ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Την ώρα που θα διαβάζονται αυτές οι γραμμές, μια ομάδα Ελλήνων ναυτεργατών και μαζί τους συνδικαλιστές και εργάτες από άλλους χώρους θα δίνουν μια ακόμη μάχη, για να μην περάσει το σπάσιμο του "καμποτάζ", του αποκλειστικού δικαιώματος, δηλαδή, των με ελληνική σημαία πλοίων να εκτελούν τα δρομολόγια μεταξύ των λιμανιών της χώρας. Την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι συνδικαλιστές θα συνεχίζουν τη συνδιαλλαγή με τους εφοπλιστές για τη διατήρηση της καρέκλας τους σε ένα από τα σωματεία - "σφραγίδες", ενώ, επίσης την ίδια ώρα, στο σύνολο των βαποριών κατακτήσεις ματωμένων αγώνων δεκαετιών θα επιχειρείται να παρθούν πίσω. Η εκμετάλλευση των ναυτεργατών, Ελλήνων και αλλοδαπών, στα ελληνόκτητα πλοία, μοιάζει σε ορισμένα σημεία να επιστρέφει πίσω και από το 1930, τότε που ο ναυτικός έπρεπε, ανεβαίνοντας τη σκάλα του πλοίου, να κουβαλά μαζί κι όλη την ενδιαίτησή του. Δυο νούμερα είναι χαρακτηριστικά: Για καθεμία μέρα πλεύσης ενός πλοίου στον Ειρηνικό συγκεκριμένος εφοπλιστής εισπράττει γύρω στις 25.000 δολάρια. Στο ίδιο πλοίο, για ένα ολόκληρο μήνα δουλιάς, η μισθοδοσία όλου του πληρώματος, μαζί με τα ασφάλιστρά του και την τροφοδοσία του, δεν ξεπερνά τις 100.000 δολάρια. Ηρθαν έτσι τα πράγματα που η ταξική πάλη στις μέρες μας διεξάγεται με εξαιρετικά δυσμενείς όρους για την εργατική τάξη. Θα συνεχίσουν, όμως, να είναι και έτσι τα πράγματα; Η ιστορία βεβαιώνει πως όχι.

***

Προχτές το βράδυ, στην αίθουσα του κινηματογράφου που στεγάζεται στο ισόγειο των γραφείων της ΚΟ Πειραιά του ΚΚΕ, λίγα μέτρα πιο πέρα απ' όπου έγινε το πρώτο, το ιδρυτικό συνέδριο του Κόμματος, όσοι βρέθηκαν εκεί είχαν την ευκαιρία να επαναβεβαιώσουν όχι μόνο ότι "η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία των ταξικών αγώνων", αλλά και πως αυτοί οι αγώνες δικαιώνονται, ο τροχός της ιστορίας κυλά μπροστά, με αίμα πολλές φορές, με οπισθοδρομήσεις ακόμα, μα τελικά πάντα μπροστά, όταν η πολιτική πρωτοπορία της τάξης επιμένει να κάνει καλά τη δουλιά της. Οταν σε κάθε στιγμή της ταξικής πάλης δε χάνει τον μπούσουλα. Πώς; Αυτό, ο Αντώνης Αμπατιέλος φρόντισε να το απαντήσει όχι μόνο με την ίδια του τη ζωή, αλλά και αφήνοντας πίσω γραπτό σημαντικό, πολύτιμο. Το βιβλίο του, που παρουσιάστηκε προχτές το βράδυ στον Πειραιά. Τι λέει εκεί μέσα; Ας απαριθμήσουμε ορισμένα: Ενα το κρατούμενο: Κοντά στους εργάτες. Δύο: Γνώση, ενημέρωση, οργάνωση, Κόμμα. Τρία: Ταξική αλληλεγγύη. Τέσσερα: Διεθνισμός. Πέντε: Να περνά σαν κόκκινη κλωστή ανάμεσα στις λέξεις, μια βαθιά ανθρωπιά και πίστη ότι αξίζει να δώσεις ό,τι καλύτερο, για να γίνει ο άνθρωπος, Ανθρωπος.

***

Αλλοι, περισσότερο ειδικοί, αποκωδικοποιώντας το βιβλίο θα βγάλουν κι άλλα πολλά. Προς το παρόν ας δούμε αυτά τα λίγα πώς μεταφράστηκαν στη ζωή: Δουλιά στο βαπόρι και γνώση από κοντά πάει να πει "το ψωμί του ναυτικού έχει επτά φλούδες". Οργάνωση στο Κόμμα και σχεδιασμός της πάλης για τα καθήκοντα της εποχής. Προσωπικό παράδειγμα με δουλιά σε όλα τα πελάγη, επιτροπές καραβιών. "Τα πλοία εν κινήσει" για τον αντιφασιστικό αγώνα, αλλά ταυτόχρονα και πάλη για την υπογραφή εκείνης της ιστορικής σύμβασης του 1943, που σήμαινε 8ωρο, αυξήσεις, πληρωμή υπερωριών, κλινοσκεπάσματα, καλύτερο φαγητό και άλλα που φαίνονται αυτονόητα σήμερα, αλλά τότε δεν ήταν, και κατακτήθηκαν μεσούντος του πολέμου. Παλικαρίσια στάση, όταν η απόφαση του στρατοδικείου ήταν για θάνατο. "Φυσικά, γράφει, αυτή η συμπεριφορά, εδραζόταν στην απεριόριστη πίστη μου στο κομμουνιστικό κίνημα, στο ΚΚΕ". Πίστη, που εκφράστηκε ξανά και ξανά σε δύσκολα χρόνια με υπεράσπιση της ύπαρξης και λειτουργίας του ΚΚΕ ως επαναστατικού, μαρξιστικού, λενινιστικού κόμματος νέου τύπου. Και πάλη μέσα απ' αυτό ως το τέλος για "να ξαναποκτήσει το διεθνές επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα την πίστη του στην ιερή υπόθεση της εργατικής τάξης, στη νομοτελειακή εξαφάνιση του καπιταλισμού, στη νίκη του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού", όπως έγραψε ο ίδιος μετά το 14ο Συνέδριο.

Λόγια και πράξεις - παρακαταθήκη στους δύσκολους καιρούς που είναι ακόμα μπροστά.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΣΠΟΤ

Ηρθαν έτσι τα πράγματα, που η ταξική πάλη στις μέρες μας διεξάγεται με εξαιρετικά δυσμενείς όρους για την εργατική τάξη. Θα συνεχίσουν όμως να είναι έτσι τα πράγματα; Η ιστορία βεβαιώνει πως όχι

ΤΟΥ Δ. ΑΓΚΑΒΑΝΑΚΗ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ

Το ενιαίο λύκειο η λύση

- Εκτός νυμφώνος του δημοσίου λοιπόν οι απόφοιτοι του λυκείου;

- Σύμφωνα με το νόμο 1586/86 είναι εκτός. Ο νόμος καθόριζε ότι για την κάλυψη των διοικητικών θέσεων θα μπορούν για μία πενταετία να συμμετάσχουν στους διαγωνισμούς του δημοσίου και οι απόφοιτοι του γενικού λυκείου. Το 1991 η ισχύς αυτής της ρύθμισης ανανεώθηκε για μία ακόμα πενταετία, με τον όρο ότι η συμμετοχή των αποφοίτων θα είναι 50% από γενικά λύκεια και 50% από τεχνικά λύκεια. Η προθεσμία έληξε και από τον Απρίλη αποκλείονται ως υποψήφιοι οι απόφοιτοι των γενικών λυκείων. Οψιμα συνεπώς και υποκριτικά κάποιες εφημερίδες προβάλλουν σήμερα, επικριτικά, αυτή τη ρύθμιση, ενώ πριν δέκα χρόνια οι ίδιες εφημερίδες τη χειροκροτούσαν ως βήμα αξιοκρατίας και εκσυγχρονισμού.

- Δεν είναι όμως λογικό οι υποψήφιοι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι γνώστες του αντικειμένου που θα υπηρετήσουν εάν προσληφθούν στο δημόσιο;- Ως προς την ουσία πρέπει να πούμε κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση στο ότι οι υποψήφιοι για το δημόσιο θα πρέπει να γνωρίζουν επαρκώς και να είναι καταρτισμένοι στο αντικείμενο το οποίο θα κληθούν να υπηρετήσουν. Τέτοιες καταρτίσεις δε δίνονται καθόλου, όπως είναι γνωστό, στα γενικά λύκεια, ενώ ελάχιστα δίνονται στα τεχνικά και επαγγελματικά λύκεια. Πολλά έχουν γραφεί και έχουν ειπωθεί για αυτούς τους διαχωρισμούς των λυκείων, ποτέ όμως μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις δεν έκαναν αποδεκτή την πρόταση για ενιαίο γενικό λύκειο, όπου θα δίνονται και γενικές γνώσεις και εξειδικεύσεις και συνακόλουθα ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και την επαγγελματική αποκατάσταση. Η ευθύνη συνεπώς βαρύνει τις κυβερνητικές εκπαιδευτικές πολιτικές και όχι τους μαθητές που τώρα με αυτή την απαγόρευση γίνονται θύματα απαράδεκτων διακρίσεων. Μάλιστα αυτή η διάκριση αποτελεί πρόκληση ιδιαίτερα σήμερα, δύο μέρες μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που επιβάλλει στη χώρα μας να εφαρμόσει απαρέγκλητα το άρθρο 48 της Συνθήκης του Μάαστριχτ και να επιτρέπει την πρόσληψη Ευρωπαίων πολιτών στο ελληνικό δημόσιο. Και βέβαια η απόφαση αυτή παραβιάζει ανοιχτές θύρες, αφού η κυβέρνηση έχει σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή. Με την ευκαιρία να πούμε ότι η ελευθερία διακίνησης των Ευρωπαίων πολιτών μέσα στη δημόσια διοίκηση και την εκπαίδευση της χώρας μας θα έχει πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις και για την αύξηση της ανεργίας και για την πολιτιστική μας κληρονομιά και για την παιδεία και για τους εθνικούς σχεδιασμούς των υπουργείων και για την εθνική άμυνα.

- Πώς βλέπετε να αντιμετωπίζεται το όλο πρόβλημα για να μην υπάρχουν αδικίες και διακρίσεις;

- Πρώτα πρώτα θα πρέπει να θεσμοθετηθεί άμεσα το γενικό λύκειο που είπαμε και πριν, που θα δίνει και γενική μόρφωση και εξειδίκευση και κατάρτιση για όλους τους μαθητές. Αυτή είναι η μόνιμη λύση του προβλήματος. Για τους απόφοιτους των σημερινών λυκείων θα πρέπει όλοι να έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στο δημόσιο μετά από άμεση τροποποίηση του 1586/86. Οσοι προσληφθούν το δημόσιο να αναλάβει την υποχρέωση να τους καταρτίσει στο αντικείμενο που θα κληθούν να υπηρετήσουν.

Γ. Φ.

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Λέμπεντ, ο οποίος τοποθετήθηκε γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, την παραμονή του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών, εξέφρασε την επιθυμία να αναλάβει την αντιπροεδρία της Ρωσίας. Επίσης, ζητάει και άλλες "υπερεξουσίες" ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή του προς τον Μπορίς Γιέλτσιν (σελίδα 11).

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ κατάσταση στην Τουρκία, η προετοιμασία των εκλογών στη Βοσνία και οι εκλογές που έγιναν πρόσφατα στην Αλβανία, είναι μεταξύ των θεμάτων που συζητιούνται αυτές τις μέρες στην 5η ετήσια Κοινοβουλευτική Σύνοδο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (σελίδα 11).

ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΣ ουσιαστικά - κατ' εξαίρεση κάθε προηγούμενου - στοιχειώδεις αρχές, το γερμανικό Κοινοβούλιο καλείται να εξετάσει το παρελθόν του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΟΔΗΣΟ, Γκ. Γκίζι (σελίδα 12).

Ο ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ πρωθυπουργός δεν κατάφερε να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα στο έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε χτες. Ετσι, η ενδοκυβερνητική κρίση στο Ισραήλ συνεχίζεται (σελίδα 12).

Η ΣΥΡΑ αντάμωσε το φετινό γιορτασμό της Ναυτικής Βδομάδας με την Εθνική Αντίσταση. Με πρωτοβουλία του Παραρτήματος ΠΕΑΕΑ της Σύρου ο δημοσιογράφος Ν. Καραντηνός μίλησε με θέμα: "Οι Ελληνες ναυτικοί στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο", που αναφέρθηκε στην ΟΕΝΟ και τον Αντ. Αμπατιέλο (σελίδα 19).

ΣΕ ΔΙΑΡΚΗ αγωνιστική επαγρύπνηση βρίσκονται οι οικοδόμοι και οι συνταξιούχοι, για να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους στην ασφάλιση, μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που αμφισβητεί τον αντικειμενικό προσδιορισμό των ενσήμων στις οικοδομές (σελίδα 19).

Η ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ Πειραιά επιβάλλει πρόστιμο για το μνημείο της "Μάνας" - γλυπτό του Χρ. Καπράλου - στην Αίγινα! (σελίδα 23).

ΑΥΤΕΣ που γεννούν τη ζωή, αποφάσισαν την ειρήνη. Μια συγκινητική συνάντηση γυναικών από την Ελλάδα και την Τουρκία στα Βουρλά της Τουρκίας (σελίδα 28).