"Η κυβέρνηση εγγυήθηκε την παραγωγική αναδιάρθρωση του ναυπηγείου και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας". Αυτό ήταν ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ στα Ναυπηγεία Ελευσίνας,στην καθοριστική γενική συνέλευση του Αυγούστου, όπου εκβίασαν με ωμό τρόπο τη συμφωνία των εργαζομένων στη "λύση" της εκκαθάρισης και του νέου ξεπουλήματος σε έναν άλλο Περατικό των ναυπηγείων, που επέβαλε η κυβέρνηση. Δε χρειάστηκαν παρά λίγοι μήνες για να αποδειχτεί ότι οι "εγγυήσεις" της κυβέρνησης ήταν απλώς... φούμαρα. Η οικονομική ασφυξία, η άρνηση νέας χρηματοδότησης από τις πιστώτριες τράπεζες έχουν φέρει πλέον πολύ κοντά τον κίνδυνο του κλεισίματος.

Στις 14 Αυγούστου ο Περατικός σε μια εκβιαστική κίνηση εγκατέλειψε τα ναυπηγεία, αφού πρώτα φρόντισε να τα "φεσώσει" με 22 δισ. δρχ. χρέη. Παρά το φιάσκο Περατικού, η κυβέρνηση αποφασίζει την εκ νέου ιδιωτικοποίησή τους, θέτοντάς τα υπό καθεστώς εκκαθάρισης. Οι πιστώτριες τράπεζες (Εμπορική, ΕΤΒΑ, Εθνική, Ιονική, Αγροτική) αναλαμβάνουν να χρηματοδοτήσουν τα ναυπηγεία με 6 δισ. δραχμές, ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν.

Εξι μήνες μετά την απόφαση της εκκαθάρισης, τα ναυπηγεία βρίσκονται σε οριακό σημείο, λόγω έλλειψης "ρευστού". Η εταιρία, με αίτησή της, ζητά από τις τράπεζες και νέα χρηματοδότηση ύψους 2 δισ. δραχμών. Η αίτηση όμως "σκοντάφτει" στην άρνηση της Εθνικής Τράπεζας, που σημειωτέον δεν έχει καταβάλει ακόμα 160 εκατομ. δραχμές, μέρος της συμμετοχής της στην αρχική χρηματοδότηση, που αποτελεί και συμβατική της υποχρέωση.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι σημαντικό μέρος των 6 δισ. δραχμών κατευθύνθηκε στο να καλυφθούν - όπως χαρακτηριστικά είπε συνδικαλιστής - "οι στάχτες του Περατικού", στην αγορά υλικών, αλλά και εργαλείων. Παράλληλα μεγάλες δουλιές διώχνονται η μια μετά την άλλη, εξαιτίας της άρνησης του εκκαθαριστή (η Τράπεζα Επενδύσεων έχει επιλεγεί σε αυτό το ρόλο) να προσφέρει τις απαραίτητες εγγυήσεις προς τους "πελάτες" εφοπλιστές.

Ταυτόχρονα προχωρούν ολοταχώς οι διαδικασίες ξεπουλήματος. Ηδη έχει προκηρυχτεί διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός και οι προσφορές - σύμφωνα με πληροφορίες δεν έχει εκδηλωθεί αξιόλογο ενδιαφέρον - για την εξαγορά του ναυπηγείου ανοίγουν αύριο, Δευτέρα.Στον νέο "Περατικό" προσφέρεται με μοναδικό όρο την κατάθεση εγγυητικής επιστολής 250 εκατομ. δραχμών (!) ένα σύγχρονο ναυπηγείο - το δεύτερο μεγαλύτερο της χώρας - η αξία του οποίου εκτιμάται στα 25 δισ. δραχμές (τιμές '92). Και όχι μόνο αυτό, αλλά του προσφέρεται και ως "προίκα" το πρόγραμμα των τεσσάρων αρματαγωγών του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς και 58 βαγονιών του ΟΣΕ, αξίας αρκετών δισ. δραχμών.

Οσο δε για τις "εγγυήσεις" της κυβέρνησης για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.., στην προκήρυξη γίνεται απλώς επίκληση "για την εξασφάλιση όσο το δυνατόν περισσότερων θέσεων εργασίας του υπάρχοντος προσωπικού και των παροχών προς αυτό"! Εκτός από τις ομαδικές απολύσεις, τις οποίες η κυβέρνηση ήδη έχει προαναγγείλει, συμπεριλαμβάνοντας σχετική διάταξη στην τροπολογία - έκτρωμα για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με τους όρους της προκήρυξης μπαίνουν στο "σφυρί" και τα κεκτημένα όσων εργαζομένων τελικά απομείνουν στο ναυπηγείο. Ολα αυτά βέβαια σύμφωνα με τα "αισιόδοξα" σενάρια, αφού όπως εκτιμούν οι συνδικαλιστές τα ναυπηγεία ίσως δεν προλάβουν καν να ξεπουληθούν.

Σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις ο Α. Χοροζάνης,μέλος του ΔΣ του σωματείου, δήλωσε στην εφημερίδα μας: "Αποδεικνύεται το πόσο ρεαλιστικές ήταν οι θέσεις της ΕΣΑΚ, που πραγματικά αντιδρούσαμε στη "λύση" της εκκαθάρισης, λέγοντας πως με τον τρόπο αυτό δεν εξασφαλιζόταν η λειτουργία των ναυπηγείων. Δυστυχώς, βγήκαμε αληθινοί. Οι πιστώτριες τράπεζες άρχισαν ήδη να δημιουργούν προβλήματα στην επιχείρηση, πριν καν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ιδιωτικοποίησης που η ίδια η κυβέρνηση έχει επιλέξει. Το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό. Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, έχει αυτά τα αποτελέσματα και φαίνεται καθαρά πως προχωρούμε προς τη διάλυση του ναυπηγείου. Εμείς σαν παράταξη είπαμε, έστω και την τελευταία στιγμή, να δεχτούμε να συζητήσουμε στο σωματείο μια πρότασή μας, απόλυτα ρεαλιστική για τα σημερινά δεδομένα. Να σταματήσει η εκκαθάριση και η κυβέρνηση να διορίσει διοίκηση στο ναυπηγείο. Το επενδυτικό πρόγραμμα (ύψους 11,5 δισ. δρχ. ), όπως και τα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού και του ΟΣΕ να γίνουν με ευθύνη του δημοσίου. Παρέμβαση της κυβέρνησης, ώστε να υπάρχει συμμετοχή του ναυπηγείου στα μεγάλα έργα. Να παγώσει κάθε διαδικασία για το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Εμείς επιμένουμε ότι για να ζήσουν τα ναυπηγεία στην Ελλάδα, πρέπει να δημιουργηθεί ενιαίος δημόσιος φορέας ναυπηγικής βιομηχανίας, στον οποίο θα συμμετέχουν εκτός των άλλων και τα Ναυπηγεία Ελευσίνας".

Το πιο σοβαρό χτύπημα μετά το κλείσιμο των υψικαμίνων το '81 και καθοριστικό για την ίδια τη συνέχιση της λειτουργίας της δίνεται στη "Χαλυβουργική",με την απόφαση του ιδιοκτήτη της, Π. Αγγελόπουλου,να κλείσει το τμήμα των ηλεκτρικών κλιβάνων, καθώς και το ένα τμήμα παραγωγής σιδήρου και να πετάξει στο δρόμο 250 εργαζόμενους.

Μια από τις μεγαλύτερες χαλυβουργίες της χώρας, η "Χαλυβουργική", "μετρά" σαράντα χρόνια λειτουργίας. Χαρακτηριστικό της δυναμικότητας και του μεγέθους είναι το γεγονός πως αποτελεί την πρώτη βιομηχανική μονάδα που εγκατέστησε υψικαμίνους. Η επιχείρηση αποτελεί όμως και ένα από τα πρώτα "θύματα" της ένταξης της χώρας μας στην ΕΟΚ, που "διέταξε" τότε τη μείωση της παραγωγής χάλυβα στην Ελλάδα. Ετσι, το '81 κλείνουν και οι δυο υψικάμινοι και όλο το συγκρότημα γύρω απ' αυτές, ενώ έχουμε απολύσεις 1.300 εργαζομένων. Οι συνταξιοδοτήσεις που δεν αναπληρώνονται με προσλήψεις, συνεχίζουν το "έργο" της συρρίκνωσης μέχρι το '94, που έχουμε και δεύτερο χτύπημα. Κλείνει ένα τμήμα παραγωγής σιδήρου και άλλες 200 θέσεις εργασίας χάνονται.

Πριν λίγες μέρες ο εργοδότης ανακοίνωσε το κλείσιμο από 1η του Απρίλη των δυο τμημάτων, 250 απολύσεις, καθώς και ότι όλο το προσωπικό θα τεθεί σταδιακά σε υποχρεωτικές 15ήμερες άδειες (το μισό της καλοκαιρινής κανονικής τους άδειας), ξεκινώντας από αύριο Δευτέρα. Οι λόγοι που επικαλέστηκε είναι οι "οικονομικές δυσκολίες" και ο ανταγωνισμός με εισαγωγές από τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία που παράγει σιδηρομπετόν με χαμηλότερο κόστος. Να σημειώσουμε πάντως ότι παρά τις "οικονομικές δυσκολίες" η επιχείρηση δεν έχει χρέη, ενώ ο ιδιοκτήτης έχει δημιουργήσει - παράλληλα με τη συρρίκνωση του εδώ εργοστασίου - τρία νέα εργοστάσια, στην Αγγλία, την Ελβετία και πριν τρία χρόνια στην Αμερική. Ερωτηματικά για τις προθέσεις του προκαλεί άλλωστε και το γεγονός ότι η ανακοίνωση για σταμάτημα των ηλεκτρικών κλιβάνων γίνεται λίγο πριν τις νέες διαπραγματεύσεις με τη ΔΕΗ για το καθορισμό της τιμής του ρεύματος.

Η υλοποίηση πάντως της συγκεκριμένης απόφασης θα έχει αλυσιδωτές συνέπειες - εκφράζονται φόβοι ότι οι απολύσεις θα υπερβούν τις 250 - και θα ανοίξει ουσιαστικά το δρόμο προς το οριστικό "λουκέτο" ή τη μετατροπή της επιχείρησης σε αμιγώς εμπορική. Είναι χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της "Χαλυβουργικής" ο Π. Αγγελόπουλος, στη συνάντηση με το σωματείο, μίλησε για "προβλήματα που αν δεν παρθούν μέτρα, το εργοστάσιο θα κλείσει".

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη "Χαλυβουργική" είναι μέρος του γενικότερου προβλήματος και των αδιεξόδων που αντιμετωπίζει ο κλάδος της χαλυβουργίας, εξαιτίας της πολιτικής αποβιομηχάνισης που εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ' εντολή των Βρυξελλών. Είναι χαρακτηριστικό εδώ το γεγονός πως σε μια περίοδο που μεγάλα έργα εκτελούνται ή προγραμματίζονται στη χώρα μας, έργα που απαιτούν τη χρησιμοποίηση χιλιάδων τόνων σιδήρου, οι ελληνικές βιομηχανίες δεν μπορούν να πουλήσουν σίδηρο και γίνονται εισαγωγές.

Να αποκρούσουν τα σχέδια του εργοδότη για συρρίκνωση και απολύσεις, αποφάσισαν ομόφωνα οι εργαζόμενοι σε έκτακτη γενική συνέλευση που πραγματοποίησαν την περασμένη Τρίτη. Ηδη με επιστολές τους ζητούν συνάντηση με τους υπουργούς Εργασίας και Βιομηχανίας για το θέμα αυτό και επίσης καλούν την Ομοσπονδία Μετάλλου να αναλάβει πρωτοβουλίες και να συγκαλέσει κοινή σύσκεψη των σωματείων του χώρου, με στόχο το συντονισμό της δράσης.

Προς νέα δραματική μείωση του προσωπικού προχωρεί ολοταχώς και η ΠΕΤΡΟΛΑ του ομίλου Λάτση, σχεδιάζοντας ομαδικές απολύσεις - "εθελούσια έξοδο" τις ονομάζει - 300 εργαζομένων από τους 780 που συνολικά απασχολεί. Η ακριβής μορφή που θα πάρουν οι απολύσεις αναμένεται να ανακοινωθεί και επίσημα στους εργαζόμενους, τις αμέσως επόμενες μέρες.

Πριν 20 μέρες η διεύθυνση των διυλιστηρίων κάλεσε σε συνάντηση τη διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου και τους ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε μείωση προσωπικού - χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένο αριθμό - επικεντρώνοντας μάλιστα στο "πλεονάζον", όπως ισχυρίστηκε, προσωπικό στα γραφεία και στη συντήρηση. Θεωρώντας αμετάκλητη τη σχετική απόφαση, είπε ότι θα επιλεγεί η μορφή της "εθελούσιας εξόδου" και ότι θα υπάρξει μέχρι τις αρχές του Φλεβάρη σχετική ανακοίνωση.

Την ίδια στιγμή μια επιχείρηση τρομοκράτησης και δημιουργίας ανασφάλειας στο προσωπικό άρχισε να ξεδιπλώνεται. Σύμφωνα με πληροφορίες, αρκετοί εργαζόμενοι είναι στόχοι εκβιασμών του στιλ: "Η θα φύγεις μόνος σου ή θα απολυθείς". Σύμφωνα με πληροφορίες - οι οποίες μάλιστα "ακούγονται" πολύ μέσα στα διυλιστήρια - ο αριθμός των εργαζομένων που θα απολυθούν "οικειοθελώς" ανέρχεται στους 300. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από σχετική μελέτη για τη δημιουργία νέου οργανογράμματος, όπου οι οργανικές θέσεις εργασίας είναι μόλις 450.

Η έντονη δυσαρέσκεια των εργαζομένων, που εκφράστηκε και με το μεγάλο αριθμό αρνητικών ψήφων προς τον απολογισμό του ΔΣ του σωματείου στην τακτική Γενική Συνέλευση στις 24 Γενάρη, υποχρέωσε το τελευταίο σε κάποιους ελιγμούς. Ετσι αποδέχεται μεν τις "οικειοθελείς" αποχωρήσεις, αλλά θέτει ως όρους "την ασφάλεια εργαζομένων και εγκαταστάσεων και την ομαλή λειτουργία του διυλιστηρίου". Αναδεικνύει έτσι με έμμεσο τρόπο τους κινδύνους που μπορεί ενδεχομένως να προκύψουν από τη δραστική μείωση του προσωπικού, για την ασφάλεια της ζωής των εργαζομένων που θα απομείνουν, αλλά και για το ίδιο το εργοστάσιο. Αλλωστε νωπές είναι ακόμα οι μνήμες της μεγάλης πυρκαγιάς το Σεπτέμβρη του '92, που είχε ως τραγικό αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 14 εργαζόμενοι.

Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για το δεύτερο κύμα απολύσεων σε διάστημα λίγων μηνών. Τον περασμένο Ιούλη, πάλι με τη μορφή της "εθελούσιας εξόδου" είχαν απομακρυνθεί 200 εργαζόμενοι από τη διεύθυνση νέων έργων και 120 από το προσωπικό του διυλιστηρίου.

Τα κείμενα έγραψε η Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

Σε νέο Λαύριο μετατρέπεται σιγά σιγά η περιοχή του Θριάσιου. Αν και αποτελεί μια από τις κύριες βιομηχανικές περιοχές της χώρας, οι καταστροφικές επιπτώσεις από την, υποταγμένη στις εντολές των Βρυξελλών, πολιτική αποβιομηχάνισης των εκάστοτε κυβερνήσεων αφήνουν έντονα τα σημάδια τους. Τα στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας για το κλείσιμο επιχειρήσεων ή τη συρρίκνωσή τους είναι αποκαλυπτικά. Συγκεκριμένα:

Επιχειρήσεις που έκλεισαν: ΗΦΑΙΣΤΟΣ με 1.096 εργαζόμενους. ΒΙΟΦΑΡΜ με 530 εργαζόμενους. ΕΤΡΕΧ με 500 εργαζόμενους. OWENS με 500 εργαζόμενους. ΕΠΑΣ με 496 άτομα. ΒΙΕΞ με 429 άτομα. ΓΕΔΥ - ΕΒΠΑ με 150 άτομα.

Επιχειρήσεις που συρρικνώθηκαν: "Χαλυβουργική" από 2.800 άτομα απασχολεί σήμερα μόλις 850. ΤΙΤΑΝ από 1.138 εργαζόμενους σήμερα 180. ΠΕΤΡΟΛΑ από 1.080 απασχολεί 780 άτομα. ΠΥΡΚΑΛ από 662 εργαζόμενους απασχολεί σήμερα μόλις 180.

Τα στοιχεία αυτά αφορούν επιχειρήσεις με πάνω από 150 άτομα προσωπικό, ενώ δεκάδες είναι οι μικρότερες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες, που τα τελευταία χρόνια συρρικνώνονται, μειώνουν το προσωπικό ή το αντικαθιστούν με μερικώς απασχολούμενους.

Οι ρυθμοί "λαυριοποίησης" του Θριάσιου αναμένεται το επόμενο διάστημα να ενταθούν δραματικά. Πορεία συρρίκνωσης ακολουθούν τρεις από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της περιοχής, οξύνοντας παραπέρα το πρόβλημα της ανεργίας και δημιουργώντας σοβαρά αρνητικά αποτελέσματα για όλο το Θριάσιο. Προς οριστικό κλείσιμο οδεύει η "Χαλυβουργική",που ήδη έχει ανακοινώσει κλείσιμο τμημάτων παραγωγής και 250 απολύσεις. Δραστική μείωση του προσωπικού κατά 300 άτομα σχεδιάζει και η ΠΕΤΡΟΛΑ.Συρρίκνωση και μείωση του προσωπικού και στα Ναυπηγεία Ελευσίνας,ενώ ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο και του κλεισίματος.

Εξι μήνες μετά την καθοριστική συνέλευση του Αυγούστου, όπου τα ωμά εκβιαστικά διλήμματα διαδέχονταν οι "εγγυήσεις" περί ομαλής λειτουργίας, η κυβέρνηση έχει φέρει τα ναυπηγεία λίγα μόνο βήματα πριν το κλείσιμο

Αντιμέτωποι βρίσκονται και πάλι οι εργαζόμενοι της "Χαλυβουργικής" με τα σχέδια του εργοδότη, για συρρίκνωση του εργοστασίου και ομαδικές απολύσεις

Εκβιασμοί και πιέσεις για... "εθελούσια έξοδο" 300 εργαζομένων