Του Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ
Εκεί, λοιπόν, καταντήσαμε. Να πιστεύουμε πως η ζωή, και όταν λέμε η ζωή, εννοούμε η κοινωνία. Εννοούμε, ούτε λίγο - ούτε πολύ, πως η ιστορία έτσι πορεύεται. Με τις χαρές στο ένα της πλευρό και τις λύπες της στο άλλο. Δεν μπορούμε, επομένως, να σταματάμε κάθε τόσο και να αναζητούμε τις αιτίες αυτής της διαφοράς. Αφού όλα έτσι είναι προγραμματισμένα και μεις δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε τίποτε. Το μόνο που δικαιούμαστε είναι να μη χάσουμε το δρόμο. Να σκύψουμε το κεφάλι μας κάτω και να συνεχίσουμε!
Γι' αυτό πιστεύω πως όλα αυτά που τροφοδοτούν το μυαλό μας καθημερινά δεν είναι τόσο αθώα, όσο φαίνονται. Οι διαφημίσεις στην τηλεόραση, οι ωραίες ξανθές που ξεχνούν να κατεβάσουν τη φούστα τους, όταν κάθονται σταυροπόδι, οι ηρωικές μορφές των καλαθοσφαιριστών δεν πηγαινοέρχονται έτσι, τυχαία. Ούτε πηγαινοέρχονται τυχαία οι χοντρές κυρίες που υπόσχονται να σας αποκαλύψουν το μέλλον σας, και οι άλλες, το ίδιο χοντρές, που σας περιγράφουν τρισευτυχισμένες πώς να φτιάξετε αρνάκι με κους κους. Ολα είναι με προσοχή στημένα. Σκηνοθετημένα με σοφία και πονηριά. Ολα είναι πλουσιοπάροχα, φανταχτερά, πολύχρωμα. Προσπαθούν να μας πείσουν, και φοβούμαι πως μας πείθουν, πως "δεν τρέχει τίποτε". Πως όλα τραβούνε το δρόμο τους για το δικό σας καλό, για τη δική σας προσωπική ευτυχία. Τα μεγάλα σούπερ μάρκετ μας δίνουν πίσω τα λεφτά μας. Οι μεγάλες εφημερίδες μας δίνουν τζάμπα μερσεντές, και όλες αυτές οι μυστηριώδεις τηλεφωνικές γραμμές με τα φαντασμαγορικά νούμερα μας υπόσχονται παραδείσους και ανέξοδες ονειρώξεις. Τίποτε πια, μας λένε κρυμμένες και προκλητικές φωνές, δεν είναι κρυφό για μας. Ακόμα και το σκορ του αγώνα της επόμενης Κυριακής μπορούμε να το μάθουμε, αρκεί να τηλεφωνήσουμε σ' αυτό το "μπαγάσικο" νούμερο, που όλα τα αποκαλύπτει και όλα μας τα χορηγεί δωρεάν. Γιατί, λοιπόν, να μελαγχολούμε; Γιατί να μνημονεύουμε αυτούς που έφυγαν πριν από μας; Κι όλους αυτούς που στενάζουν στο αγιάζι και στη βροχή των εθνικών δρόμων, γιατί να τους μελετούμε; Μήπως εμείς τους είπαμε να βγούνε στους δρόμους; Μήπως εμείς τους χρεώσαμε της Παναγιάς τα μάτια; Εμείς τραβάμε το δρόμο μας, γιατί, στο κάτω κάτω, "η ζωή συνεχίζεται" και μεις δεν έχουμε τον τρόπο να τη σταματήσουμε!
Οχι. Χιλιάδες φορές όχι. Η ζωή δεν μπορεί να συνεχίζεται, όσο μαραίνονται τα μπαμπάκια. Οσο ξεριζώνονται οι ελιές. Οσο λιγοστεύουν τα πρόβατα πάνω στα διάσελα και στις πλαγιές. Οσο χάνεται η φωνή στα λαρύγγια των αγροτών και οι φωτιές βγάζουν μαύρο καπνό στα σταυροδρόμια. Δε συνεχίζεται τίποτε. Ολα έχουν σταματήσει εκεί ανάμεσα "Βιοκαρπέτ" και Τέμπη. Ανάμεσα σε σένα και στη Ζωή!
Οχι. Χιλιάδες φορές όχι. Η ζωή δεν μπορεί να συνεχίζεται, όσο μαραίνονται τα μπαμπάκια. Οσο ξεριζώνονται οι ελιές. Οσο λιγοστεύουν τα πρόβατα πάνω στα διάσελα και στις πλαγιές. Οσο χάνεται η φωνή στα λαρύγγια των αγροτών και οι φωτιές βγάζουν μαύρο καπνό στα σταυροδρόμια. Δε συνεχίζεται τίποτε. Ολα έχουν σταματήσει εκεί ανάμεσα "Βιοκαρπέτ" και Τέμπη. Ανάμεσα σε σένα και στη Ζωή!
Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ
Κατάντησαν, στ' αλήθεια, επικίνδυνοι. Είναι, όντως, μια κυβέρνηση σατανική, που το μυαλό της γεννάει, ό,τι πιο άρρωστο, ό,τι πιο φρικιαστικό και επιλήψιμο. Δεν έχουν φραγμούς. Θα θρηνήσουμε ακόμα χειρότερες μέρες. Αυτοί είναι ικανοί να μεταβάλουν τη χώρα σε ένα απέραντο αλισβερίσι κλεφτοκοτάδων, χαρτοκλεφτών, κουλοχέρηδων, νταβατζήδων. Το επίσημο κράτος, κύριος μέτοχος της απάτης. Της κλοπής. Του τζόγου! Τύφλα να 'χει η ποτοαπαγόρευση και οι συμμορίες. Ολη η αφρόκρεμα της Αμερικής του '30!
Πού 'ναι, ρε, εκείνα τα λόγια τα μεγάλα; Πού είναι εκείνες οι διαφωνίες για το ποιος δρόμος πάει γρηγορότερα στο σοσιαλισμό; Τι έγινε η ισότητα; Πού ξεχάστηκε το σύνθημα "κάτω ο αμερικάνικος τρόπος ζωής"; Τι έγινε ο τρίτος δρόμος; Οι ελπίδες; Τα φούμαρα; Τα ψέματα που σκορπάγατε! Να, η κατάληξή σας. Τζογαδόροι θέλατε να γίνετε και το πετύχατε. Το ένα - παράνομο - καζίνο μετά το άλλο - παράνομο, κι αυτό - ανοίγετε. Και μετά οι Λότοι, τα ξυστά, όλα τα σκατά, που κατά καιρούς εφευρίσκετε. Και, τώρα, πια, σε μια περίοδο που βράζει ο τόπος, που τα αιτήματα γυρεύουνε πειστικές απαντήσεις, εσείς βγαίνετε με καινούρια διαολοπαιχνίδια. Με καινούριες λαδιές. Με νέες απάτες. Με στοιχήματα και με κοκορομαχίες. Τέτοια αθλιότητα!
Και αφού χάθηκε, βέβαια, ο σεβασμός, το ένα ψέμα διαδέχεται το άλλο. Η κατηφόρα έχει μεγάλη κλίση! Η μια απατεωνιά ακολουθεί την άλλη. Για να χρυσώσετε το χάπι μάς υπόσχεστε πως μέρος αυτής της κομπίνας θα πάει για τον πολιτισμό! Κάποια κέρδη από τον "Τζακ τον αντεροβγάλτη" θα πάνε στις τέχνες! Γιατί δεν τα παίρνετε και από τα μπορντέλα, θα σας πρότεινα. Να κρατάτε ποσοστά και από τις ηρωίνες, λέω. Από τις ληστείες. Από τις τοκογλυφίες. "Ξέπλυμα" χρημάτων δεν κάνετε; Κάντε το, λοιπόν, σωστά!
Τι κάθεστε, στείλτε τα ΜΑΤ να βαρέσουν όλες τις εστίες αντίστασης. Προστατέψτε την "περιοχή" σας. Περιφρουρήστε τις χαρτοπαιχτικές λέσχες. Αυτά τα "κωλόπαιδα" οι μαθητές άρχισαν τις καταλήψεις. Οι συνταξιούχοι βγήκαν στην Κάνιγγος! Οι αγρότες στους δρόμους. Οι ναυτεργάτες δένουν τα καράβια. Οι καθηγητές απεργούν. Με τέτοιο κοινωνικό χαλασμό δε στέκεται το Λας Βέγκας που πάτε να φτιάξετε. Χορεύτριες με μπικίνι απαιτούνται και όχι τρακτέρ στις διασταυρώσεις. Στριπτίζ και live sex επιβάλλεται και όχι φωνές στα πεζοδρόμια. Βαράτε όσους αντιστέκονται. Καταστρέψτε ό,τι μπορείτε, όσο γρηγορότερα μπορείτε! Ετσι κι αλλιώς, περαστικοί είστε! Δεν είστε υποχρεωμένοι να αφήσετε τίποτα όρθιο φεύγοντας!