Ολες οι πολιτικές δυνάμεις υποτίθεται ότι είναι υπέρ της κατοχύρωσης του δικαιώματος υπογραφής Συλλογικών Συμβάσεων των δημόσιων υπαλλήλων. Μιλάμε όμως για διαφορετικά πράγματα. Οσον αφορά το ΚΚΕ, απαιτεί:

Πρώτον: Να κατοχυρωθεί το δικαίωμα υπογραφής Συλλογικών Συμβάσεων, όχι μόνο σε επίπεδο ΑΔΕΔΥ, αλλά και παρακάτω.

Δεύτερον: Σχετικά με το περιεχόμενο των Συμβάσεων, να έχουν το δικαίωμα οι εργαζόμενοι να διεκδικούν τη λύση οικονομικών, θεσμικών, ασφαλιστικών, συνταξιουχικών δικαιωμάτων. Επίσης, προβλήματα συνθηκών δουλιάς, υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας κλπ.

Τρίτον: Δικαίωμα υπογραφής να έχει από τη μεριά των εργαζομένων, η πιο αντιπροσωπευτική οργάνωση και αυτό να αποδεικνύεται από τους ψηφίσαντες στις εκλογές των σωματείων.

Αλλοι ζητούν να υπογράφουν Συμβάσεις η ΑΔΕΔΥ και οι Ομοσπονδίες, αλλά το περιεχόμενο των Συμβάσεων να είναι περιορισμένο. Δηλαδή, να έχουν το δικαίωμα, για παράδειγμα, της υπογραφής κάποιου επιδόματος. Αλλοι πάλι ζητούν να γίνονται διαβουλεύσεις, χωρίς την υπογραφή καμίας σύμβασης...

Οσον αφορά την κυβέρνηση, αυτή συζητά για να κερδίσει χρόνο, προσπαθώντας να παραπλανήσει τους εργαζόμενους, χωρίς να έχει διάθεση να αλλάξει ουσιαστικά την κατάσταση. Σαν πρόφαση για τη μη ουσιαστική κατοχύρωση του δικαιώματος της υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, προβάλλουν ορισμένους περιορισμούς που θέτει δήθεν το Σύνταγμα της χώρας μας. Κανένας, όμως, τέτοιος περιορισμός δεν υπάρχει. Οσοι βλέπουν περιορισμούς, το κάνουν γιατί ερμηνεύουν τα σχετικά άρθρα του Συντάγματος, σύμφωνα με τα ιδεολογικοπολιτικά τους "πιστεύω" και τα ταξικά συμφέροντα που εξυπηρετούν. Γενικότερα, άλλωστε, είναι σε όλους γνωστό ότι οι νόμοι και τα Συντάγματα, όπως και οι ερμηνείες και οι εφαρμογές τους, αποτελούν έκφραση των συσχετισμών που υπάρχουν κάθε φορά στην πολιτική ζωή της κάθε χώρας. Εκφράζουν και στηρίζουν συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα. Αν οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν "βάσει τι επιτρέπουν οι νόμοι" και οι διάφοροι ερμηνευτές τους, τότε θα δουλεύανε από το πρωί μέχρι το βράδυ, γιατί έτσι έλεγαν κάποτε οι νόμοι.

Βαγγέλης ΤΙΡΤΙΡΑΚΗΣ

Είναι φανερό ότι το δικαίωμα της υπογραφής Συλλογικών Συμβάσεων στο δημόσιο δεν πρόκειται να το χαρίσει κανένας. Αν το αίτημα ικανοποιηθεί ή σε όποιο βαθμό ικανοποιηθεί, αυτό θα είναι αποτέλεσμα του αγώνα

- Τι προκύπτει από τις τελευταίες δηλώσεις του υπουργού Υγείας - Πρόνοιας Α. Πεπονή;

- Η κυβέρνηση Σημίτη, μετά την αναβάθμισή της από το πρόσφατο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, προχωράει με περίσσιο θράσος στο "ξήλωμα" κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στην υγεία, ξεκινάει τη διαδικασία κατάθεσης του νομοσχεδίου Πεπονή - Παπαδέλη. Την κατάθεση του νομοσχεδίου είχαν αναστείλει, με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις τους, οι νοσοκομειακοί γιατροί.

Το νομοσχέδιο, αν ψηφιστεί, θα μετατρέψει τα νοσοκομεία σε επιχειρήσεις, οι οποίες θα απομυζούν τα ασφαλιστικά ταμεία και σύντομα θα τα οδηγήσουν σε κατάρρευση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ελληνικό λαό. Εξάλλου, και τα ίδια τα νοσοκομεία θα είναι υποθηκευμένα σε τράπεζες, αφού οδηγούνται σε δανεισμό για να καλύψουν τις λειτουργικές τους δαπάνες. Ετσι, σε λίγο διάστημα, θα αρχίσουν οι ιδιωτικοποιήσεις στα δημόσια νοσοκομεία, όχι μόνο επιμέρους τομέων, όπως ήταν μέχρι σήμερα (καθαριότητα, πλυντήρια, διατροφή), αλλά του κύριου έργου τους, που είναι η υγεία και η περίθαλψη. Ολα τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν, ακόμη και τα πλέον υγιή, και μετά την κατάρρευση θα αναδειχτεί η ανάγκη για νέα κοινωνική συμφωνία για την υγεία και την ασφάλιση. Σ' αυτήν, όμως, τη νέα κοινωνική συμφωνία για την υγεία και την ασφάλιση, οι έννοιες εργαζόμενος, δημόσια και δωρεάν υγεία θα είναι από την αρχή εξοστρακισμένες.

- Ποια στάση τηρούν σ' αυτές τις επιλογές οι συνδικαλιστικές παρατάξεις;

- Τα πράγματα είναι γενικά δύσκολα, γιατί, πέρα από τους γενικότερους αρνητικούς συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι παρατάξεις που υποστηρίζουν τις επιλογές της "σύγκλισης" και του Μάαστριχτ έχουν την πλειοψηφία και οδηγούν τα συνδικάτα στην αδράνεια, στην ηττοπάθεια και την υποταγή. Ο μόνος δρόμος αντίστασης είναι, μέσα από διαδικασίες βάσης, γενικών συνελεύσεων, απεργιακών επιτροπών, συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων, η δημιουργία κινήματος αμφισβήτησης του μονόδρομου των επιλογών της "σύγκλισης" και του Μάαστριχτ.

- Πώς σκέφτονται να δράσουν στο εξής οι νοσοκομειακοί γιατροί;

- Οι νοσοκομειακοί γιατροί πρόσφατα, μέσα από μία τέτοια διαδικασία, κέρδισαν την πρώτη μάχη, σε ένα μακρύ και δύσκολο αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν υγείας του ελληνικού λαού. Μάλιστα, είχαν και οικονομικά κέρδη, σε μια περίοδο που απ' όλες τις κατευθύνσεις διακηρυσσόταν το ακριβώς αντίθετο.

Αυτό, βέβαια, είναι "ένα το κρατούμενο". Σήμερα, καλούνται να δώσουν τη δεύτερη μάχη και ελπίζω κι αυτή να είναι νικηφόρα. Οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των νοσοκομειακών γιατρών της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης πρέπει είναι ο μπούσουλας της αντιπαράθεσης και η ΟΕΝΓΕ πρέπει να σεβαστεί τις αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου και να προκαλέσει άμεσα 48ωρη απεργία και απόσυρση των νοσοκομείων από το σύστημα γενικής εφημερίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη τη μέρα της κατάθεσης του νομοσχεδίου. Στη συνέχεια, νομίζω ότι πρέπει να συγκληθούν γενικές συνελεύσεις των γιατρών σε Αθήνα και Πειραιά και να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της αντιπαράθεσης, με ένα πλαίσιο το οποίο θα διαμορφώσουν οι ίδιοι, όπως είχαν κάνει και στην προηγούμενη διαδικασία.

Ε. Φ.

ΣΥΝΘΗΚΕΣ "ασφυξίας" δημιουργεί, για τους εργαζόμενους στους "Βωξίτες Παρνασσού", η εργοδοτική ασυδοσία και η αναίρεση κάθε εργατικού δικαιώματος, καταγγέλλει η Τοπική Επιτροπή της ΕΣΑΚ (σελίδα 14).

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ δηλώσεις του υπουργού Εργασίας, Ε. Γιαννόπουλου, για τις ρυθμίσεις των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα ταμεία δε θα επιβαρυνθούν από τα ΕΚΑΣ, δήλωσε ο υπουργός (σελίδα 18).

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ από την κυβέρνηση σχεδιάζουν να ζητήσουν και οι γαλακτοβιομηχανίες της χώρας, που πλήττονται έμμεσα από την επιδημία του αφθώδους πυρετού, λόγω της απαγόρευσης των εξαγωγών (σελίδα 20).

"ΠΟΙΗΤΙΚΟ αριστούργημα", χαρακτήρισε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο Κώστας Καζάκος το έργο του Σαίξπηρ "Βασιλιάς Ληρ", που ανεβαίνει από το θέατρο "Τζένη Καρέζη", τη Δευτέρα και Τρίτη, στο Ηρώδειο (σελίδα 23).

Η "ΧΡΥΣΗ" Ολυμπιάδα δε θα γιορταστεί στην πόλη που πριν έναν αιώνα αναβίωσαν οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Η υποψηφιότητα της Ατλάντα, της πόλης που έχουν την έδρα τους η "Κόκα Κόλα" και το CNN, αποδείχτηκε ισχυρότερη. Η Ελλάδα ετοιμάζεται πάντως να κάνει έντονη την παρουσία της. Θα μας εκπροσωπήσουν 121 αθλητές. Ελπίδες διάκρισης υπάρχουν πολλές (σελίδες 28 - 29).

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ για τη λήψη μιας σειράς μέτρων, που θα βοηθούν την πρόληψη και το συντονισμό για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των πλημμυρών, κατέθεσε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο της Αθήνας η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία" (σελίδα 32).