ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 8 Σεπτέμβρη 1996
Σελ. /48
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ

Πρώην δήμαρχος Νίκαιας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφια στη Β' Περιφέρεια Πειραιά

1. Η ανεργία, ιδιαίτερα στις νέες, είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνίδες. Οι σοβαρές συνέπειες της ανεργίας και της έλλειψης θέσεων εργασίας έχουν μεγαλύτερη έκταση στις γυναίκες, αλλά και η έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας είναι μια δυσκολία επίσης. Γι' αυτό αναγκάζονται να μείνουν στο σπίτι και να φροντίζουν τα παιδιά λόγω της έλλειψης βρεφικών - παιδικών σταθμών, που είναι ιδιαίτερα αισθητή. Το κράτος έχει φορτώσει την ευθύνη τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στα έξοδα λειτουργίας τους. Ετσι οι δήμοι είτε θα πρέπει να κλείσουν τους παιδικούς σταθμούς είτε να φορολογήσουν τους δημότες, ώστε να μπορέσουν να τους λειτουργήσουν. Ενα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι τα ωράρια των σχολείων,που δε συμβαδίζουν με τις ανάγκες των εργαζόμενων γονέων, οι βάρδιες που οφείλονται στην έλλειψη υποδομής κλπ. Οικονομικό πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι γονείς με παιδιά που πάνε σχολείο. Υπολογίζεται ότι φέτος τα έξοδα αυξήθηκαν κατά 10 - 15% σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά. Ιδιαίτερα οι γυναίκες μένουν στο σπίτι για να ασχοληθούν με τη φροντίδα των ηλικιωμένων, με τα γνωστά επακόλουθα.

Υπάρχει ακόμα το πρόβλημα της παραδοσιακής νοοτροπίας, υπάρχουν όμως και οι οικονομικές ανάγκες που διαρκώς αυξάνονται, με αποτέλεσμα οι πατέρες να αναζητούν συμπληρωματική εργασία. Οι κοινωνικές παροχές συνεχώς μειώνονται, έτσι τα προβλήματα χτυπάνε περισσότερο τις γυναίκες.

Το πρόβλημα της ανεργίας δεν μπορούν βέβαια να το λύσουν τα πρόχειρα στημένα σεμινάρια που επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ευνοούν τους επιτήδειους. Πρόκειται για "λύσεις του ποδαριού", έξω από τη δημόσια εκπαίδευση, μετεκπαίδευση και εξειδίκευση. Ηδη υπάρχει εμπειρία δέκα χρόνων που δείχνει ότι τα πολυδιαφημιζόμενα σεμινάρια δε λύνουν το πρόβλημα!

Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ δεν ψήφισε το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τις γυναίκες, παρόλο που η επιτροπή αυτή δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της ΓΓ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα. Κι αυτό γιατί ενώ γινόταν στο πόρισμα αναφορά στα προβλήματα των γυναικών, αγνοούνταν οι ουσιαστικές αιτίες που τα δημιουργούν και φυσικά δεν προτείνονταν οι αποτελεσματικές λύσεις. Ο στόχος για μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα όπου παίρνονται οι αποφάσεις, δε θα αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο, αν δεν προωθηθούν σ' αυτά τα κέντρα γυναίκες, που θέλουν λόγω της πολιτικής τους θέσης να παλεύουν για τα δικαιώματά μας. Είναι γεγονός ότι οι γυναίκες στη Βουλή δεν κατήγγειλαν αυτά που έπρεπε να καταγγείλουν για να προασπίσουν τα συμφέροντα των γυναικών, π.χ. την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης για τις γυναίκες και την άρση της απαγόρευσης της νυχτερινής εργασίας.

2. Οι γυναίκες πρέπει να ψηφίσουν το ΚΚΕ όχι μόνο γιατί αυτό είχε την πρωτοβουλία και έκανε την πρόταση στο παρελθόν να ψηφίζουν οι γυναίκες, αλλά και γιατί σήμερα συνεχίζει να ασχολείται και να προβάλλει τα ιδιαίτερα προβλήματα των γυναικών. Ενημερώνει διαρκώς τις γυναίκες για το τι τις περιμένει μετά τα νέα μέτρα που σχεδιάζουν και έχουν έτοιμα στα συρτάρια τους τα δύο μεγάλα κόμματα. Μέτρα που όπως είναι γνωστό θα έχουν ολέθριες επιπτώσεις στις εργαζόμενες (μερική απασχόληση, φασόν κλπ.). Οι γυναίκες των άλλων κομμάτων και μέσα στη Βουλή ψήφισαν ό,τι ήταν αντίθετο στις κατακτήσεις των γυναικών.

3. Χρειάζεται οι γυναίκες να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να δραστηριοποιηθούν και να παλέψουν μέσα από τους συνδικαλιστικούς και γυναικείους φορείς για τα δικαιώματά τους. Οχι να παρακολουθούν παθητικά, αλλά να συμμετέχουν ενεργά, γιατί έχουν ευθύνη για τη νέα γενιά.

4. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, το μόνο για το οποίο μπορώ να δεσμευτώ είναι ότι θα συνεχίσω να παλεύω για τα προβλήματα τω εργαζόμενων και ιδιαίτερα των γυναικών. Τα προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα κοινωνικά και τοπικά προβλήματα, για την ανάπτυξη στους τομείς του πολιτισμού και της κοινωνικής πρόνοιας στον Πειραιά και βέβαια για την κινητοποίηση και ενεργητική συμμετοχή των γυναικών.

***

Η Βέρα Νικολαϊδου είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πρώην δήμαρχος Νίκαιας, διακρίθηκε για το σημαντικότατο, όσο και πρωτότυπο έργο της, ιδιαίτερα για τις γυναίκες: πρώτος ο Δήμος Νίκαιας, με δική της πρωτοβουλία, έκανε το τόλμημα να δημιουργήσει "Πολύκεντρο" για τις δημότισσές του - ένα τετραώροφο κτίριο που φιλοξένησε βρεφονηπιακό σταθμό, απογευματινό παιδότοπο, πολυιατρείο για τις γυναίκες και τα παιδιά, τμήματα επαγγελματικής κατάρτισης, στέκι για τις γυναίκες, τμήμα ζωγραφικής για τα παιδιά του δημοτικού και του γυμνασίου, εκθεσιακό χώρο. Ακόμα έδωσε μεγάλη έμφαση στον πολιτιστικό τομέα και στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου λειτούργησαν ωδείο, χορευτικό τμήμα, τμήμα ζωγραφικής και θεάτρου καθώς και σχολή βιτρό.

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΟΛΥΖΩΪΔΟΥ

Εκπαιδευτικός, υποψήφια στη Β Περιφέρεια Θεσσαλονίκης

1. Τα προβλήματα των γυναικών στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια μπορούμε να πούμε ότι γίνονται πιο περίπλοκα. Στα παλιά προστίθενται και νέα και αρκετές δυσκολίες οξύνονται κατακόρυφα. Η ανάπτυξη του μορφωτικού επιπέδου των γυναικών δημιουργεί περισσότερες προϋποθέσεις για την είσοδό τους στην παραγωγική διαδικασία που δυστυχώς όμως συναντούν το τείχος της ανεργίας, της ελαστικής μορφής εργασίας και την υπερεκμετάλλευση. Δυσκολότερες είναι οι συνθήκες για τη γυναίκα της υπαίθρου, όπου και αυτές οι λίγες ευκαιρίες απασχόλησης λείπουν. Η μείωση της αγροτικής παραγωγής εξαιτίας της υποταγής της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση περιόρισε τον αριθμό των αγροτισσών, αλλά και αυτές ακόμα που απασχολούνται σ' αυτό τον τομέα μέσα σε δύσκολες συνθήκες δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Ιδιαίτερα προβλήματα συναντά η νέα κοπέλα και η νέα γυναίκα στην ύπαιθρο, όπου δε βρίσκει καμιά απολύτως διέξοδο για εργασία.

Περιορίζεται έτσι στο σημαντικό, ούτως ή άλλως, ρόλο της μάνας, που όμως της στερεί την ευκαιρία να ανοίξει τις δυνατότητές της μέσα στην παραγωγική διαδικασία, να σταθεί οικονομικά, να συμβάλλει στο βαλάντιο της οικογένειας.

2. Το ΚΚΕ από την ίδρυσή του ακόμα, αγωνίζεται για την ισότιμη θέση των γυναικών στην ελληνική κοινωνία. Πρωτοστατεί στην ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος αλλά και σ' όλα τα κινήματα που διεκδικούν το δικαίωμα στην εργασία, στη μόρφωση, στην καλύτερη ζωή των γυναικών. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μπορεί η θέση της γυναίκας να βελτιωθεί από μόνη της, έξω από τη συνολική αλλαγή στη χώρα μας. Δε βελτιώνεται και δεν αλλάζει με κάποια νομοθετήματα ή με κάποια κούφια προγράμματα επιμόρφωσης, που γίνονται και στην επαρχία. Το ΚΚΕ και πριν από την προεκλογική περίοδο επιδίωξε κια επιδιώκει να δείξει στις γυναίκες ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρααπό αυτόν του αγώνα, δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από αυτόν της συσπείρωσης κόντρα στα μονοπώλια, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στον ιμπεριαλισμό. Μπορεί να φαίνονται λίγο γενικά αυτά που λέμε, αλλά δεν μπορούμε να καλλιεργήσουμε στις γυναίκες ψευδαισθήσεις ότι λίγο σήμερα, λίγο αύριο, κάτι θα γίνει...

3. Ουσιαστικά δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι την 23η Σεπτέμβρη εφόσον διατηρηθεί, με την ίδια περίπου μορφή τη σημερινή, η διακυβέρνηση. Δηλαδή αν επιβιώσουν οι δυνάμεις του δικομματισμού με τους συμμάχους τους, η θέση της γυναίκας πιστεύουμε ότι θα επιδεινωθεί. Οι γυναίκες που δημιουργούν τη ζωή, έχουν ευθύνη και για τη διατήρησή της και για τη φροντίδα της με τον καλύτερο τρόπο. Οι νέες κοπέλες ιδιαίτερα που πρωτομπαίνουν στα προβλήματα της ζωής, δεν πρέπει να ξεγελαστούν από τις διάφορες υποσχέσεις των πολιτικάντηδων που εμφανίζονται προεκλογικά και τις ξεχνούν την επομένη των εκλογών. Καλούμε τις νέες κοπέλες να ψηφίσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ.

4. Τη δική μου δράση δεν μπορώ παρά τη δω άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτή όλου του Κόμματος. Δεν μπορούμε εμείς να υποσχεθούμε όπως οι υποψήφιοι άλλων κομμάτων, μόνο και μόνο για να αποσπάσουμε την ψήφο σε ατομική βάση. Βέβαια και εγώ όπως και οι άλλοι συνυποψήφιοι, θα αγωνιστώ και μετά τις εκλογές.

***

Η Βασιλική Πολυζωίδου είναι απόφοιτος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του ΑΠΘ. Από το 1975 οργανώθηκε στην ΚΝΕ και από το 1976 στο ΚΚΕ. Εκπαιδευτικός, έχει εργαστεί στην ιδιωτική εκπαίδευση και σήμερα διευθύνει φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Συμμετείχε μετά τη μεταπολίτευση σε όλους τους αγώνες του συνδικαλιστικού κινήματος. Ηταν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφια στις τελευταίες δημοτικές εκλογές.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΕΝΤΟΥΡΟΥ

Πρόεδρος του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ, υποψήφια στη Β Περιφέρεια Αθήνας

1. Τα προβλήματα είναι πολλά, μεγάλα και δεμένα μεταξύ τους. Αφορούν την καθημερινή ζωή αλλά και το μέλλον της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Ξεχωρίζουν και "σημαδεύουν" τη ζωή των εργαζομένων. Είναι προβλήματα που απορρέουν και από την πολιτική λιτότητας και από τη συστηματική συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας, η οποία γεννά ανεργία, μαρασμό, εξαθλίωση, φτώχεια. Μεγάλα προβλήματα επίσης είναι αυτά που απορρέουν από την εφαρμογή της "Λευκής Βίβλου", και εκφράζονται με συνολική επίθεση στις κατακτήσεις και καταλήγουν στην εφαρμογή της άτυπης και μερικής απασχόλησης, στην κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων και στην προσπάθεια για κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης.

Ολα αυτά καταλήγουν, είτε σαν πράξεις είτε σαν προοπτική, σε συνολική υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων και τους εισοδήματός τους, εντείνουν την εκμετάλλευση και υπονομεύουν το μέλλον.

Μεγάλο όμως πρόβλημα είναι και η συστηματική προσπάθεια να πείσουν τους εργαζόμενους ότι αυτά είναι επιβεβλημένα, αναγκαία, ότι υπηρετούν την ευημερία, ενώ είναι καθαρή οπισθοδρόμηση. Η λογική, δηλαδή, της συναίνεσης και της υποταγής που διοχετεύουν είναι επίσης κορυφαίο πρόβλημα που χρειάζεται αποφασιστική αντιμετώπιση.

2. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι σίγουρη επένδυση για τους εργαζόμενους και για τις γυναίκες, που θα αξιοποιηθεί όχι μόνο στη Βουλή, αλλά εκεί που κρίνονται κάθε μέρα πολλά, στις καθημερινές μάχες και στους αγώνες. Γιατί το ΚΚΕ παλεύει, επιμένει, προβάλλει γνήσια τα πραγματικά προβλήματα της γυναίκας του μόχθου, δεν τα απομονώνει από τα προβλήματα του λαού μας, γιατί αποκαλύπτει την υποκρισία που κρύβουν τα αιτήματα που στο όνομα της ισότητας αφαιρούν κατακτήσεις. Γιατί αποκαλύπτει την υποκρισία του συνθήματος "ίσες ευκαιρίες" για τις γυναίκες, όταν δεν υπάρχουν ευκαιρίες πια στην απασχόληση, αλλά μόνο στην ανεργία και στο μοίρασμά της.

Γιατί προβάλλει αιτήματα σε όλους τους τομείς, αλλά και την ανάγκη της συνολικής και ριζικής αλλαγής της κοινωνίας, όπου θα βρουν διέξοδο και λύση τα προβλήματα των γυναικών. Γι' αυτό θα δώσει σιγουριά και αυτοπεποίθηση με την οργάνωση αγώνων, τη δημιουργία μετώπου πάλης και προοπτικής.

Υπάρχει διέξοδος μέσα από την Ευρωπαϊκή Ενωση; Η συγκεκριμένη Ευρώπη - της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της "Λευκής Βίβλου", του προγράμματος "σύγκλισης", της λιτότητας και της φτώχειας - δεν έχει καμιά σχέση με τις ανάγκες, το μέλλον και την προοπτική των εργατών.

Την Ευρωπαϊκή Ενωση λοιπόν των πολυεθνικών αντιπαλεύουμε με κάθε τρόπο και μορφή, την αντιπαλεύουν οι εργάτες, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, με τα αιτήματά τους και τους αγώνες τους. Σ' αυτό το αντιπάλεμα βρίσκεται η προοπτική και όχι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση - με συνθήκες αναθεωρημένες ή όχι.

3. Ποιες είναι οι προοπτικές για το μέλλον; Με βάση τις κατευθύνσεις που υπάρχουν και υλοποιούνται ή δρομολογούνται, αλλά και την εμπειρία που ήδη έχουμε, έρχεται πιο άγρια λιτότητα και συνολικότερα αντιλαϊκά μέτρα σε όλους τους τομείς. Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξέρουν, να είναι έτοιμοι. Ενισχυμένο ΚΚΕ θα είναι ασπίδα δυνατή σ' αυτή τη λαίλαπα, θα είναι μήνυμα δυνατό σε κάθε κατεύθυνση. Εδώ βρίσκεται η προοπτική και το μέλλον. Γιατί ενισχυμένο ΚΚΕ σημαίνει απομάκρυνση από αυταπάτες, απελευθέρωση δυνάμεων από το σφιχταγκάλιασμα του κάθε λογής δικομματισμού και της λογικής του "μοιραίου".

Ενισχυμένο ΚΚΕ σημαίνει κτίσιμο της αντεπίθεσης. Αυτό είναι σίγουρα το μέλλον.

***

Η Χριστίνα Τσεντούρου γεννήθηκε στην Πάτρα και είναι 41 χρονών. Παντρεμένη και μητέρα δύο αγοριών. Είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Από το 1983 - 1986 ήταν μέλος της διοίκησης του ΕΚΑ. Αργότερα μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Εργατών Δέρματος και τώρα της ενοποιημένης Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος. Σήμερα είναι πρόεδρος του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, και μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ.

Δραματική μείωση των μισθών στην εξαετία '91 - '96

Σύμφωνα με παραδείγματα που επεξεργάστηκε ο "Ρ", ένας μισθωτός που έπαιρνε 100.000 δραχμές μισθό το Δεκέμβρη του 1990, έχασε περίπου 2.261.946 δραχμές, λόγω της γαλαζοπράσινης εισοδηματικής πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Θα πιστεύατε, αν σας έλεγαν ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στα τελευταία 6 χρόνια (δηλαδή με την εισοδηματική πολιτική που εφάρμοσαν στην περίοδο 1991 - 1996), "έκλεψαν" συνολικά περίπου 2.261.946 δραχμές από κάθε μισθωτό του δημοσίου, που είχε το Δεκέμβρη 100.000 δραχμές μισθό; Αν δεν πιστεύετε, διαβάστε προσεκτικά τους παρακάτω 6 πίνακες που επεξεργάστηκε και δημοσιεύει σήμερα ο "Ρ". Οι πίνακες αυτοί, δείχνουν πόσο ψεύτικη είναι η αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Οι δύο μονομάχοι, "τσακώνονται" για το αν η "πραγματική" αύξηση του εισοδήματος των μισθωτών, ήταν μεγαλύτερη επί των ημερών που στην κυβέρνηση ήταν η "φιλελεύθερη" ή η "σοσιαλιστική" παράταξη, ενώ στην ουσία και στην πρώτη και στη δεύτερη τριετία τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων μειώθηκαν.

Σε πείσμα των προεκλογικών δημόσιων δεσμεύσεων για "προστασία και εγγύηση του πραγματικού εισοδήματος" - που μοίραζαν τόσο η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ και επαναλαμβάνονται αυτές τις μέρες - τα πραγματικά εισοδήματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και συνταξιούχων. Οι αριθμοί μαρτυρούν με τη δική τους γλώσσα ότι, η γαλαζοπράσινη οικονομική πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από το 1990 μέχρι σήμερα, προκάλεσε άγρια διανομή και αναδιανομή των εισοδημάτων σε βάρος των εργαζομένων και προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ο "Ρ" επεξεργάστηκε και παρουσιάζει σήμερα σε παραδείγματα την εξέλιξη 5 διαφορετικών μισθών στο δημόσιο, τις δραματικές απώλειες στην αγοραστική δύναμή τους, με τη συγκεκριμένη εισοδηματική πολιτική που εφαρμόστηκε στην περίοδο 1991 - 1996.

Ας αφήσουμε τα λόγια, για να μιλήσουν οι αριθμοί. Οι αριθμοί, που έχουν τη δική τους σκληρή γλώσσα, σχετικά με το μέγεθος της ληστείας στους μισθούς των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, στην τελευταία εξαετία. Γιατί όταν μιλούν οι αριθμοί, τα σχόλια περιττεύουν. Το μόνο που θέλουμε να υπογραμμίσουμε, είναι, πως τα ποσά για το μέγεθος των απωλειών των μισθών στο δημόσιο, φαντάζουν απίστευτα. Είναι, όμως, αληθινά. Δεν πρόκειται για κάποιες προπαγανδιστικές αλχημείες, αλλά για τη σκληρή πραγματικότητα, που προσπαθούν να κρύψουν από το λαό, τόσο οι ηγεσίες της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, που επιδίδονται σε διάφορες αλχημείες και τεχνάσματα, για να εξωραϊσουν τη γαλάζια ή την πράσινη εισοδηματική πολιτική λιτότητας.

Από τα στοιχεία που επεξεργάστηκε και παρουσιάζει σήμερα ο "Ρ", στους 6 πίνακες, προκύπτουν συνοπτικά τα εξής αποκαλυπτικά:

Πρώτον, ότι κάθε εργαζόμενος στο δημόσιο, που το Δεκέμβρη του 1990 είχε μισθό 100.000, έχασε στην εξαετία ένα μεγάλο ποσό το οποίο φτάνει αισίως στα 3.799.030 δραχμές!.Χρήματα δηλαδή, που έφυγαν από τις τσέπες των εργαζομένων για να καταλήξουν - με τον ένα ή άλλο τρόπο - στα θησαυροφυλάκια της μεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, οι ισολογισμοί των μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες δεν κρύβουν την έκρηξη κερδοφορίας στην τελευταία 6ετία.

Δεύτερον, με τις αυξήσεις - ψίχουλα, που έδωσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ο μισθός κάθε δημοσίου υπαλλήλου που το Δεκέμβρη του 1990 ήταν 100.000 δραχμές, έχει διαμορφωθεί σήμερα μόλις στις 137.568 δραχμές (δεν υπολογίζουμε τα επιδόματα από την αλλαγή μισθολογικού κλιμακίου λόγω προϋπηρεσίας ή αύξηση μισθού λόγω γάμου κλπ. ). Αν, όμως, ο μισθός του αυξανόταν όσο ο επίσημος πληθωρισμός, θα έπρεπε να είναι σήμερα 207.421 δραχμές το μήνα. Δηλαδή, κάθε μισθωτός του δημοσίου που το Δεκέμβρη του 1990, είχε μισθό 100.000 δραχμές, παίρνει σήμερα περίπου 70.000 δραχμές λιγότερα κάθε μήνα.

Τρίτον, αν αθροίσουμε τους μισθούς που πήρε στην περίοδο 1991 - 96 και τους μισθούς που έπρεπε να πάρει και διαιρέσουμε τη σωρευτική απώλεια για την εξαετία, προκύπτει ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έκλεβαν από κάθε μισθωτό των 100.000 δραχμών, στην εξαετία, κατά μέσο όρο 44.790 δραχμές το μήνα.

Το μέγεθος της γαλαζοπράσινης ληστείας, από τους εργαζόμενους μισθωτούς και συνταξιούχους, είναι ακόμη μεγαλύτερο, αν συνυπολογιστεί η παραπέρα μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, που επιβλήθηκε με τη φορολογική πολιτική (μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας) και τον ασφαλιστικό νόμο (αύξηση των κρατήσεων για ασφαλιστικές εισφορές στους δημοσίους υπαλλήλους κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες καθώς και της συμμετοχής όλων των ασφαλισμένων στις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, όπως συμμετοχή 25% στην αξία των φαρμάκων και εισιτήριο στα νοσοκομεία).

Ανάλογες είναι οι απώλειες που είχαν στην ίδια περίοδο και οι συνταξιούχοι, ενώ ελάχιστα μικρότερες ήταν οι απώλειες των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Το τι μέλλει γενέσθαι, στις 23 Σεπτέμβρη 1996, αν το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση ή ακόμη και αν κανένα από τα δύο κόμματα δε σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση αλλά βγει ενισχυμένος ο δικομματισμός, δεν τον έκρυψαν ούτε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ούτε της ΝΔ. Μιλώντας για τις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας ήταν ξεκάθαρος. Θα συνεχίσουμε την ίδια πολιτική, που όπως υποστήριξε, "εγγυάται την πραγματική αύξηση των εισοδημάτων". Μόνο που η αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων, όπως την εφάρμοσε στα 3 προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν αύξηση αλλά μείωση και μάλιστα γενναία. Το ίδιο σαφής ήταν και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μ. Εβερτ,ο οποίος όταν ρωτήθηκε για την εισοδηματική πολιτική που θα εφαρμόσει η ΝΔ αν σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, είπε: "δεν μπορούμε να δεσμευτούμε για τίποτε"... Αν λοιπόν οι εργαζόμενοι δε ρίξουν μαύρο και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, αν δεν είναι έτοιμοι να συσπειρωθούν και δεν αντιδράσουν αγωνιστικά, αν... Τότε η αγοραστική δύναμη των μισθών και των συντάξεων, θα δεχτεί και νέα πολύπλευρα πλήγματα τα επόμενα χρόνια, καθώς τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να επιμείνουν στην εφαρμογήτηςεισοδηματικής πολιτικής λιτότητας, χωρίς όρια και χωρίς ημερομηνία λήξης.

Η ληστεία των μισθωτών σε παραδείγματα

Πώς να διαβάσετε τους πίνακες

Οι πίνακες εμφανίζουν σε παραδείγματα τη μείωση που είχαν στην τελευταία εξαετία οι μισθοί και συντάξεις, είναι αρκετά αποκαλυπτικοί.

Στον πίνακα Α φαίνεται η εξέλιξη 5 διαφορετικών μηνιάτικων μισθών,στην περίοδο από το Δεκέμβρη του 1990, μέχρι το Δεκέμβρη του 1996, με βάση τις αυξήσεις που πήραν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι και στον πίνακα Β πώς θα διαμορφώνονταν οι ίδιοι μισθοί, αν δινόταν γνήσια ΑΤΑ και αυξάνονταν όσο και ο επίσημος πληθωρισμός.

Στον πίνακα Γ,φαίνεται πώς διαμορφώθηκε με την επίσημη εισοδηματική πολιτική το ετήσιο εισόδημα 5 διαφορετικών μισθών δημοσίων υπαλλήλων από το Δεκέμβρη του 1990, μέχρι το Δεκέμβρη του 1996, με την επίσημη εισοδηματική πολιτική που εφάρμοσαν στην εξαετία οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Στον πίνακα Δ,φαίνεται πώς θα έπρεπε να διαμορφωθούν οι ίδιοι μισθοί, αν δινόταν γνήσια ΑΤΑ - αν δηλαδή δινόταν κάθε χρόνο αυξήσεις στους μισθούς, όσο ο επίσημος πληθωρισμός - ώστε να υπάρχει πραγματική προστασία του εισοδήματος και η αγοραστική δύναμη αυτών των μισθών να βρισκόταν φέτος στα επίπεδα του Δεκέμβρη 1990.

Στον πίνακα Ε,φαίνεται η ετήσια απώλεια που είχαν στα εισοδήματά τους οι παραπάνω 5 μισθωτοί του δημοσίου, λόγω της εισοδηματικής πολιτικής που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τις αυξήσεις μισθών που ήταν σε ολόκληρη την εξαετία πολύ μικρότερες από το ρυθμό αύξησης του πληθωρισμού. Η απώλεια αυτή προκύπτει, αν αφαιρεθούν τα ετήσια εισοδήματα που πήραν οι μισθωτοί του δημοσίου στην εξαετία (πίνακας Γ) με το ετήσιο εισόδημα που έπρεπε να πάρουν, αν στους μισθούς αυτούς δινόταν γνήσια ΑΤΑ (πίνακας Δ).

Οπως προκύπτει από τον πίνακα αυτό, οι απώλειες για κάθε δημόσιο υπάλληλο που έπαιρνε το Δεκέμβρη του 1990 μισθό 60.000 δραχμές φτάνουν αισίως στα2.281.946 δραχμές για την εξαετία 1991 - '96. Οι απώλειες αυτές, για μισθωτό του δημοσίου που το Δεκέμβρη του 1990, έπαιρνε 150.000 δραχμές, έφτασαν στο ποσό των 5.654.865 δραχμών.

Τέλος, στον πίνακα ΣΤ,φαίνεται πώς, με τη συγκεκριμένη εισοδηματική πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μεγάλωνε - με γεωμετρική πρόοδο - η ληστεία στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του μισθωτού που το Δεκέμβρη του 1990, έπαιρνε 60.000 δραχμές, η μέση μηνιάτικη απώλεια - για την ακρίβεια η "κλεψιά" - ξεκίνησε με 8.052 δραχμές(το 1991) καιφέτος έφτασε τις 40.880 δραχμές.

Θα μπορούσε ίσως κάποιος - καλοπροαίρετα ή όχι - να προβάλει το επιχείρημα, ότι στα παραδείγματα δεν υπολογίσαμε τις αυξήσεις που πήραν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι με το διορθωτικό ποσό,την ωρίμανση και τα διάφορα επιδόματα. Το επιχείρημα αυτό είναι βάσιμο, αλλά έχει εξήγηση. Δεν υπολογίσαμε αυτές τις αυξήσεις, γιατί εκτιμούμε ότι αντισταθμίστηκαν ή και υπεραντισταθμίστηκαν από τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι, την υπερφορολόγηση των μισθών με τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, καθώς και το γεγονός ότι ο επίσημος τιμάριθμος δεν είναι και τόσο γνήσιος.

Ας σταματήσει, λοιπόν, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να υποστηρίζει πως στα τελευταία 3 χρόνια, που το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην κυβέρνηση, αυξήθηκε το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων. Φτάνει πια η κοροϊδία. Και το "φτάνει πια στη ληστεία των λαϊκών εισοδημάτων", αυτή τη φορά οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πρέπει να το πουν και με την ψήφο τους, μαυρίζοντας στις 22 Σεπτέμβρη και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

ΝΑΝΑ ΤΣΑΡΟΥΧΑ

Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, υποψήφια στη Β Περιφέρεια Πειραιά

1. Κατά γενική εκτίμηση σήμερα οι γυναίκες βρίσκονται στο επίκεντρο μιας σκληρής επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαού μας. Οι γυναίκες όπως και η νεολαία βιώνουν με τον πιο έντονο τρόπο την ανεργία (ξεπερνώντας το 50% των ανέργων), τις περικοπές κοινωνικών δαπανών, τη λιτότητα, την ανυπαρξία ελεύθερου χρόνου.

Οι Ελληνίδες σήμερα και ιδιαίτερα οι νέες, σε αντίβαρο όλων αυτών που δεν τους παρέχει η πολιτεία, παίρνουν τα φτηνά πρότυπα των πολυτελών σίριαλ της τηλεόρασης, με τα ροζ σκάνδαλα και τις φανταχτερές εικόνες, έτσι ώστε να μην συνειδητοποιούν την πραγματικότητα στη ζωή τους, να διαμορφώνουν ψευδαισθήσεις, ψεύτικα όνειρα. Η πραγματικότητα όμως που βιώνουν είναι πολύ σκληρή. Η γυναίκα σήμερα μπαίνει στο περιθώριο, ξαναγυρνά στο σπίτι, αποξενώνεται από την εργασία, ζει την πιο σκληρή εκμετάλλευση, μέσα από τα φασόν και τη μερική απασχόληση, ενώ ταυτόχρονα το "κράτος πρόνοιας" των "σοσιαλιστικών" ή νεοφιλελεύθερων, μέχρι τώρα, κυβερνήσεων της στερεί κάθε περιθώριο κοινωνικής στήριξης - όταν οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί ιδιωτικοποιούνται και μια σειρά άλλες σοβαρές παροχές μπαίνουν στον κάλαθο των αχρήστων. Καμιά υποστήριξη από το κράτος και ταυτόχρονα η ίδια η γυναίκα δεν έχει καμιά προσωπική ζωή.

2. Το ΚΚΕ όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά συνολικά για τον εργαζόμενο λαό είναι ανάγκη σήμερα περισσότερο από άλλοτε να βγει πιο ισχυρό.

Για τις γυναίκες, βέβαια, ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ένας συμπαραστάτης και συναγωνιστής στον αγώνα για χειραφέτηση, για ισοτιμία, για δικαιώματα στη δουλιά, στη μόρφωση, στην ψυχαγωγία. Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ενημέρωση με τη γλώσσα της αλήθειας, αγώνας καθημερινός και σύγκρουση με τα μεγάλα ντόπια και ξένα συμφέροντα, σημαίνει νέες δυνατότητες για ευρύτερες συσπειρώσεις πάνω στα προβλήματα για τη δημιουργία ενός δυνατού λαϊκού μετώπου, ενάντια στα μονοπώλια και την ιμπεριαλιστική επιβολή.

3. Πολλοί μας λένε ότι αυτές οι εκλογές δε θα αλλάξουν τίποτα, ακόμα ότι δε μας αφορούν. Εμείς λέμε ότι όλους, ειδικά τις γυναίκες, αυτές οι εκλογές μας αφορούν, γιατί μπορούν να στείλουν ένα μήνυμα αντίστασης, αγώνα, απέναντι στα σχέδια της συντήρησης και των πολυεθνικών στη χώρα μας. Σ' αυτό το δυσοίωνο μέλλον που ετοιμάζουν οι άλλοι για μας, οι γυναίκες πρέπει να βγάλουμε τη δική μας κόκκινη κάρτα. Γιατί το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, των νέων ανθρώπων εξαρτάται από μας, από τους αγώνες μας, για να υπάρχει ειρήνη στην περιοχή, για να μην αποτελεί η ανεργία το σύγχρονο εφιάλτη, για να μπορεί η νεολαία γενικά να έχει αύριο.

4. Πολλές φορές όλοι μας λένε: "Αν ήμουν πρωθυπουργός για μια ημέρα, θα άλλαζα τα πάντα". Εγώ βέβαια μόνη μου δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Ενα ισχυρό ΚΚΕ, μια δυνατή ΚΝΕ, μπορεί να δώσει απαντήσεις τα πολύ καυτά προβλήματα της εργασίας, της μόρφωσης, του πολιτισμού, μέσα από τους αγώνες και τους ισχυρούς δεσμούς με τις εργαζόμενες δυνάμεις και τη νεολαία.

***

Η Νανά Τσαρουχά γεννήθηκε το 1965 και σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιά (πρώην Βιομηχανική). Σήμερα είναι μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και εργάζεται στην "Ολυμπιακή Αεροπορία".

Γυναίκα και εκλογές

Μόνο δύο βδομάδες μάς χωρίζουν από τις - εσπευσμένες - εκλογές. Ενθαρρυντικά τα μηνύματα απ' όλη την Ελλάδα, όπου τα μέλη, οι φίλοι και οι οπαδοί του Κόμματος δίνουν με ενθουσιασμό και αυτή τη μάχη. Η προβολή μέσα από τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ γυναικών που αγωνίστηκαν για τα συμφέροντα των πολλών, μη ευνοημένων Ελληνίδων έχει ευρύτερη απήχηση, όπως και το αυξημένο ποσοστό συμμετοχής τους. Ολο και περισσότερες ψηφοφόροι συνειδητοποιούν ότι το ΚΚΕ τα τελευταία δύσκολα χρόνια προώθησε τα ουσιαστικά όσο και οξυμένα προβλήματα των Ελληνίδων στην πράξη και όχι στα λόγια. Γιατί δυστυχώς αποδείχτηκε σ' αυτό το διάστημα ότι αρκετές γυναίκες που ήταν υποψήφιες και πέτυχαν να εκλεγούν στα άλλα κόμματα, άλλο δεν έκαναν μετά τις εκλογές παρά να πειθαρχήσουν και να "παπαγαλίσουν" το πρόγραμμα του κόμματός τους, χωρίς να καταγγείλουν όλα όσα γίνονται ενάντια στα συμφέροντα των γυναικών.

Ο "Ρ" παρουσιάζει από σήμερα τις γυναίκες υποψήφιες του ΚΚΕ, οι οποίες αναπτύσσουν τις σκέψεις τους στα συγκεκριμένα ερωτήματα που τους έθεσε.

Τα ερωτήματα που έθεσε ο "Ρ" και απάντησαν οι υποψήφιες βουλευτίνες του ΚΚΕ είναι τα εξής:

1. Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα των Ελληνίδων σήμερα;

2. Γιατί συμφέρει τις γυναίκες να ψηφίσουν ΚΚΕ σ' αυτές τις εκλογές;

3. Ποιες θα είναι οι προοπτικές μετά τις εκλογές για τις γυναίκες και ποια είναι η ευθύνη των γυναικών ψηφοφόρων απέναντι στη νέα γενιά που έρχεται;

4. Πού θα δώσετε έμφαση εάν εκλεγείτε;

Τα κείμενα έγραψε ο Λάμπρος ΤΟΚΑΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ