ΗΡΑΚΛΕΙΟ του ανταποκριτή μας).-

Στα πρόθυρα της χρεοκοπίας βρίσκονται οι περισσότεροι παραγωγοί θερμοκηπιακών προϊόντων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσαράς και στις νότιες περιοχές της Βιάννου, αδυνατώντας να αντέξουν, τουλάχιστον τα τελευταία πέντε χρόνια, το συνεχώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής των προϊόντων τους.

Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσαν στο "Ρ" οι εκπρόσωποι του Αγροτικού Συνεταιρισμού Τυμπακίου, από το 1992 μέχρι σήμερα οι τιμές στα γεωργικά εφόδια που χρησιμοποιούνται στα θερμοκήπια έχουν ανέβει από 70% μέχρι και 130%. Δεν έχουν αυξηθεί το ίδιο, όμως, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων για τους παραγωγούς, αφού σήμερα βρίσκονται σχεδόν στα ίδια επίπεδα με αυτά του 1985!

Πιο αναλυτικά, οι τιμές των γεωργικών εφοδίων στο διάστημα 1992 - 1997 αυξήθηκαν ως εξής: Στα νάιλον, το ποσοστό αύξησης έφτασε στο 70%. Στο βρωμιούχο μεθύλιο η τιμή αυξήθηκε από 453 δρχ. που ήταν το 1992 στις 775 δρχ. σήμερα, δηλαδή σε ποσοστό 70%. Στο υδατοδιαλυτό λίπασμα, από 1.700 δρχ το κιλό το 1992, η τιμή του έφτασε το 1997 στις 3.060 δρχ., δηλαδή ποσοστό 80%. Στην κοπριά από 1.150 δρχ. τα 50 κιλά η τιμή έφτασε σήμερα στις 2.070 δρχ., αυξήθηκε δηλαδή σε ποσοστό 80%. Στα φυτοφάρμακα το ποσοστό αύξησης μέσα σε πέντε χρόνια έφτασε επίσης στο 80%. Στους σπόρους, χαρακτηριστικό παράδειγμα αύξησης θεωρείται η τιμή του σπόρου ντομάτας. Συγκεκριμένα, ενώ το 1992 ένα φακελάκι με 1.500 σπόρους ντομάτας στοίχιζε από 8.000 έως 8.500 δρχ. σήμερα το ίδιο φακελάκι το οποίο περιέχει όμως 1.000 σπόρους, στοιχίζει από 30.000 μέχρι 35.000 δρχ, ποσοστό αύξησης, δηλαδή, γύρω στο 130%.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί, ότι από τους 1.000 αυτούς σπόρους, φυτρώνουν το πολύ οι μισοί και όταν το ποσοστό είναι 50% οι καλλιεργητές δηλώνουν ικανοποιημένοι. Στους σπόρους ντομάτας φαίνεται ότι ουσιαστικά από το '92 μέχρι σήμερα έχουν αυξηθεί σε ποσοστά που αγγίζουν το 250%!

Αντίθετα οι τιμές του προϊόντος δεν είναι μεγαλύτερες των 180 δρχ., το κιλό που είναι το κόστος παραγωγής ντομάτας. Ικανοποιητικές είναι οι τιμές της θερμοκηπιακής ντομάτας, μόνο μία βδομάδα κάθε χρόνο πριν από το Πάσχα και μία βδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα. Κάθε φορά ωστόσο που οι τιμές αυξάνονται, η κυβέρνηση επεμβαίνει και επιβάλλει "πλαφόν" προκαλώντας δικαιολογημένα την έντονη αντίδραση των φτωχών παραγωγών.