Σε οριακό σημείο βρίσκεται, πλέον, το πρόβλημα με τα σκουπίδια της Αττικής. Οι μελέτες επί μελετών για την "επίλυση" του θέματος, η έλλειψη πολιτικής βούλησης της κυβέρνησης να εφαρμόσει τον υπάρχοντα επιστημονικό σχεδιασμό του αρμόδιου για τη διαχείριση των απορριμμάτων φορέα, του Ενιαίου Σύνδεσμου Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Αττικής,τα τοπικά συμφέροντα που αρνούνται να δεχτούν "τα σκουπίδια στην αυλή τους", η βούληση για κερδοφόρα εκμετάλλευση της υπόθεσης μέσω κατασκευής εργοστασίου καύσης, μεταφράζονται σε διαιώνιση του προβλήματος.

Με αυτά, σαν δεδομένα, επείγει, περισσότερο από ποτέ η χωροθέτηση, τώρα, των τριών ολοκληρωμένων εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων (ΟΕΔΑ), όπως προτείνει ο ΕΣΔΚΝΑ. Τώρα, ακόμη, που τα περιθώρια στενεύουν, καθώς η χωματερή των Ανω Λιοσίων θεωρείται "πλήρης", καλείται η κυβέρνηση να εφαρμόσει τον σχεδιασμό του ΕΣΔΚΝΑ, τον οποίο διατυμπανίζει σε λόγια, αποφεύγει στην πράξη. Ο σχεδιασμός αυτός προβλέπει, σε κεντρικό επίπεδο, την ίδρυση και λειτουργία δύο ΟΕΔΑ στην Ανατολική Αττική και μια στη Δυτική, εντός των οποίων θα λειτουργήσουν εργοστάσια μηχανικής ανακύκλωσης και χώροι υγειονομικής ταφής των υπολειμμάτων τους.

Ωστόσο, το ΥΠΕΧΩΔΕ συνεχίζει την παρελκυστική του πολιτική, προωθώντας και νέα κωλυσιεργία στο πρόβλημα, στο όνομα μάλιστα των "δημοκρατικών διαδικασιών" και μιας "κοινά αποδεκτής λύσης". Στα πλαίσια της κωλυσιεργίας αυτής, η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής ανέθεσε την εκπόνηση μελέτης στο Πανεπιστήμιο Θράκης για την εύρεση χώρου ή χώρων που θα δεχτούν ΟΕΔΑ... Μια μελέτη που περιέπλεξε περισσότερο την κατάσταση καθώς θεωρεί ότι η περιοχή δεν προσφέρεται για ΟΕΔΑ και αναφέρει ότι ο λιγότερο ακατάλληλος χώρος βρίσκεται στη θέση "Μαυροβούνι" στο Γραμματικό. Πρόκειται στην ουσία, για μια κατά το δοκούν μελέτη, καθώς ενισχύει τη θέση και στάση των τοπικών συμφερόντων, να μην γίνει στην περιοχή τους ΟΕΔΑ.

Η Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Αττικής ανέθεσε στο Πανεπιστήμιο Πατρών την εκπόνηση μελέτης για τη "συγκριτική αξιολόγηση τεχνολογιών επεξεργασίας και διάθεσης απορριμμάτων και διερεύνηση πιθανών χωροθετήσεων στην Αττική". Η εν λόγω μελέτη στην ουσία επιβεβαιώνει το σχεδιασμό του ΕΣΔΚΝΑ, κρίνοντας αυτόν και την επιλογή (σ. σ. για χωροθέτηση ΟΕΔΑ) στα Ανω Λιόσια εξαιρετικά επιτυχή. Χαρακτηριστικά υπογραμμίζει πως "η υγειονομική ταφή αποτελεί την πλέον οικονομική μέθοδο επεξεργασίας - διαχείρισης αστικών στερεών αποβλήτων".

Το Πανεπιστήμιο, πάντως - όπως εκτιμούν ειδικοί επιστήμονες - έχει υποτιμήσει οικονομικά την εγκατάσταση και τη λειτουργία ενός εργοστασίου καύσης απορριμμάτων. Ακόμα και έτσι όμως, η καύση είναι πολύ πιο δαπανηρή από όλες τις άλλες μεθόδους διαχείρισης ή όπως αναφέρεται και στην ίδια τη μελέτη "η καύση απορριμμάτων με ανάκτηση ενέργειας παρουσιάζει το μεγαλύτερο οικονομικό κόστος, που οφείλεται στο υψηλό κόστος εγκατάστασης". Σε ό,τι αφορά την πυρόλυση - θερμική αποδόμηση, ως μέθοδο διαχείρισης, αναφέρει ότι έχει, ακόμα, πολύ υψηλό τεχνολογικό κίνδυνο, αλλά και υψηλό κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας.

Ωστόσο, παρά το υπέρογκο κόστος λειτουργίας και την επικινδυνότητα που επιφυλάσσει για το περιβάλλον η παραπάνω μέθοδος, δεν είναι λίγοι οι αιρετοί της Ανατολικής Αττικής που "εξετάζουν" το ενδεχόμενο κατασκευής εργοστασίου καύσης. Η στάση τους γεννά μεγάλα ερωτηματικά για τα κίνητρα και τους σκοπούς τους, αλλά και εύλογη ανησυχία για περαιτέρω διαιώνιση του προβλήματος, αφού ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ έχει πετάξει σ' αυτούς και στην Αυτοδιοίκηση γενικότερα, το μπαλάκι, προκειμένου να μην αναλάβει ο ίδιος το πολιτικό κόστος για τη χωροθέτηση των ΟΕΔΑ. Με επιστολή του, άλλωστε, στο Νομάρχη ζητά από το νομαρχιακό συμβούλιο Ανατολικής Αττικής, που συνεδριάζει σήμερα, να εγκρίνει τους χώρους που προτείνει η μελέτη του Πανεπιστημίου Θράκης.

Η φήμη για κατασκευή εργοστασίου καύσης στη Βοιωτία, στην περιοχή μεταξύ Σχηματαρίου και Οινοφύτων, σε συνδυασμό με τη "να βγω λάδι" βούληση της κυβέρνησης, απομακρύνει όλο και πιο πολύ το ενδεχόμενο εφαρμογής ενός κεντρικού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων.

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

"Ζήτω ο εις και μόνος άρχων λαός" Μαρίνος Αντύπας.

Κουβέντες λίγες και καθαρές, όπως λίγο και καθάριο το ψωμί που τρώνε... Και από τις λιγοστές αυτές κουβέντες, το μήνυμα το 'παιρνες: Αυτούς τους ανθρώπους μπορείς να τους κλέψεις, όπως χρόνια κάνουν οι κυβερνήσεις. Μπορείς να τους εξαπατήσεις, όπως συνηθίζουν οι πολιτευτάδες που τους θυμούνται τις παραμονές των εκλογών... Μπορείς ακόμα ακόμα και να τους εξαναγκάσεις να ξεριζωθούν από τα χώματά τους, όπως σχεδιάζουν στα διαβούλια των Βρυξελλών. Ομως, ένα πράγμα δε θα καταφέρει κανείς και ποτέ. Να ξεριζώσουν από μέσα τους την πίστη, πως σ' αυτό τον αγώνα το δίκιο είναι με το μέρος τους...

Τούτο το δίκιο το βλέπουν να βλασταίνει, ανάμεσα στους σπόρους του μπαμπακιού και του καλαμποκιού. Τούτο το δίκιο, χρόνια και χρόνια, θέριεψε όπως θεριεύουν οι βλαστοί των χωραφιών τους, με τον τίμιο ιδρώτα τους. Τούτο το δίκιο ατσαλώθηκε, όπως οι ίδιοι ατσαλώθηκαν, από τις αναποδιές του καιρού και τις κακοτυχιές των στοιχειών της φύσης.

Και έπειτα, όλα τα χώνεψαν, τις μαλαγανιές, τις υποσχέσεις, τα ανέξοδα "θα"... όμως τούτο τους κάθεται στο λαιμό. Αγκάθι, σκέτο δηλητήριο. Να τους πουν βαρυποινίτες, μπαταχτσήδες; Ε, τούτο δε χωνεύεται. Κύριοι της κυβέρνησης, να ξέρετε καλά, "εκείνοι που ανοίγουν λογαριασμούς με τη γη δεν έχουν καλό τέλος και είναι εκείνοι που χάνουν".

Ο λαμπρός και ζεστός ήλιος της Αττικής χαιρέτισε και αυτός, με τον τρόπο του, τους ξωμάχους του θεσσαλικού κάμπου. Χαιρέτισε αυτούς που για είκοσι δύο μερόνυχτα "έκαναν τη γη κρεβάτι και την πέτρα μαξιλάρι".

Χαιρέτισε τους πατεράδες με τα αυλακωμένα πρόσωπα και τις ρυτίδες της έγνοιας. Τις μανάδες με τις μαύρες ζακέτες και τα δουλευτάρικα χέρια, τα χέρια της θαλπωρής και της εγκαρτέρησης. Τα παιδιά με τα μπλουτζίν και τα χαμόγελα ζωγραφισμένα στα τετράδια ενός πραγματικού σχολείου.

Μεσημέρι και κάτι... Ο ήλιος έχει ανέβει οργιές πάνω στον αττικό ουρανό. Το κονβόι με τα δεκάδες λεωφορεία και χιλιάδες αγρότες μπαίνουν στην Αθήνα. Φέρνει μαζί του τον αέρα και τις ευωδιές του θεσσαλικού κάμπου. Φέρνει μαζί του μιαν άλλη άνοιξη, μέσα στο χειμώνα..!

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ