Υπάρχει, όμως, και μια άλλη απάντηση στα ερωτήματα, που γεννά η αδικαιολόγητη ανησυχία του Θ. Γ. Ο σκοπός του δεν περιορίζεται απλά και μόνο στην ανάδειξη της "κεντροαριστερής" πρεμούρας του. Επιδιώκει, ταυτόχρονα, να υπενθυμίσει στους ενδιαφερόμενους για το εν λόγω συνοικέσιο, το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ΣΥΝ. Ενα ρόλο αναχώματος της λαϊκής δυσαρέσκειας, ρόλο χωνευτηρίου της, σε ανώδυνα, για το δικομματισμό και τις αντιλαϊκές πολιτικές του, μονοπάτια και δρόμους. Προστασίας της από τις "δογματικές εμμονές" του ΚΚΕ, για μονοπώλια και πολυεθνικές, για ΕΕ και ΝΑΤΟ και, πολύ περισσότερο, για ριζική αλλαγή της κοινωνίας.

"Εδωσε μια μικρή ενίσχυση στο ποσοστό του ΚΚΕ, χωρίς όμως να αναδεικνύει το συγκεκριμένο κόμμα - απολίθωμα της σταλινικής περιόδου της Αριστεράς, σε μοναδικό και προνομιακό υποδοχέα της εξ αριστερών δυσαρέσκειας", υπογραμμίζει σε άλλο σημείο του άρθρου του ο Θ. Γ.

Δεν ασχολούμαστε, με τα χιλιοειπωμένα συκοφαντικά αναμασήματά του. Δεν αξίζει τον κόπο. Τα ...αφιερώνουμε, μόνο - μαζί με το ρόλο, που φιλοδοξούν να παίξουν, ως κόμμα - στις φτηνές και τακτικίστικες κινήσεις εντυπωσιασμού του Ν. Κωνσταντόπουλου. Είτε προεκλογικά, όταν ...μοίραζε απλόχερα ψήφους στα λεγόμενα μικρά κόμματα, και μαζί τους και στο ΚΚΕ, είτε μετεκλογικά, όταν προέβαινε σε επιθέσεις "φιλίας" προς τους κομμουνιστές...