ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 26 Μάη 1996
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΒΙΒΛΙΟ

Αποκαλυπτικά Πρακτικά

Πέρασαν χρόνια από τότε που πρωτακούσαμε την "ιδέα" της Μελίνας Μερκούρη για διεκδίκηση κήρυξης της Θεσσαλονίκης ως "Πολιτιστικής Πρωτεύουσας" της Ευρώπης. Στο μεταξύ οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ εναλλάσσονταν. Εκδόθηκε... μεγαλόσχημο "λεύκωμα" του ελληνικού αιτήματος για τη Θεσσαλονίκη, που μιλούσε για νέα μεγάλα έργα πολιτιστικής υποδομής και κυρίως για αναστήλωση και αξιοποίηση αρχαίων, νεοτέρων, ιστορικών μνημείων της πόλης. Η αρμόδια επιτροπή και οι υπουργοί Πολιτισμού "θαύμασαν", πείστηκαν και κήρυξαν εντέλει τη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησαν ιαχές για την ελληνική επιτυχία. Ο πάγιος δικομματικός "συναγωνισμός" ποιου "επίτευγμα" ήταν η κήρυξη. "Διαγκωνισμός" τους για το ποια έργα προτείνει ο καθένας. Πέρασαν κι άλλα χρόνια και εκφωνήθηκαν εκατέρωθεν "θα" περί μεγάλου προϋπολογισμού για την εκπολιτιστική αναμόρφωση της Θεσσαλονίκης ενόψει του 1997. Στο παρασκήνιο, όμως, εκατέρωθεν υπολόγιζαν: "Να δώσουμε πολλά στον πολιτισμό δε μας συμφέρει. Κι από όσα δώσουμε ποιος θα ωφεληθεί; Ο ημέτερος ή ο υμέτερος;". Κι έτσι ο προϋπολογισμός έμενε "φάντασμα", ανάλογα με τους εκατέρωθεν "ημετέρους" άλλαζαν και τα έργα στα χαρτιά, μπερδεύονταν υπουργεία, δήμος, πρόσωπα. Και από εκτέλεση έργων... μηδέν εις το πηλίκον. Εχουμε Μάη του '96 και από τα λιγοστά έργα που "θα" γίνουν, ελάχιστα έχουν ανατεθεί - κι αυτά χωρίς τις αναγκαίες επιστημονικές μελέτες και διαφανείς διαγωνισμούς σύμφορους στο κράτος και στο λαό - αλλά και κανένα ακόμη δε φαίνεται να τελειώνει. Οι εταιρίες... δικομματικά μοιράζονται τα έργα, αυξάνοντας το προϋπολογισμένο κόστος, ενώ οι αρμόδιοι επιστημονικοί και τεχνικοί φορείς, η εμπειρία τους, οι προτάσεις τους και η εξασφάλιση της ...ενοχλητικής για τα μεγαλοσυμφέροντα διαφάνειας, που ζητούσαν, τέθηκαν στο περιθώριο.

Ο πρόλογος για την καρκινοβασία των έργων έχει να κάνει με τα αίτια που έμμεσα προβάλλουν από το ειδικό μεν, αποκαλυπτικό δε - για τη σχετική δικομματική πολιτική και ορισμένα συμφέροντα - βιβλίο. Πρόκειται για την έκδοση στο περιοδικό "Μνημείο και περιβάλλον" των Πρακτικών της Α Επιστημονικής Συνάντησης (7/1995), που συνδιοργάνωσαν και ενόψει του 1997, η Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ και ενόψει του 1997, με θέμα "Το έργο της αποκατάστασης των ιστορικών κτισμάτων στη Β. Ελλάδα".

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Κακοστημένη παράσταση

Η ...αντιδικία που μεταξύ του προέδρου της ΝΔ, Μ. Εβερτ, και ομάδας των εκδοτών, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είχε χαρακτηριστικά θεατρικής παράστασης, με σκοπό τη σύγχυση και την κοροϊδία του λαού, για τις σχέσεις εξάρτησης και διαπλοκής των ηγεσιών των κομμάτων του δικομματισμού με τους εκπροσώπους της οικονομικής ολιγαρχίας.

Οι εκδότες, με ανακοίνωση της Ενωσης Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων, επιχείρησαν να εμφανιστούν ως άσπιλοι και αμόλυντοι και "ευσυνείδητοι επαγγελματίες", που υπηρετούν την ενημέρωση των πολιτών και δεν έχουν καμία σχέση με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα - αλίμονο! -, ενώ για τα όποια παραστρατήματα έριξαν την ευθύνη στον ..."πολιτικό κόσμο".

Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΝΔ, αιφνιδιασμένος από την "επίθεση", μαζεύτηκε στο καβούκι του και έδωσε εύσημα υποταγής στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ: "Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν αντιδικεί με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ...".

Παράλληλα, βέβαια, δε θα άφηνε την ευκαιρία χαμένη να αποκτήσει το "φωτοστέφανο" του "ήρωα" που τα βάζει με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, θέλοντας να κλέψει τη δόξα του ετέρου διώκτη των διαπλεκομένων, του Κ. Μητσοτάκη.

Ποιον πείθει;

Περίσσεψε ο "σεβασμός" στους συνταξιούχους

"Περάστε μετά από 20 μέρες"! Αυτή την εξόχως "εκσυγχρονιστική" και φιλολαϊκή απάντηση, έδωσε ο πρωθυπουργός στους συνταξιούχους, τους οποίους η κυβέρνηση Σημίτη τους εμπαίζει και μεταθέτει την απάντησή της στα αιτήματά τους εδώ και μήνες. Είναι και αυτό ένα ακόμα δείγμα του... σεβασμού, της "αλληλεγγύης" και της "κατανόησης" που δείχνουν η κυβέρνηση και ο Κ. Σημίτης στα περήφανα γηρατειά.

Οπως δείγμα σεβασμού και κατανόησης υπήρξε η συμπεριφορά του υπουργού Οικονομικών Αλ. Παπαδόπουλου, ο οποίος είχε την απαίτηση να μετακινηθούν οι απόμαχοι της δουλιάς από το ένα γραφείο στο άλλο για να συναντήσουν τον ταμία του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών.

Από την άλλη η κυβέρνηση δε χρονοτριβεί καθόλου όταν πρόκειται να ικανοποιήσει αξιώσεις των μεγάλων αφεντικών. Είναι θαυμαστή η ταχύτητα με την οποία κινήθηκε για να παραγράψει 200 δισ. δρχ. τουλάχιστον, που χρωστάνε οι Βαρδινολάτσηδες, να καταργήσει τη διάταξη για την ονομαστικοποίηση των μετοχών που ήθελαν οι μεγαλοεργολάβοι κλπ.

Το χειρότερο όμως είναι ότι και μετά από αυτή την αναμονή, η κυβέρνηση δεν προτίθεται να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των συνταξιούχων αλλά θα επιχειρήσει να τους κοροϊδέψει με ψίχουλα.

Ας είναι όμως σίγουρη ότι δεν πρόκειται να ξεμπερδέψει εύκολα.

Πίσω από τις "δηλώσεις Πάγκαλου"

Στη σκιά της διαμάχης στο ΠΑΣΟΚ, γύρω από τις δηλώσεις Πάγκαλου, με τις οποίες λανσάρει το ισραηλινό πρότυπο για τις Ενοπλες Δυνάμεις και όχι μόνο, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βαδίζουν αργά, αλλά σταθερά στην κατεύθυνση που έχουν χαράξει οι Αμερικανοί: Σε έναν εφ' όλης της ύλης διάλογο, χωρίς προϋποθέσεις, που θα έχει ως στόχο τη νομιμοποίηση του καθεστώτος συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, υπό την επικυριαρχία των ΗΠΑ.

Την τελευταία βδομάδα είχαμε τις δηλώσεις του στενού συνεργάτη του Μπιλ Κλίντον, του "ομογενή" Τζ. Στεφανόπουλου, για ενδεχόμενο πραγματοποίησης ενός νέου Καμπ Ντέιβιντ, είχαμε τις ομολογίες του υφυπουργού Αμυνας Ν. Κουρή για αμερικανικές πιέσεις, προκειμένου να αποδεχτεί η κυβέρνηση τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Επίσης ο ΓΓ του ΝΑΤΟ φάνηκε αισιόδοξος ότι τελικά Αθήνα και Αγκυρα θα αποδεχτούν τα ΜΟΕ.

Κατά τ' άλλα οι βουλευτές και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ασχολούνται με τις δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου, οι οποίες επιτελούν περίφημα το σκοπό τους: Να αποπροσανατολίσουν για τις πραγματικές προθέσεις και την πολιτική υποτέλειας που ακολουθεί η κυβέρνηση.

Ξεχασμένες υποσχέσεις

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ε. Βενιζέλος είχε υποσχεθεί, στη διάρκεια των μεγάλων και πολυήμερων εξεγέρσεων στις φυλακές, ότι πολύ γρήγορα θα ληφθούν νομοθετικά και άλλα μέτρα για τη λύση προβλημάτων των κρατουμένων και του σωφρονιστικού συστήματος.

Κι όπως το συνηθίζει, την επομένη ξέχασε τις υποσχέσεις του. Και το "καζάνι βράζει" πάλι στις φυλακές. Αυτή την κατάσταση κι αναταραχή εκμεταλλεύονται κάποιοι κρατούμενοι κι οργανώνουν επιχειρήσεις δραπέτευσης, όπως αυτή που πέτυχε προχτές βράδυ στις φυλακές Τρικάλων.

Πότε, επιτέλους, το κράτος θ' αναλάβει τις ευθύνες του για να δώσει λύσεις στα προβλήματα αποσυμφόρησης των φυλακών, πότε θα χτυπηθεί το "κύκλωμα" που λυμαίνεται το χώρο, πότε θα υπάρξουν θετικές αλλαγές στοσωφρονιστικό σύστημα; Η μήπως κάθε φορά που θα γίνονται εξεγέρσεις στις φυλακές, θα δίνονται κάποιες υποσχέσεις για να ηρεμήσουν οι κρατούμενοι, οι οποίες θα ξεχαστούν αμέσως μετά;

"Διαπλοκές"

Αμάν, κοιτάτε

ο μισθωτός,

... διαπλοκές

έχει κι αυτός,

με άλλα λόγια,

εμπερδεύτη

μέσα στα "θα"

του κάθε ψεύτη

και τον μαδήσανε

σαν ξέφτι!

Αμάν, κοιτάτε

τον "μικρό",

πώς τον διπλώσανε

σαν ..."ρο",

πώς έχει γίν'

ένα κουβάρι

με το εφτάδιπλο

"ζωνάρι"

και άντε ανάσα

πια να πάρει!

Ο οίστρος

(ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ, ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΒΕΙΣ... )
Τανσού Τσιλέρ

Η Τανσού Τσιλέρ, πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας κι επικεφαλής του κόμματος Ορθού Δρόμου, αντιμετώπισε τις τελευταίες βδομάδες σωρεία κατηγοριών: "οικονομικά σκάνδαλα", "κακοδιαχείριση μυστικών κονδυλίων", "απόκρυψη στοιχείων" της καταλογίστηκαν από την αντιπολίτευση, η οποία βρήκε συμμάχους στην κυβέρνηση.

Ομως η Τσιλέρ πέρασε στην αντεπίθεση: ζήτησε από τον Μεσούτ Γιλμάζ, σύμμαχό της στην κυβέρνηση μειοψηφίας και πρώτο πρωθυπουργό της (τύποις, ως τις αρχές του 1997) να παραιτηθεί, προκειμένου να επαναληφθεί η διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης, αφού η προηγούμενη ψηφοφορία κηρύχτηκε άκυρη από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Η κίνησή της αυτή επεξέτεινε τη διάχυτη εντύπωση ότι η πτώση της κυβέρνησης είναι αναπόφευκτη...

Η πρώην πρωθυπουργός, πάντως, εμφανίζεται "σε αδιέξοδο", αφού κάθε πιθανή επιλογή της κρύβει παγίδες. Αν η κυβέρνηση - όπως φαίνεται - κατακρημνιστεί και προκηρυχτούν νέες εκλογές, αντιμετωπίζει: α) τον κίνδυνο οι εσωκομματικοί της αντίπαλοί να την "απαλλάξουν" από τα καθήκοντά της, ή β) να χάσει τις εκλογές εξ αφορμής των σκανδάλων διαφθοράς, τα οποία θα αποτελέσουν δηλητηριώδες βέλος στη φαρέτρα των άλλων κομμάτων. Αν, πάλι, δεχτεί να συνεχίσει η κυβέρνηση την πορεία της, αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο απομάκρυνσής της από τον πρωθυπουργικό θώκο, αν προκριθεί δικαστική έρευνα για τα επί των ημερών της σκάνδαλα.

Ομηρος των εξελίξεων, λοιπόν, η Τσιλέρ; Πολλά θα εξαρτηθούν από τις εσωτερικές ισορροπίες στον Ορθό Δρόμο, και από τις κινήσεις του άσπονδου εχθρού της, αλλά για την ώρα εταίρου της στην κυβέρνηση, Μεσούτ Γιλμάζ.

Μπ. Γ.

Βούληση υπέρ σκανδάλων

Μάλλον θα απογοητεύτηκαν όσοι εξακολουθούσαν να πιστεύουν πως είναι δυνατόν η κυβέρνηση Σημίτη να διασφαλίσει τη διαφάνεια στις προμήθειες του δημοσίου και τις αναθέσεις των μεγάλων έργων.

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε, μετά από 2,5 χρόνια, τη γνωστή προγραμματική θέση του Α. Παπανδρέου για συγκρότηση μιας "ανεξάρτητης δημόσιας αρχής, που θα ελέγχει τη διαγωνιστική διαδικασία κατά τις προμήθειες και τα δημόσια έργα και θα εξασφαλίζει την τήρηση της νομιμότητας και την τήρηση των όρων διαφάνειας".

Ο Κ. Σημίτης δε θέλησε να προχωρήσει σε "λεπτομέρειες", αλλά μάλλον ήταν περιττό. Η πολιτική βούληση της κυβέρνησης είναι σαφής: Η διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος για τις προμήθειες και τα δημόσια έργα και η μετάθεση των - πολιτικών κυρίως - ευθυνών σε κάποια επιτροπή, προφανώς ελεγχόμενη, με τον έναν ή άλλον τρόπο, από την κυβέρνηση. Ετσι πιστεύουν ότι θα τελειώσουν με τις εξεταστικές επιτροπές και τα ειδικά δικαστήρια, αφού με τα σκάνδαλα δεν πρόκειται να ξεμπερδέψουν...

Συμπέρασμα; Η κυβέρνηση Σημίτη ούτε θέλει ούτε μπορεί να στραφεί ενάντια στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται τον δημόσιο τομέα. Αλλωστε έχει αναλάβει δεσμεύσεις...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ