Μετά τη "Γερμανική συμμαχία για την απασχόληση", ακολουθεί το "Μελλοντικό συμβόλαιο απασχόλησης" το οποίο συνυπογράφτηκε από τους εργοδότες και τα συνδικάτα του Βελγίου με την παρότρυνση και την εγγύηση της βελγικής κυβέρνησης. Στον κοινό παρονομαστή των δύο συμφωνιών βρίσκεται η περιβόητη μείωση του κόστους εργασίας, όπως αυτή ορίζεται στη "Λευκή Βίβλο". Αν όμως ο στόχος αυτός αποτελεί πάγια επιδίωξη των Ευρωπαίων εργοδοτών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που συμφώνησαν, δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά.

Αξίζει να δούμε τα βασικά σημεία των δύο κειμένων αφού απ' ό,τι φαίνεται θα αποτελέσουν πιλότο για παρόμοια εγχειρήματα σε όλες τις χώρες -μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φυσικά και στην Ελλάδα.

Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας υπογράφτηκε στην έδρα της γερμανικής Καγκελαρίας η συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης, εργοδοτών και συνδικάτων που ονομάστηκε "Συμμαχία για την απασχόληση". Στο επίκεντρο της συμφωνίας βρίσκεται το σύστημα συντάξεων και γενικότερα το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Σαν πρώτο μέτρο συμφωνήθηκε η κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης, ένα μέτρο που πριν από λίγα χρόνια είχε θεωρηθεί αντίδοτο στην αυξανόμενη ανεργία. Η αύξηση όμως των εργαζομένων που διάλεγαν ή υποχρεώνονταν να διαλέξουν την πρόωρη συνταξιοδότηση, δημιούργησε προβλήματα στα ασφαλιστικά ταμεία, κυρίως γιατί οι εργοδότες αρνούνταν να πληρώσουν τις επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές. Το επιχείρημά τους ήταν ότι οι εισφορές αυτές μεγάλωναν το "μη μισθολογικό κόστος εργασίας" και έτσι μειωνόταν η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών τους.

Ετσι μαζί με την κατάργηση, ουσιαστικά, της πρόωρης συνταξιοδότησης, συμφωνήθηκε και η μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ταμεία. Ακόμη άνοιξε ο δρόμος για τη γενικευμένη εφαρμογή της μερικής απασχόλησης, αφού συμφωνήθηκε ότι αν ο εργοδότης καλύψει τις θέσεις που θα προκύψουν από τη συνταξιοδότηση με νέους εργαζόμενους (μερικά απασχολούμενους) τότε θα επιδοτείται από το κράτος με το 20% του καταβαλλόμενου μισθού στο νέο εργαζόμενο. Είναι αξιοσημείωτο ότι από τους "συμμάχους", η προώθηση θέσεων μερικής απασχόλησης αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία των στόχων της "Συμμαχίας".

Στη βελγική εκδοχή της ταξικής συνεργασίας που πήρε το όνομα "Μελλοντικό Συμβόλαιο Απασχόλησης" και υπογράφηκε επίσης το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, αναφέρεται ότι "οι τρεις πλευρές (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) θα πράξουν παν δυνατόν να διατηρήσουν τις σημερινές θέσεις εργασίας, να τις αναδιανείμουν ορθολογικά και να δημιουργήσουν νέες". Για να αποκωδικοποιήσουμε την έκφραση, πρέπει να σημειώσουμε ότι "αναδιανομή" των θέσεων εργασίας σημαίνει προώθηση θέσεων μερικής απασχόλησης, ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Δηλαδή μοίρασμα της εργασίας σε περισσότερους εργαζόμενους, με το ίδιο μισθολογικό κόστος. Στην πραγματικότητα βέβαια, πρόκειται για μοίρασμα της ανεργίας η οποία έχει φτάσει στο Βέλγιο σε ύψος ρεκόρ (620.000 άνεργοι, ή το 15% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού). Στην ίδια συμφωνία διακηρύσσεται σαν κοινός στόχος εργοδοτών, εργαζομένων, κυβέρνησης "η μείωση του εργατικού κόστους" και "η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βελγικής οικονομίας, με την ενθάρρυνση των εξαγωγών".

Η σημασία που αποδίδουν οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης σ' αυτές τις εξελίξεις, φαίνεται από την κοινή δήλωση του καγκελάριου της Γερμανίας Χ. Κολ και του πρωθυπουργού της Γαλλίας Αλ. Ζιπέ που έγινε την περασμένη Δευτέρα(σύμπτωση; ) στη Βόννη. Ζητούν λοιπόν από τις ενώσεις των εργοδοτών και τα εργατικά συνδικάτα, τους "κοινωνικούς εταίρους" όπως τους ονομάζουν, να εφαρμόσουν τη γερμανική συνταγή σ' ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση, με την υπογραφή ανάλογων συμφωνιών.

Στην επιχείρηση μιας όσο το δυνατόν ανώδυνης εφαρμογής των διατάξεων της"Λευκής Βίβλου", τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι εργοδότες αξιοποιούν τις ελεγχόμενες ηγεσίες συνδικαλιστικών οργανώσεων. Χρησιμοποιούν ταυτόχρονα εκβιασμούς κατά των εργαζομένων προκειμένου να πετύχουν αν όχι την υποστήριξή τους, τουλάχιστον την ανοχή τους σε μέτρα τέτοιου χαρακτήρα που θίγουν θεμελιώδεις εργασιακές σχέσεις και καταστρέφουν τα τελευταία υπολείμματα του λεγόμενου "κράτους πρόνοιας". Το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποιείται από κυβερνήσεις και εργοδότες, είναι ότι αν δε γίνουν δεκτές τέτοιες ρυθμίσεις τότε θα προχωρήσουν στην απόλυση χιλιάδων εργαζομένων. Με το επιχείρημα αυτό "πείστηκαν" οι εργαζόμενοι στη "Φολκσβάγκεν", στις γερμανικές μεταλλουργικές επιχειρήσεις, στην "Αιρ Φρανς", στα ισπανικά ναυπηγεία...

Ομως το θέμα είναι ότι η υποχώρηση σε παρόμοια εκβιαστικά διλήμματα όχι μόνο δεν παρέχει εξασφάλιση στους εργαζόμενους, αλλά δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοτική πλευρά, με την πλήρη κάλυψη των κυβερνήσεων, να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα που είναι η διάλυση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος και η διάλυση των συνδικάτων αφού θα πάψει να υπάρχει η αντικειμενική βάση της ύπαρξής τους, δηλαδή οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

ΠΑΝΙΚΟ στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές προκάλεσαν προχτές οι δηλώσεις του Χανς Τιτμάγιερ, επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, ότι θα πρέπει να θεωρείται πιθανή μια αναβολή του τρίτου σταδίου της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ), αφού οι οικονομίες των χωρών - μελών δεν πληρούν τα κριτήρια σύγκλισης που ορίζει η Συνθήκη του Μάαστριχτ.

ΘΥΜΑ των δηλώσεων Τιτμάγιερ ήταν, κατά πρώτο λόγο, το γαλλικό φράγκο. Σ' όλες τις μεγάλες χρηματαγορές, σημειώθηκε κύμα πωλήσεων γαλλικών φράγκων για αγορά γερμανικών μάρκων. Το πλήγμα ήταν καίριο, αφού το γαλλικό νόμισμα μόλις είχε βγει από μια περίοδο μεγάλης κρίσης και είχε επιτύχει τις τελευταίες μέρες μια ανάκαμψη.

Η ΑΝΑΚΑΜΨΗ του γαλλικού φράγκου πρέπει να σημειωθεί ότι οφειλόταν κυρίως στην κατηγορηματική δήλωση των "δεκαπέντε" στη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης τον περασμένο Δεκέμβρη ότι θα τηρηθεί αυστηρά το αρχικό χρονοδιάγραμμα για την ΟΝΕ. Η δήλωση εκείνη είχε την έννοια παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στη γαλλική οικονομία, ότι θα κατορθώσει τελικά να εκπληρώσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Η νέα, όμως, δήλωση του Γερμανού τραπεζίτη ήρθε να ανατρέψει το κλίμα και η κυβέρνηση της Γαλλίας ψάχνεται...

ΤΟ ΕΡΓΟ, όμως, το έχουμε ξαναδεί και μάλιστα με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Λίγες μέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής στη Μαγιόρκα τον περασμένο Σεπτέμβρη, ο ίδιος ο Χ. Τιτμάγιερ είχε αμφισβητήσει το χρονοδιάγραμμα της ΟΝΕ, προκαλώντας και τότε σάλο στις χρηματαγορές, που οδήγησε στην υποτίμηση όλων των ευρωπαϊκών νομισμάτων. Τότε το θέμα έληξε με μια απλή δήλωση του Γερμανού καγκελάριου Χ. Κολ, ότι έχει εμπιστοσύνη στους "εταίρους" του. Προηγουμένως, βεβαίως, οι "εταίροι" είχαν αποδεχτεί όλες τις γερμανικές θέσεις για τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις βασικές κατευθύνσεις της Διακυβερνητικής.

ΣΥΜΠΤΩΣΗ είναι το γεγονός ότι ο Χ. Τιτμάγιερ διάλεξε για να δημοσιοποιήσει τους "φόβους" του λίγες μέρες πριν την επίσημη έναρξη της Διακυβερνητικής Διάσκεψης στο Τορίνο της Ιταλίας; Μήπως θα δούμε και εκεί μια νέα επίδειξη της γερμανικής ισχύος; Κοντός ψαλμός...

Η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, και τα όσα ακολούθησαν, είχε σαν συνέπεια, μεταξύ των άλλων, να περάσουν σε δεύτερη μοίρα μια σειρά θεμάτων μεγάλης σημασίας, όπως η Διακυβερνητική Διάσκεψη για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, οι εργασίες της οποίας θα ξεκινήσουν στις 29 Μάρτη στο Τορίνο.

Οι πρόσφατες επισκέψεις του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Βέρνερ Χόγιερ και του Ιταλού αξιωματούχου Σίλβιο Φατζιόλο στην Αθήνα υπογραμμίζουν το ενδιαφέρον των ισχυρών "εταίρων" για την πορεία της Διακυβερνητικής.

Από την πλευρά της, η ελληνική κυβέρνηση, λόγω των προβλημάτων που ανέκυψαν από το πρόσφατο ελληνοτουρκικό επεισόδιο στις βραχονησίδες Ιμια, φαίνεται ότι ρίχνει όλο το βάρος της στο θέμα της αναγνώρισης των ελληνικών συνόρων ως συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ομως η διαπραγμάτευση αυτού του θέματος υπό την πίεση των γεγονότων δημιουργεί τις προϋποθέσεις για υποχωρήσεις, προκειμένου να πετύχει την υποστήριξη των "εταίρων", σε άλλα σημαντικά ζητήματα που θα συζητηθούν στη Διακυβερνητική και αφορούν στην κατάργηση του "βέτο" στα θέματα Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ).

Καθώς πλησιάζουμε στην επίσημη έναρξη της Διακυβερνητικής, τόσο φαίνεται ότι η κυβέρνηση βαδίζει στα "τυφλά". Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι οι θέσεις της κυβέρνησης για τη Διακυβερνητική, που ανακοινώθηκαν τον περασμένο Ιούνη, έγιναν αντικείμενο σκληρής κριτικής και επιτιμητικών εκφράσεων από το νυν υπουργό Εξωτερικών (τότε αντιρρησία) Θεόδωρο Πάγκαλο. Τώρα ο ίδιος καλείται να υπερασπιστεί τις θέσεις αυτές, που πέρσι το καλοκαίρι είχε χαρακτηρίσει τουλάχιστον αντιφατικές.

Οσον αφορά στα διαδικαστικά της Διακυβερνητικής Διάσκεψης, η ιταλική προεδρία θα επιχειρήσει να βάλει μια τάξη στην ατζέντα των θεμάτων, αφού έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει χάος, εξαιτίας των προθέσεων της κάθε κυβέρνησης να θέσει προς συζήτηση τα θέματα που απασχολούν την ίδια, δημιουργώντας έναν κυκεώνα. Για το σκοπό αυτό, θα προωθήσει την ομαδοποίηση των θεμάτων σε τρεις γενικούς τομείς: Την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Αμυνας, την Κοινή Πολιτική σε θέματα Δικαιοσύνης και Εσωτερικής Ασφάλειας και τη Θεσμική Αναμόρφωση.

Αν, τελικά, γίνουν δεκτές οι προτάσεις της από τους "δεκαπέντε" στο Τορίνο, η ιταλική προεδρία θα προωθήσει τον επόμενο στόχο της, που είναι να καταγράψει τις εναλλακτικές λύσεις που προτείνονται στα διάφορα επιμέρους θέματα. Το αποτέλεσμα αυτής της καταγραφής θα παρουσιαστεί στη Σύνοδο Κορυφής που θα γίνει στη Φλωρεντία τον ερχόμενο Ιούνη. Εκεί θα γίνει ουσιαστικά το ξεκαθάρισμα της ατζέντας των θεμάτων, που θα συζητηθούν τελικά στη Διακυβερνητική.

Στο μεταξύ, όπως έχει αποφασιστεί από τη Μαδρίτη, θα αρχίσουν οι κατά μήνα συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών για τα θέματα της Διακυβερνητικής, ενώ κάθε βδομάδα θα συνεδριάζουν οι μόνιμοι αντιπρόσωποι των χωρών - μελών.

Η έδρα της Επιτροπής Δημοψηφίσματος για το Μάαστριχτ βρίσκεται στα γραφεία της Πανελλήνιας Ενωσης Λογιστών (Κάνιγγος 27, 5ος όροφος).

Προσωρινά, η έδρα της Επιτροπής θα λειτουργεί από Δευτέρα έως και Παρασκευή, από τις 5 μ.μ. έως και τις 8 μ.μ.,ενώ αργότερα θα λειτουργεί και τα πρωινά.

Το τηλέφωνο - fax επικοινωνίας με την Επιτροπή είναι: 38.01.227.