Ολες οι φοιτητικές παρατάξεις μιλάνε για την ανάγκη ενότητας και ενιαίας δράσης. Αραγε, ειλικρινά όλες οι δυνάμεις παλεύουν για την πραγματική ενότητα του φοιτητικού κινήματος; Την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα τη δίνει η ίδια η ζωή. Δεν υπάρχουν πολλών ειδών ενωτικές τακτικές και θέσεις, υπάρχουν όμως δυνάμεις στο φοιτητικό κίνημα, που χρησιμοποιούν τον όρο "ενότητα","ενιαίος" κλπ. σαν ψωμοτύρι μόνο και μόνο για να δημαγωγήσουν, να αποπροσανατολίσουν τους φοιτητές. Και πραγματικά, πώς είναι δυνατό να μιλάνε για ενότητα δυνάμεις, που με όλη τη δράση τους αποπροσανατολίζουν, αδρανοποιούν, υποβαθμίζουν τους φοιτητικούς συλλόγους, μπλοκάρουν τις μαζικές διαδικασίες, ξεφτιλίζουν τα όργανα του φοιτητικού κινήματος; Πόσο μάλλον αυτές οι δυνάμεις να γίνονται τιμητές της ενότητας και να κατηγορούν μάλιστα τις Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας ότι διασπούν το φοιτητικό κίνημα, ότι κομματικοποιούν τις φοιτητικές εκλογές, ότι δε συνεργάζονται κλπ.

Για μας, λοιπόν, η ενότητα του φοιτητικού κινήματος δε σημαίνει κεντρικές συνεργασίες μεταξύ φοιτητικών παρατάξεων, δε σημαίνει στα κοινά πλαίσια "σούπες", που κατεβαίνουν στις ΓΣ, που δεν αντιπαρατίθενται ουσιαστικά στην πολιτική, στην παιδεία, δεν υπάρχει στο υποκριτικό παραμέρισμα των διαφορών μας στη λογική τού "να τα βρούμε" και καλά για το καλό όλων, δεν υπάρχει στις... ψευτοανεξάρτητες αντιλήψεις και λογικές, στα ενιαία ψηφοδέλτια ούτε βέβαια ενότητα του φοιτητικού κινήματος είναι η χρησιμοποίηση των μαζικών διαδικασιών για "παραταξιακά" οφέλη, που έχει σαν αποτέλεσμα βέβαια την υποβάθμισή τους.

Και πάνω από όλα, ενότητα δεν είναι ο αποπροσανατολισμός των φοιτητών απ' τα πραγματικά τους προβλήματα, η απόκρυψη των βαθύτερων αιτιών της πολιτικής που εφαρμόζεται στην παιδεία, η αποκοπή τους από το κοινωνικό τους πλαίσιο. Ολες αυτές οι λογικές όχι μόνο δε βοηθούν την ενότητα του φοιτητικού κινήματος, αλλά δρουν και λειτουργούν διασπαστικά. Γιατί είναι διασπαστικό να κρύβεις τις αιτίες των προβλημάτων της παιδείας, να αποπροσανατολίζεις από την πολιτική της ΕΕ, να προπαγανδίζεις δημαγωγικά ή και συνειδητά την "ελεύθερη πρόσβαση" και να κρύβεις τις επιπτώσεις της στην παιδεία, στο χτύπημα του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της. Είναι διασπαστικό να θέλουν να εκπροσωπούν οι παρατάξεις τους φοιτητές και όχι οι μαζικοί τους φορείς, να καλούν τους φοιτητές κάποιες δυνάμεις σε διάλογο με μια πολιτική αδιάλλακτης εφαρμογής των εντολών της ΕΕ.

Είναι διασπαστικό να χρησιμοποιείς τους συλλόγους σαν παραταξιακό μαγαζάκι, να καπελώνεις τις μαζικές διαδικασίες στο όνομα της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας, να βάζει φραγμούς στη συμπόρευση του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό λαϊκό. Είναι διασπαστικό να μεθοδεύεις την ουσιαστική διάλυση των οργάνων του φοιτητικού κινήματος και της πανελλαδικής του συγκρότησης, που εκφράζει η ΕΦΕΕ (είτε βάζοντας ζήτημα αλλαγής του καταστατικού είτε θεωρώντας ότι η ΕΦΕΕ είναι γραφειοκρατικό όργανο).

Ο κατάλογος με τους πολύχρωμους και πολύμορφους διασπαστές είναι μακρύς. Περιλαμβάνει τους γαλαζοπράσινους υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής και τους "ψευτοαριστερούς", στην ουσία απολογητές αυτής της πολιτικής, μέχρι τους "άχρωμους" ψευτοανεξάρτητους τυχοδιώκτες. Το ίδιο μεγάλος είναι και ο κατάλογος με τα παραδείγματα διασπαστικών ενεργειών και τακτικών.

Η ενότητα των φοιτητών χτίζεται στη βάση του αγώνα για τα κοινά τους προβλήματα, στην κατεύθυνση της διεκδίκησης αιτημάτων που θα συγκρούονται με αυτή την πολιτική, που γεννά τα προβλήματα, που εντείνει τα αδιέξοδα την πολιτική της ΕΕ και των μονοπωλίων. Την ενότητα των φοιτητών την εξασφαλίζει η ύπαρξη ενιαίων συλλόγων, μαζικών διαδικασιών, η συσπείρωση φοιτητών γύρω από αυτούς. Την ενότητα των φοιτητών την εξασφαλίζει η ενιαία σε πανελλαδικό επίπεδο λειτουργία και εκπροσώπηση από την ΕΦΕΕ (μοναδική κατάκτηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο). Την ενότητα των φοιτητών πάνω απ' όλα τη δυναμώνει η κοινή δράση, ο συντονισμός και η ενότητα με το εργατικό λαϊκό κίνημα, η διεκδίκηση και από τους φοιτητές των αιτημάτων που διεκδικεί το λαϊκό κίνημα.

Αυτή είναι η τακτική, η θέση, η δράση των Πανσπουδαστικών Κινήσεων Συνεργασίας. Γι' αυτά παλεύουν και θα παλεύουν σε κάθε Σχολή, σε κάθε τμήμα ακόμα και στο έτος σε κάθε Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Οι ΠΚΣ είναι αδιάλλακτες στην υπεράσπιση των συμφερόντων των φοιτητών, δεν παζαρεύουν τα αιτήματα που θεωρούμε ότι πρέπει να έχει το φοιτητικό κίνημα, ώστε να μπορέσει να αντεπιτεθεί στο όνομα καμιάς ψευτοενότητας. Δεν παζαρεύουν την ύπαρξη των συλλόγων και της ΕΦΕΕ, την ύπαρξη μαζικών διαδικασιών.

Στις εκλογές λοιπόν στις 9 του Απρίλη οι φοιτητές καλούνται να δώσουν μήνυμα ενότητας, συμμετέχοντας και στηρίζοντας μαζικά τις ΠΚΣ, καταψηφίζοντας τους πολύχρωμους διασπαστές του φοιτητικού κινήματος.

Κύριλλος ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας

Το τελευταίο "αντίο" στον Αλκη Παπακώστα,αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και της ειρήνης, καθηγητή του Διεθνούς Δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου, που κηδεύτηκε χτες το απόγευμα από το νεκροταφείο Νέας Σμύρνης, έστειλαν εκατοντάδες άνθρωποι, που έζησαν και αγάπησαν τον άνθρωπο που έδωσε τη ζωή του για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη διεθνή αλληλεγγύη. Μεταξύ αυτών και η πρέσβειρα της Κούβας, Αννα Μαρία Κονζάλες και ο γραμματέας της πρεσβείας Οτσο Οσβαλτς.

Η καρδιά του Αλκη Παπακώστα σταμάτησε να χτυπά προχτές κι έτσι έγινε φτωχότερο το Κίνημα Ειρήνης, του οποίου ήταν για πολλά χρόνια ενεργό στέλεχος. Ο Αλκης Παπακώστας τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και κατόπιν σπούδασε Νομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Δίδαξε στο Πάντειο Παν/μιο σαν υφηγητής επί σειρά ετών, ενώ με την πτώση της χούντας ανακηρύχτηκε αναπληρωτής καθηγητής και έπειτα ως τακτικός καθηγητής του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και στον αντιδικτατορικό αγώνα. Ηταν μέλος του ΚΚΕ και συμμετείχε δραστήρια στο παγκόσμιο κίνημα ειρήνης και ειδικά στον αγώνα ενάντια στο απαρτχάιντ μέσα από την ΕΕΔΥΕ και άλλες οργανώσεις, ενώ ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΚΜΕ. Ηταν επίσης, επί σειρά ετών, πρόεδρος του Ελληνοτσεχοσλοβακικού Συνδέσμου.

Υστατο χαιρετισμό στον Αλκη Παπακώστα απηύθυναν ο Ευάγγελος Μαχαίρας από τη Διεθνή Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη, ο Σήφης Αναστασάκος από τον Ελληνοτσεχοσλοβακικό Σύνδεσμο, ο Ηλίας Λέγγερης εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Κωνσταντίνος Τουμασάτος από τον Ελληνοκουβανικό Σύνδεσμο Φιλίας.

Ο Ευ. Μαχαίρας, αφού αναφέρθηκε στη ζωή και το έργο του καθηγητή, τόνισε πως εκείνο που τον ανέδειξε εκλεκτό μέλος της ελληνικής κοινωνίας, ήταν οι κοινωνικοί αγώνες στους οποίους μετείχε. "Σήμερα φεύγει ένας μεγάλος επιστήμονας, ένας πραγματικός Ελληνας, ένας πραγματικός φίλος της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών", τόνισε ο Σήφης Αναστασάκος, για να συνεχίσει: "Εφυγε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από τη ζωή μας. Μας απαλύνει όμως τον πόνο, η απόφασή μας να συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό, ζέση και ενδιαφέρον το έργο που ο Αλκης άρχισε και δημιούργησε".

Ο Ηλ. Λέγγερης τόνισε μεταξύ άλλων: "Ακριβέ μας σύντροφε, το Κόμμα μας αλλά και η πανεπιστημονική κοινότητα στερούνται τις πολύτιμες υπηρεσίες σου. Ανήκεις και συ στη μεγάλη γενιά της αντίστασης κατά του φασίστα εισβολέα και των εγχώριων υποστηρικτών του. Από νωρίς στρατεύθηκες στην υπόθεση του δίκιου των λαών, στην υπόθεση του δικού μας λαού να οικοδομήσει μια νέα Ελλάδα, της προκοπής, της επιστήμης και των Γραμμάτων".

"Θάνατος υπάρχει εκεί που υπάρχει ζωή χωρίς αξίες. Εσύ όμως υπηρέτησες χωρίς φειδώ ακατάλυτες ιδέες και πανανθρώπινες αξίες. Την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη διεθνή αλληλεγγύη. Γι' αυτό πάντα θα βρίσκεσαι στη ζωή", τόνισε ο Κων. Τουμασάτος.