Το ζήτημα, δεν είναι αν πρέπει ή όχι να επανεξεταστεί το θέμα "φοροαπαλλαγές" και αν πρέπει να καταργηθούν ή όχι κάποιες απ' αυτές. Με δεδομένο ότι "τα πάντα ρει" και η ζωή αλλάζει καθημερινά, λίγοι είναι εκείνοι που θα αμφισβητήσουν την ανάγκη επανεξέτασης των φοροαπαλλαγών, καθώς και της κατάργησης πολλών απ' αυτές. Το μεγάλο ζητούμενο είναι με ποια κριτήρια θα γίνει η επανεξέταση των φοροαπαλλαγών και, κυρίως, προς όφελος ποιων θα είναι η κατάργηση αυτών, που σχεδιάζουν να καταργήσουν, και των άλλων, που προτίθενται να διατηρήσουν.

Δε θα βιαστούμε να δώσουμε την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα. Αυτό θα το δούμε και θα το κρίνουμε, όταν φτάσει στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, με τις τελικές αποφάσεις της κυβέρνησης για το ποιες φοροαπαλλαγές διατηρούνται και ποιες καταργούνται. Το μόνο που μπορούμε να επισημάνουμε σήμερα, είναι πως η επανεξέταση των φοροαπαλλαγών και η κατάργηση ορισμένων απ' αυτές, είναι ένα μέτρο αποσπασματικό, που στόχο έχει την αύξηση των εσόδων του κράτους, χωρίς να θίγει την ουσία του ισχύοντος αντιλαϊκού και φορομπηχτικού συστήματος. Μπορούμε ακόμη να ρισκάρουμε την πρόβλεψη ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να καταργήσει ορισμένες φοροαπαλλαγές που βγάζουν μάτι - όπως, για παράδειγμα, τη φοροαπαλλαγή που ισχύει για τα εισοδήματα από τόκους εντόκων και ομολόγων του δημοσίου - μαζί με την κατάργηση φοροαπαλλαγών, που είχαν θεσπιστεί γιαδιάφορες κατηγορίες εργαζομένων, σε αντάλλαγμα των μικρών μισθολογικών αυξήσεων.

***

Η αντιμετώπιση των οξύτατων προβλημάτων του δημόσιου χρέους και των υψηλών κρατικών ελλειμμάτων δεν μπορεί να γίνει με ημίμετρα και μπαλώματα. Απαιτεί γενικό ξήλωμα του ισχύοντος αναποτελεσματικού και φορομπηχτικού φορολογικού συστήματος, στην κατεύθυνση που επιτάσσει το άρθρο 4 του Συντάγματος. Δηλαδή, ο καθένας να μετέχει στα φορολογικά βάρη, ανάλογα με τη φοροδοτική του ικανότητα. Δηλαδή, να πληρώνει τόσους άμεσους και έμμεσους φόρους, όσοι αναλογούν στο πραγματικό του εισόδημα. Οπως, επίσης, και επανεξέταση των κάθε είδους επιχορηγήσεων και επιδοτήσεων, που δίνει το ελληνικό δημόσιο στους μεγαλοεπιχειρηματίες, στο όνομα της ανάπτυξης, που μόνο για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας δεν πηγαίνουν.

Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και αύξηση των φορολογικών εσόδων, για να κλείσει τα "μαύρες τρύπες" των κρατικών ελλειμμάτων, εμείς - και πιστεύουμε κανείς από τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα - δε θα είχαμε αντίρρηση να καταργηθούν ΟΛΕΣ οι 850 φοροαπαλλαγές, με την προϋπόθεση:

Πρώτον, να καθιερωθεί σαν ελάχιστο αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και όλες τις κατηγορίες των φορολογουμένων (μεταξύ αυτών και των αγροτών και των επαγγελματοβιοτεχνών - εμπόρων) το επίσημο όριο ετήσιου εισοδήματος για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών διαβίωσης, όπως αυτό προσδιορίζεται από τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση των φορολογουμένων. Και φυσικά, το ελάχιστο αφορολόγητο όριο εισοδήματος θα πρέπει να αναπροσαρμόζεται κάθε χρόνο, με βάση τη μεταβολή του επίσημου τιμαρίθμου, ώστε να μη βρίσκονται οι εργαζόμενοι στη θέση, κάθε χρόνο να πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους εισοδήματος, με την τακτική που ακολουθεί τα τελευταία τρία χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εισπράττοντας όλο και περισσότερους φόρους από τα πλατιά λαϊκά στρώματα, με το να μην τιμαριθμοποιεί τη φορολογική κλίμακα.

Δεύτερον, στην περίπτωση που αποφασιστεί η διατήρηση των φοροαπαλλαγών στις επιχειρήσεις για αναπτυξιακούς σκοπούς, να πάρει τα απαραίτητα μέτρα, ώστε, αν δεν επενδύουν τα κέρδη τους σε επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό τους, να πληρώνουν τους φόρους που αναλογούν με σημαντική προσαύξηση. Και, φυσικά, κάθε χρόνο να δίνονται απολογιστικά στοιχεία, για τις επιχειρήσεις που αξιοποίησαν για καθαρά κερδοσκοπικούς λόγους τις φοροαπαλλαγές και τα λεγόμενα αναπτυξιακά κίνητρα.

Τρίτον, να αντισταθμιστεί η κατάργηση των φοροαπαλλαγών στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους και άλλες κατηγορίες φορολογουμένων (τυφλοί, ανάπηροι, κλπ.)ν με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και τα επιδόματα.

***

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα...

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Το μεγάλο ζητούμενο είναι με ποια κριτήρια θα γίνει η επανεξέταση των φοροαπαλλαγών και, κυρίως, προς όφελος ποιων θα είναι η κατάργηση αυτών, που σχεδιάζουν να καταργήσουν, και των άλλων, που προτίθενται να διατηρήσουν