- Και άλλα

οδοφράγματα,

παντού μπλόκα

καινούρια,

σκούρα, αρχηγέ,

τα πράγματα,

κοινώς που λέν'

"αγγούρια"!

- Ετσ' είναι, φίλε,

που τα λες,

δεν θα διαφωνήσω,

γι' αυτό

και εγώ

δεν δέχομαι

βήμα

να κάνω πίσω!

- Μ' αυτή τη θέση σου,

ανοιχτά,

διαφωνώ

κι ευθεία

δεν είναι στάση

αρχηγού

μα στάση

...οπισθία

Ο οίστρος

"Κατευθυντήρια γραμμή στην πολιτική που ακολουθούμε είναι ο σεβασμός των κοινοτικών κανόνων και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής... Επομένως εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε μέτρα ενάντια σε όλους αυτούς τους κανονισμούς"! Αυτή είναι ένα μέρος της απάντησης που έδωσε ο Κ. Σημίτης στα αιτήματα των αγροτών, χτες, από του βήματος της Βουλής! Και τώρα έχουμε κάθε δικαίωμα να το παραδεχτούμε: Αυτός είναι υπάλληλος! Αυτός είναι πειθήνιος εκτελεστής των εντολών των αφεντικών! Αυτός είναι το παράδειγμα προς μίμηση, όταν η Κομισιόν αναζητά υπηρέτες. Αυτός και η κυβέρνησή του.

Το πράγμα έχει καταντήσει γελοίο. Φαίνεται, όμως, ότι η ηγεσία του ΣΥΝ έχει πάρει τέτοια φόρα στην προσπάθειά της να διαδραματίσει ...εθνικό ρόλο, ώστε έχουν πάψει να έχουν (αν είχαν ποτέ) συναίσθηση του γελοίου.

Ετσι, στη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή, για τις αγροτικές κινητοποιήσεις, ο Ν. Κωνσταντόπουλος είπε: "Το ξέρετε, κύριε πρωθυπουργέ, ότι υπάρχει θεσμοθετημένο Εθνικό Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής; Γιατί δεν το συγκαλέσατε κατά τη διάρκεια αυτών των γεγονότων; Γιατί δεν το ενεργοποιήσατε;".

Εχουμε, λοιπόν, και λέμε: Μετά το γνωστό αίτημα του ΣΥΝ να δημιουργηθεί Εθνικό Συμβούλιο για την εξωτερική πολιτική. Μετά την κουραστικά επαναλαμβανόμενη θέση του να συγκληθεί σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων για τα εθνικά θέματα. Μετά την άλλη ...ρηξικέλευθη τοποθέτηση του ΣΥΝ να γίνει Συμβούλιο (πάλι Εθνικό εννοείται) για την παιδεία. Μετά απ' όλ' αυτά, τα ...μεγάλης πνοής και άκρως ...φιλολαϊκά, ήρθε η επανάληψη και της θέσης για Εθνικό Συμβούλιο για τα αγροτικά!!!

Από αυτό πάσχουν οι αγρότες... Υποφέρουν όχι εξαιτίας του Μάαστριχτ (που ψήφισε και ο ΣΥΝ) και των κυβερνητικών πολιτικών, αλλά από το γεγονός ότι δεν ενεργοποιήθηκε το Εθνικό Συμβούλιο!!!

Από αυτή την έλλειψη πάσχουν οι αγρότες. Να το γνωρίζουν άραγε;

Δεν ξέρουμε τι είπε ο Ν. Κωνσταντόπουλος στους αγρότες, όταν τους επισκέφτηκε προ ημερών. Αν, όμως, παράλειψε την αναφορά του σ' αυτό το Εθνικό Συμβούλιο, καλό είναι να ξαναπεράσει από τα μπλόκα του αγώνα...

Είπε και κάτι άλλο, όμως, ο πρωθυπουργός χτες στη Βουλή: "Ας μην ξεχνάμε, σημείωσε, ότι το 45% περίπου του εισοδήματος του Ελληνα αγρότη προέρχεται από κοινοτικές επιδοτήσεις".

Αλίμονο, κύριε πρωθυπουργέ, καθόλου δεν το ξεχνάμε. Μόνο, που το στοιχείο αυτό είναι μια σαφέστατη απόδειξη της κατάντιας της αγροτικής μας οικονομίας και της χώρας συνολικά. Μιας αγροτικής οικονομίας, που πριν το 1981 - πριν την ένταξη στην τότε ΕΟΚ δηλαδή - είχε θετικό και μάλιστα μεγάλο πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιό της, με τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και τώρα κοντεύουμε να εισάγουμε ακόμη και νωπά λαχανικά και φρούτα.

Τι λέτε, οι αγρότες φταίνε γι' αυτή τη δραματική κατάσταση; Η, μήπως, οι κοινοτικές επιδοτήσεις (για παράδειγμα, τα δισεκατομμύρια που μας δίνανε για να θάβουμε φρούτα και άλλα προϊόντα), μαζί με τους περιορισμούς, τις ποσοστώσεις και όσα άλλα περιλάμβαναν οι διάφορες ΚΑΠ και, βέβαια, η εφαρμογή τους από τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις είναι ορισμένες από τις σοβαρότερες αιτίες;

"Αλλωστε, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ο ελληνικός λαός μας έδωσε τη δυνατότητα να διακυβερνήσουμε τον τόπο επειδή αρνήθηκε υπερβολικές υποσχέσεις, επειδή δε θέλει αλόγιστες παροχές και σπατάλες, επειδή θέλει μια σοβαρή οικονομική πολιτική". Είναι λόγια του πρωθυπουργού. Τα είπε χτες στη Βουλή, στη διάρκεια της συζήτησης, για τα αιτήματα και τον αγώνα των αγροτών. Θα μπορούσε και αλλιώς, ίσως, να τα πει ο Κ. Σημίτης: Το διάλειμμα της προεκλογικής περιόδου έληξε. Τα κεφάλια τώρα μέσα... Καθηγητής, όμως, είναι ο άνθρωπος και τα είπε "περί διαγραμμάτων", όπως έλεγε ένας παλιός αγρότης αγωνιστής.

Η στήλη το είχε σημειώσει και υπογραμμίσει αρκετές φορές στην προεκλογική περίοδο. Είχε προειδοποιήσει όσους εργαζόμενους σκέφτονταν τότε να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, ότι πολύ γρήγορα, ο υποψήφιος τότε πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, θα τους έλεγε: Καλά να πάθετε.

Ας πάρουν, λοιπόν, τα μέτρα τους. Οχι μόνο, για τις επόμενες εκλογές, αλλά από αύριο, από τώρα...

Δεν το 'χει πάρει χαμπάρι, άραγε, ο πρωθυπουργός ότι έχουν πλέον βαρεθεί οι εργαζόμενοι - και της πόλης και του χωριού - να τους ζητάνε όλο και περισσότερες και μεγαλύτερες θυσίες, χάριν κάποιου μακρινού και αόριστου παραδείσου; Η μήπως, μη έχοντας οτιδήποτε άλλο να πει, επαναλαμβάνει τις παλιές και χιλιομασημένες μεθόδους;

Πάντως, οι εργαζόμενοι έχουν αρχίσει και τους παίρνουν για τα καλά χαμπάρι και είτε έτσι είτε αλλιώς, το αποτέλεσμα είναι ένα και το ίδιο: Αγανάκτηση και θυμός από όλους όσοι τον ακούν, να λέει και να ξαναλέει το ίδιο τροπάρι.

Κι εδώ, που τα λέμε, είναι ένας θυμός απόλυτα εύλογος και δικαιολογημένος. Οχι μόνο γιατί, δεκαετίες τώρα, οι διάφοροι γαλαζοπράσινοι, προκάτοχοι του Κ. Σημίτη κοροϊδεύουν το λαό, αλλά και γιατί, την ίδια στιγμή, που όλοι τους υπόσχονται ευοίωνο και ευτυχισμένο μέλλον στους εργαζόμενους - ένα μέλλον, που ποτέ δεν υλοποιείται - εξασφαλίζουν πλουσιοπάροχο παρόν στους ελάχιστους της οικονομικής ολιγαρχίας και του κατεστημένου του τόπου.

"Δεν είναι όλοι οι αγρότες που έχουν αυτή τη στάση, είναι ορισμένοι αγρότες", ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός μιλώντας για τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Καλά, κύριε Σημίτη. Για ρωτήστε, όμως, και τον κύριο Τσουκάτο που πέρασε από εκεί...