Αναχώρησαν χτες για τη Φιλανδία, όπου στο Ελσίνκι 7-10 του μήνα θα διεξαχθεί το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ελευθέρας, οι έφηβοι παλαιστές που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας. Πρόκειται για τους Ιακωβίδη (60 κ.), Μουστόπουλο (63 κ.), Λοϊζίδη (70 κ.), Πολυανίδη (76 κ.), Καρακούτη (83 κ.), Τοπαλίδη (115 κ.).

Κάτοχος παγκόσμιου ρεκόρ: Γουάνγκ Γούνξια (Κίνα) 29.31.78. Πεκίνο 1993 Από τα σχετικά νέα αθλήματα τα 10.000 μ. γυναικών. Ο πρώτος αγώνας έγινε στη Φιλανδία το 1967. Με τη σύμφωνη γνώμη της IAAF, η παρθενική εμφάνιση των 10.000 μ. στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1987, ενώ ένα χρόνο αργότερα πρωτοεμφανίστηκε και σε Ολυμπιάδα.

Η Νορβηγίδα Ινγκριντ Κρίστιανσεν, η αθλήτρια με τις περισσότερες κούρσες κάτω από 31. Κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ ταυτόχρονα σε 5.000 μ., 10.000 μ. και το μαραθώνιο. Το 1987 που στέφθηκε "χρυσή" ήταν 31 ετών, κατακτώντας έτσι τον τίτλο της γηραιότερης πρωταθλήτριας.

Νεότερη είναι η Ντεράρτου Τουλού από την Αιθιοπία, που σε ηλικία 20 ετών κέρδισε το αγώνισμα στους Ολυμπιακούς που έγιναν στη Βαρκελώνη (1992) και έγινε η πρώτη μαύρη Αφρικάνα με Ολυμπιακό τίτλο.

Η Κινέζα Γουάνγκ Γούνξια που κατέκτησε τον τίτλο το 1993 συντρίβοντας το παγκόσμιο ρεκόρ. Μέσα σε πέντε μέρες κατάφερε επίσης να βγει δεύτερη ταχύτερη όλων των εποχών στα 1.500 μέτρα και να κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ στα 3.000 μ.

Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ:Κιου Γιούνξια (Κίνα) 3.50.46 Πεκίνο 1993.

Το αγώνισμα των 1.500μ γεννήθηκε στην Ευρώπη αρχικά σε διαδρόμους μήκους των 500μ. Αποτελεί μια κλασική κούρσα μεσαίας απόστασης, που συνδυάζει ταχύτητα, αντοχή και τεχνική.

Στις γυναίκες τη μεγάλη δύναμη του παρελθόντος αποτελούσαν αθλήτριες που προερχόταν από την ΕΣΣΔ, αλλά με την αυγή της νέας δεκαετίας πραγματοποίησαν εκπληκτική άνοδο αθλήτριες από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Δυο Σοβιετικές και μια Αλγερινή συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία του αγωνίσματος.

Η Λουντμίλα Μπραγκίνα ήταν η πρώτη αθλήτρια που "κατέβηκε" τα 4.05. κάνοντας στην Ολυμπιάδα του 1972 χρόνο 4.01.4.

Το ρεκόρ αυτό ανέτρεψε η Σοβιετική Τατιάνα Καζάνκινα. Το 1976 η Καζάνκινα στέφθηκε χρυσή Ολυμπιονίκης με τον εκπληκτικό χρόνο 3.56.0, επιτυχία που επανέλαβε το 1980 στη Μόσχα με νέο παγκόσμιο ρεκόρ παγκόσμιο ρεκόρ 3.55.0.

Από το 1990 και μετέπειτα κυριαρχεί η Αλγερινή Χασίμπα Μπουλμέρκα. Στους Ολυμπιακούς του 1992 κερδίζει το χρυσό μετάλλιο, ενώ έχει στην κατοχή της και δυο παγκόσμιους τίτλους το 1991 και το 1995.

Κάτοχος Παγκόσμιου Ρεκόρ: Χάρι "Μπατς" Ρέινολντς(ΗΠΑ) 43.29. Ζυρίχη 1988

Αγώνισμα που τα συνδυάζει όλα τα 400μ, πάντα εντυπωσιάζει τους θεατές. Οι αθλητές θα πρέπει να έχουν καλή βασική ταχύτητα αλλά και ικανότητα να ελέγχουν την κούρσα και το ρυθμό της.

Το 1912 το 400άρι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι μεγάλες βελτιώσεις στο αγώνισμα, εκτός από την εισαγωγή διαδρόμων από συνθετικό υλικό, έγιναν στα τέλη της δεκαετίας του 1960, που επήλθαν κυρίως από την ανάπτυξη προγραμμάτων εντατικής άσκησης και τα οποία συνέβαλαν επιτυχώς στην ανάπτυξη ταχύτητας και δύναμης.

Ο Τζαμαϊκανός Χερμπ Μακ Κένλεϊ ήταν ο πρώτος αθλητής που κατάφερε να τρέξει τα 400μ κάτω από τα 46 κάνοντας το εκπληκτικό 44.6 στους Ολυμπιακούς του 1952.

Αργότερα ο Αμερικανός Λι Εβανς στην Ολυμπιάδα του 1968 σημείωσε χρόνο 43.86 και το ρεκόρ του κράτησε για 19 χρόνια.

Μια "πάπια", ο Αμερικανός Μάικλ Τζόνσον, είναι η μορφή που ξεχωρίζει τα τελευταία χρόνια στους δρόμους των 400μ. Με δικό του στιλ τρεξίματος (για αυτό τον ονόμασαν πάπια) έχει τρέξει τις πιο πολλές φορές (9) κάτω από τα 44.

Στην ιστορία θα μείνει η μεγάλη, άνετη νίκη του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1995, όταν άφησε τους αντιπάλους του 7 μέτρα πίσω, απόσταση που αποτελεί τη μεγαλύτερη διαφορά σε παγκόσμιο επίπεδο από το... 1896.