Τολμηρή επαναστατικοποίηση

Το Κόμμα μας, το ηρωικό ΚΚΕ, είναι η μόνη συνεπής οργανωμένη και θεωρητικά εξοπλισμένη δύναμη της εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων της χώρας μας, που αντιστέκεται και παλεύει σθεναρά το καπιταλιστικό καθεστώς σε πολύ αντίξοες συνθήκες, ιδιαίτερα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού. Αδήριτη ανάγκη τώρα, είναι η μέγιστη επαναστατικοποίηση λενινιστικού τύπου στη σκέψη και τη δράση για να τραβήξει αποφασιστικά μπροστά με ρωμαλέα αποφασιστικά βήματα. Είναι το κύριο και βασικό καθήκον για μια καινούρια ανάτασή του. Να επιβεβαιώσει εκ νέου την ακαταμάχητη δύναμή του. Αυτό θα κατορθωθεί, όταν το ΚΚΕ γίνει κάστρο μόνο για τους άξιους, δοκιμασμένους και πιστούς στο δίκιο μας, επαναστάτες, κυρίως από τους πρωτοπόρους εργάτες. Η δοκιμασία να παραταθεί μέχρι και 3 χρόνια, κατά τον Λένιν, αρχή απαραίτητη και η καθαρότητα των γραμμών του. Το οργανωτικό δυνάμωμα και η επαναστατική επαγρύπνηση, που θα συντελέσουν στην άνοδο και στην ποιοτική του άνδρωση. Στο να αποκτήσει ξανά την αξιοπιστία, που είχε στην περίοδο της Εθνικής μας Αντίστασης. Να ξεπεράσει πολλές αδυναμίες. Να ενισχυθεί με καινούριες γνήσιες δυνάμεις από την εργατική τάξη, την αγροτιά, τη νεολαία, την εργαζόμενη διανόηση. Να καθαριστεί το ιστορικό τοπίο της δράσης τους απ' ό,τι σαθρό και βλαβερό υπήρξε με την τολμηρή δήλωση της αλήθειας μας, όσο πικρή και αν είναι, όπως ο οπορτουνισμός, ο ρεβιζιονισμός και ο δογματισμός, ο αντιλενινιστικός χρουστσιοφισμός. Να κυριαρχήσει στο Κόμμα μας το πνεύμα της εποικοδομητικής κριτικής και αυτοκριτικής. "Η κριτική, γράφει ο Λένιν, αποτελεί χρέος του επαναστάτη".

Το Σχέδιο του νέου Προγράμματος της ΚΕ του ΚΚΕ είναι σημαντικό πολιτικό γεγονός, γενικά πολύ θετικό. Επρεπε, όμως, στην προμετωπίδα του να μπει το αθάνατο σύνθημα "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε"! Δεν ικανοποιεί η Εισαγωγή. Στην πρώτη παράγραφο αφαιρέθηκε ο προσδιορισμός Μεγάλη, από την Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, ενώ υπάρχει στη σελ. 4. Λειψά αξιολογείται η ουσία και η σημασία της. Στη σελ. 3, παράγραφο 7, διατυπώνεται ότι η νέα γενιά "να συμβάλει στην οικοδόμηση του σοσιαλιστικού αύριο", ενώ πρέπει πρώτα στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Και το κυριότερο, δε γίνεται καμιά αναφορά, στο πιο τραγικό γεγονός του 20ού αιώνα, στην ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη και την ΕΣΣΔ από την εσωτερική αντεπανάσταση και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, με την πρωτόγνωρη στην παγκόσμια ιστορία προδοσία του αρχηγού και της ηγεσίας του κράτους το 1991 στην ΕΣΣΔ, που έριξε ολόκληρη την ανθρωπότητα μέσα στη φοβερή δίνη της αποσταθεροποίησης, των κρίσεων και των πολέμων με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της. Ούτε λέξη ότι ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ μεγαλούργησε ως τα μέσα της δεκαετίας του '50, παρά τα αναπόφευκτα λάθη. Και ότι ο οπορτουνισμός και ο αναθεωρητισμός, που εγκαινιάστηκαν με το 20ό και το 22ο Συνέδρια του ΚΚΣΕ, αποτέλεσαν τη γενεσιουργό αιτία να δημιουργηθεί το έδαφος που θα οδηγήσει στην ανατροπή του σοσιαλισμού. Στο ότι και το ΚΚΕ πλήρωσε φόρο στον παραπάνω αντιλενινιστικό προσανατολισμό, που του κόστισε πολύ ακριβά.

Στο κύριο κείμενο στη σελ.6, παράγραφο 7, γίνεται λόγος για την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ, χωρίς αυτή να στηλιτεύεται ότι επιβάλλεται στους λαούς με τους πολέμους, τη βία, την τρομοκρατία, την καταλήστεψή τους από τα αμερικανικά μονοπώλια. Στη σελ. 7 παράγραφο 9, προβάλλεται η ιδέα μιας ουτοπικής Ευρώπης της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, που μοιάζει με το "σπίτι της Ευρώπης" του Γκορμπατσόφ, γιατί άμα δεν ανατραπεί σ' αυτή ο καπιταλισμός, είναι αστείο ότι αυτός θα επιτρέψει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερα ο γερμανικός ιμπεριαλισμός που δείχνει κιόλας τα ρεβανσιστικά του δόντια. Στη σελ. 9, παράγραφο 2, σωστά τονίζεται "ο κίνδυνος μιας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης". Ομως στο Σχέδιο δεν προβάλλεται η τεράστια σημασία του παγκόσμιου κινήματος της ειρήνης για την αποτροπή του πολέμου, το οποίο είχε γιγαντωθεί στις αρχές της δεκαετίας του '50. Στη σελ. 10, παράγραφο 1, δε γίνεται κουβέντα για το διασυρμό της γυναίκας από τα καπιταλιστικά ΜΜΕ, που την ταπεινώνουν και την εξευτελίζουν για την κερδοσκοπία. Στο Σχέδιο σε τρεις μεριές, αρχίζοντας από τη σελ.8, λαθεμένα χρησιμοποιείται ο όρος "σοσιαλιστικός μετασχηματισμός" που χρησιμοποιούν ο αστοί σοσιαλδημοκράτες και οι οπορτουνιστές - αναθεωρητές, αντί της σοσιαλιστικής ή της Κομμουνιστικής επανάστασης, όπως διατυπώνεται στο "Μανιφέστο" των Μαρξ - Ενγκελς. Νομίζω επίσης ότι πρέπει να τονιστεί πως ο διάλογος ανάμεσα στα Κομμουνιστικά Κόμματα για την επαναστατική αναγέννηση του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, πρέπει να γίνεται με βάση τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού.

Στη σελ. 28 δε δίνεται, κατά τη γνώμη μου, σωστός ορισμός στο ζήτημα της δικτατορίας του προλεταριάτου, που αποτελεί την πεμπτουσία της επαναστατικής θεωρίας μας. Μπαίνει σε εισαγωγικά, λες και είναι καταδικαστέα και απορριπτέα. Ο Λένιν την καθόρισε ως επαναστατική δημοκρατική δικτατορία του προλεταριάτου.

Ο Ζαχαριάδης στις περίφημες "Θέσεις για την ιστορία του ΚΚΕ", που τις έγραψε στις φυλακές της Κέρκυρας το 1939, την καθόριζε ως "επαναστατική δημοκρατική δικτατορία των εργατών και χωρικών με βάση τα σοβιέτ" (συμβούλια), σελ. 30. Η γνώμη μου είναι να διατυπωθεί ως εξής: "Θα είναι, σύμφωνα με τη μαρξιστικο - λενινιστική θεωρία μας, η επαναστατική δημοκρατική δικτατορία του προλεταριάτου, της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζομένων πάνω στη μηδαμινή μειονότητα της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και των υποστηρικτών της".

Στο Σχέδιο είναι απαραίτητο να προβληθούν και τέτοια καίρια ζητήματα, όπως η κεντρική διοίκηση να ασκεί την εξουσία δίκαια, δημοκρατικά, ελέγχοντας τα πάντα (σελ. 29). Επίσης να λυθεί θεμελιακά το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα, η υπογεννητικότητα. Οι συμφωνίες με το ξένο ιδιωτικό κεφάλαιο να τελούν κάτω από αυστηρό έλεγχο του σοσιαλιστικού κράτους και των εργαζομένων (σελ. 30). Η μόνιμη φροντίδα για την καθαρότητα των γραμμών του Κόμματος.

Δεν είμαστε "όλοι ίδιοι", όπως πασκίζει να μας παρουσιάζει η αστική προπαγάνδα. Είμαστε κομμουνιστές, επαναστάτες, που παλεύουμε με αυταπάρνηση για την ανατροπή του καπιταλιστικού καθεστώτος, που εκμεταλλεύεται και καταδυναστεύει άγρια το λαό μας για τα ληστρικά συμφέροντά του. Για τη νίκη του σοσιαλισμού στη χώρα μας, να θριαμβέψει η κοινωνική δικαιοσύνη, η δημοκρατία, η ειρήνη, η προκοπή, με νοικοκύρη στον τόπο μας το λαό μας.

Προτείνω το Σχέδιο Προγράμματος να τελειώνει με τα λόγια: Η υπόθεσή μας είναι δίκαιη, το μέλλον της ανθρωπότητας θα είναι ο σοσιαλισμός!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΟΣ

Χολαργός - Αθήνα

Φίλοι και Σύντροφοι,

Προτού κάνω τις παρατηρήσεις και προτάσεις μου, για το ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που προτείνεται για συζήτηση σε φίλους - οπαδούς - μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, ως την ημέρα που θα συνέλθει το 15ο Συνέδριο του Κόμματος και κατά τις συνεδριάσεις του θα πάρει την τελική του μορφή - εγκριση, ας μου επιτραπούν δυο λόγια εισηγητικά.

Σύντροφοι,

Παρά το γεγονός ότι ο ερχομός του 20ού αιώνα έφερε την ανθρωπότητα στα πρόθυρα μιας ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ - Και το ΤΕΛΟΣ του ΚΛΕΙΝΕΙ με τη διάψευση αυτών των ελπίδων, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ δε θα πρέπει να είμαστε μοιρολάτρες, απαισιόδοξοι, ιδεαλιστές, μηδενιστές, διότι, οι εφεδρείες του Καπιταλισμού δεν είναι άτρωτες, ανεξάντλητες. Οι ανατροπές που προκαλεί με τρόπο επαναστατικό στα μέσα παραγωγής αναπόφευκτα και νομοτελειακά, προκαλούν βαθιές αλλαγές σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις - ωριμάζουν και προετοιμάζουν τις ΝΕΕΣ επαναστάσεις του 21ου αιώνα.

Σύντροφοι, έχουμε ταξικό καθήκον, υποχρέωση να αποκρούσουμε τις πολύμορφες σειρήνες υποταγής, προετοιμάζοντας παράλληλα το δρόμο στις ποσοτικές συσσωρεύσεις να κάνουν το ποιοτικό επαναστατικό τους ΑΛΜΑ - το πέρασμα από τον Καπιταλισμό στο Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό.

Π Ρ Ο Τ Ε Ι Ν Ω

Στο ΑΡΘΡΟ 1

Μέλος του ΚΚΕ μπορεί να γίνει - Να προστεθούν οι λέξεις - Κάθε Ελληνας Πολίτης...

Στο ΑΡΘΡΟ 2 Παράγραφος γ.

Η ένταξη στο Κόμμα του δόκιμου μέλους γίνεται με τη σύσταση δύο τακτικών μελών - Να προστεθεί που θα έχουν τουλάχιστον 18μηνη κομματική ζωή.

Στο ΑΡΘΡΟ 4 ή όπου αλλού.

Να προστεθεί μια παράγραφος που να λέει ότι: Το μέλος του ΚΚΕ έχει υποχρέωση να προμηθεύεται το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.

Στο ΑΡΘΡΟ 5. Για τα δικαιώματα του μέλος

Να προστεθεί μια παράγραφος που να λέει: Το μέλος του ΚΚΕ έχει το δικαίωμα, και μετά την τοποθέτησή του σε οποιαδήποτε βαθμική Συνέλευση, να δευτερολογεί για μια μόνο φορά για κάθε προσωπικό θέμα που ήθελε προκύψει. Στο ΑΡΘΡΟ 8. Να προστεθούν δύο παράγραφοι.

α) Η Κομματική σύνδεση μέλους από οργάνωση σε οργάνωση γίνεται απαραίτητα γραπτή, εφόσον βέβαια οι συνθήκες το επιτρέπουν και αιτιολογείται με συλλογική γνώμη του Κομματικού του Γραφείου, και

β) Το μέλος του Κόμματος, που η κομματική του σύνδεση δεν έχει φτάσει στην αντίστοιχη Κομματική Οργάνωση που θέλει να πάει, δεν μπορεί να συμμετέχει στις Γενικές Συνελεύσεις της, ούτε και να του ανατίθεται καθοδηγητική δουλιά. Η μη μόνον με τη σύμφωνη γνώμη του παραπάνω κομματικού οργάνου - Γραφείου.

Στο ΑΡΘΡΟ 41. Να προστεθεί μια παράγραφος που να λέει.

Κανένα μέλος του Κόμματος δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για κανένα νομοθετικό - πολιτικό αξίωμα, εφόσον για το ίδιο αξίωμα, στην ίδια πόλη, νομό, χωριό επί τρεις συνεχείς φορές δεν εκλέχτηκε - κατ' εξαίρεση αποφασίζει η ΚΕ του ΚΚΕ.

Στο ΑΡΘΡΟ 49. Η τελευταία παράγραφος περί διαγραφής να τροποποιηθεί ως εξής:

Επίσης διαγράφεται από το Κόμμα το μέλος που χωρίς δικαιολογημένη αιτία, δεν παίρνει μέρος στην υλοποίηση των αποφάσεων ΚΚΕ και σε 4 συνεχείς Γενικές ή Εκτακτες Συνελεύσεις - Η δεν πληρώνει τη μηνιαία συνδρομή του πάνω από 6 συνεχείς μήνες.

Να προστεθεί, όπου, ένα ΑΡΘΡΟ που να λέει.

Για να γίνει ένα μέλος επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ ή για να προσληφθεί - εργαστεί στα γραφεία του Κόμματος ή στις επιχειρήσεις του, απαραίτητα να παίρνεται και η γνώμη της ΚΟΒ που ανήκει.

Σύντροφοι, με την ευκαιρία αυτή, που προχτές είπαμε τη γνώμη μας και κάναμε τις προτάσεις μας για το ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ του Κόμματος. Χτες για την ΕΚΘΕΣΗ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ και σήμερα για το ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥ, που αποτελεί έναν από τους δύο ακρογωνιαίους λίθους του όλου οικοδομήματος του ΚΚΕ - Θέλω να υπερτονίσω το εξής:

Σύντροφοι,

Αλλο είναι ο συναισθηματισμός, και άλλο η ευαισθησία. Είναι δύο έννοιες διαφορετικές. Ο συναισθηματισμός είναι πολύ κακός σύμβουλος. Ο αγώνας που έχει ανοιχτεί και καθημερινά ανοίγεται μπροστά μας, είναι πολύ σκληρός και το συμφέρον του Κόμματος απαιτεί επαγρύπνηση - πρέπει να προστατεύεται το ΚΚΕ με όλα τα μέσα, προπαντός με καρδιά και μυαλό απαλλαγμένο όσο φυσικά είναι δυνατό από κάθε είδους ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ που γεννούν ανυπέρβλητα εμπόδια, ανατροπές.

ΕΜΠΡΟΣ όλοι στη μάχη για μια προσυνεδριακή δουλιά που θα συμβάλει αποφασιστικά στην επιτυχία του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ που επί 78 χρόνια μάχεται ασυμβίβαστα για τα συμφέροντα του εργαζόμενου Λαού.

1.3.1996

Συντροφικά

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ

Μέλος της Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου

της ΑΕ Α Αθήνας του ΚΚΕ

ΕΙΡΗΝΗ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΝΟΤΗΤΑ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Αγαπητοί Σύντροφοι και Συντρόφισσες,

Συμπαραστέκομαι στην αγωνιστική διαδρομή της ιστορικής πορείας του ΚΚΕ των 77 χρόνων από την ίδρυσή του και ΑΠΟΤΙΝΩ φόρο τιμής στους ηρωικούς αγωνιστές που προσφέρουν τη Ζωή τους για το δίκαιο αγώνα της εργατικής τάξης της πατρίδας μας.

Το ΚΚΕ είναι το πρώτο κόμμα στην Ελλάδα, στον αγώνα της εργατικής τάξης και της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας. Το ΚΚΕ πάντα μπροστάρης με τους κομμουνιστές στους αγώνες της ειρήνης, στον πολιτισμό, στη δικαιοσύνη και στη συνεργασία των Λαών για μια ειρηνική και ανθρώπινη ζωή, το ΚΚΕ κατέχει πάντα την πρώτη θέση στους αγώνες αυτούς, είναι τα εφόδια και οι στόχοι πάλης για τον αγώνα κατάκτησης της παγκόσμιας ειρήνης.

Το προσυνεδριακό πρόγραμμα του ΚΚΕ για το 15ο Συνέδριο, μας ενημερώνει πλούσια για όλη την ιστορική πορεία από την ίδρυσή του, από την Οκτωβριανή μαρξιστική - λενινιστική επανάσταση που αποτέλεσε την αρχή της Νέας Εποχής των αγώνων του.

Σήμερα όμως έχουμε μπροστά μας (και μ' αυτό θ' ασχοληθώ) και ζούμε τη μεγαλύτερη παγκόσμια απειλή της ανθρωπότητας: τη "ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ", που θέλει να μας γυρίσει πίσω στο Μεσαίωνα, στη δουλεία, στην υποτέλεια, στην τυραννία, στις συγκρούσεις και στους διαρκείς πολέμους.

Ο καπιταλισμός κι ο ιμπεριαλισμός με δορυφόρους της ολιγαρχίας και τους πολεμοκάπηλους της βιομηχανίας όπλων του θανάτου, με τους επιτελείς του ΝΑΤΟ και ΣΙΑ είναι η σημερινή μεγάλη απειλή της Ανθρωπότητας, της λιτότητας, της εργατικής τάξης με την ανεργία και τη φτώχεια των συνταξιούχων.

Σήμερα η ανθρωπότητα γνωρίζει πως η μεγάλη πλειοψηφία των λαών είναι η εργατική τάξη, παγκόσμια γνωστό. Οι λαοί της Γης γνώρισαν εδώ και 80 χρόνια, πως ο υπαρκτός σοσιαλισμός του μαρξισμού - λενινισμού της ΕΣΣΔ που είχε συσπειρώσει λαούς, μειονότητες, θρησκείες, ήθη και έθιμα, λειτούργησε κράτος με πολλές διαφορετικές συνήθειες, σε μια κοσμοκοινωνία που μεγαλούργησε με ειρήνη, πρόοδο, πολιτισμό, Γράμματα, τέχνες και με κοινωνική πάλη, όρθωσε την εργατική τάξη χωρίς εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο και το σπουδαιότερο, χωρίς συγκρούσεις και πολέμους.

Στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το κράτος του υπαρκτού σοσιαλισμού σύσσωμο με όλες τις δυνάμεις των λαών του, συνέτριψε και κατέστρεψε το φασισμό και τον χιτλερισμό με εκατομμύρια θυσιασμένους πολίτες του που πρόσφεραν στην ανθρωπότητα την ελευθερία των λαών τους. Κι άρχισε πάλι η ανοικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, ενωμένοι στην ανόρθωση του Κομμουνισμού που ανέβασε τον άνθρωπο στο φεγγάρι.

Σήμερα, ασφαλώς, παρακολουθείτε κι εσείς τα ΜΜΕ που μας παρουσιάζουν τη "Νέα Τάξη Πραγμάτων" και τον "Ελεύθερο" κόσμο τους. Να πού φτάσαμε χωρίς τον υπαρκτό σοσιαλισμό: (Περιγράφω μόνο ένα δελτίο της μιας μέρας), παρακολουθείστε το.

Ληστεία σε Τράπεζα - Ληστεία σε Δ. Ταμείο - διακινήσεις ποσοτήτων ναρκωτικών.

Θάνατοι χρηστών ναρκωτικών στους δρόμους - στα πάρκα, στις μάντρες των σχολείων.

Εμπρησμοί καταστημάτων, αυτοκινήτων, εργοστασίων, δασών.

Εξαφανίσεις κοριτσιών, γυναικών, παιδιών, ανδρών.

Δολοφονίες αβέρτα.

Πορνεία - ευρείας κλίμακας και εμπορία κοριτσιών, γυναικών κατά

συρροή.

Μαστροπεία και κακοποιήσεις μικρών παιδιών.

Μαφίες σατανιστών, μαύρες μαγείες, βιασμοί, σκοτωμοί, νυχτερινή κυκλοφορία πολιτών προβληματικών. ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ τώρα έχουμε το ΤΖΟΓΟ και ψυχαγωγία με ΞΥΣΤΑ και τα διάφορα τυχερά κέρδη ΣΤΥΒΕΙΣ τα ΠΕΝΤΟΧΙΛΙΑΡΑ.

Επίσης θα έχουμε το λουρί της λιτότητας για πολλά χρόνια.

Τις εξωτερικές απειλές των Συμμάχων μας, ότι δήθεν παραβιάζουμε την ΕΙΡΗΝΗ και πρέπει να μας τιμωρήσουν με την αρπαγή των εδαφών μας.

Ε, ΟΧΙ πια Σύντροφοι και Συντρόφισσες,

ΟΧΙ, η Νέα Τάξη δε θα γυρίσει την Ανθρωπότητα πίσω στο Μεσαίωνα. ΟΧΙ στα εγκλήματα του πολέμου και στην αθλιότητα. Απαράδεκτος τρόπος ζωής η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, έξω απ' εδώ, έξω.

Εμπρός λοιπόν Ελληνικέ Λαέ, εργάτες, αγρότες, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, συσπειρωθείτε στις τάξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, στο πρωτοπόρο κόμμα των αγώνων για την Ανεξαρτησία, την Ειρήνη, τον Πολιτισμό, τη Δικαιοσύνη και την Ενότητα. Βαδίστε με το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, όλοι δώστε το "ΠΑΡΩΝ", άνδρες, γυναίκες, παιδιά και τα περήφανα γηρατειά. ΟΧΙ δεν πάει άλλο η υποτέλεια. Ελλάδα είμαστε, με Πολιτισμό, ήθη, έθιμα, ανθρωπιά και πλούσια παράδοση στα Γράμματα και στις ΤΕΧΝΕΣ.

Γι' αυτό σήμερα τα Περήφανα Γηρατειά προτείνουν στις βιομηχανίες όπλων και πολέμου μια πιο καλή, σωτήρια λύση για σας και την ανθρωπότητα: Σας προτείνουμε λοιπόν τις βιομηχανίες πολέμου και όπλων να τις μετατρέψετε σε βιομηχανίες που ΠΑΡΑΓΟΥΝ προϊόντα ΕΙΡΗΝΗΣ, προϊόντα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, προϊόντα ΑΡΕΤΗΣ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και τότε κι εσείς θα μπορέσετε να φθάσετε στα Περήφανα Γηρατειά που σήμερα ΝΕΟΙ ακόμη αλληλοεξοντώνεστε κάτω από τη συσσώρευση του πλούτου, όπως βλέπουμε στα μεγάλα σαλόνια και στα συνδικάτα. Στο πέρασμα του χρόνου βλέπουμε να ξεκληρίζονται ΝΕΟΙ ακόμη μεγιστάνες του πλούτου, ολόκληρες οικογένειες. Φτάνει πια.

ΤΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ ανήκουν σε όλη την Ανθρωπότητα.

Ο Μεγάλος μας Ποιητής σας άφησε μια Μεγάλη Κληρονομιά. Δεχτείτε την.

Ο Ποιητής:

Να λοιπόν και φθάσαμε στο ΤΕΡΜΑ

προχωράτε και μη κοιτάτε ΟΠΙΣΟΥ

με του Ηλιου το ΓΕΡΜΑ

"Θάψτε" την ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ

Κ. Β.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΛΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Συνταξιούχος Μεταλλουργός και Ζωγράφος

Σφενδάλη Αττικής 190.11.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η άνοδος της συνειδητότητας και των άλλων επαναστατικών χαρακτηριστικών και η ενίσχυση της ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής ενότητάς του, που θα του επιτρέψουν να ανταποκριθεί πληρέστερα στους σύνθετους στόχους που καθορίζει το Σχέδιο Προγράμματος, είναι οι λόγοι που επέβαλαν την αλλαγή του Καταστατικού του Κόμματος. Στο Σχέδιο Καταστατικού που προτείνει η ΚΕ, ενισχύεται με μεγαλύτερη σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις το θεωρητικό μέρος, που προσδιορίζει τους σκοπούς, το χαρακτήρα του κόμματος της εργατικής τάξης και τις θεμελιακές αρχές συγκρότησης και λειτουργίας του. Αποσαφηνίζονται ζητήματα που βαθαίνουν το δημοκρατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ και, ταυτόχρονα, την αποτελεσματικότητα στη δράση του, με στόχο την εξασφάλιση της δημοκρατικής και συλλογικής λειτουργίας του. Για τους στόχους αυτούς, που επέβαλαν την ψήφιση νέου Καταστατικού, αλλά και λεπτομέρειες γι' αυτές τις αλλαγές, μιλά σήμερα στο "Ριζοσπάστη" ο Σήφης Κωτσαντής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

- Το 15ο Συνέδριο έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς είναι προγραμματικό. Εκτός από το Σχέδιο Προγράμματος, υπάρχει Σχέδιο νέου Καταστατικού. Ποια ανάγκη υπαγόρευσε νέο Καταστατικό;

- Δύο είναι οι βασικοί λόγοι: Ο πρώτος είναι πως το Συνέδριο συζητά νέο Πρόγραμμα. Το Σχέδιο Προγράμματος καθορίζει το στρατηγικό στόχο του Κόμματος,δηλαδή την προετοιμασία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της για την ανατροπή του καπιταλισμού, για τη σοσιαλιστική επανάσταση, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη χώρα μας. Καθορίζει το άμεσο πολιτικό καθήκον του Κόμματος, που είναι η συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης σαν τον δρόμο για τη συγκέντρωση και την προετοιμασία των δυνάμεων της επανάστασης.Με βάση, δηλαδή, το Πρόγραμμα, καλούμαστε να ξαναδούμε τι Κόμμα θέλουμε, για να μπορεί να ανταποκριθεί σ' αυτά τα καθήκοντα. Κατά συνέπεια, προκύπτει ανάγκη να επανατοποθετήσουμε, με βάση αυτές τις επιδιώξεις, τις αρχές λειτουργίας του Κόμματος,ώστε το Κόμμα να είναι σε θέση να ανταποκριθεί σ' αυτά τα δύσκολα και σύνθετα καθήκοντα. Επόμενα, το Καταστατικό που συζητάμε δεν είναι κάτι ξεκομμένο από το Πρόγραμμα. Κινείται στην ίδια λογική, είναι διαλεκτικά δεμένο μαζί του.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το Κόμμα μας έχει μια τεράστια συσσωρευμένη πείρα και από τη λειτουργία του αυτά τα χρόνια και από τη διεθνή εμπειρία. Με προσοχή μελετάμε τη διεθνή πείρα και ιδιαίτερα την πείρα της λειτουργίας των κομμάτων από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία τους ήταν από τις κύριες αιτίες της επικράτησης της αντεπανάστασης. Μελετάμε την εφαρμογή των θεμελιακών αρχών συγκρότησης και λειτουργίας του επαναστατικού κόμματος και βγάζουμε συμπεράσματα. Το υπάρχον Καταστατικό - αυτό βγαίνει από την πείρα - έχει ζητήματα, τα οποία πρέπει να ξαναδούμε, έχει ασάφειες που δυσκολεύουν ή μπορεί να δυσκολέψουν τη δράση μας. Ας μην ξεχνάμε ότι το υπάρχον Καταστατικό αντανακλά σ' ένα μεγάλο βαθμό την κατάσταση την οποία τότε περνούσε το Κόμμα, τα προβλήματα της κρίσης, καθώς αυτό το Καταστατικό εγκρίθηκε από το 13ο Συνέδριο.

- Ποια είναι αυτά τα ζητήματα; Με άλλα λόγια, ποιες είναι οι βασικές αλλαγές σε σχέση με το υπάρχον Καταστατικό;

-Με το Σχέδιο Καταστατικού που προτείνει η ΚΕ, ενισχύεται με μεγαλύτερη σαφήνεια και - όσο γίνεται - χωρίς αντιφάσεις κατ' αρχήν το θεωρητικό μέρος, που προσδιορίζει τους σκοπούς, το χαρακτήρα του Κόμματος ως κόμματος της εργατικής τάξης και σαν συνειδητή οργανωμένη πρωτοπορία της και τις θεμελιακές αρχές συγκρότησης και λειτουργίας του.Από κει και πέρα, με βάση την εμπειρία, υπεισέρχεται σε μια σειρά ζητήματα, που βαθαίνουν το δημοκρατικό χαρακτήρα του κόμματός μας και, ταυτόχρονα, την αποτελεσματικότητα στη δράση του.

- Ποιοι λόγοι υπαγόρευσαν αυτές τις αλλαγές; Είπατε πως το υπάρχον Καταστατικό αντανακλά τα προβλήματα της κρίσης. Αραγε, αυτός είναι ο μόνος λόγος της αλλαγής;

- Αυτές οι αλλαγές κρίνονται αναγκαίες, πέρα από όσα προανέφερα, και για τους εξής λόγους: Για να στηριχτεί πιο συγκεκριμένα και όσο γίνεται με πιο εκλαϊκευτικό τρόπο η ιστορική αναγκαιότητα ύπαρξης του ΚΚΕ, η αποστολή του, ο χαρακτήρας του, ότι οι αρχές που διέπουν την όλη συγκρότηση και λειτουργία του είναι υποχρεωτικές, απορρέουν από τους σκοπούς και το χαρακτήρα του και η εφαρμογή του είναι βασική προϋπόθεση για την εκπλήρωση της αποστολής του. Επίσης, υπογραμμίζεται περισσότερο η μεγάλη πρακτική αξία που έχει για το Κόμμα, σε κάθε φάση της ταξικής πάλης, η τήρηση και η υπεράσπιση αυτών των αρχών και, κατά συνέπεια, η μεγάλη ευθύνη όλων των κομματικών μελών για τη διαρκή προσπάθεια γνώσης και βαθύτερης αφομοίωσης των αρχών συγκρότησης του επαναστατικού Κόμματος, ώστε να εκφράζεται η δράση όλων των μελών και στελεχών, των Οργανώσεων, σε αρμονία με αυτές τις αρχές.Ακόμα, αυτές οι συμπληρώσεις και αλλαγές κρίθηκαν αναγκαίες και για έναν πρόσθετο λόγο: Οτι ο χαρακτήρας του κόμματός μας είναι από τα βασικά ζητήματα της ιδεολογικής διαπάλης μέσα στην κοινωνία και ειδικά με τα διάφορα ρεύματα του οπορτουνισμού και πρέπει να ενισχύεται διαρκώς αυτό το μέτωπο. Η συζήτηση του Καταστατικού, στη διάρκεια της προσυνεδριακής διαδικασίας και βέβαια στο ίδιο το Συνέδριο, επιδιώκουμε να αποκτήσει ένα ουσιαστικό περιεχόμενο. Να βοηθήσει την πορεία ισχυροποίησης του Κόμματος, την άνοδο του επιπέδου της συνειδητότητας και των άλλων επαναστατικών χαρακτηριστικών και το παραπέρα δυνάμωμα της ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής ενότητας στις γραμμές του, σε μια ισχυρότερη βάση, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στους σύνθετους στόχους που καθορίζει το Σχέδιο Προγράμματος.

- Συνοπτικά, πώς τοποθετούνται στο Σχέδιο Καταστατικού οι θεμελιακές αρχές του Κόμματος;

- Η βασική θεμελιακή αρχή συγκρότησης και λειτουργίας του Κόμματος είναι ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Βασική αρχή καθοδήγησης όλου του Κόμματος είναι η συλλογικότητα.Αλλες βασικές αρχές είναι η κριτική, η αυτοκριτική, ο έλεγχος της δράσης μελών, στελεχών, οργάνων, οργανώσεων. Επίσης, βασική αρχή είναι ο τρόπος συγκρότησης του Κόμματος σε παραγωγική και εδαφική βάση με ενισχυμένο το στοιχείο σε παραγωγική, δηλαδή σε μεγάλες επιχειρήσεις, εργοστάσια, κλάδους, ώστε να είναι σε θέση το Κόμμα να ανταποκριθεί στο βασικό καθήκον του, να καθοδηγεί την εργατική τάξη, να παίξει τον ιστορικό της ρόλο. Με βάση αυτές τις αρχές συγκρότησης και λειτουργίας, το Κόμμα εξασφαλίζει δημοκρατική και συλλογική λειτουργία και ευθύνη, ενιαία και αποτελεσματική βάση.

- Με άλλα λόγια, το μέχρι σήμερα ισχύον Καταστατικό δεν απέδωσε τα αναμενόμενα; Γι' αυτό υπάρχει η αναγκαιότητα αλλαγής του;

- Οχι, δεν είναι αυτό το κύριο. Αυτές οι γενικές αρχές υπήρχαν και στο προηγούμενο Καταστατικό. Εδώ έχουμε μεγαλύτερη σαφήνεια και μια προσπάθεια να εμβαθύνουμε περισσότερο, να γίνουν πιο λειτουργικές και αποτελεσματικές. Να ένα ζήτημα. Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός συνδέει διαλεκτικά τη δημοκρατία με το ενιαίο κέντρο και την πειθαρχία. Αυτά τα ζητήματα στο Σχέδιο Καταστατικού, παίρνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, γίνεται προσπάθεια να γίνουν όσο το δυνατό πιο συγκεκριμένα. Ενισχύεται η δημοκρατική λειτουργία του Κόμματος.Μέσα από συγκεκριμένα άρθρα και διατάξεις, γίνεται προσπάθεια, όχι απλά να υπάρχουν δικαιώματα, αλλά κυρίως να ενισχυθούν οι προϋποθέσεις, ώστε τα μέλη και τα όργανα του Κόμματος σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας από τη Συνέλευση της ΚΟΒ ως την ΚΕ, να συμβάλλουν υπεύθυνα και αποτελεσματικά στη διαμόρφωση των θέσεων, της πολιτικής του Κόμματος, αλλά και στην υλοποίησή τους. Μέσα από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του μέλους του Κόμματος, ενισχύεται ο ρόλος τους. Επίσης, ενισχύεται ο ρόλος των καθοδηγητικών οργάνων με ευθύνη στο χώρο δράσης τους, μέσα βέβαια στα πλαίσια των γενικών αποφάσεων και της πολιτικής του Κόμματος. Ακόμα δίνεται έμφαση στην υπεύθυνη ενημέρωση των κομματικών μελών από τα καθοδηγητικά όργανα. Βαθαίνει η διαδικασία ανάδειξης και εκλογής των στελεχών, ενισχύοντας κυρίως τα κριτήρια και τη διαδικασία κρίσης των στελεχών, με βάση, πριν απ' όλα, τα αποτελέσματα της δουλιάς τους. Ετσι, αποδεικνύουμε ότι η δημοκρατία μέσα στο Κόμμα δεν είναι κάτι το τυπικό, επιφανειακό, αλλά με συγκεκριμένες διατάξεις του Καταστατικού δημιουργούμε, με ουσιαστικό τρόπο, εκείνες τις προϋποθέσεις που θα κάνουν το Κόμμα να λειτουργεί δημοκρατικά.

- Ποια άλλα ιδιαίτερα στοιχεία ενισχύονται από το Σχέδιο Καταστατικού και με ποιο τρόπο;

- Ενισχύεται ο προσανατολισμός στην εργατική τάξη. Σε συγκεκριμένα άρθρα αναφέρεται ο προσανατολισμός στην οικοδόμηση του Κόμματος στην ένταξη μελών από την εργατική τάξη.Μέλη που δουλεύουν σε μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις πρέπει να ανήκουν σε επιχειρησιακές και κλαδικές ΚΟΒ και όχι σε συνοικιακές. Υπάρχει ένας συγκεκριμένος προσανατολισμός της ενίσχυσης της δουλιάς μας σ' αυτήν την κατεύθυνση. Στη συνέχεια και στα κριτήρια ανάδειξης των στελεχών και στη σύνθεση των οργάνων θεωρείται απαραίτητη η τήρηση του χρυσού κανόνα, θα έλεγα, για ένα κομμουνιστικό κόμμα: Να πλειοψηφούν τα στελέχη που προέρχονται από την εργατική τάξη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα εκφράζονται στα καθοδηγητικά όργανα και στελέχη που προέρχονται από άλλα κοινωνικά στρώματα. Αυτό είναι απαραίτητο, για να μπορεί το Κόμμα να παρεμβαίνει σημαντικά στους εργαζόμενους. Και, βέβαια, υπάρχει ο σταθερός προσανατολισμός της δουλιάς στη νεολαία και την αρμονική συνεργασία και βοήθεια στην ΚΝΕ.

Ακόμα, ενισχύεται η δομή του Κόμματος. Το υπάρχον Καταστατικό έχει ένα κενό, καθώς δεν προβλέπονται καθοδηγητικά όργανα σε επίπεδο περιοχών και Αχτίδων. Τώρα επανέρχονται οι Αχτιδικές Επιτροπές, δηλαδή καθοδηγητικά όργανα μεταξύ των ΚΟΒ και των ΝΕ,εκεί φυσικά που υπάρχει ανάγκη και οι προϋποθέσεις. Επανέρχονται επίσης οι Επιτροπές Περιοχών μεταξύ των ΝΕ και της ΚΕ.Η πείρα του Κόμματος τα τελευταία χρόνια απέδειξε ότι η έλλειψη τέτοιων οργάνων δυσκόλευε τη δουλιά του Κόμματος. Τα Συντονιστικά, που συγκροτήθηκαν για να καλύψουν αυτό το κενό, δεν καλύπτουν πλήρως αυτή την ευθύνη και την ανάγκη. Υπάρχουν, δηλαδή, ζητήματα καθοδηγητικής ευθύνης που πρέπει να συνενώνονται σε επίπεδο που υπάρχει ενότητα χώρου και προβλημάτων, όπως είναι - πέρα από ΚΟΒ, ΝΕ και ΚΕ - οι περιοχές ή και χώροι και κλάδοι στα πλαίσια του νομού (Αχτίδες). Ταυτόχρονα, να αποκεντρώνεται η καθοδηγητική ευθύνη, ώστε τα καθοδηγητικά όργανα του Κόμματος σε κάθε επίπεδο να είναι κοντά στα προβλήματα και στις οργανώσεις και να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν τα ζητήματα της δικής τους ευθύνης.Αυτό είναι ένα στοιχείο πιο δημοκρατικό σε σχέση με το υπάρχον Καταστατικό, επειδή αποκεντρώνονται ευθύνες από τα κεντρικά όργανα του Κόμματος σε όργανα που μπορούν να παίξουν έναν πιο ευέλικτο, άρα, και πιο αποτελεσματικό ρόλο. Επίσης, σ' αυτό το Καταστατικό με καλύτερο τρόπο, κατά τη γνώμη μας, λύνονται μια σειρά ζητήματα, όπως η αξία και η ιδιαίτερη σημασία της δουλιάς στις γυναίκες, της ανάδειξης γυναικών στελεχών. Αφαιρείται η ποσόστωση στα όργανα και αντιμετωπίζεται με πιο ουσιαστικό τρόπο η αξία και η σημασία να υπάρχουν πολλά γυναικεία στελέχη με τη δουλιά που πρέπει να γίνεται, τόσο για την ένταξη γυναικών στο Κόμμα, όσο και για την ιδιαίτερη βοήθεια που απαιτείται, ώστε να ανταποκρίνονται οι γυναίκες - μέλη του Κόμματος στα καθήκοντά τους και να αναδεικνύονται σε στελέχη. Νομίζουμε πως έτσι αντιμετωπίζεται καλύτερα το πρόβλημα, παρά με έναν τεχνικό τρόπο, όπως είναι η ποσόστωση.

- Στο 13ο Συνέδριο είχε ψηφιστεί ανώτατο όριο της θητείας των στελεχών στα όργανα. Για ποιο λόγο απαλείφεται αυτό τώρα;

- Κοιτάξτε, το ουσιαστικό ζήτημα δεν είναι να περιορίσεις τεχνητά το χρόνο που θα είναι ένα στέλεχος σε μια θέση, για να μειωθούν έτσι οι κίνδυνοι που μπορεί να επιφέρει η μακρά παραμονή του σε κομματικό όργανο ή σε μια θέση μετά από υπόδειξη του Κόμματος. Το ζητούμενο είναι να γίνεται ουσιαστική κρίση των στελεχών μέσα από διαδικασίες κριτικής - αυτοκριτικής, ελέγχου και εκτίμησης των αποτελεσμάτων της δουλιάς τους. Να γίνεται ουσιαστική συζήτηση στα κριτήρια επιλογής, τοποθέτησης και διάταξης των στελεχών.Τέτοια ζητήματα πρέπει να λύνονται μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες κι όχι με τεχνικό τρόπο. Υπάρχουν σύντροφοι με τεράστια πείρα σε ένα όργανο που είναι απαραίτητοι και δεν μπορεί ο χρόνος να εμποδίζει την επανεκλογή τους. Το κύριο είναι να κρίνονται αντικειμενικά, συλλογικά και υπεύθυνα. Εξάλλου, στο Σχέδιο Καταστατικού βασικό στοιχείο για την ανάδειξη στελεχών είναι η εναλλαγή, ώστε να περιορίζονται οι κίνδυνοι της γραφειοκρατίας, της υπαλληλικής νοοτροπίας ή της ρουτίνας, που μπορεί να ελλοχεύουν για ένα στέλεχος, όταν μένει για μακρό διάστημα σε μια δουλιά.Ενα καινούριο στοιχείο είναι ότι ενισχύονται οι διατάξεις, σχετικά με την τήρηση και την υπεράσπιση του Καταστατικού. Αυτό είναι υποχρέωση όλου του Κόμματος σαν στοιχείο της συλλογικής λειτουργίας του, που εξασφαλίζει την ενότητά του.

- Αν παρατήρησα σωστά, το Σχέδιο Καταστατικού δεν προβλέπει δημοψήφισμα στο Κόμμα για σοβαρά ζητήματα, όπως προβλέπονται στο σημερινό Καταστατικό...

- Ναι, έτσι είναι. Στη συζήτηση στην ΚΕ καταλήξαμε πως αντί για Δημοψήφισμα για σοβαρά ζητήματα να γίνονται Συνελεύσεις σε όλες τις ΚΟΒ και συνεδριάσεις των καθοδηγητικών οργάνων, να γίνεται συλλογική συζήτηση και ψηφοφορίες και έτσι να εκφράζεται η θέληση της πλειοψηφίας.Αυτός ο τρόπος είναι πιο σωστός και δημοκρατικός, γιατί δίνεται η δυνατότητα για ουσιαστική συζήτηση και εμπλουτισμό των εναλλακτικών λύσεων, κατά συνέπεια και της τελικής απόφασης, σε σχέση με μια ξερή ψηφοφορία για ένα "ναι" ή "όχι" σε προαποφασισμένες προτάσεις.Παναγιώτης ΖΑΒΟΥΔΑΚΗΣ

Εξυπηρέτηση, ρουσφέτι, έλεγχος, φιλότιμο,

νέα στράτευση των μαζών

Φανταζόμαστε σύντροφοι την τιμή που μας κάνει η Ιστορία, να επεξεργαζόμαστε ένα Πρόγραμμα Κομμουνιστικού Κόμματος σήμερα; Η αμφιβάλλετε ότι βρισκόμαστε σε νέα ιστορική περίοδο;

Η "Ανατροπή" του πανίσχυρου και τόσο Ελπιδοφόρου Σοσιαλιστικού Συστήματος, που 'χε κορμό τη Μεγάλη Σοβιετία, οφείλεται στη δύναμη του πάντα ισχυρού ιμπεριαλισμού που την υπονόμευε και έγιναν και κάποιες παρεκκλίσεις από τις αρχές μας; Αυτή η Πτώση, και με το στοιχείο της Τραγικότητας για το σήμερα, θα χρησιμεύσει στο Προοδευτικό προχώρημα της Ιστορίας, στο αναπόφευκτο ιστορικά Νέο Αλμα προς το Σοσιαλισμό, που θα 'ναι ανώτερης ποιότητας από το προηγούμενο, όπως ο Οχτώβρης ήταν Νέο Αλμα σε σχέση με την Κομμούνα που τόσα διδάχτηκαν απ' αυτήν οι θεμελιωτές του;

Ηταν μόνο λάθη και παρεκκλίσεις το ότι φτάσανε στο να εκλέγουν τον Γκορμπατσόφ και τους άλλους τυχοδιώκτες κι εμείς θα 'μαστε καλοί και δε θα τα κάνουμε; Και αυτά τα λάθη και παρεκκλίσεις, αφορούν μόνο το Σοσιαλισμό, κι όχι το σήμερα, εδώ, το δικό μας χώρο; Κι είναι ουσιαστικά ίδιες οι συνθήκες σήμερα; Τι αλλάζει π.χ. σε σχέση με τον Ελεγχο της Εξουσίας, ακόμα και γι' αυτό που θα πούμε στο Λαό, αυτό που θα υποσχεθούμε, αυτό που αγωνιζόμαστε μαζί του, αυτό που εφαρμόζουμε εμείς; Τι πρέπει να προστεθεί στο Πρόγραμμά μας;

Η ιδιοτελής εξυπηρέτηση των "από πάνω", κι η προπαγάνδα ότι "τη βγάζεις άμα ελιχθείς", δίπλα στην αποκαρδίωση, "και κει το ίδιο ήταν και δεν είχες ελευθερίες να διαμαρτυρηθείς, ενώ εδώ τουλάχιστον τις έχεις", είναι ξένες από το γλείψιμο προς την εξουσία, τον κονφορμισμό για "ν' ανέβεις", τα μικροπρονόμια κάποιων μελών του Κόμματος, τις "μπεριόσκες" κλπ; Κι η τεράστια αποσπώμενη σήμερα υπεραξία που επιτρέπει να ταϊζονται - εξαγοράζονται τα 2/3 (ή το 1/3;- σκεφτείτε τι σημαίνει "Κοινωνία των 2/3;"... ), δεν αποτελεί ιδιαίτερο αντικείμενο ταξικής ανάλυσης για τους Μαρξιστές; Οχι δε θα επαναλάβω μια πιο συγκροτημένη ανάλυση. Θα πάω κει που με πονά. Μακάρι να το κάνανε όλοι.

Αλήθεια για να κάνουμε δύσκολη εγχείρηση στο παιδί μας πρέπει να 'μαστε ρεαλιστές και να στείλουμε φακελάκι; Η πρέπει να ξεσκίσουμε αυτόν που δε βάζει σοβαρή και ελέγξιμη σειρά και θα παραμερίσει το παιδί μας; (Η το παιδί αυτού που δε θα 'χει να λαδώσει... ). Δεν υπάρχει απάντηση σ' αυτό ε; Ε και 'γω θα τον βουτήξω από το λαιμό, πού 'ναι η σειρά που τη βλέπω σε πίνακα; Πού 'ναιτα πρακτικά της επιτροπής με τον ιατρικό φάκελο των περιπτώσεων που προηγήθηκαν του παιδιού μου, παρόλο που μπήκαν μετά από μένα στο νοσοκομείο, να ψάξει έναν στην τύχη ο φίλος μου προσωπικός γιατρός και να μου πει "βρήκα μια περίπτωση απλής σκωληκοειδίτιδας κι όχι σαν τη δική σου που οι εξετάσεις υποψιαζόντουσαν και καρκίνο"; Να 'ρθω μ' άλλους δύο τρεις ακόμα παθόντες και τσαντίλες και να τα πούμε για καλά με τον καθηγητή που εγχείρησε του άλλου το παιδί;

Μα τι λες ρε φίλε; Τι δουλιά έχουν αυτά; Δεν τα καταλαβαίνουμε. Αυτά δεν αφορούν το Κίνημα.

Μήπως αυτά είναι από τα πρώτα; Το θέμα του διορισμού το ίδιο. Χρόνια επαναλαμβάνω να μπει στα ντοκουμέντα μας ότι για κάθε πρόσληψη στο Δημόσιο θα πρέπει να μπαίνει κλήρος ανάμεσα σ' αυτούς που εκπληρώνουν τις προδιαγραφές μιας έγκαιρα κι επαρκώς διαδομένης προκήρυξης. Οχι λέει, αξιοκρατία. Ποιος θα την κάνει την αξιοκρατία; Η επιτροπή που θα συμμετέχω; Εγώ και κάποιοι άλλοι άγιοι; Κούνια που με κούναγε...

Μα τι σχέση έχουν αυτά με το Πρόγραμμα; Να παρατήσουμε την ταξική πάλη κι αναλύσεις μας και να λέμε για τα δευτερεύοντα; Τονίζω κάτι που λείπει. Και το τοποθετώ στο σύνολο του Προγράμματός μας, σε μια απλοποιημένη μορφή και με κάποιες ιδέες που γεννά η νέα εμπειρία, ως εξής:

Στόχος μας ο Κομμουνισμός. Κοινωνία ισότητας, χωρίς εκμετάλλευση. Θεωρία μας ο Μαρξισμός - Λενινισμός. Ανάπτυξη παραγωγικών δυνάμεων, αυξανόμενη αντίθεση Κεφαλαίου - Εργασίας, ιστορική ανάγκη κλπ.

Για να φτάσουμε εκεί, θα παλέψουμε ενάντια στους εκμεταλλευτές. Και τους σημερινούς που η δύναμή τους απορρέει από την κατοχή των μέσων παραγωγής, αλλά και αυτούς που θα δημιουργούνται για μια περίοδο με νέες μορφές, σαν αποφύσεις της παλιάς κοινωνίας. (Ισως μάλιστα η διαλεκτική τάξη των πραγμάτων να γεννά συνεχώς κάποιες μορφές εκμετάλλευσης, που η πάλη ενάντιά τους να είναι, όπως ήταν ως τώρα, το βασικό κίνητρο Προόδου).

Η διαδικασία για να φτάσουμε στον Κομμουνισμό αποτελεί μια περίοδο ανειρήνευτου σκληρού ταξικού αγώνα. Αποτελείται από την Καπιταλιστική περίοδο, που τα μέσα Παραγωγής και την Εξουσία τα έχουν οι εκμεταλλευτές, που ασκούν τη Δικτατορία τους στη μεγάλη μάζα του Λαού, και από τη Σοσιαλιστική περίοδο που αυτά τα αποκτούν οι εργαζόμενοι και εγκαθιδρύουν τη Δικτατορία τους στη δράκα των εκμεταλλευτών - Καπιταλιστών.

Το πέρασμα από τον Καπιταλισμό στο Σοσιαλισμό, είναι φυσιολογικό να μη γίνει ομαλά και με τη θέληση αυτών που θα χάσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους, αλλά σε συνθήκες σκληρής πάλης και Ανατροπής μιας Εξουσίας. Και δεν είναι οι εργαζόμενοι που διαλέγουν τη σκληρότητα και τις ίσως και πολεμικές συνθήκες ανατροπής των εκμεταλλευτών, αλλά αυτοί θ' αντισταθούν λυσσασμένα να μη χαθούν τα προνόμιά τους. Κι ούτε αν καθυστερήσουν λίγο μπορεί να έρθουν τα πράγματα ομαλά και να μη χυθεί αίμα. Το σαπισμένο και μη ανταποκρινόμενο στις ανάγκες των καιρών Σύστημα, πισωγυρίζει και η μόνη διέξοδός του είναι ο πόλεμος. Μήπως δεν το βλέπουμε και σήμερα γύρω μας; Ετσι οι δυνάμεις του Σοσιαλισμού πρέπει να 'ναι έτοιμες να πάρουν την εξουσία με τη βία και να τη διατηρήσουν, εγκαθιστώντας τη Δικτατορία τους.Την περίοδο ως την κατάκτηση της εξουσίας αυτής, τη χαρακτηρίζει ένας διαρκής αγώνας του οποίου η ποιότητα και διεκδικήσεις ανεβαίνουν διαρκώς. Αγώνας ενάντια στις αρνητικές επιπτώσεις της εξουσίας των καπιταλιστών πάνω στις συνθήκες Ζωής του Λαού, παρά την αύξηση της τεχνολογικής προόδου (βλ. Μάαστριχτ). Αγώνας που συνειδητοποιεί - πολιτικοποιεί τις μάζες, έτσι που όταν θα φτάσει η ώρα της τελικής αναμέτρησης, να συντάσσεται με τις δυνάμεις του Σοσιαλισμού η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού.

Σ' αυτά, αν έπιαναν 5 σελίδες σ' ένα συντομευμένο Πρόγραμμα, για να καθορίσω την αναλογία αυτού που θέλω να πω, θα έπρεπε να υπάρχει και το εξής:

Σ' όλη αυτή την ιστορική διαδικασία, η πείρα του πρώτου σοβαρού σοσιαλιστικού εγχειρήματος, έδειξε ότι πρέπει να χτυπηθεί ο ρόλος των ιδιοτελών εξυπηρετητών των ισχυρών και της εξουσίας, και στην καπιταλιστική και στη σοσιαλιστική κοινωνία. Αναντικατάστατος σ' αυτό, είναι ο λαϊκός έλεγχος και η συμμετοχή των μαζών σε όλα, με τη διαρκή διεκδίκηση για ίσες ευκαιρίες όχι μόνο απόκτησης των υλικών δικαιωμάτων, αλλά και της χρήσης και του Ελέγχου της Εξουσίας. Η Δημοκρατία σήμερα και η αυριανή στο Σοσιαλισμό, θέλει διαρκή εξέλιξη και βελτίωση, προς την κατεύθυνση αποκλεισμού οποιουδήποτε ιδιοτελούς προνόμιου. Αποκλεισμού της Ανάγκης και της Δυνατότητας να χρησιμοποιηθεί οποιασδήποτε μορφής ρουσφέτι για ο τιδήποτε.

Ο ρόλος του ενθουσιασμού των ανθρώπων για μια Ηγεσία Αγώνα σήμερα και μια Εξουσία αύριο, που τη νιώθουν δική τους, δίπλα στο ρόλο του προσωπικού φιλότιμου, να μην εξυπηρετείς ιδιοτελώς κανένα και να πολεμάς τα σχετικά φαινόμενα, είναι σημαντικός.

Πρόκειται για θέματα που αφορούν άμεσα το Λαό, σε σχέση με τη γλοιώδη κατάσταση σήμερα, για να τον διορίσουν κάπου, ή να λύσει γενικά οποιοδήποτε ατομικό πρόβλημα. Πρόκειται για αντιμετώπιση που θα συνεγείρει μαζικά συνειδήσεις, που θα δώσει αισιοδοξία στον κόσμο για να ξαναστρατευθεί μαζικά στο Οραμα και την Πάλη.

Ετσι, ανάμεσα στους άλλους υπότιτλους του προγράμματός μας, προτείνω να μπει ένας, περίπου σαν κι αυτόν:

"Το πρόβλημα της εξαγοράς και της εξυπηρέτησης των "από πάνω". - Για μια άλλη Δημοκρατία".

ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΑΤΖΑΝΗΣ

Πειραιάς

Κομμουνιστές επαγρυπνείτε!

Αγαπητοί σύντροφοι,

Θέλοντας κι εγώ να συμβάλω όσο μπορώ, στον κοινό αγώνα μας, σας στέλνω το σημείωμά μου, με τις σκέψεις μου για το Σχέδιο Προγράμματος της ΚΕ.

Αναλυτικές και ξεκάθαρες όλες οι θέσεις.

Εκείνο όμως που με προβληματίζει - όπως πιστεύω και κάθε κομμουνιστή - είναι το ζήτημα της ανασυγκρότησης του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος.

Στη σελ. 11 του Σχεδίου Προγράμματος, αναφέρεται σύντροφοι, ότι υπάρχει πρόβλημα ιδεολογικής ενότητας των ΚΚ, καθώς επίσης και άλλα προβλήματα ιδεολογικού χαρακτήρα.

Το πρόβλημα αυτό πιστεύω είναι γνωστό σε όλους μας. Δεν μπορώ όμως να αντιληφθώ, πώς ορισμένα κόμματα, ενώ διατηρούν τον κομμουνιστικό τους τίτλο, θέλουν να αναθεωρήσουν την κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού.

Ξέρουμε ότι η βάση του ΚΚ είναι ακριβώς η υιοθέτηση της συγκεκριμένης κοσμοθεωρίας.

Δεν μπορώ να διανοηθώ κάτι διαφορετικό.

Συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχει διάλογος ανάμεσα στα ΚΚ, όχι μόνο για ζητήματα ιδεολογίας, αλλά και για άλλα. Πρέπει το κάθε ένα να βρει την ιδεολογική του ταυτότητα.

Θυμάμαι με ιδιαίτερη ικανοποίηση, την πρωτοβουλία του ΚΚΕ να καλέσει Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα για να συζητήσουν μαζί τις αιτίες που καθόρισαν την πτώση του σοσιαλισμού. Θετική και εποικοδομητική αυτή η πρωτοβουλία. Πρέπει να συνεχιστούν αυτού του είδους οι ενέργειες, είτε προέρχονται από το δικό μας Κόμμα, είτε από άλλα ΚΚ. Θα 'θελα να σταθώ λίγο και στο ρόλο της προοδευτικής διανόησης. Πρέπει να σταθεί άτρωτη στην προσπάθεια χειραγώγησής της.

Να αναλογιστεί τη μεγάλη ευθύνη της. Η θέση της είναι δίπλα στην εργατική τάξη. Αυτοί που κατέχουν τη γνώση, δεν πρέπει να την κρατούν για τον εαυτό τους. Πρέπει να τη βάλουν στην υπηρεσία του λαού. Το Κόμμα πρέπει να βρει τρόπους για τη συσπείρωση της διανόησης γύρω του. Ο λαός και κύρια η εργατική τάξη έχουν ανάγκη από βοήθεια που θα στοχεύει στην αφύπνισή τους.

Χαίρομαι πολύ σύντροφοι για τη δράση του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ). Επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου το άνοιγμα της δράσης του σε πανελλαδικό επίπεδο. Να φτάσει η μαρξιστική σκέψη σε κάθε πόλη της Ελλάδας, με διαλέξεις, με ανοιχτό διάλογο με το λαό.

Το Κόμμα μας γενικά πάει καλά.

Είμαστε η "άλλη φωνή", η φωνή της ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

Το βλέπουμε καθημερινά. Στον αγώνα των βουλευτών μας μέσα στην ελληνική Βουλή.

Στον αγώνα των συντρόφων που πάντα βρίσκονται δίπλα στα προβλήματα των εργαζομένων, των φοιτητών, των συνταξιούχων.

Αργά ή γρήγορα δικαιώνονται οι θέσεις του Κόμματός μας. Πρόσφατο παράδειγμα, τα γεγονότα της έντασης στις σχέσεις μας με την Τουρκία, και ο ρόλος των ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Είμαστε το Κόμμα του μέλλοντος, όπως έλεγε ο Λένιν. Χρειάζεται όμως δουλιά. Ιδεολογική κατάρτιση, εμμονή και υπομονή.

Το δίκιο είναι με το μέρος μας.

Το σοσιαλιστικό αύριο σίγουρα θα ξημερώσει. Κομμουνιστές επαγρυπνείτε!!! Βούλα Χομόνδοσλη

Το άρθρο 4 του σχεδίου του Καταστατικού αναφέρει μια σειρά από σοβαρότατες υποχρεώσεις για κάθε μέλος του Κόμματος. Μεταξύ των μελών του Κόμματος όμως υπάρχουν και οι υπερήλικοι. Ετσι, στα 77 χρόνια ύπαρξης του ΚΚΕ, όσοι εντάχθηκαν 10 ή 15 ή 20 χρόνια μετά την ίδρυσή του, θα είναι σήμερα 85 ή 80 ή 75 ετών αντίστοιχα, αν κατά την ένταξή τους ήταν 18 χρόνων. Ολα αυτά τα υπερήλικα μέλη είναι δυνατό να συμμετέχουν ανελλιπώς σε μια από τις ΚΟΒ και να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις που θέτει το άρθρο 4; Μερικά ίσως να μπορούν, άλλα μόνο τη συνδρομή τους μπορούν να προσφέρουν και ίσως και κάποια προσπάθεια για οικονομική δουλιά ή έναν καλό λόγο για το Κόμμα, γιατί, πέρα από την προχωρημένη ηλικία, υπάρχουν και προβλήματα υγείας που κάνουν σχεδόν αδύνατη την ενεργό συμμετοχή στην κομματική ζωή, παρά τη θέλησή τους.

Για 50, 60 ή 70 χρόνια όμως πρόσφεραν όσα μπορούσαν από τις γραμμές του Κόμματος. Σε μερικούς μάλιστα υπερήλικους έχει απονεμηθεί από την ΚΕ τιμητικό αναμνηστικό για την ανάλωση ολόκληρης ζωής στην υπόθεση του λαού και του σοσιαλισμού. Στις περιπτώσεις αυτές τι γίνεται με την ιδιότητα του μέλους του Κόμματος; Χάνεται; Παύουν να έχουν την ιδιότητα του μέλους του Κόμματος και πέφτουν στην κατηγορία του οπαδού, ή του ψηφοφόρου ή του ατόμου στην επιρροή του ΚΚΕ;

Διαγράφονται από το Κόμμα λέει το άρθρο 50 του σχεδίου Καταστατικού. Μα η διαγραφή αποτελεί τιμωρία για το μέλος του Κόμματος.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 50 λέει: "Διακοπή της οργανωτικής σχέσης του μέλους με το Κόμμα γίνεται και με την αποχώρησή του, είτε με τη συνεχή αδικαιολόγητη απουσία του από τις κομματικές δραστηριότητες. Σ'αυτές τις περιπτώσεις η ΚΟΒ προβαίνει στη διαγραφή του από τη δύναμή της". Ομως, ο υπερήλικος και επιβαρυμένος με προβλήματα υγείας δεν αποχωρεί από το Κόμμα, ούτε απουσιάζει με τη θέλησή του από τις κομματικές δραστηριότητες. Τότε, γιατί η διαγραφή του;

Πρέπει όμως να ληφθεί υπόψη ότι η "διαγραφή" του επισύρει την ΑΓΝΟΗΣΗ του από τις κομματικές οργανώσεις, με όλες τις οδυνηρές συνέπειες, όπως π.χ. να δοκιμάζει πικρία ή να βρίσκεται στο νοσοκομείο και να μην τον επισκέπτεται κάποιος σύντροφος της κομματικής οργάνωσης του τόπου διαμονής του, ή να πεθαίνει και να μην παρευρίσκεται στην κηδεία του σύντροφος της οργάνωσης κλπ.

Τι θα πρέπει να γίνει; Η γνώμη μου είναι να συμπληρωθεί το άρθρο 50 με παράγραφο που να λέει περίπου ότι τα υπερήλικα μέλη του Κόμματος, που αδυνατούν ν'ανταποκριθούν στα καθήκοντα του ενεργού μέλους, θεωρούνται ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ, πρέπει να είναι γνωστοί στην κομματική οργάνωση του τόπου τους, να βρίσκονται στον κύκλο των ενδιαφερόντων του Κόμματος και να μη διαγράφονται.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ

ΑΘΗΝΑ

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες της ΚΕ,

Διάβασα με προσοχή το Σχέδιο Προγράμματος. Συμφωνώ απόλυτα με το προσχέδιο, αλλά θέλω να σας πληροφορήσω για μια σοβαρή κατά τη γνώμη μου παράλειψη.

* Ο σοσιαλισμός, αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, νομίζω ότι είναι υπόθεση όλων των καταπιεσμένων τάξεων, και ως τέτοια τάξη αναφέρω τον κατώτερο κλήρο.

Επειδή η πίστη και η ορθοδοξία είναι άρρηκτα δεμένη με το λαό μας, πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει αυτό να ληφθεί σοβαρά υπόψη από το Κόμμα μας. Ο κατώτερος κλήρος είναι μία δύναμη με αρκετή επιρροή σ' ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, και ιδιαίτερα του πληθυσμού της υπαίθρου.

Αλλωστε, αυτό είναι φανερό και από το ρόλο που έπαιξε ο κλήρος κατά την περίοδο των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων της πατρίδας μας (1821/1940), αγώνες του αδούλωτου λαού μας (Εθνική Αντίσταση).

Μην πέσουμε στην παγίδα σύντροφοι, του αστικού κατεστημένου που θέλουν να παρουσιάσουν το Κόμμα μας σαν εχθρό του κλήρου.

Το αίμα των κληρικών που αγωνίστηκαν ενάντια στους φασίστες αναμείχτηκε με το αίμα των κομμουνιστών και των άλλων πατριωτών, είτε στα πεδία των μαχών, είτε στις μαζικές εκτελέσεις.

Η μοίρα λοιπόν του κατώτερου κλήρου είναι ίδια και απαράλλαχτη με τη μοίρα του λαού.

Οι αγώνες για σοσιαλισμό ακουμπούν πιστεύω και τις ψυχές των κληρικών.

Θα πρότεινα έτσι στο Πρόγραμμα του Κόμματος να μπει μία παράγραφος που θα αναφέρεται ότι το Κόμμα θα στηριχτεί στον κατώτερο κλήρο, για την ανάσταση του λαού μας και για το σοσιαλισμό.

Ενας Ιερεύς