούμενοι καλύπτονται από τον κύριο φορέα σύμφωνα με τον Κανονισμό Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (επιπλέον εισφορά του ασφαλισμένου 1,25% και εισφορά εργοδότη 0,25%)".

Και η εγκύκλιος του υφυπουργού καταλήγει με την εξής υπόδειξη προς τα ταμεία: "Να προβείτε σε συμπληρωματική αναλογιστική μελέτη, ούτως ώστε να προσδιοριστεί, αφ' ενός το ύψος του ποσοστού σύνταξης που θα καταβάλλεται από τους οργανισμούς σας από 1.1.1998 για το χρονικό όριο των 35 ετών ασφάλισης και αφ' ετέρου για τη διαμόρφωση από 1.1.1998 του ποσού των συντάξεων των παλιών συνταξιούχων".

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ