ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 2 Οχτώβρη 1996
Σελ. /24
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Με λόγια και έργα ΣΥΝ - διαχειριστές

Με όρεξη για δουλιά εμφανίστηκαν οι βουλευτές του ΣΥΝ στην πρώτη συνεδρίαση της ΚΟ. Αφού καθόρισαν τους άξονες της πολιτικής τους, προσδιόρισαν και τις πρωτοβουλίες που θα αναλάβουν. Τις απαριθμούμε: Αναβάθμιση του ρόλου της Βουλής, αλλαγή στην οργάνωση και λειτουργία του... Υπουργικού Συμβουλίου (!), αλλαγή εκλογικού συστήματος, ενεργοποίηση του νόμου για την προστασία της τιμής του πολιτικού κόσμου (!), αλλαγή στον τρόπο... συζήτησης και κατάρτισης του προϋπολογισμού, άμεση ενεργοποίηση των διαδικασιών για την... αναθεώρηση του Συντάγματος, νομοθετικές αλλαγές για την εκλογή διοικήσεων ΔΕΚΟ και μάνατζμεντ.

Γιατί αντιδρούν όταν τους αποκαλούν ΣΥΝ - διαχειριστές της κρίσης;

Μήπως όλες, χωρίς καμία εξαίρεση, οι παραπάνω πρωτοβουλίες δεν έχουν ως σκοπό να βελτιώσουν τις υπάρχουσες μορφές διακυβέρνησης και να εξωραϊσουν το δικομματισμό;

Μήπως υπάρχει έστω και μία πρωτοβουλία που να αφορά τα λαϊκά συμφέροντα; Μήπως δεν είναι φανερή η βούλησή τους να μπουν "με τα μπούνια" - και επίσημα - στο παιχνίδι της διαχείρισης της εξουσίας;

Σε λάθος κατεύθυνση

Μπορεί ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης να επανέλαβε χτες ότι η λύση του Κυπριακού πρέπει να στηρίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, αλλά, στην πράξη, κινείται σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις.

Η πρώτη προτεραιότητα, είπε, είναι η προώθηση της ενταξιακής πορείας της Κύπρου, η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Το κυπριακό πρόβλημα, είπε, είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα, τροποποιώντας το μέχρι τώρα δόγμα, ότι το Κυπριακό είναι διεθνές πρόβλημα, κατοχής και εισβολής.

Επίσης επέμεινε στην ταχεία υλοποίηση του Δόγματος του Ενιαίου Χώρου, το οποίο τίποτα καλό δεν προοιωνίζεται για την προώθηση του προβλήματος, για λόγους που είναι πολυειπωμένοι και γνωστοί.

Αυτές οι θέσεις της κυβέρνησης Σημίτη το μόνο που καταφέρνουν είναι να διευκολύνουν τις αμερικανικές πρωτοβουλίες και την επιβολή λύσεων τύπου Ντέιτον.

Πο, πο εκλέκτορες!!!

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ στα σπίτια τους και οι άνδρες, υποχρεωτικά, γενειοφόροι. Αυτό το νόμο επέβαλαν οι φανατικοί ισλαμιστές "Ταλιμπάν" στο Αφγανιστάν. Να μπορούσε να τον επιβάλει κι ο Μίλτος στη Νέα Δημοκρατία... Τουλάχιστον, θα γλίτωνε από την Ντόρα.

***

Οσο για τα μούσια, κανένα πρόβλημα. Μέχρι το επικείμενο συνέδριο του κόμματος θα τα ανεχθεί. Μετά ...δε θα μείνει τρίχα.

***

Βέβαια, για να τα κάνεις αυτά, πρέπει να είσαι ισλαμιστής "Ταλιμπάν", όχι ...εκσυγχρονιστής "άστα να πάν'"!

***

Το κόλπο εκεί μέσα το 'χει πιάσει, πάντως, ο Στ. Δήμας. Με κάτι μετριοπαθείς δηλώσεις "να τα βρούμε βρε παιδιά", κερδίζει πόντους μέσα στο χαμό, είναι κάτι σαν ...Απ. Κακλαμάνης της ΝΔ.

***

Καλά θα κάνουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του κι άλλοι "πριν ...εκλέκτορα λαλήσαι", γιατί μετά θα 'ναι αργά.

***

Σαν την ..."Κυριακή στα Γήπεδα" έμοιαζε το χτεσινό ρεπορτάζ της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ψήφιζαν για εκλέκτορες. "Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν στην Πάτρα", "Τραμπουκισμοί στην Πέλλα" και "Συγκρούσεις στη Μεσσηνία"!

***

Εν μέσω του όλου χάους, έκανε, λέει, και παρέμβαση ο Βαρβιτσιώτης και σιγά τ' αυγά. Εδώ κι οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ σκούρα θα τα βρίσκανε.

***

Ζήτησε να αποδεχτούν όλοι το τελικό αποτέλεσμα! Να 'ναι βέβαιος ότι θα το αποδεχτούν, αρκεί να βγει ο δικός τους.

***

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΤΑΝ χτες ο γνωστός Καλαμπόκας της ΟΝΝΕΔ, γιατί, λέει, η δίκη του έχει δημοσιότητα. Δηλαδή και δημοσιότητα να μην είχε, πιστεύει ότι ο κόσμος θα ξεχάσει όσα έκανε; Είναι γελασμένος.

... Και ο χειρότερος αποκλεισμός

Ευχές και σεβασμό για την Τρίτη Ηλικία εκφράζει, στο μήνυμά του για τη χτεσινή μέρα, και ο υπουργός Υγείας Κ. Γείτονας και δηλώνει ότι από τον Οκτώβρη ξεκινά το πρόγραμμα "Βοήθεια στο σπίτι" από 50 ΚΑΠΗ.

Μα, κύριε υπουργέ, τώρα θα ξεκινήσει το πρόγραμμα αυτό..; Μα, αυτό "είναι πραγματικότητα για τους συνταξιούχους", όπως έλεγε και το προεκλογικό σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ...

"Το πρόγραμμα αυτό θα συμβάλει στον αποτελεσματικό περιορισμό της ιδρυματικής φροντίδας, αποτρέποντας τον κοινωνικό αποκλεισμό", δήλωσε ακόμη ο υπουργός στο μήνυμά του. Κι όμως, κ. υπουργέ, ο χειρότερος αποκλεισμός της Τρίτης Ηλικίας είναι αυτός που επιχειρεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το να περνά τους συνταξιούχους από σαράντα κόσκινα για να τους δώσει ένα εξευτελιστικό επίδομα από 2.500 - 11.400 δραχμές το μήνα, όταν το 80% των συνταξιούχων έχει συντάξεις κάτω από το όριο της φτώχειας.

Οι συνταξιούχοι - όπως δήλωσαν πολλές φορές οι ίδιοι - είναι απόμαχοι της δουλιάς, αλλά όχι και της ζωής κι ούτε παραδίδουν τ' άρματα.

Γαλαντόμες δηλώσεις...

Ο υπουργός Εργασίας Μ. Παπαϊωάννου, με αφορμή τη χτεσινή Μέρα για Ατομα της Τρίτης Ηλικίας, δήλωσε τα εξής: "Η κοινωνία αλληλεγγύης είναι για την κυβέρνησή μας βασική ιδεολογική επιλογή και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν προς αυτή την κατεύθυνση. Η τρίτη ηλικία, οι απόμαχοι της εργασίας, δεν πρέπει και δε θα γίνουν οι απόκληροι της κοινωνίας. Η κυβέρνηση, όπως έχει ήδη τονίσει και ο πρωθυπουργός, θα συνεχίσει να παίρνει αποφάσεις για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης και ποιότητας της ζωής στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας".

Από τέτοιες γαλαντόμες δηλώσεις, οι συνταξιούχοι έχουν φχαριστηθεί την προηγούμενη, τρίχρονη, θητεία του ΠΑΣΟΚ. Τις άκουσαν 20 - ναι, μετρημένες μία μία - φορές από τα χείλη του πρωθυπουργού και πρωτοκλασάτων υπουργών στους τελευταίους 35 μήνες διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ.

Και το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Ενα ξυλοφόρτωμα έξω από το Μέγαρο Μαξίμου το 1995, για να τους δώσουν στη συνέχεια μισή σύνταξη ως εφάπαξ βοήθημα και τα διαβόητα ΕΚΑΣ...

Αδικαιολόγητη ανησυχία

"Σ' αυτό το πλαίσιο αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος, η οποία δόθηκε από πολλές και αντικρουόμενες πλευρές. Αναφερόμαστε στην ερμηνεία εκείνη που μιλά για μια νίκη της Κεντροαριστεράς". Αυτά σημειώνει ο Θ. Γεωργακόπουλος στη χτεσινή "Αυγή" και συνεχίζει: "Εφόσον με την εκτίμηση αυτή εννοείται η νίκη του ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη και του ΣΥΝ, δεν υπάρχει λόγος διαφωνίας... Οταν όμως η ερμηνεία αυτή οδηγεί σε αθροίσεις των ποσοστών των ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ και ΚΚΕ, τότε έχει δίκιο ο Ρ. Σωμερίτης... Ούτε η αντιλαϊκίστικη κατεύθυνση της προεκλογικής εκστρατείας του Κ. Σημίτη, ούτε οι λόγοι που οδήγησαν στην υπερψήφιση του ΣΥΝ μπορούν να παντρευτούν με τον παλαιοπασοκικό λαϊκισμό του κ. Τσοβόλα και τη δογματική αγκύλωση του ΚΚΕ".

Και όσον αφορά την πρεμούρα του αρθρογράφου να συναθροίσει το ποσοστό του ΣΥΝ με αυτό του ΠΑΣΟΚ την καταλαβαίνουμε. Δεν καταλαβαίνουμε, όμως, καθόλου την ανησυχία του σχετικά με το ΚΚΕ. Αφού και το ίδιο διαφωνεί ριζικά και κατηγορηματικά, με μια τέτοια λογική, γιατί ανησυχεί ο Θ. Γ.; Η μήπως, είναι κόλπο, για να αναδείξει ακόμη περισσότερο την "κεντροαριστερή" αδημονία του..;

Και η εξήγησή της

Υπάρχει, όμως, και μια άλλη απάντηση στα ερωτήματα, που γεννά η αδικαιολόγητη ανησυχία του Θ. Γ. Ο σκοπός του δεν περιορίζεται απλά και μόνο στην ανάδειξη της "κεντροαριστερής" πρεμούρας του. Επιδιώκει, ταυτόχρονα, να υπενθυμίσει στους ενδιαφερόμενους για το εν λόγω συνοικέσιο, το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ΣΥΝ. Ενα ρόλο αναχώματος της λαϊκής δυσαρέσκειας, ρόλο χωνευτηρίου της, σε ανώδυνα, για το δικομματισμό και τις αντιλαϊκές πολιτικές του, μονοπάτια και δρόμους. Προστασίας της από τις "δογματικές εμμονές" του ΚΚΕ, για μονοπώλια και πολυεθνικές, για ΕΕ και ΝΑΤΟ και, πολύ περισσότερο, για ριζική αλλαγή της κοινωνίας.

"Εδωσε μια μικρή ενίσχυση στο ποσοστό του ΚΚΕ, χωρίς όμως να αναδεικνύει το συγκεκριμένο κόμμα - απολίθωμα της σταλινικής περιόδου της Αριστεράς, σε μοναδικό και προνομιακό υποδοχέα της εξ αριστερών δυσαρέσκειας", υπογραμμίζει σε άλλο σημείο του άρθρου του ο Θ. Γ.

Δεν ασχολούμαστε, με τα χιλιοειπωμένα συκοφαντικά αναμασήματά του. Δεν αξίζει τον κόπο. Τα ...αφιερώνουμε, μόνο - μαζί με το ρόλο, που φιλοδοξούν να παίξουν, ως κόμμα - στις φτηνές και τακτικίστικες κινήσεις εντυπωσιασμού του Ν. Κωνσταντόπουλου. Είτε προεκλογικά, όταν ...μοίραζε απλόχερα ψήφους στα λεγόμενα μικρά κόμματα, και μαζί τους και στο ΚΚΕ, είτε μετεκλογικά, όταν προέβαινε σε επιθέσεις "φιλίας" προς τους κομμουνιστές...

Τι "καινούριο" θα βρούν;

Πολύ βασανίζονται τις μέρες αυτές τα κυβερνητικά επιτελεία και ιδιαίτερα τα οικονομικά. Οι εντολές είναι σαφείς, αλλά κομμάτι δύσκολες, για να μη πούμε ακατόρθωτες. Για παράδειγμα, γίνεται να δοθούν αυξήσεις αρκετά κάτω απο το πληθωρισμό, αλλά να παρουσιάζεται πως τον υπερκαλύπτουν και ενισχύουν το πραγματικό εισόδημα των εργαζόμενων; Η να περικόπτονται κι άλλο οι κοινωνικές δαπάνες, αλλά να αναδείχνεται το κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης; Η να χαρίζονται ακόμη περισσότερα δισεκατομμύρια στους μεγαλοεπιχειρηματίες και οι άνεργοι να μένουν με την εντύπωση ότι αύριο κιόλας θα βρούν δουλιά;

Ε, όλ' αυτά είναι πράγματικά πολύ δύσκολα και γι' αυτό παιδεύονται οι άνθρωποι. Εχουν, βλέπετε και μια επιπλέον δυσκολία. Τόσα χρόνια, όλο τέτοια κόλπα κάνουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού και του ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα και οι εργαζόμενοι έχουν πλέον γίνει -και με το δίκιο τους- δύσπιστοι. Τα ψάχνουν τα πράγματα. Για να δούμε, τι θα βρούν τη φορά αυτή...

Συμφωνίες ερήμην του λαού

Εχει γίνει πλέον παράδοση να μαθαίνουμε τις συμφωνίες, ερήμην και στις πλάτες του λαού, των ελληνικών κυβερνήσεων με τους Αμερικανούς, από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Ετσι, προχτές μάθαμε από το στόμα του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι ο Πάγκαλος και ο Αμερικανός ομόλογός του Κρίστοφερ, στη συνάντηση που είχαν την περασμένη βδομάδα, "συμφώνησαν σε όλα όσα συζήτησαν". Ο εκπρόσωπος, Ν. Μπερνς, δε δίστασε μάλιστα να διαψεύσει ανοιχτά τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών, λέγοντας επί λέξει: "Τώρα, σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, τις διαφορές μεταξύ της ελληνικής και τουρκικής κυβέρνησης για θέματα του Αιγαίου: Είμαστε φίλοι, συνεταίροι και σύμμαχοι τόσο της Ελλάδας όσο και της Τουρκίας και θα προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε μερικές θετικές συζητήσεις και θετική εργασία μεταξύ αυτών των δύο κυβερνήσεων. Και αυτό συμφωνήθηκε στη συνάντηση".

Η κυβέρνηση Σημίτη, με την επιμονή της να αποκρύπτει τι συζητά με τους υπερατλαντικούς "συμμάχους", το μόνο που καταφέρνει είναι να μεγαλώνει τις ανησυχίες για το εύρος της αποδοχής εκ μέρους της των αμερικανικών σχεδίων στην περιοχή.

Γιατί τα περί γνωστών ελληνικών θέσεων και αδιαπραγμάτευτων συμφερόντων ακούγονται ελάχιστα πειστικά.

Ρόλοι αφανείς, αλλά σαφείς...

Προς κ. Π. Λάμψια (εφημερίδα "Το Βήμα").

Ο Γιάννης Παττάκης δεν είναι αγρότης κατά δήλωση, κύριε. Είναι αγρότης που ζυμώνεται καθημερινά με την καλλιέργεια της γης και με συνείδηση των προβλημάτων της αγροτικής οικονομίας και των εκατοντάδων χιλιάδων συναδέλφων του γενικότερα. Αλλωστε και για τους λόγους αυτούς, στους αγώνες που ανέπτυξε το αγροτικό κίνημα ενάντια στη βίαιη απαλλοτρίωση της μικρής αγροτικής ιδιοκτησίας από την ΕΕ και την κυβέρνηση, αναδείχτηκε σε πρωτοπόρο μαχητή και λαϊκό ηγέτη. Αυτά για τον Γιάννη Παττάκη.

Για σας όμως, κύριε, δε γνωρίζουμε αν εκτός από τη δημοσιογραφική σας ιδιότητα έχετε επωμιστεί, στα πλαίσια του συγκροτήματος που εργάζεστε, και κάποιους αφανείς ρόλους. Αυτούς της συκοφάντησης των πρωτοπόρων συνδικαλιστών και των αγώνων, ας πούμε...

Το "πλάνο"

- Ενα τρις

και παραπάνω

"τρύπα" έχουμε,

βρε Γιάννο...

- Αρχηγέ μου,

έχω πλάνο,

να την κλείσω

αναλαμβάνω!

- Πώς θα κλείσεις,

με ποιο τρόπο

τέτοιο άνοιγμα

μεγάλο;

- Με περικοπές

στο ένα,

με περικοπές

στο άλλο,

με χαράτσια

και με φόρους

επιπλέον

που θα βάλω,

και εν γένει

με το λάδι

του κοσμάκη,

που θα βγάλω!

Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ