Τολμηρή επαναστατικοποίηση

Το Κόμμα μας, το ηρωικό ΚΚΕ, είναι η μόνη συνεπής οργανωμένη και θεωρητικά εξοπλισμένη δύναμη της εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων της χώρας μας, που αντιστέκεται και παλεύει σθεναρά το καπιταλιστικό καθεστώς σε πολύ αντίξοες συνθήκες, ιδιαίτερα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού. Αδήριτη ανάγκη τώρα, είναι η μέγιστη επαναστατικοποίηση λενινιστικού τύπου στη σκέψη και τη δράση για να τραβήξει αποφασιστικά μπροστά με ρωμαλέα αποφασιστικά βήματα. Είναι το κύριο και βασικό καθήκον για μια καινούρια ανάτασή του. Να επιβεβαιώσει εκ νέου την ακαταμάχητη δύναμή του. Αυτό θα κατορθωθεί, όταν το ΚΚΕ γίνει κάστρο μόνο για τους άξιους, δοκιμασμένους και πιστούς στο δίκιο μας, επαναστάτες, κυρίως από τους πρωτοπόρους εργάτες. Η δοκιμασία να παραταθεί μέχρι και 3 χρόνια, κατά τον Λένιν, αρχή απαραίτητη και η καθαρότητα των γραμμών του. Το οργανωτικό δυνάμωμα και η επαναστατική επαγρύπνηση, που θα συντελέσουν στην άνοδο και στην ποιοτική του άνδρωση. Στο να αποκτήσει ξανά την αξιοπιστία, που είχε στην περίοδο της Εθνικής μας Αντίστασης. Να ξεπεράσει πολλές αδυναμίες. Να ενισχυθεί με καινούριες γνήσιες δυνάμεις από την εργατική τάξη, την αγροτιά, τη νεολαία, την εργαζόμενη διανόηση. Να καθαριστεί το ιστορικό τοπίο της δράσης τους απ' ό,τι σαθρό και βλαβερό υπήρξε με την τολμηρή δήλωση της αλήθειας μας, όσο πικρή και αν είναι, όπως ο οπορτουνισμός, ο ρεβιζιονισμός και ο δογματισμός, ο αντιλενινιστικός χρουστσιοφισμός. Να κυριαρχήσει στο Κόμμα μας το πνεύμα της εποικοδομητικής κριτικής και αυτοκριτικής. "Η κριτική, γράφει ο Λένιν, αποτελεί χρέος του επαναστάτη".

Το Σχέδιο του νέου Προγράμματος της ΚΕ του ΚΚΕ είναι σημαντικό πολιτικό γεγονός, γενικά πολύ θετικό. Επρεπε, όμως, στην προμετωπίδα του να μπει το αθάνατο σύνθημα "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε"! Δεν ικανοποιεί η Εισαγωγή. Στην πρώτη παράγραφο αφαιρέθηκε ο προσδιορισμός Μεγάλη, από την Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, ενώ υπάρχει στη σελ. 4. Λειψά αξιολογείται η ουσία και η σημασία της. Στη σελ. 3, παράγραφο 7, διατυπώνεται ότι η νέα γενιά "να συμβάλει στην οικοδόμηση του σοσιαλιστικού αύριο", ενώ πρέπει πρώτα στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Και το κυριότερο, δε γίνεται καμιά αναφορά, στο πιο τραγικό γεγονός του 20ού αιώνα, στην ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη και την ΕΣΣΔ από την εσωτερική αντεπανάσταση και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, με την πρωτόγνωρη στην παγκόσμια ιστορία προδοσία του αρχηγού και της ηγεσίας του κράτους το 1991 στην ΕΣΣΔ, που έριξε ολόκληρη την ανθρωπότητα μέσα στη φοβερή δίνη της αποσταθεροποίησης, των κρίσεων και των πολέμων με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της. Ούτε λέξη ότι ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ μεγαλούργησε ως τα μέσα της δεκαετίας του '50, παρά τα αναπόφευκτα λάθη. Και ότι ο οπορτουνισμός και ο αναθεωρητισμός, που εγκαινιάστηκαν με το 20ό και το 22ο Συνέδρια του ΚΚΣΕ, αποτέλεσαν τη γενεσιουργό αιτία να δημιουργηθεί το έδαφος που θα οδηγήσει στην ανατροπή του σοσιαλισμού. Στο ότι και το ΚΚΕ πλήρωσε φόρο στον παραπάνω αντιλενινιστικό προσανατολισμό, που του κόστισε πολύ ακριβά.

Στο κύριο κείμενο στη σελ.6, παράγραφο 7, γίνεται λόγος για την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ, χωρίς αυτή να στηλιτεύεται ότι επιβάλλεται στους λαούς με τους πολέμους, τη βία, την τρομοκρατία, την καταλήστεψή τους από τα αμερικανικά μονοπώλια. Στη σελ. 7 παράγραφο 9, προβάλλεται η ιδέα μιας ουτοπικής Ευρώπης της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, που μοιάζει με το "σπίτι της Ευρώπης" του Γκορμπατσόφ, γιατί άμα δεν ανατραπεί σ' αυτή ο καπιταλισμός, είναι αστείο ότι αυτός θα επιτρέψει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερα ο γερμανικός ιμπεριαλισμός που δείχνει κιόλας τα ρεβανσιστικά του δόντια. Στη σελ. 9, παράγραφο 2, σωστά τονίζεται "ο κίνδυνος μιας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης". Ομως στο Σχέδιο δεν προβάλλεται η τεράστια σημασία του παγκόσμιου κινήματος της ειρήνης για την αποτροπή του πολέμου, το οποίο είχε γιγαντωθεί στις αρχές της δεκαετίας του '50. Στη σελ. 10, παράγραφο 1, δε γίνεται κουβέντα για το διασυρμό της γυναίκας από τα καπιταλιστικά ΜΜΕ, που την ταπεινώνουν και την εξευτελίζουν για την κερδοσκοπία. Στο Σχέδιο σε τρεις μεριές, αρχίζοντας από τη σελ.8, λαθεμένα χρησιμοποιείται ο όρος "σοσιαλιστικός μετασχηματισμός" που χρησιμοποιούν ο αστοί σοσιαλδημοκράτες και οι οπορτουνιστές - αναθεωρητές, αντί της σοσιαλιστικής ή της Κομμουνιστικής επανάστασης, όπως διατυπώνεται στο "Μανιφέστο" των Μαρξ - Ενγκελς. Νομίζω επίσης ότι πρέπει να τονιστεί πως ο διάλογος ανάμεσα στα Κομμουνιστικά Κόμματα για την επαναστατική αναγέννηση του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, πρέπει να γίνεται με βάση τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού.

Στη σελ. 28 δε δίνεται, κατά τη γνώμη μου, σωστός ορισμός στο ζήτημα της δικτατορίας του προλεταριάτου, που αποτελεί την πεμπτουσία της επαναστατικής θεωρίας μας. Μπαίνει σε εισαγωγικά, λες και είναι καταδικαστέα και απορριπτέα. Ο Λένιν την καθόρισε ως επαναστατική δημοκρατική δικτατορία του προλεταριάτου.

Ο Ζαχαριάδης στις περίφημες "Θέσεις για την ιστορία του ΚΚΕ", που τις έγραψε στις φυλακές της Κέρκυρας το 1939, την καθόριζε ως "επαναστατική δημοκρατική δικτατορία των εργατών και χωρικών με βάση τα σοβιέτ" (συμβούλια), σελ. 30. Η γνώμη μου είναι να διατυπωθεί ως εξής: "Θα είναι, σύμφωνα με τη μαρξιστικο - λενινιστική θεωρία μας, η επαναστατική δημοκρατική δικτατορία του προλεταριάτου, της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζομένων πάνω στη μηδαμινή μειονότητα της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και των υποστηρικτών της".

Στο Σχέδιο είναι απαραίτητο να προβληθούν και τέτοια καίρια ζητήματα, όπως η κεντρική διοίκηση να ασκεί την εξουσία δίκαια, δημοκρατικά, ελέγχοντας τα πάντα (σελ. 29). Επίσης να λυθεί θεμελιακά το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα, η υπογεννητικότητα. Οι συμφωνίες με το ξένο ιδιωτικό κεφάλαιο να τελούν κάτω από αυστηρό έλεγχο του σοσιαλιστικού κράτους και των εργαζομένων (σελ. 30). Η μόνιμη φροντίδα για την καθαρότητα των γραμμών του Κόμματος.

Δεν είμαστε "όλοι ίδιοι", όπως πασκίζει να μας παρουσιάζει η αστική προπαγάνδα. Είμαστε κομμουνιστές, επαναστάτες, που παλεύουμε με αυταπάρνηση για την ανατροπή του καπιταλιστικού καθεστώτος, που εκμεταλλεύεται και καταδυναστεύει άγρια το λαό μας για τα ληστρικά συμφέροντά του. Για τη νίκη του σοσιαλισμού στη χώρα μας, να θριαμβέψει η κοινωνική δικαιοσύνη, η δημοκρατία, η ειρήνη, η προκοπή, με νοικοκύρη στον τόπο μας το λαό μας.

Προτείνω το Σχέδιο Προγράμματος να τελειώνει με τα λόγια: Η υπόθεσή μας είναι δίκαιη, το μέλλον της ανθρωπότητας θα είναι ο σοσιαλισμός!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΟΣ

Χολαργός - Αθήνα