Σήμερα, οι "σύμμαχοι και φίλοι", από τον Κλίντον ως τον Κολ και από τον Σιράκ ως τον Μέιτζορ, είναι επαρκώς... ενημερωμένοι. Χρήσιμο είναι, λοιπόν, να καταγραφούν οι τοποθετήσεις τους από τη στιγμή που ο Κ. Σημίτης... "τους άνοιξε τα μάτια":

• Ο Κλίντον αμφισβήτησε ευθέως τις διεθνείς συμβάσεις, για τα Δωδεκάνησα, μιλώντας για συμφωνίες, των οποίων "αμφισβητείται η εγκυρότητα"! Μάλιστα, για να γίνει ακόμα σαφέστερος, φρόντισε δίπλα στη λέξη Ιμια να βάλει με παύλα και τη λέξη Καρντάκ...
• Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έσπευσε να δώσει την κάλυψή του στην επεκτατική πολιτική των κυρίαρχων κύκλων της Αγκυρας, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν "συνοριακές και εδαφικές διενέξεις" μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας!
• Το αμερικανικό Κογκρέσο "ευαισθητοποιήθηκε" από τις συνεχείς οχλήσεις του τουρκικού λόμπι και αποφάσισε να "ενημερωθεί" για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Θράκης...
• Η ΕΕ, τη μια φορά με "βέτο" της Βρετανίας και την επόμενη, εξισώνοντας την Ελλάδα με την Τουρκία, αρνήθηκε να εκδώσει απόφαση καταδίκης της προκλητικότητας της Αγκυρας στην Ιμια...

***

Θα έλεγε κανείς, λοιπόν, ότι το "λογικό" για τους παίκτες της σκακιέρας της Νέας Τάξης θα ήταν να ποντάρουν σε κάποιο άλλο, πιο "σταθερό και ευπαρουσίαστο άλογο", για την εξυπηρέτηση των σχεδίων τους στη Βαλκανική και την ευρύτερη περιοχή. Παρ' όλα αυτά, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι έχουν ξεκαθαρίσει ότι η Αγκυρα αποτελεί τον αγωγό για την προώθηση των επιδιώξεών τους. Αυτή είναι που εξασφαλίζει, σε τούτη τη φάση, τις γεωστρατηγικές προϋποθέσεις, για να λειτουργήσει ως "χωροφύλακας" και "επιστάτης" τους. Και αυτή στηρίζουν και θα συνεχίσουν να στηρίζουν, είτε το αναγνωρίζουν είτε όχι, οι εγχώριοι "ανταγωνιστές" τους.

Ως εκ τούτου, τα αποτελέσματα των πρωθυπουργικών περιοδειών δείχνουν ότι η πολιτική της υποτέλειας και της "βήμα προς βήμα" εθελοδουλίας αντενδείκνυται, ακόμα και όταν απώτερος στόχος σου, δεν είναι παρά να κερδίσεις λίγα "ψίχουλα", σαν αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες προς τα αφεντικά. Βέβαια, το κέρδισμα ή η απώλεια των "ψίχουλων" είναι θέμα που αφορά την ελληνική άρχουσα τάξη και τον ενδοβαλκανικό ανταγωνισμό, στον οποίο έχει εμπλέξει τη χώρα. Για τον ελληνικό λαό, το συμπέρασμα είναι άλλο, και γίνεται μάλιστα πιο εύληπτο, μέσω της αποτυχίας της πολιτικής της οσφυοκαμψίας, που ακολουθεί η ολιγαρχία και οι πολιτικοί υπάλληλοί της, απέναντι στους ιμπεριαλιστές - υποβολείς των ελληνοτουρκικών διενέξεων. Το συμπέρασμα είναι ότι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της χώρας δεν περνά μέσα από την επίκυψη στα συμφέροντα των ισχυρών, αλλά μέσα από την αντίσταση και την απειθαρχία στις επιδιώξεις τους.

***

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η εξόρμηση του πρωθυπουργού στις πρωτεύουσες του εξωτερικού ολοκληρώθηκε. Οι "σύμμαχοι" και οι "εταίροι" ενημερώθηκαν. Και λοιπόν...;

- Με την ευκαιρία της διοργάνωσης από το Πολιτιστικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ, στην αίθουσα Συνεδρίων, την ερχόμενη Δευτέρα, λαϊκής συναυλίας με τον Λάκη Χαλκιά, ας μιλήσουμε για το αν παίρνονται από την κυβέρνηση τα αναγκαία μέτρα στήριξης της ελληνικής καλλιτεχνικής της δημιουργίας.

- Σίγουρα όχι. Η κυβερνητική πολιτική όχι μόνο δε στηρίζει την ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά έχει πάρει μία σειρά μέτρων εναντίον της. Συγκεκριμένα: Πρώτον, ευθυγραμμιζόμενη πλήρως με την πολιτική της ΕΕστηρίζει μόνο εκδηλώσεις ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Το αντιλαμβάνεται κανείς αυτό αν δει τα προγράμματα εκδηλώσεων του Μεγάρου Μουσικής και των Δικτύων Πόλεων, και πόσα εκατομμύρια διαθέτει η κυβέρνηση από τον προϋπολογισμό για να την ενισχύσει. Δεύτερον, προσπαθεί να στραγγαλίσει οικονομικά το συνδετικό ιστό της ελληνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, ιδιαίτερα της προοδευτικής. Μηδενίζοντας τα κονδύλια που δίνονται σε φορείς καλλιτεχνών, στα Πνευματικά Κέντρα και στέκια των δήμων, στέλνει την καλλιτεχνική παιδεία στην αγκαλιά του μεγάλου κεφαλαίου και αγνοεί πλήρως τους παραδοσιακούς καλλιτέχνες. Τρίτον, δημιουργεί νέους θεσμούς και ιδιωτικοποιεί άλλους, με στόχο τη χειραγώγηση και τον εγκλωβισμό των καλλιτεχνών, ιδιαίτερα των νέων. Προωθεί τον προσανατολισμό της ενασχόλησης συλλογικών φορέων της ΤΑ σε φόρμες και περιεχόμενο ξένα με την κουλτούρα της εργαζόμενων, εναρμονισμένα με τους άμεσους και μακροπρόθεσμους στόχους της άρχουσας τάξης. Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και τον "πολιτισμό του τζόγου" για μεγαλύτερα κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο, τότε θα καταλάβει γιατί σήμερα ένας κόσμος αντιδρά, αρνείται αυτή την κατάσταση και στηρίζει, ενισχύει την προοδευτική καλλιτεχνική δημιουργία.

- Και η παραδοσιακή τέχνη;

- Αντιμετωπίζεται κι αυτή όπως όλη η ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία. Επιχειρείται ή να μπει στο περιθώριο, ή να μυθοποιηθεί, να γίνει φολκλόρ, να ξεκοπεί ουσιαστικά από τις ρίζες της, να πάψει να παίζει το ρόλο που της αξίζει στο χώρο της τέχνης.

- Το ΚΚΕ τι στάση κρατάει απέναντι σ' αυτή την κατάσταση;

- Το ΚΚΕ κατανοεί το σοβαρό ρόλο που πρέπει να παίζει η ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία, ιδιαίτερα η προοδευτική, στην ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος και ευρύτερα. Γι' αυτό αποκαλύπτει τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης στον τομέα αυτό. Στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τους φορείς εκείνους, που ανέδειξαν στο παρελθόν και μπορούν να αναδείξουν στο παρόν την προοδευτική καλλιτεχνική δημιουργία. Υποστηρίζει, ποικιλότροπα, τη λειτουργία Πολιτιστικών Κέντρων του δήμων, τις πρωτοβουλίες και τα συνδικαλιστικά αιτήματα των φορέων των καλλιτεχνών και το έργο των λαϊκών καλλιτεχνών, που έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη του πολιτιστικού κινήματος και εξακολουθούν και σήμερα να παίζουν τέτοιο ρόλο. Τα φεστιβάλ της ΚΝΕ, αλλά και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις του ΚΚΕ δείχνουν αυτόν τον προσανατολισμό του. Σ' αυτά τα πλαίσια, οργανώνουμε τη λαϊκή συναυλία του Λάκη Χαλκιά, ενός καταξιωμένου λαϊκού καλλιτέχνη, που δεν προσκύνησε το μεγάλο κεφάλαιο και τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης. Το ΚΚΕ αφιερώνει αυτή τη βραδιά στο έργο του σεμνού αυτού λαϊκού καλλιτέχνη.

Α. Ε.