Το απέκρυψε η κυβέρνηση, αλλά "ουδέν κρυπτόν από τον ήλιο". Φροντίζουν, βλέπετε άλλοι, να τα βγάζουν στα φόρα. Ισως, για να σιγουρευτούν, ότι τα όσα συζητούνται παρασκηνιακά θα υλοποιηθούν κιόλας.

Ενα από τα ζητήματα που συζήτησε ο Μπ. Κλίντον με τον Κ. Σημίτη ήταν το θέμα της τρομοκρατίας και ο Αμερικάνος Πρόεδρος, ούτε λίγο ούτε πολύ, υπέδειξε στον Ελληνα πρωθυπουργό, να ασκήσει τις απαραίτητες διώξεις! Ο εκπρόσωπος του Λ. Οίκου, ο οποίος αποκάλυψε - όχι βέβαια τυχαία - το θέμα, είπε: "Υπήρχε μια σύντομη συζήτηση για την τρομοκρατία και την επιθυμία μας για περαιτέρω συνεργασία γύρω από την τρομοκρατία και για την προώθηση μερικών διώξεων" (!).

Απ' ό,τι καταλάβαμε, ο Κ. Σημίτης δεν είχε την παραμικρή αντίρρηση να προχωρήσει στην ικανοποίηση των επιθυμιών αυτών. Το ερώτημα, πλέον, που μπορεί και πρέπει να απασχολεί τον καθένα είναι ποιοι θα πληρώσουν την "παραγγελιά" και ιδιαίτερα τι θα σημάνει αυτό για τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων...

Μεγάλη κατήφεια και απογοήτευση έχει πέσει τελευταία στους εκπροσώπους των επιχειρηματιών. Ο λόγος; Η ...οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη! Τα τελευταία μέτρα της κυβέρνησης, διαμαρτύρεται το προεδρείο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, όπως το ωράριο, τα καύσιμα, τα καζίνο κλπ - μέτρα, ως γνωστόν, αντιμονοπωλιακά... - θέτουν σε κίνδυνο τα όσα θετικά είχαν επιτευχθεί μέχρι σήμερα, όπως η... αποκλιμάκωση του πληθωρισμού.

Μετά από αυτά, το προεδρείο του ΕΒΕΑ διαπίστωσε με λύπη ότι οι πρόσφατες εξελίξεις "θέτουν σε αμφιβολία πολλές από τις πρώτες εκτιμήσεις που είχαμε κάνει για την εκλογή Σημίτη", ενώ διαψεύδουν και "τις ελπίδες που δημιούργησε η εκλογή του στον επιχειρηματικό κόσμο".

Ασυγκράτητοι αυτοί οι εκπρόσωποι των επιχειρηματιών. Τι να πρωτοκάνει ο πρωθυπουργός, για να τους εξυπηρετήσει; Δε ζητάνε και πολλά. Ολα τα θέλουνε και μάλιστα εδώ και τώρα, σύμφωνα με το άλλοτε προσφιλές σύνθημα του ΠΑΣΟΚ. Τουλάχιστον, δεν εκτιμούν ότι "τσακίζεται" για χάρη τους η κυβέρνηση Σημίτη;

Επρεπε, τελικά, να φτάσει και πάλι στο "αμήν" η υπόθεση με τους 33 θεραπευτές της Μονάδας Απεξάρτησης για να βρεθεί λύση.

Ομως, "μέσα και από την τελευταία κινητοποίηση της Μονάδας ήρθε για άλλη μια φορά στο προσκήνιο η κοινωνική διάσταση του μεγάλου προβλήματος των ναρκωτικών και του αλκοόλ και η ανάγκη εξασφάλισης από την πολιτεία των όρων απρόσκοπτης λειτουργίας των προγραμμάτων απεξάρτησης", επισημαίνει σε χτεσινή ανακοίνωσή της η υπεύθυνη της Μονάδας, Κ. Μάτσα.

Η στήλη έχει επισημάνει πολλές φορές ότι για τέτοιες μονάδες - δυο είναι όλες κι όλες εντός του ΕΣΥ - χρειάζεται πολιτική ουσιαστικής υποστήριξης και σοβαρός σχεδιασμός μακρόχρονης προοπτικής και όχι εκ των ενόντων αντιμετώπιση. Και φοβόμαστε πολύ ότι και το ένα και το άλλο λείπουν, καθώς από πολύ υπεύθυνα χείλη ομολογείται πως κι άλλα προγράμματα δε στηρίζονται σε γερά πόδια.

"Οι επαγγελματίες, βιοτέχνες, έμποροι και της δικής μας περιοχής βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση.

Η λαϊκή κατανάλωση συνεχώς μειώνεται, οι πτωχεύσεις και τα "φέσια" στην αγορά αυξάνονται.

Εκτιμούμε ότι η κρίση αυτή είναι αποτέλεσμα της οικονομίας της αγοράς. Η επιβαλλόμενη από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ακολουθούμενη από τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις πολιτική λιτότητας έχει στόχο την ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος προς όφελος του ντόπιου και ξένου πολυεθνικού κεφαλαίου και τον αφανισμό του 40 με 50% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέχρι το 2000".

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό απόσπασμα από ψήφισμα, που εγκρίθηκε σε πρόσφατη συγκέντρωση επαγγελματιών, βιοτεχνών κι εμπόρων των Ιωαννίνων κι έχει την ιδιαίτερη σημασία του, αφού τις μέρες αυτές η αγορά και όσα εξελίσσονται σ' αυτή βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Πολύ περισσότερο, που στο ψήφισμα αυτό συμφώνησαν και συνυπέγραψαν οι εκπρόσωποι του Εργατικού Κέντρου της πόλης, της Ομοσπονδίας των Αγροτικών Συλλόγων, του Δικηγορικού Συλλόγου, του Φαρμακευτικού και του Σωματείου Συνταξιούχων ΤΕΒΕ.

Τι λένε, λοιπόν, οι αρμόδιοι υπουργοί και η κυβέρνηση συνολικά;

Προφανώς, τα όσα λένε και μέχρι σήμερα περί "μονόδρομου" και, γενικώς, άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε...

Κάτι ήξεραν, όμως, και οι συγκεντρωμένοι, και γι' αυτό το ψήφισμά τους καταλήγει: "Οι αγώνες μας είναι η μόνη ελπίδα για την εθνική οικονομία, την ανάπτυξη και την απασχόληση".

"Δεν είναι φοβερό; Εγιναν δεκάδες μαχητικές διαδηλώσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον και πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, έπεσε μια κυβέρνηση υπό το βάρος του επερχόμενου συμβιβασμού, πολιτικοί χαρακτηρίστηκαν "προδότες" και "πατριώτες" και ένας ολόκληρος λαός εγκλωβίστηκε από ένα θέμα, που τέσσερα χρόνια μετά την ανακίνησή του, σχεδόν ξεχάστηκε...".

Το απόσπασμα είναι από άρθρο στο χτεσινό "Εθνος". Και το μεταφέρουμε, γιατί το λεγόμενο θέμα των Σκοπίων είναι πραγματικά ένα θέμα, το οποίο προσφέρεται, για πολλά και χρήσιμα ιδιαίτερα συμπεράσματα στον κάθε εργαζόμενο αυτής της χώρας. Για τα κόμματα και τη στάση τους, την πολιτική και τακτική των "μεγάλων" δυνάμεων, τα ΜΜΕ και το ρόλο τους, την αλήθεια και τη διαστρέβλωση, τη διγλωσσία και την υποκρισία και πολλά πολλά ακόμη...

Την τοποθέτηση του "ΣΥΝ", σχετικά με τη συνάντηση Κλίντον - Σημίτη, σχολιάζαμε στο χτεσινό "Ρ", σημειώνοντας πως είναι κομμάτι δύσκολο να παριστάνεις τον αντιπολιτευόμενο, όταν στην πραγματικότητα πρεσβεύεις την ίδια πολιτική.

Ισως, για να μας επιβεβαιώσει, η ηγεσία του "ΣΥΝ" προχώρησε και σε δεύτερη - μακροσκελέστατη μάλιστα - τοποθέτηση, για το ίδιο θέμα. Σ' αυτή, από τη μια σημειώνουν: "Τα αυτόνομα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή στεγάζουν τις μόνιμες επιδιώξεις της Τουρκίας και προωθούν την αμερικανική επιδιαιτησία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις για νέα τάξη πραγμάτων στο Αιγαίο. Αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος των ελληνοτουρκικών και ελληνοαμερικανικών σχέσεων...". Και από την άλλη: "Η επίσκεψη του κ. πρωθυπουργού στις ΗΠΑ ανέδειξε τις χρόνιες αδυναμίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Ελλειψη ενημέρωσης και συνεννόησης των κομμάτων. Απουσία επεξεργασμένων προτάσεων. Ελλειψη δέσμης πρωτοβουλιών... σταθερή στρατηγική..., σαφή πλεύση..., ευρύ σχεδιασμό κινήσεων..., έλλειψη συντονισμού...".

Αυτές είναι οι - χρόνιες μάλιστα - αδυναμίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής; Και μεις που πιστεύαμε ότι είναι η πολιτική λογική της υποτέλειας, η οποία μάλιστα βρίσκεται στον προαναφερόμενο "πυρήνα του προβλήματος"...

Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, η αντιμετώπιση των "αυτόνομων στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ και της επιδιαιτησίας τους στην περιοχή" είναι πρόβλημα τεχνικό και όχι πολιτικό. Κάποιων επιμέρους διορθωτικών κινήσεων, π. χ. η συγκρότηση μιας Διακομματικής Επιτροπής, όπου θα λένε τα κόμματα τις απόψεις τους και να μην τσακώνονται ο Πάγκαλος με τον Αρσένη...

Αν αυτά γίνουν, τότε ο Μπ. Κλίντον θα γίνει κι αυτός αρνάκι...