ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 5 Φλεβάρη 1995
Σελ. /48
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η ανασφάλεια σπρώχνει στην "αγκαλιά" της ιδιωτικής ασφάλισης

Η υποβάθμιση των υπηρεσιών κοινωνικής ασφάλισης, που επιβλήθηκε με το σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, αποδείχτηκε χρυσοφόρα για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, τα κατά κεφαλήν ασφάλιστρα των οποίων αυξήθηκαν 447% στην τελευταία εξαετία...

Αύξηση κατά 447% σημειώθηκε στο ποσό που πληρώνει κάθε Ελληνας για ασφάλιστρα ζωής στο διάστημα από το 1987 μέχρι το 1992! Το αποκαλυπτικό αυτό συμπέρασμα, το οποίο δεν είναι καθόλου άσχετο με τη δημοσιονομική πολιτική περικοπής δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, που εφάρμοσαν στο παραπάνω διάστημα οι "γαλαζοπράσινες" κυβερνήσεις, προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών, που επεξεργάστηκε και παρουσιάζει σήμερα ο "Ρ". Πρόκειται για την πιο πρόσφατη μελέτη που εξέδωσε το τμήμα Μελετών - Στατιστικής της Ενωσης, με τίτλο "Η Εξέλιξη του Κλάδου της Ιδιωτικής Ασφάλισης κατά το 1992" και η οποία στηρίχτηκε στα αποτελέσματα που παρουσίασαν κατά τη διάρκεια της χρήσης 1992 161 συνολικά ελληνικές και αλλοδαπές ασφαλιστικές εταιρίες.Τα στοιχεία αυτά μαρτυρούν ότι η συγκεκριμένη πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - εκτός των άλλων - είχε ως συνέπεια να οδηγήσει χιλιάδες Ελληνες εργαζόμενους κατευθείαν στην "αγκαλιά" της ιδιωτικής ασφάλισης,προκειμένου να καλύψουν τα κενά και την ανασφάλεια της δημόσιας ασφάλισης, που δημιούργησαν οι περικοπές των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, αν το 1987 κάθε Ελληνας κάτοικος πλήρωσε 2.324 δραχμές για ασφάλιστρα ζωής, το 1992 το ποσό αυτό έφθασε τις 12.716 δραχμές, σημειώνοντας αύξηση κατά 447%!!! Πέρα όμως από τον κλάδο ζωής, ο οποίος καλύπτει και το μεγαλύτερο κομμάτι της συνολικής παραγωγής ασφαλίστρων, ανάλογη ιλιγγιώδη ταχύτητα παρουσιάζει και ο ρυθμός με τον οποίο αυξήθηκε το ποσό που αντιστοιχεί ανά κάτοικο συνολικά σε ασφάλιστρα. Από την επεξεργασία των στοιχείων, προκύπτει ότι ενώ το 1987 αντιστοιχούσαν 7.488 δραχμές ανά κάτοικο σε ασφάλιστρα, το 1992 το μέγεθος υπετριπλασιάστηκε (σημειώνοντας αύξηση 252%), φθάνοντας τις 26.385 δραχμές ανά κάτοικο! Αν επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε το αντίστοιχο μέγεθος εκφρασμένο σε δολάρια ΗΠΑ, θα δούμε ότι το 1987 κάθε κάτοικος δαπάνησε 55,29 δολάρια ΗΠΑ κατά μέσο όρο, ενώ το 1992 το αντίστοιχο ποσό έφθασε τα 138,35 δολάρια ΗΠΑ.

Η αλματώδης αύξηση του τζίρου των ασφαλιστικών εταιριών στον κλάδο ζωής και η απότομη στροφή των καταναλωτών από τη δημόσια στην ιδιωτική ασφάλιση, δεν είναι καθόλου άσχετη με την όλο και πιο χαμηλή ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν τα κρατικά ασφαλιστικά ταμεία.Φαινόμενο, που αν μη τι άλλο ενισχύεται στο έπακρο από την ίδια την (αντι)κοινωνική πολιτική που εφάρμοσαν στο παραπάνω διάστημα οι κυβερνήσεις του δικομματισμού. Επιπλέον, οι ασφαλιστικές εταιρίες μπορούν στην κυριολεξία "να τρίβουν τα χέρια τους", αν ληφθεί υπόψη ότι πρόθεση, και επίσημα πλέον, της σημερινής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι να προχωρήσει σε ακόμη μεγαλύτερες περικοπές δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα ελέω Μάαστριχτ και στο όνομα της μείωσης των δημοσίων ελλειμμάτων.

Επίσης αποκαλυπτικά, για την ανάκαμψη που εμφανίζει η ιδιωτική ασφάλιση στη χώρα μας τη συγκεκριμένη εξαετία, είναι τα στοιχεία της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών, που αφορούν στο ποσοστό της εγχώριας παραγωγής ασφαλίστρων από πρωτασφαλίσεις σαν ποσοστό επί του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το ποσοστό των ασφαλίστρων επί του ΑΕΠ, από 1,37% που ήταν το 1987 παρουσιάζει μία αλματώδη αύξηση τα επόμενα χρόνια, φθάνοντας το 2,11% το 1992! Μιλάμε δηλαδή για υπερδιπλασιασμό (αύξηση 137%) του ποσοστού ασφαλίστρων επί του ΑΕΠ στο διάστημα μόλις μιας εξαετίας. Ενδεικτικά είναι και τα στοιχεία που δείχνουν ότι ο ρυθμός μεγέθυνσης του κλάδου της Ιδιωτικής Ασφάλισης είναι σαφώς μεγαλύτερος της αύξησης του ΑΕΠ,που με τη σειρά του σημαίνει ότι αυξάνει συνεχώς το ειδικό βάρος του κλάδου στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για το αποτέλεσμα της καρατόμησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, στο οποίο επιδόθηκαν και συνεχίζουν να επιδίδονται με περισσή επιμέλεια οι εκάστοτε κυβερνήσεις του "δικομματισμού", διοχετεύοντας την ανασφάλεια του Ελληνα εργαζόμενου για το μέλλον το δικό του και της οικογένειας στα χέρια της "υγιούς" ιδιωτικής πρωτοβουλίας...

ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ
Πήραν πολλά, θέλουν και άλλα

Αποτελεί κοινό μυστικό ότι ο σφαγιασμός των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα ανάγκασε τους εργαζόμενους να αναζητήσουν την κάλυψη των κενών της κοινωνικής ασφάλισης στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση του "Ρ" με εκπροσώπους της "Αστήρ" και της "Interamerican"

Η ενίσχυση του εργατικού εισοδήματος, αλλά και η περαιτέρω καρατόμηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης θα ήταν κατά τους εκπροσώπους των ασφαλιστικών εταιριών μερικά από τα βασικότερα κίνητρα για την αναθέρμανση του κλάδου ζωής της ιδιωτικής ασφάλισης, που εμφανίζει σημαντική κάμψη την τελευταία διετία. Οσο για το πρώτο, την ενίσχυση δηλαδή του εισοδήματος των εργαζόμενων, είναι πασιφανές ότι προβάλλεται για λόγους καθαρά κερδοσκοπικούς, χωρίς να αποτελεί ούτε στο ελάχιστο ένδειξη... κοινωνικής ευαισθησίας. Αυτό λοιπόν που απομένει, για την παραπέρα αύξηση του τζίρου και των κερδών των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών από τον κλάδο ζωής, είναι να συνεχιστεί ο σφαγιασμός των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα - άρα και η υποβάθμιση της κοινωνικής ασφάλισης από το κράτος - ώστε να εξαναγκαστούν οι εργαζόμενοι να πέφτουν στην αγκαλιά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας...

Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση διατηρεί ανοιχτό το θέμα και νέων αλλαγών στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, στα πλαίσια των επιταγών του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου", καθώς και των αξιώσεων που προβάλλουν οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα. Με δεδομένη δημόσια ομολογία των εκπροσώπων των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών ότι η μεγάλη αύξηση του τζίρου των ασφαλίστρων ζωής οφείλεται στις αλλαγές που έγιναν στο ασφαλιστικό σύστημα, ο "Ρ" απευθύνθηκε και συζήτησε το θέμα της ασφάλισης με στελέχη δύο από τις μεγαλύτερες εταιρίες, που λειτουργούν στην ασφαλιστική αγορά. Της ασφαλιστικής εταιρίας "Αστήρ" και της "Interamerican". Μια συζήτηση, από τον οποία προκύπτουν αξιόλογα συμπεράσματα.

Τι λέει ο "Αστήρ"

Μιλώντας στο "Ρ" ο γενικός διευθυντής της "Αστήρ" και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Τρ. Λυσσιμάχου έκανε λόγο για σημαντική κάμψη στον κλάδο ζωής κατά την τελευταία διετία, σε αντίθεση με τη σημαντική αναθέρμανση που είχε παρατηρηθεί την αμέσως προηγούμενη πενταετία στο συγκεκριμένο κλάδο. Τους λόγους της αναθέρμανσης και της μεγάλης κινητικότητας, που είχε παρατηρηθεί τότε από το κοινό για τον κλάδο ζωής, ο ίδιος τους αναζητά σε τρεις κυρίως λόγους:

Πρώτον, στην παρακμή, όπως χαρακτηριστικά τόνισε, που σημείωσε η κοινωνική ασφάλιση.

Δεύτερον, στην πληθώρα καινούριων προϊόντων που είχαν να παρουσιάζουν στο καταναλωτικό κοινό οι ασφαλιστικές εταιρίες.

Τρίτον, στην αύξηση του αριθμού των καινούριων εταιριών που εισέβαλλαν επιθετικά το διάστημα εκείνο στην ελληνική αγορά, πραγματοποιώντας ανάλογες μεγάλες επενδύσεις.

Ωστόσο, ο Τρ. Λυσσιμάχου παρατηρεί την τελευταία διετία μία οριζοντίωση στην καμπύλη που παρουσιάζει την πορεία του κλάδου ζωής. Σαν βασική αιτία θεωρεί το γεγονός ότι απορροφήθηκε το όφελος που μπορούσαν να έχουν οι εταιρίες από τη χειροτέρευση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, σε συνάρτηση βέβαια με τη μείωση του διαθέσιμου οικογενειακού εισοδήματος τα τελευταία χρόνια. Μεταξύ αυτών, ο γενικός διευθυντής της "Αστήρ" αποδίδει την κάμψη που παρατηρείται στον κλάδο ζωής και στο γεγονός ότι οι ίδιες οι εταιρίες από ένα σημείο και πέρα δεν έχουν να παρουσιάσουν καινούρια προϊόντα.

Η αναθέρμανση του κλάδου ζωής, που εμφανιζόταν στους ισολογισμούς των εταιριών κατά την προηγούμενη πενταετία, οφείλεται κατά τον Τρ. Λυσσιμάχου σε μία μάλλον παράλληλη αύξηση, τόσο του αριθμού των πελατών των εταιριών, όσο και των κερδών τους λόγω της αναπροσαρμογής των ασφαλίστρων, που κατά τον ίδιο ήταν λίγο παραπάνω από τον τιμάριθμο. Αντίθετα, τονίζει, τα τελευταία 2 χρόνια παρατηρείται μία αισθητή μείωση του αριθμού των πελατών των εταιριών, ενώ τυχόν αύξηση, που εμφανίζεται στα αποτελέσματα των εταιριών από τον κλάδο ζωής, οφείλεται στην αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων.Οι προοπτικές

Σε ό,τι αφορά την πορεία που διαγράφεται για τον κλάδο ζωής της ιδιωτικής ασφάλισης για το 1995, ο Τρ. Λυσσιμάχου δε βλέπει αλλαγή στην τάση που έχει διαμορφωθεί την τελευταία διετία. Ο ίδιος πιστεύει ότι οι εταιρίες επιχειρούν να αξιοποιήσουν τη συγκεκριμένη κατάσταση, φέρνοντας καινούρια προϊόντα στην αγορά σε συνεργασία με άλλους οικονομικούς οργανισμούς.

Ωστόσο, παρατηρεί ότι "αν δεν αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα", θεωρώντας προφανώς την οικονομική δυσπραγία των καταναλωτών σαν το σημαντικότερο παράγοντα της κάμψης του κλάδου ζωής. Οσο για την πρόθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει σε ακόμη μεγαλύτερες περικοπές δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, κάτι που θα χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο αυτό που αποκαλείται "κοινωνική ασφάλιση", ο ίδιος πιστεύει ότι απλά θα διατηρήσει σταθερή την ήδη υπάρχουσα κατάσταση και δε θα συμβάλει σε αναθέρμανση του κλάδου.

Πάντως ο κλάδος ζωής, παρά την αισθητή κάμψη, συνεχίζει να εμφανίζει τη μεγαλύτερη αύξηση σε σχέση με τους υπόλοιπους κλάδους ασφάλισης και εξακολουθεί να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα της ιδιωτικής ασφάλισης, σύμφωνα με τον Τρ. Λυσσιμάχου. Η κάμψη φαίνεται από το γεγονός ότι το προηγούμενο έτος η αύξηση στον κλάδο ζωής έφτασε μόλις το 20%, ενώ παλαιότερα το αντίστοιχο ποσοστό άγγιζε και το 40%! Αναφερόμενος στην εικόνα που παρουσιάζουν οι υπόλοιποι κλάδοι ασφάλισης, ο Τρ. Λυσσιμάχου διαπιστώνει μία σχετική αναθέρμανση στον κλάδο αυτοκινήτου, που οφείλεται κυρίως στην αναπροσαρμογή των τιμών των ασφαλίστρων, λόγω της αύξησης των ορίων κάλυψης που είχαμε τη χρονιά που πέρασε.

Τέλος, ο γενικός διευθυντής της "Αστήρ" χαρακτήρισε "τελειωτικό χτύπημα" για την ασφαλιστική αγορά το ενδεχόμενο κατάργησης της έκπτωσης απ' το φορολογητέο εισόδημα των ασφαλίστρων ζωής που φημολογείται από την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, κάνοντας συγχρόνως λόγο για οπισθωδρόμηση της ελληνικής πραγματικότητας σε σχέση με τα ισχύοντα στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η "Interamerican"

Ανάλογη εικόνα για τον κλάδο ζωής παρουσίασε και ο Σ. Τζούμας,διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων της "Interamerican", σε σχετική συζήτηση που είχε με το "Ρ". Και ο ίδιος έκανε λόγο για αισθητή ανάκαμψη στον κλάδο ζωής στην 4ετία πριν το 1993, που όμως άρχισε να παίρνει αντίστροφη πορεία τα τελευταία δύο χρόνια. Τους λόγους της αναθέρμανσης, που είχε παρατηρηθεί, ο ίδιος τους αναζήτησε στην... κατανόηση από το καταναλωτικό κοινό της ανάγκης ύπαρξης της ιδιωτικής ασφάλισης, φαινόμενο στο οποίο συνέβαλλε τόσο η πάσχουσα κοινωνική ασφάλιση, όσο και η διαφημιστική εκστρατεία, στην οποία επιδόθηκαν οι ασφαλιστικές εταιρίες την περίοδο εκείνη.

Στην πραγματικότητα βέβαια δεν πρόκειται για κατανόηση της ανάγκης για ιδιωτική ασφάλιση, αλλά για αναγκαστική διοχέτευση της ανασφάλειας που νιώθει ο Ελληνας από το υπάρχον σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στα "χέρια" της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, γεγονός που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν με το παραπάνω οι εταιρίες.

Την αντίστροφη πορεία που άρχισε να εμφανίζει ο κλάδος ζωής την τελευταία διετία και έγινε ιδιαίτερα εμφανής το 1994, ο Σ. Τζούμας την αποδίδει κυρίως στη γενικότερη οικονομική δυσπραγία που μαστίζει την ελληνική κοινωνία,αλλά και στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός των εταιριών που εισέβαλλαν στη χώρα μας, ενώ την ίδια στιγμή η πίτα της αγοράς παραμένει η ίδια.

Πάντως, θεωρεί αρκετά ενθαρρυντικό γεγονός, για τη μελλοντική πορεία του κλάδου ζωής, την κυβερνητική πρόθεση για περαιτέρω περικοπές δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα.Παρακάμπτοντας το γεγονός ότι οι περικοπές που επέβαλαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και συνεχίζει να επιβάλει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ στην κοινωνική ασφάλιση, στέλνει τους εργαζόμενους στην αγκαλιά των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, ο εκπρόσωπος της "Interamerican" επιχείρησε να θολώσει τα νερά. Ετσι, στη συζήτηση που είχαμε μαζί του, υποστήριξε πως ούτως ή άλλως "η ιδιωτική ασφάλιση έρχεται να συμπληρώσει αυτά που δεν προσφέρει το κράτος, ενώ παράλληλα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στις δυνατότητες κάθε ατόμου χωριστά, κάτι που δε συμβαίνει με την κοινωνική ασφάλιση"!

Τέλος, αναφερόμενος στη φημολογούμενη κατάργηση της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα των ασφαλίστρων ζωής, ο Σ. Τζούμας χαρακτήρισε αδικία και κακό χειρισμό εκ μέρους της πολιτείας ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αναφέροντας και ο ίδιος σαν παράδειγμα το γεγονός ότι σε άλλες χώρες της Ευρώπης τα ασφάλιστρα ζωής εκπίπτουν εντελώς απ' το φορολογητέο εισόδημα.

H "απελευθέρωση" ασφαλίστρων αποδείχτηκε χρυσοφόρα

"Χρυσοφόρα" για τα χρηματοκιβώτια των ασφαλιστικών εταιριών ήταν η περίοδος από το 1987 μέχρι το 1992, στην οποία σημειώθηκε μία αύξηση της τάξης του 269% στη συνολική παραγωγή ασφαλίστρων! Αύξηση που δείχνει ότι η παρακμή που εμφάνισε με τις "ευλογίες" των εκάστοτε κυβερνήσεων το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας, ήταν ο καλύτερος τρόπος, σε συνδυασμό με το "ξεζούμισμα" του Ελληνα πολίτη, για την εκτίναξη των κερδών των ασφαλιστικών εταιριών.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών, η συνολική παραγωγή ασφαλίστρων κατά το 1992 ανήλθε στο ποσό των 287,8 δισ. δραχμών, έναντι 77,9 δισ. δραχμών που ήταν το 1987, σημειώνοντας αύξηση κατά 269%. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, κατά το 1992 ο κλάδος της ιδιωτικής ασφάλισης παρουσίασε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανάπτυξης της συγκεκριμένης εξαετίας, αφού η συνολική εγχώρια παραγωγή ασφαλίστρων κατά το 1992 σημείωσε αύξηση κατά 33,27% σε σχέση με το 1991. Πρόκειται για τη δεύτερη καλύτερη ετήσια αύξηση της συνολικής παραγωγής μετά το 1990.

Αποκαλυπτικά για το πραγματικό μέγεθος της κερδοφορίας που είχαν οι ασφαλιστικές εταιρίες στο παραπάνω διάστημα, είναι τα στοιχεία της μελέτης για τις αντίστοιχες μεταβολές που σημειώθηκαν σε αποπληθωρισμένα μεγέθη. Η σχετική επεξεργασία μας δείχνει ότι σε αποπληθωρισμένα μεγέθη η συνολική παραγωγή ασφαλίστρων στο διάστημα '87 - '92, σημείωσε αύξηση της τάξης του 71.7%, ενώ η αντίστοιχη αύξηση στο διάστημα '91 - '92 ήταν 15,06%. Προκύπτει, επίσης, ότι η πραγματική ετήσια αύξηση του συνόλου της παραγωγής ασφαλίστρων για κάθε χρονιά της περιόδου 1987 - 1992 ήταν θετική, πράγμα που σημαίνει ότι ο κλάδος της Ιδιωτικής Ασφάλισης μεγεθύνεται ουσιαστικά μέσα στα πλαίσια του τομέα των υπηρεσιών. Στο ίδιο διάστημα, βέβαια, που τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιριών εκτινάχτηκαν στα ύψη, ο εργαζόμενος έβλεπε το περιεχόμενο της "τσέπης" του να εξανεμίζεται, εξαιτίας της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας που εφάρμοσαν οι "γαλαζοπράσινες" κυβερνήσεις.

Εξάλλου, πάνω από 4 φορές αυξήθηκαν τα έσοδα των ασφαλιστικών εταιριών το 1992 σε σχέση με το 1987, όσον αφορά στις ασφάλειες του κλάδου ζωής.Συγκεκριμένα, η παραγωγή ασφαλίστρων κλάδου ζωής ανήλθε κατά το 1992 σε 131,1 δισ. δραχμές, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 465% σε σχέση με το 1987, οπότε αντιστοιχούσε σε 23,2 δισ. δραχμές και κατά 32,48% σε σχέση με το 1991, οπότε η αντίστοιχη παραγωγή ασφαλίστρων ανήλθε σε 98,9 δισ. δραχμές. Τα συγκεκριμένα στοιχεία επιβεβαιώνουν το γεγονός πως το μεγαλύτερο κομμάτι της παραγωγής το καλύπτει ο κλάδος ζωής με ποσοστό 45,5%,ενώ ακολουθεί με αρκετά μεγάλη διαφορά ο κλάδος αυτοκινήτου με ποσοστό 29,35% και ο κλάδος πυρός με ποσοστό 12,27%. Τέλος, μικρότερη, αλλά καθόλου αμελητέα, ήταν η αύξηση κατά 173,5% που σημειώθηκε κατά την εξεταζόμενη εξαετία στην παραγωγή ασφαλίστρων γενικών κλάδων. Στη συγκεκριμένη κατηγορία η παραγωγή ασφαλίστρων ανήλθε κατά το 1992 σε 140,9 δισ. δραχμές, έναντι 51,5 δισ. δραχμών που ήταν το αντίστοιχο ποσό κατά το 1987. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως στην ίδια κατηγορία το αντίστοιχο ποσοστό αύξησης στην περίοδο '91 - '92 έφτασε το 27,38%, ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης της τελευταίας πενταετίας.

Η πολιτική καρατόμησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στην οποία επιδόθηκαν με ιδιαίτερο ζήλο οι "γαλαζοπράσινες" κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στο διάστημα από το 1987 μέχρι το 1992, αποδείχτηκε τόσο κερδοφόρα για τις ασφαλιστικές εταιρίες όσο ακριβώς ζημιογόνα για την "τσέπη" του Ελληνα πολίτη. Αδιάψευστο μάρτυρα αποτελούν τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος που παρουσιάζει σήμερα ο "Ρ". Τα στοιχεία αυτά αποκαλύπτουν ότι στο παραπάνω διάστημα σημειώθηκε αύξηση της τάξης του 465% στα κέρδη των ασφαλιστικών εταιριών που αφορούν τον κλάδο ζωής, που οφείλεται στην παράλληλη αύξηση του ποσού των ασφαλίστρων που πλήρωσε ο κάθε Ελληνας πολίτης για ασφάλιστρα ζωής και που αγγίζει το 447%!

Οση αύξηση παρουσίασαν δηλαδή στη συγκεκριμένη εξαετία τα κέρδη των εταιριών, άλλη τόση "αφαίμαξη" υπέστη ο Ελληνας πολίτης, διοχετεύοντας την ανασφάλεια του ίδιου και της οικογένειάς του στα χέρια της "υγιούς" ιδιωτικής πρωτοβουλίας, εξαιτίας της καταβαράθρωσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Στην ίδια διαπίστωση άλλωστε για την αναθέρμανση που εμφανίστηκε ιδιαίτερα στον κλάδο ζωής στο διάστημα αυτό, καταλήγουν και οι εκπρόσωποι των ασφαλιστικών εταιριών "Αστήρ" και "Ιντεραμέρικαν" στους οποίους απευθύνθηκε ο "Ρ".

Οι ιλιγγιώδεις ρυθμοί με τους οποίους η ιδιωτική ασφάλιση καταλαμβάνει χρόνο με το χρόνο όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από την "πίτα" της εθνικής μας οικονομίας, απλώνοντας ορισμένες φορές τα "πλοκάμια" της και σε χώρους αδιανόητους για τα σημερινά δεδεμένα, φαίνεται και από το εξής περιστατικό που έπεσε στην αντίληψη του "Ρ": Υπάλληλοι του ΕΚΑΒ (!) που ζουν στην κυριολεξία μέσα από αυτό που ονομάζεται Εθνικό Σύστημα Υγείας, ασφαλίζονται υποχρεωτικά και μάλιστα με νομοθετική ρύθμιση, με δαπάνη του δημοσίου σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία!

Ρεπορτάζ: Βάσω ΜΠΑΡΜΠΑ

Ρεπορτάζ: Βάσω ΜΠΑΡΜΠΑ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ