Και όσον αφορά το πρόβλημα του αναχρονισμού - τόσο στο επίπεδο της παραγωγής και της οικονομίας γενικότερα, όσο και στο επίπεδο των αντιλήψεων, για την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας - είναι υπαρκτό για δεκαετίες και αξεδιάλυτα δεμένο, με μια σειρά άλλα, εξίσου ή και περισσότερο σοβαρά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Το ΚΚΕ και άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις έχουν σημειώσει και θέσει με ένταση τα σχετικά ζητήματα, εδώ και αρκετές δεκαετίες. Η όλη τους πολιτική και πρακτική δράση ήταν πάντοτε και είναι - εκτός των άλλων - και βαθιά ριζοσπαστική και έως εκ τούτου έντονα εκσυγχρονιστική, με την προοδευτική και φιλολαϊκή έννοια του όρου, μάλιστα. Είτε, όταν πάλευαν στην πρώτη γραμμή για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας, είτε όταν αναγνώριζαν το δικαίωμα της ψήφου στις γυναίκες και το θεσμό των λαϊκών δικαστηρίων στις ελεύθερες περιοχές της Ελλάδας, στον καιρό της φασιστικής κατοχής, είτε όταν αντιπάλευαν τη βαθιά αντιδραστική και αναχρονιστική αντίληψη της "ψωροκώσταινας", που σφράγισε τις μεταπελευθερωτικές δεκαετίες. Η, για να έρθουμε και στα σημερινά, όταν αντιπαλεύουν τις σύγχρονες δήθεν ιδέες του "κοσμοπολιτισμού" του κεφαλαίου, τις βαθιά αναχρονιστικές και αντιλαϊκές λογικές της υποτέλειας στον "ευρωπαϊκό" μονόδρομο και της υποταγής της χώρας στις εντολές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, διεκδικώντας την ισότιμη συμμετοχή της χώρας στον ευρωπαϊκό και διεθνή καταμερισμό εργασίας, σ' έναν δίκαιο και ειρηνικό σύγχρονο κόσμο.

Ο ισχυρισμός, όμως, πως ο εκσυγχρονισμός αποτελεί το βασικό μέσον και πολύ περισσότερο, το σύστημα των αντιλήψεων και επομένως την ολοκληρωμένη και αναγκαία πολιτική, για την αντιμετώπιση των σημερινών, οξυμένων και πολλών προβλημάτων της χώρας και μάλιστα προς όφελος των εργαζομένων και του λαού, είναι τουλάχιστον εκ του πονηρού και αποπροσανατολιστικός, αν όχι ολωσδιόλου ψευδής, υποκριτικός και αρκετά επικίνδυνος.

***

***

Με το μανδύα του εκσυγχρονισμού μεταφέρουν, "φυτεύουν" και επιβάλλουν, εντελώς μηχανιστικά και τις περισσότερες φορές βίαια, ξένα πρότυπα στην καθημερινή μας ζωή. Στην πραγματικότητα και πέρα από τη σοβαρή και πολυσήμαντη οικονομική διάσταση του προβλήματος, συντελείται μια τεράστια επιχείρηση διαμόρφωσης - ουσιαστικά χειραγώγησης - της σκέψης και του τρόπου ζωής του σύγχρονου Ελληνα εργαζόμενου και των νέων ανθρώπων. Ριζικής αναμόρφωσης του συστήματος των αξιών και των ιδανικών τους, όπου η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα, η ισότητα, η δικαιοσύνη, η αλήθεια δεν έχουν χώρο και λόγο ύπαρξης ή διαστρεβλώνονται, κάτω από τους παραμορφωτικούς καθρέφτες των σύγχρονων υποτίθεται... αξιών, του ατομικισμού και του βολέματος, του "νόμου" του ισχυρότερου και του σκοπού που αγιάζει τα μέσα. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός των εμφανιζόμενων ήδη, σοβαρών αυξητικών τάσεων του ανορθολογισμού, της θρησκοληψίας, του μυστικισμού και του αποκρυφισμού, στη σημερινή, υποτίθεται, εκσυγχρονιστική εποχή.

Ολα τα παραπάνω, αλλά και όλα όσα ζούμε καθημερινά σε ένα και μόνο συμπέρασμα οδηγούν. Ο έντονα προβαλλόμενος και πολλά υποσχόμενος σήμερα εκσυγχρονισμός των πολιτικά και οικονομικά κρατούντων, μόνο τέτοιος δεν είναι. Κάθε άλλο, παρά βαδίζει σε δρόμους προοδευτικούς και κοινωνικά ωφέλιμους. Είναι ένας εκσυγχρονισμός κομμένος και ραμμένος στα μέτρα, τις ανάγκες και τα συμφέροντα του μονοπωλιακού κεφαλαίου και του κατεστημένου. Και φέρνει έντονα πάνω του τα βασικά γνωρίσματα και χαρακτηριστικά των εμπνευστών του: Την απάνθρωπη και με κάθε μέσο μεγιστοποίηση του κέρδους, της επιρροής και της δύναμης των ισχυρών, τον πολύμορφο παρασιτισμό τους και το αναμφιβήτητο μίσος τους, σε κάθε τι λαϊκό, πραγματικά προοδευτικό και σύγχρονο.

Ο έντονα προβαλλόμενος και πολλά υποσχόμενος σήμερα εκσυγχρονισμός των πολιτικά και οικονομικά κρατούντων, μόνο τέτοιος δεν είναι. Κάθε άλλο, παρά βαδίζει σε δρόμους προοδευτικούς και κοινωνικά ωφέλιμους

Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ δράσης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, με αφορμή την ολοκλήρωση των εργασιών της Ολομέλειας της Βουλής, δίνει το στίγμα της γενικότερης πολιτικής του ΚΚΕ. Πάντοτε με γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα, οι βουλευτές του Κόμματος αξιοποίησαν τις δυνατότητες που υπάρχουν, στα πλαίσια αυτού του Κοινοβουλίου, για την προβολή των λαϊκών προβλημάτων. Απαίτησαν λύσεις. Ξεσκέπασαν την πολιτική της άρχουσας τάξης και των πολιτικών εκφραστών της (σελίδα 5).

ΤΑ ΙΟΥΛΙΑΝΑ πέρασαν στην ιστορία σαν ορισμένες από τις πιο ένδοξες σελίδες του μαζικού λαϊκού κινήματος της πατρίδας μας στα μεταπολεμικά χρόνια. Με το παλατιανό πραξικόπημα της 15ης Ιούλη του 1965, την ίδια κιόλας μέρα, αρχίζει μια νέα φάση ραγδαίας και μαζικής ανάπτυξης των αγώνων του λαού και της νεολαίας (σελίδες 6 - 7).

ΤΟ ΑΓΧΟΣ της επιτυχίας και ο φόβος της αποτυχίας συνοδεύουν κάθε χρόνο περίπου 150.000 νέους, που ξεκινούν τη σχολική τους χρονιά με το όραμα και την προσδοκία της εισόδου σε κάποιο πανεπιστήμιο. Ομάδα ψυχολόγων μελέτησε το θέμα και δίνει χρήσιμες οδηγίες για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (σελίδα 11).

Ο ΟΑΕΔ,κινούμενος στον αστερισμό της "Λευκής Βίβλου", μετατρέπεται γοργά σε οργανισμό στήριξης των εργοδοτών, με τη διά βίου κατάρτιση και την "ενεργητική επιδότηση της ανεργίας". Ουσιαστικά, με τα λεφτά των εργαζομένων, καθώς τα έσοδά του προέρχονται κυρίως από τις εισφορές τους, ενισχύονται οι εργοδότες φέτος με το ποσό των 220 δισ. δραχμών. Τα επιδόματα, από την άλλη πλευρά, βρίσκονται σε έναν κατήφορο μακράς διαρκείας (σελίδες 12 - 13).

ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ - "ξένες επενδύσεις" και εξάρτηση, αποτελούν ένα "τρίγωνο" που καίει... Δεκάδες είναι τα δισεκατομμύρια που πληρώνουμε κάθε χρόνο σε γνωστά πολυεθνικά μονοπώλια για δικαιώματα χρήσης νέων τεχνολογιών. Με δικά μας χρήματα, γίνονται και οι υποτιθέμενες "ξένες επενδύσεις". Ο μύθος της σύγκλισης και το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης σε όλο τους το μεγαλείο (σελίδες 14, 27).

ΣΕ "ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ" της αγροτιάς έχει εξελιχθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Μόνη λύση, η πάλη για την ανατροπή της πολιτικής που οδηγεί στη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής και τον ξεριζωμό χιλιάδων αγροτών από τη γη τους. Ο ενωτικός αγώνας των αγροτών, συντονισμένος με την πάλη των εργαζομένων και των επαγγελματοβιοτεχνών, μπορεί να σώσει την ελληνική αγροτική οικονομία από τα "δόκανα" των Βρυξελλών (σελίδα 29).

ΣΤΟΝ ΠΗΝΕΙΟ ποταμό της Ηλείας, ζητείται Ηρακλής για να καθαρίσει τη σύγχρονη "κόπρο του Αυγείου", που νεκρώνει το ποτάμι και μαζί του τη ζωή στην ευρύτερη περιοχή. Οι άνθρωποι πασχίζουν να κρατηθούν όρθιοι στο φυσικό τους περιβάλλον, αλλά είναι μόνοι. Χιλιάδες τόνοι από βοθρολύματα, βιομηχανικά απόβλητα, σκουπίδια και φυτοφάρμακα συσσωρεύονται στις όχθες και στην κοίτη του (σελίδες 20 - 21).

ΤΑ ΛΑΤΟΜΕΙΑ της Αττικής που λειτουργούν σε δάση ή δασικές εκτάσεις παίρνουν παράταση ζωής για ακόμα δύο χρόνια. Η κυβέρνηση υπέκυψε στις αξιώσεις των εργοληπτικών εταιριών, που χρειάζονται τα λατομεία για να κατασκευάσουν το αεροδρόμιο και τις λεωφόρους Υμηττού και Ελευσίνας - Σταυρού - Σπάτων (σελίδα 21).

ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ σταυροφορία απειλών και αποπροσανατολισμού στη Ρωσία. Τρομαγμένοι οι κύκλοι της αντίδρασης από την τάση ριζοσπαστικοποίησης των μαζών προς τα αριστερά, καλλιεργούν και ενισχύουν τον αντικομμουνισμό για να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και να δικαιολογήσουν τη μη εκπλήρωση των προεκλογικών υποσχέσεων του Γιέλτσιν (σελίδες 36 - 37).