ΗΡΑΚΛΕΙΟ του ανταποκριτή μας).-

Στα πρόθυρα της χρεοκοπίας βρίσκονται οι περισσότεροι παραγωγοί θερμοκηπιακών προϊόντων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσαράς και στις νότιες περιοχές της Βιάννου, αδυνατώντας να αντέξουν, τουλάχιστον τα τελευταία πέντε χρόνια, το συνεχώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής των προϊόντων τους.

Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσαν στο "Ρ" οι εκπρόσωποι του Αγροτικού Συνεταιρισμού Τυμπακίου, από το 1992 μέχρι σήμερα οι τιμές στα γεωργικά εφόδια που χρησιμοποιούνται στα θερμοκήπια έχουν ανέβει από 70% μέχρι και 130%. Δεν έχουν αυξηθεί το ίδιο, όμως, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων για τους παραγωγούς, αφού σήμερα βρίσκονται σχεδόν στα ίδια επίπεδα με αυτά του 1985!

Πιο αναλυτικά, οι τιμές των γεωργικών εφοδίων στο διάστημα 1992 - 1997 αυξήθηκαν ως εξής: Στα νάιλον, το ποσοστό αύξησης έφτασε στο 70%. Στο βρωμιούχο μεθύλιο η τιμή αυξήθηκε από 453 δρχ. που ήταν το 1992 στις 775 δρχ. σήμερα, δηλαδή σε ποσοστό 70%. Στο υδατοδιαλυτό λίπασμα, από 1.700 δρχ το κιλό το 1992, η τιμή του έφτασε το 1997 στις 3.060 δρχ., δηλαδή ποσοστό 80%. Στην κοπριά από 1.150 δρχ. τα 50 κιλά η τιμή έφτασε σήμερα στις 2.070 δρχ., αυξήθηκε δηλαδή σε ποσοστό 80%. Στα φυτοφάρμακα το ποσοστό αύξησης μέσα σε πέντε χρόνια έφτασε επίσης στο 80%. Στους σπόρους, χαρακτηριστικό παράδειγμα αύξησης θεωρείται η τιμή του σπόρου ντομάτας. Συγκεκριμένα, ενώ το 1992 ένα φακελάκι με 1.500 σπόρους ντομάτας στοίχιζε από 8.000 έως 8.500 δρχ. σήμερα το ίδιο φακελάκι το οποίο περιέχει όμως 1.000 σπόρους, στοιχίζει από 30.000 μέχρι 35.000 δρχ, ποσοστό αύξησης, δηλαδή, γύρω στο 130%.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί, ότι από τους 1.000 αυτούς σπόρους, φυτρώνουν το πολύ οι μισοί και όταν το ποσοστό είναι 50% οι καλλιεργητές δηλώνουν ικανοποιημένοι. Στους σπόρους ντομάτας φαίνεται ότι ουσιαστικά από το '92 μέχρι σήμερα έχουν αυξηθεί σε ποσοστά που αγγίζουν το 250%!

Αντίθετα οι τιμές του προϊόντος δεν είναι μεγαλύτερες των 180 δρχ., το κιλό που είναι το κόστος παραγωγής ντομάτας. Ικανοποιητικές είναι οι τιμές της θερμοκηπιακής ντομάτας, μόνο μία βδομάδα κάθε χρόνο πριν από το Πάσχα και μία βδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα. Κάθε φορά ωστόσο που οι τιμές αυξάνονται, η κυβέρνηση επεμβαίνει και επιβάλλει "πλαφόν" προκαλώντας δικαιολογημένα την έντονη αντίδραση των φτωχών παραγωγών.

Σφίγγουν τη μέγκενη του εκβιασμού οι καπνέμποροι όσο πλησιάζει η 15η Μάη, ημερομηνία λήξης της εμπορικής περιόδου στα καπνά, ποντάροντας στο γεγονός ότι οι καπνοπαραγωγοί θα υποκύψουν μπρος στον ορατό κίνδυνο να χάσουν το κοινοτικό πριμ, αλλά και κάτω από την πιεστική ανάγκη τους να εισπράξουν χρήματα, για να αντεπεξέλθουν στα έξοδα της νέας καλλιεργητικής περιόδου.

Τρεις μόλις βδομάδες πριν λήξει η εμπορική περίοδος, όλα δείχνουν ότι οι καπνοπαραγωγοί, που δεν υπέκυψαν μέχρι τώρα, θα αντιμετωπίσουν "μπαράζ" εκβιασμών από τους καπνεμπόρους, προκειμένου να ξεχάσουν τις τιμές, που υπέγραψαν στα συμβόλαια και πουλήσουν "τζάμπα" τα καπνά τους. Οι καπνέμποροι, που όλο το προηγούμενο διάστημα ακολουθούσαν τακτική εκβιασμού, θα "ξεσαλώσουν" τώρα, αφού η μισή περίπου παραγωγή παραμένει απούλητη και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Μπρος σε αυτή την κατάσταση η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας δεν πήρε κανένα μέτρο, αφήνοντάς τους ασύδοτους και ο υπουργός Γεωργίας αρκέστηκε στη δήλωση που έκανε για λόγους εντυπωσιασμού, σε σύσκεψη που έγινε στις αρχές του μήνα, ότι όσοι καπνέμποροι δεν τηρήσουν τα συμβόλαια θα μπουν στη "μαύρη λίστα" και δε θα έχουν δικαίωμα του χρόνου να αγοράσουν καπνά...

Η δήλωση αυτή όχι μόνο δεν έλυσε κανένα πρόβλημα, αλλά από ό,τι φάνηκε άνοιξε διάπλατα το δρόμο στους καπνεμπόρους να συνεχίζουν ανενόχλητοι το γνωστό "έργο" τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Καπνού λίγο πριν το Πάσχα έχει πουληθεί το 55% της παραγωγής (69.932 τόνοι σε σύνολο ποσόστωσης 126.174 τόνους), ενώ πέρυσι την ίδια περίοδο είχε πουληθεί πάνω από το 80% των καπνών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί των ποικιλιών "Κατερίνη" και "Μπασμά", που έχει πουληθεί μόνο το 23,5% και το 26% της παραγωγής, αντίστοιχα. Απελπιστική είναι επίσης η κατάσταση στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, όπου έχει πουληθεί μόλις το 9,3% της παραγωγής καπνών (σε σύνολο ποσόστωσης 14.262 τόνους, πουλήθηκαν 1.328 τόνοι). Κι αν αναλογιστεί κανείς ότι μέσα στο Πάσχα οι αγοραπωλησίες σταματούν, τότε οι δύο βδομάδες που απομένουν μέχρι τις 15 Μάη, θα είναι οι βδομάδες "παθών" για τους καπνοπαραγωγούς. Το χειρότερο όμως από ό,τι δείχνουν τα πράγματα, είναι ότι ενόψει της υπογραφής των συμβολαίων για τη νέα εμπορική περίοδο, οι καπνέμποροι θα ρίξουν τις εμπορικές τιμές σε εντελώς εξευτελιστικά επίπεδα, ώστε να μην έχουν του χρόνου τέτοιου είδους "προβλήματα"...

Αδικαιολόγητο χαρακτήρισε ο υφυπουργός Γεωργίας Β. Γερανίδης το θόρυβο, που δημιουργήθηκε γύρω από το θέμα με το δάσος - πάρκο Σέιχ Σου της Θεσσαλονίκης. Ξεκαθάρισε πως πρόθεση του υπουργείου είναι να μετατραπεί το Σέιχ Σου σε αμιγώς δημόσιο δάσος και σ' αυτή την κατεύθυνση αναζητούν τρόπους για να μη θιγούν όσοι έχουν ιδιόκτητες γεωργικές εκτάσεις διάσπαρτες μέσα στο δάσος.

Το μεγαλύτερο μέρος από τα 30.000 στρέμματα δασικής έκτασης ανήκουν στο δημόσιο. Ομως εδώ και 20 χρόνια, τα περίπου 3.000 στρέμματα ιδιόκτητων εκτάσεων αποτελούν τη μόνιμη εστία τριβής. Ιδιαίτερα μετά το 1990, που η Νομαρχία Θεσσαλονίκης, με απόφασή της, χαρακτήρισε αναδασωτέα την περιοχή. Οι ιδιοκτήτες, που έχουν στα χέρια τους τίτλους κυριότητας, δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τη γη τους, γι' αυτό προσέφυγαν στα δικαστήρια και μέχρι το ΣτΕ και στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, προκειμένου να δικαιωθούν. Η απόφαση της νομαρχίας του 1990, δήλωσε ο Β. Γερανίδης, μετά την πενταετία δεν ισχύει. "Ετσι κι αλλιώς, σημείωσε, κατά την εκτίμηση του υπουργείου Γεωργίας δεν είναι μια απόφαση μεγίστης προστασίας, διότι δεν παρήγαγε διαδικασίες και ανάλογες πολιτικές, για να λύσει την εκκρεμότητα των γεωργικών και ιδιωτικών εκτάσεων μέσα στο πάρκο του Σέιχ Σου".

Οι εκτάσεις γεωργικού χαρακτήρα που υπάρχουν δεν μπορούν να δασωθούν, αν προηγουμένως δεν απαλλοτριωθούν, υποστήριξε, για να προσθέσει πως η επιλογή αυτή πολύ δύσκολα θα προχωρήσει, γιατί... τα οικονομικά του υπουργείου δεν είναι ανθηρά! Ετσι, ως πλέον ενδεδειγμένη λύση, προβάλλεται η ανταλλαγή των εκτάσεων αυτών με δημόσια γη (και άλλων υπουργείων) εκτός του δάσους. "Πάντως, πριν παρθεί οποιαδήποτε απόφαση θα γίνει διάλογος με τους φορείς της Θεσσαλονίκης", ξεκαθάρισε.