Τώρα, 16 χρόνια μετά την επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, έχει αξία να δούμε πώς εξηγούσαν την απόφασή τους οι κυβερνώντες, αλλά και πώς αντιπαρατίθενταν με τις τότε τοποθετήσεις του ΚΚΕ.

"(Η επανένταξη) όχι μόνο δεν οδηγεί σε εθνικές περιπέτειες, αλλά τουναντίον μας προφυλάσσει και αποτρέπει τυχόν μέλλοντες εθνικούς κινδύνους". "Η Συμμαχία έχει ως κύριο σκοπό την άμυνα". "Επανερχόμεθα στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, γιατί δε θέλομεν η Τουρκία να είναι ο μόνος αποδέκτης των πιστώσεων για την υποδομή, για την εκπαίδευση και για τον εξοπλισμό".Αυτά υποστήριζε ο πρωθυπουργός Γ. Ράλλης.Από τότε η Ελλάδα έπαιξε ρόλο προκεχωρημένου φυλακίου για τις "αμυντικές" επιδρομές του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στο Λίβανο, τη Λιβύη, το Ιράκ και τη Βοσνία. Από τότε η Ελλάδα βρέθηκε δυο φορές στο χείλος "θερμού" επεισοδίου με την Αγκυρα, το 1987 και το 1996. Από τότε η Ελλάδα έχει εισέλθει σε εξοπλιστικό αγώνα δρόμου με την Τουρκία, που την προσδένει ακόμα πιο βαθιά στο άρμα της οικονομικής και στρατιωτικής εξάρτησης από τους "συμμάχους".

Οσο για τον Ευάγ. Αβέρωφ υποστήριζε: "Πιστεύουμε ότι εντός του ΝΑΤΟ, με πολιτικά και στρατιωτικά ισχυρότερη θέση, θα είμαστε σε καλύτερη θέση για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση και να βοηθήσουμε τους αδελφούς Κυπρίους να βρουν επιτέλους μια ανεκτή λύση". "Είναι γεγονός ότι με την επάνοδό μας... η θέση της Ελλάδος διεθνώς ενισχύεται και η αμυντική της δυνατότητα αυξάνεται. Εφόσον λοιπόν η διεθνής θέση της Ελλάδος γίνεται καλύτερη, σε ευθεία αντανάκλαση βοηθάει και την Κύπρο",έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης.Από κοντά και ο Κ. Στεφανόπουλος,που διατυμπάνιζε: "Πιστεύουμε ότι ευρισκόμενοι εντός της συμμαχίας μπορούμε περισσότερο να επηρεάσουμε ευνοϊκά εκείνους που οι οποίοι μπορούν με τη σειρά τους να επηρεάσουν υπέρ μιας ευνοϊκής λύσεως του (κυπριακού) προβλήματος". Ας αντιστοιχηθούν τα παραπάνω με την πραγματικότητα της παρατεινόμενης κατοχής της Κύπρου από τους Τούρκους και την "ντε φάκτο" διχοτόμηση του νησιού, υπό τις "καλές υπηρεσίες" του Κλίντον.

Από την πλευρά του ο Παν. Κανελλόπουλος διατεινόταν: "Το συμπέρασμά μου... είναι ότι η επανένταξη... δεν είναι επικίνδυνη για την Ελλάδα... Θα ήταν επικίνδυνη, αν μπορούσε το ΝΑΤΟ να μας παρασύρει σε πολεμικές περιπέτειες που δε θα ήταν εναρμονισμένες με τα εθνικά μας συμφέροντα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Αποκλείεται. Δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις που να μη βασίζονται σε ομοφωνία. Και να επιδιώξει να λάβει αποφάσεις, οι οποίες θίγουν τα ελληνικά συμφέροντα, θα υψώσουμε τη φωνή και θα πούμε "βέτο"". Αλήθεια, τι αξία έχει εκείνο το "αποκλείεται", έπειτα από την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στη Βοσνία, από την αποστολή ελληνικής ναυτικής αρμάδας στον Περσικό; Η μήπως αυτές οι αποστολές συνάδουν με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας; Ναι. Οπως ακριβώς σχετιζόταν με τα εθνικά συμφέροντα η εμπλοκή της χώρας μας ακόμα και στον πόλεμο της Κορέας, για το χατίρι των "συμμάχων".

Ας δούμε όπως και μια ακόμα άποψη: "Η νατοϊκή συμμαχία, η Ατλαντική Συμμαχία είναι συμμαχία ελευθέρων δημοκρατικών χωρών",έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης το 1980. Δηλαδή τότε που η Ελλάδα εισερχόταν στο ΝΑΤΟ και ήδη σε ένα κράτος - μέλος του Οργανισμού, την Τουρκία, κυβερνούσε η χούντα του Εβρέν! "Εκείνο που θα μπορούσα μετά βεβαιότητας να πω είναι ότι η επάνοδος της Ελλάδος στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ βελτιώνει την ατμόσφαιρα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και διευκολύνει τη συνέχιση του διαλόγου",συνέχιζε, ο ίδιος. Μάλλον εδώ δε χρειάζεται κάποιο σχόλιο...

Την αλήθεια για το τι σήμαινε η επιστροφή της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, δεν ήταν δύσκολο να τη γνωρίζουν και οι αστοί πολιτικοί. Το δύσκολο για αυτούς ήταν να την αποκρύπτουν, πολύ περισσότερο που η παρουσίασή της γινόταν από μέσα που δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "κομμουνιστικός δάκτυλος".

Αυτή την αλήθεια παρουσίαζε σε αναλυτικό δημοσίευμά της την εποχή εκείνη η αμερικανική εφημερίδα HERALD TRIBUNE - όπως αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή - με τον εξής τρόπο: "Αποτέλεσμα αυτής της επιστροφής στο μαντρί είναι ότι εφεξής πλέον το ΝΑΤΟ θα έχει πρόσβαση στις πληροφορίες και τα δεδομένα των ελληνικών ραντάρ. Οι αμερικάνικες βάσεις εξασφαλίζουν τη συνέχιση της λειτουργίας τους και η ενότητα της Νοτιανατολικής Πτέρυγας της συμμαχίας εξασφαλίζεται επ' ωφελεία των δυτικών συμφερόντων"...

Βέβαια πριν την αμερικανική εφημερίδα είχαν προηγηθεί στο εσωτερικό κάποιες φωνές ειλικρίνειας σε σχέση με το χαρακτήρα του ΝΑΤΟ και την πρόσδεση της χώρας μας σε αυτό. Τα κείμενα θύμισε στη Βουλή ο Χαρ. Φλωράκης κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης του ΚΚΕ. Το συντηρητικό "Εθνος" έγραφε στις 29-3-55: "Αν δε θέλωμεν να ντρεπόμαστε διά τον εαυτόν μας και να ντρέπονται τα παιδιά μας διά λογαριασμόν των πατέρων των, πρέπει να φύγωμεν από το ΝΑΤΟ. Μόνο αν είμεθα λαός μισθοφόρων, οι οποίοι ενδιαφέρονται αποκλειστικώς διά την είσπραξιν μερικών δολαρίων, θα εξακολουθήσωμεν να παραμένωμεν εις έναν οργανισμόν, όπου υφιστάμεθα παντός είδους αδικίας, καταστροφάς, ταπεινώσεις και εξευτελισμούς". Οσο για την "Καθημερινή",με αφορμή την αμερικανική "βοήθεια", έγραφε στις 23-9-65: "Τα δολάρια αυτά είναι κατάρα Θεού. Η βοήθεια που μας έδωσε η Αμερική μετά την Γερμανικήν Κατοχήν και η προστασία των μεγάλων μας "συμμάχων", μετέβαλαν την Ελλάδα εις το αθλιέστερον προτεκτοράτον"...