- Πού έχουν οδηγήσει μέχρι τώρα την περιοχή σας τα διάφορα σχέδια ανάπτυξης που κατά καιρούς έχουν εξαγγείλει οι κυβερνήσεις;

- Στο κλείσιμο επιχειρήσεων ζωτικής σημασίας, καθώς και άλλων σημαντικών βιομηχανιών (στην τελευταία 10ετία έχουν κλείσει 35 βιομηχανίες, μεταξύ των οποίων η "Πειραϊκή - Πατραϊκή" με 300 εργαζόμενους, η "Μεταλλουργική Αλμυρού" με 800, τα ΕΛΣΙ με 300 και η ΤΕΟΚΑΡ με 600), σε δραστική μείωση προσωπικού σε άλλες, γεγονός που οδήγησε σε έκρηξη την ανεργία. Τώρα που μιλάμε κλείνει και η "Βαμβακουργία" με 500 εργαζόμενους και ο αριθμός των ανέργων ξεπερνά τις 10.000. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1984 και ύστερα οι θέσεις απασχόλησης που χάνονται στο θεσσαλικό διαμέρισμα προέρχονται σε ποσοστό 93,70% από το Νομό Μαγνησίας. Τεράστιο παράλληλα, είναι και το πρόβλημα των αγροτών του Πηλίου, με τις μονοκαλλιέργειες της ελιάς και του μήλου. Εκτεθειμένοι οι αγρότες στα φυσικά στοιχεία, χωρίς κυβερνητική μέριμνα και προστασία, παλεύουν από μόνοι τους να τα βγάλουν πέρα. Οι πρόσφατες πυρκαγιές στο Ανατολικό Πήλιο έχουν επιδεινώσει δραματικά την κατάστασή τους. Την παρέλαση κυβερνητικών εκπροσώπων κατά τις μέρες της πυρκαγιάς, διαδέχτηκαν η εγκατάλειψη, η απόγνωση και ο μαρασμός. Ο τουρισμός στο Πήλιο και τις Σποράδες, που προσπαθεί να φέρει κάποιο εισόδημα στους κατοίκους των τουριστικών περιοχών, λόγω της οικονομικής κρίσης, προβλέπεται τη φετινή περίοδο να έχει πτώση.

- Ποιος φταίει γι' αυτήν την κρίση;

- Ο ίδιος ο χαρακτήρας της εξαρτημένης καπιταλιστικής οικονομίας μας και το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις περιορίζονται σε ρόλο διαχειριστή της κρίσης. Ακόμα και σήμερα που ο Βόλος είναι μπροστά σε βιομηχανικό "κραχ", η κυβέρνηση "αγρό αγοράζει". Ταυτόχρονα οι τοπικές πολιτικές ηγεσίες, αλλά κυρίως η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Βόλου "περί άλλων τυρβάζουν". Η διοίκηση του ΕΚ στενά συνδεδεμένη με το απατηλό ευρωπαϊκό όνειρο, που πλασάρουν οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του "ΣΥΝ" και οι κομματικοί τους φορείς, έχει εγκαταλείψει κάθε αγωνιστική διεκδίκηση, κάθε φωνή αντίστασης. Το ίδιο και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, πιστός εντολοδόχος των κυβερνητικών αποφάσεων, εδώ και ενάμιση χρόνο μοιράζει συνεχώς υποσχέσεις και τίποτε άλλο. Τα προβλήματα του αγρότη και της τουριστικής υποδομής μεταφέρονται στις καλένδες.

- Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η κατάσταση;

- Για να πραγματοποιηθεί παραγωγική ανάπτυξη, πρέπει να ξεκινήσουμε από ό,τι υπάρχει σήμερα σαν βιομηχανικό παραγωγικό δυναμικό, έστω και αν αυτό είναι στρεβλό ή βρίσκεται σε καθυστέρηση. Δεν είναι δυνατόν να καταστρέφουν ό,τι υπάρχει πριν καν δημιουργήσουν όποιες νέες δομές. Σύγχρονη βιομηχανία δεν είναι μόνο αυτή που ασχολείται με νέες τεχνολογίες, αλλά και οι παραδοσιακοί κλάδοι που όμως παράγουν με σύγχρονες μεθόδους σύγχρονα ποιοτικά προϊόντα κατανάλωσης ή τελικά προϊόντα, από αξιοποίηση ορυκτού πλούτου. Δημιουργήθηκαν με τον ιδρώτα του λαού και την καταλήστευση των εργαζομένων. Διαθέτουν μια σειρά πλεονεκτήματα (εγκαταστάσεις, έμπειρο προσωπικό, εμπορικό κύκλωμα κ.ά.) τα οποία μάλιστα επιχειρούν να αξιοποιήσουν οι πολυεθνικές που διεισδύουν στην ελληνική αγορά. Χρειάζεται στήριξη και εκσυγχρονισμός των υπαρχουσών βιομηχανιών, έτσι ώστε να αντέχουν στον ανταγωνισμό, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να αναπτυχθούν και νέες βιομηχανίες σε σύγχρονους κλάδους, ιδιαίτερα όπου η χώρα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα (π. χ. ανοξείδωτος χάλυβας). Θεωρούμε ότι η ΑΓΕΤ με την επαναφορά της στο προηγούμενο καθεστώς, καθιερώνοντας μάλιστα και το δημόσιο χαρακτήρα της επιχείρησης, θα μπορούσε να αποτελέσει τον κορμό μιας κλαδικής βιομηχανίας τσιμέντου μαζί με τις άλλες τσιμεντοβιομηχανίες και να αξιοποιηθούν όλα τα πλεονεκτήματα ενός ελληνικού καρτέλ τσιμέντου. Το ίδιο μπορεί να γίνει στις μεταλλοκατασκευές, με τη ΜΕΤΚΑ και τις άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις. Αυτά, βέβαια, απαιτούν μια προοδευτική αναπτυξιακή πολιτική στα πλαίσια ενός σύγχρονου δημοκρατικού σχεδιασμού.

Θ. Μπ.

Το ζήτημα, δεν είναι αν πρέπει ή όχι να επανεξεταστεί το θέμα "φοροαπαλλαγές" και αν πρέπει να καταργηθούν ή όχι κάποιες απ' αυτές. Με δεδομένο ότι "τα πάντα ρει" και η ζωή αλλάζει καθημερινά, λίγοι είναι εκείνοι που θα αμφισβητήσουν την ανάγκη επανεξέτασης των φοροαπαλλαγών, καθώς και της κατάργησης πολλών απ' αυτές. Το μεγάλο ζητούμενο είναι με ποια κριτήρια θα γίνει η επανεξέταση των φοροαπαλλαγών και, κυρίως, προς όφελος ποιων θα είναι η κατάργηση αυτών, που σχεδιάζουν να καταργήσουν, και των άλλων, που προτίθενται να διατηρήσουν.

Δε θα βιαστούμε να δώσουμε την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα. Αυτό θα το δούμε και θα το κρίνουμε, όταν φτάσει στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, με τις τελικές αποφάσεις της κυβέρνησης για το ποιες φοροαπαλλαγές διατηρούνται και ποιες καταργούνται. Το μόνο που μπορούμε να επισημάνουμε σήμερα, είναι πως η επανεξέταση των φοροαπαλλαγών και η κατάργηση ορισμένων απ' αυτές, είναι ένα μέτρο αποσπασματικό, που στόχο έχει την αύξηση των εσόδων του κράτους, χωρίς να θίγει την ουσία του ισχύοντος αντιλαϊκού και φορομπηχτικού συστήματος. Μπορούμε ακόμη να ρισκάρουμε την πρόβλεψη ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να καταργήσει ορισμένες φοροαπαλλαγές που βγάζουν μάτι - όπως, για παράδειγμα, τη φοροαπαλλαγή που ισχύει για τα εισοδήματα από τόκους εντόκων και ομολόγων του δημοσίου - μαζί με την κατάργηση φοροαπαλλαγών, που είχαν θεσπιστεί γιαδιάφορες κατηγορίες εργαζομένων, σε αντάλλαγμα των μικρών μισθολογικών αυξήσεων.

***

Η αντιμετώπιση των οξύτατων προβλημάτων του δημόσιου χρέους και των υψηλών κρατικών ελλειμμάτων δεν μπορεί να γίνει με ημίμετρα και μπαλώματα. Απαιτεί γενικό ξήλωμα του ισχύοντος αναποτελεσματικού και φορομπηχτικού φορολογικού συστήματος, στην κατεύθυνση που επιτάσσει το άρθρο 4 του Συντάγματος. Δηλαδή, ο καθένας να μετέχει στα φορολογικά βάρη, ανάλογα με τη φοροδοτική του ικανότητα. Δηλαδή, να πληρώνει τόσους άμεσους και έμμεσους φόρους, όσοι αναλογούν στο πραγματικό του εισόδημα. Οπως, επίσης, και επανεξέταση των κάθε είδους επιχορηγήσεων και επιδοτήσεων, που δίνει το ελληνικό δημόσιο στους μεγαλοεπιχειρηματίες, στο όνομα της ανάπτυξης, που μόνο για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας δεν πηγαίνουν.

Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και αύξηση των φορολογικών εσόδων, για να κλείσει τα "μαύρες τρύπες" των κρατικών ελλειμμάτων, εμείς - και πιστεύουμε κανείς από τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα - δε θα είχαμε αντίρρηση να καταργηθούν ΟΛΕΣ οι 850 φοροαπαλλαγές, με την προϋπόθεση:

Πρώτον, να καθιερωθεί σαν ελάχιστο αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και όλες τις κατηγορίες των φορολογουμένων (μεταξύ αυτών και των αγροτών και των επαγγελματοβιοτεχνών - εμπόρων) το επίσημο όριο ετήσιου εισοδήματος για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών διαβίωσης, όπως αυτό προσδιορίζεται από τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση των φορολογουμένων. Και φυσικά, το ελάχιστο αφορολόγητο όριο εισοδήματος θα πρέπει να αναπροσαρμόζεται κάθε χρόνο, με βάση τη μεταβολή του επίσημου τιμαρίθμου, ώστε να μη βρίσκονται οι εργαζόμενοι στη θέση, κάθε χρόνο να πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους εισοδήματος, με την τακτική που ακολουθεί τα τελευταία τρία χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εισπράττοντας όλο και περισσότερους φόρους από τα πλατιά λαϊκά στρώματα, με το να μην τιμαριθμοποιεί τη φορολογική κλίμακα.

Δεύτερον, στην περίπτωση που αποφασιστεί η διατήρηση των φοροαπαλλαγών στις επιχειρήσεις για αναπτυξιακούς σκοπούς, να πάρει τα απαραίτητα μέτρα, ώστε, αν δεν επενδύουν τα κέρδη τους σε επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό τους, να πληρώνουν τους φόρους που αναλογούν με σημαντική προσαύξηση. Και, φυσικά, κάθε χρόνο να δίνονται απολογιστικά στοιχεία, για τις επιχειρήσεις που αξιοποίησαν για καθαρά κερδοσκοπικούς λόγους τις φοροαπαλλαγές και τα λεγόμενα αναπτυξιακά κίνητρα.

Τρίτον, να αντισταθμιστεί η κατάργηση των φοροαπαλλαγών στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους και άλλες κατηγορίες φορολογουμένων (τυφλοί, ανάπηροι, κλπ.)ν με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και τα επιδόματα.

***

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα...

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Το μεγάλο ζητούμενο είναι με ποια κριτήρια θα γίνει η επανεξέταση των φοροαπαλλαγών και, κυρίως, προς όφελος ποιων θα είναι η κατάργηση αυτών, που σχεδιάζουν να καταργήσουν, και των άλλων, που προτίθενται να διατηρήσουν

ΣΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ υποβάθμισης του ζητήματος, που προέκυψε με την απόφαση του ΣτΕ για αναγνώριση διπλώματος, επιδόθηκε χτες ο υπουργός Παιδείας (σελίδα 22).

"ΠΛΗΡΩΣΕ" για τις καταγγελίες της. Η πρώην εισαγγελέας Χρυσούλα Γιαταγάνα καταδικάστηκε χτες από το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης (σελίδα 24).

ΠΡΟΣ όλες τις κατευθύνσεις έχουν στραφεί οι έρευνες της Αστυνομίας για τους δράστες της προχτεσινής βομβιστικής επίθεσης στο κτίριο της ΙΒΜ στο Χαλάνδρι (σελίδα 24).

ΑΝΟΙΧΤΟ αφήνει ο ΟΤΕ το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με ιδιώτη και στην ανάπτυξη της κινητής τηλεφωνίας ξηράς, αλλά παραπέμπει την οριστική απόφαση στο μέλλον (σελίδα 25).

ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ των Φαρσάλων διαδηλώνουν αύριο για τη σωτηρία της αγροτικής παραγωγής και την υπεράσπιση του εισοδήματός τους (σελίδα 25).