"Υπήρξε μεγάλη αντίδραση από τους καθηγητές στα μέτρα, γιατί κατ' αρχήν δεν είχε ενημερωθεί κανένας για την καθιέρωσή τους", τονίζει στη συνέντευξή του ο Δημήτρης Μπαλωμένος, πρόεδρος της Α ΕΛΜΕ Αθήνας. Και συνεχίζει: "Ακόμα και στην αρχική τους μορφή, πριν αποσυρθούν, ήταν πειραματικά για μία διετία σε όλα τα σχολεία, ενώ τώρα, με την εγκύκλιο που στάλθηκε μετά την αντίδραση των καθηγητών, προβλέπεται ότι "θα εφαρμοστούν πειραματικά, στα πειραματικά σχολεία". Ολο το παραπάνω σκηνικό δείχνει ότι δεν είχε υπάρξει καμία προεργασία, καθώς αυτά ήρθαν ετοιμοπαράδοτα, "πακέτο" από κάποιες χώρες ή από κάποιες από έξω αντιλήψεις. Το λύσανε αυτό το πακέτο και το βάλανε στα σχολεία. Η προχειρότητα φάνηκε από το ότι τα αποσύρανε αμέσως". |εα1|1491- Τι έγινε αυτήν την περίοδο στα γυμνάσια; |εα0|1490

- Στις συσκέψεις που έγιναν με τους σχολικούς συμβούλους, υπήρξε από τους εκπαιδευτικούς καθολική αντίδραση στα μέτρα αυτά. Παρά το ότι η ομοσπονδία δεν είχε αντιδράσει αρχικά, υπήρξε αυτό το ξεσήκωμα από κάτω, που ανάγκασε το υπουργείο να τα αποσύρει.

Η αντίδραση αυτή υπήρξε, γιατί κατ' αρχήν η προβλεπόμενη περιγραφική αξιολόγηση περισσότερο ήταν ένα χαρτί, κάποιο είδος φακελώματος παρά μία παιδαγωγική διαδικασία. Ηταν κάτι κατεβατά ολόκληρα για τον μαθητή, που ξεκινούσαν από τη δράση του μέσα στην τάξη, μέχρι την κρίση του στο μάθημα. Ηθελαν ένα φακέλωμα, που δεν είχε σχέση με την ουσία της παιδαγωγικής πράξης. Ηταν μία γραφειοκρατική δουλιά και κάθε καθηγητής θα είχε μία μεγάλη κατάσταση με αναλυτικούς χαρακτηρισμούς που δεν ωφελούσαν τίποτα.

|εα1|1491 - Τι εξυπηρετούσε όλη αυτή η διαδικασία για την εφαρμογή των μέτρων; |εα0|1490

- Η επίσημη απάντηση ήταν ότι αυτή η κατάσταση θα βοηθούσε τους γονείς. Πέρα από το ότι δε θα έβγαζε κανένας γονιός κανένα συμπέρασμα μέσα από τα "τετραγωνάκια" του δελτίου αυτού, στην ουσία επρόκειτο για μία προσπάθεια να υποκατασταθεί η ζωντανή επαφή - έστω αυτή που υπάρχει - του γονιού με τον εκπαιδευτικό και να αντικατασταθεί με την επικοινωνία μέσω "χαρτιών". Μάλιστα, στο χαρτί αυτό ο γονιός, διαβάζοντάς το, θα είχε περισσότερες απορίες, παρά θα καταλάβαινε πώς πάει το παιδί του.

|εα1|1491 - Ομως υπάρχει από την πλευρά του υπουργείου η άποψη ότι, με τις εργασίες των μαθητών που καθιερώνονταν, οδηγούμασταν σε μία πιο ουσιαστική πρόσβαση στη γνώση.|εα0|1490

- Μα, εργασίες προαιρετικές υπήρχαν και κανένας εκπαιδευτικός δεν απορρίπτει την εργασία σαν μέθοδο ουσιαστικής γνώσης. Αλλά όταν έρχεται το Προεδρικό Διάταγμα και λέει 10 εργασίες κατά τμήμα ή ανά τάξη, αυτό είναι τυχοδιωκτικό, το λες για να το λες, γιατί πρόκειται για ατέλειωτες εργασίες. Στη συνέχεια, μετά την αντίδραση, αυτό έγινε 10 εργασίες ανά καθηγητή, μετά 5 ανά καθηγητή. Δηλαδή, το πρόβλημα είναι να πούμε τόσες εργασίες ανά καθηγητή ή να βρούμε τρόπους να γίνουν ουσιαστικές οι εργασίες; Ομως πού είναι οι βιβλιοθήκες στα σχολεία για να προστρέξουν τα παιδιά για βιβλιογραφία; Πού είναι η υποδομή για να βοηθηθεί και ο εκπαιδευτικός και ο μαθητής;

Κοντολογίς, η όλη μεθόδευση της περιγραφικής αξιολόγησης είναι απαράδεκτη, τόσο από το κείμενο που δόθηκε, όσο και από τους στόχους.

|εα1|1491 - Το κείμενο του "παιδαγωγικού ημερολογίου" που θα συμπληρώνατε τι λέει σε γενικές γραμμές; |εα0|1490

- Ξεκινάει από το εάν είναι άτακτος ο μαθητής στην τάξη και καταλήγει (έχει 15 ερωτήσεις συνολικά) εάν έχει κρίση και εάν συμμετέχει στη δουλιά του σχολείου. Είναι συνολικά απαράδεκτο, γιατί δεν έχει στόχους, τη στιγμή που στα πέντε λεπτά που θα το δει ο γονιός δε θα καταλάβει τίποτα. Μάλιστα, η όλη αξιολόγηση γίνεται με σταυρουδάκια που βάζει ο εκπαιδευτικός μέσα σε τέσσερα κουτάκια. Δηλαδή βάζει 1, 2, 3, 4, που αντιστοιχούν σε κακός, μέτριος, καλός και άριστος. Τι συμπέρασμα να βγάλει ο γονιός από αυτήν τη διαδικασία;

|εα1|1491- Πού οδηγεί, τελικά, όλη αυτή η κατάσταση; Γιατί κάποιας μορφής αξιολόγηση του μαθητή πρέπει να υπάρχει στα σχολεία. |εα0|1490

- Μα αξιολόγηση υπάρχει, όπως υπάρχει και επαφή με τον γονιό. Οταν του μιλάς, αναφέρεσαι σε μία σειρά από πράγματα που αφορούν το παιδί του, τα λες με τη δέουσα ευθύνη και του εφιστάς την προσοχή στα ευαίσθητα σημεία του παιδιού. Τώρα, με την τυποποίηση αυτή και τα σταυρουδάκια, δε θα βγάζει άκρη γιατί εάν το παιδί έχει 13 μαθήματα θα παίρνει 13 τέτοια χαρτιά με σταυρουδάκια. Μέσα σε λίγα λεπτά, θα βγάλει συμπέρασμα ο γονιός για το παιδί του;

Πρακτικό αποτέλεσμα για τον γονιό δεν υπάρχει, αλλά και να είχε πάλι κακό θα ήταν, γιατί θα υπονόμευε την όποια ζωντανή επαφή έχουμε ακόμα με τους γονείς.

|εα1|1491- Μήπως αντιδράτε εσείς οι εκπαιδευτικοί, γιατί δε θέλετε παραπάνω δουλιά; |εα0|1490

- Οπωσδήποτε είναι φόρτος μεγάλος και δεν μπορεί να το αρνηθεί κανένας, αλλά το κύριο δεν είναι αυτό, αλλά το ότι τελικά δεν αποσκοπεί πουθενά και δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Δεν μπορείς να λες ξαφνικά, κάτσε εκπαιδευτικέ και συμπλήρωνε εκατοντάδες τέτοιες καρτέλες. Δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ουσιαστικές αλλαγές. Το πρακτικό αποτέλεσμα τελικά όλης αυτής της κατάστασης είναι ότι το υπουργείο τα πήρε όλα πίσω, θα τα εφαρμόσει πειραματικά, και άφησε απλώς τις ομαδικές εργασίες.

Κάνει αυτό που έπρεπε να προηγηθεί, δηλαδή η πειραματική εφαρμογή, η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και στη συνέχεια η εφαρμογή. Η καθολική αντίδραση των εκπαιδευτικών δείχνει ότι αυτά δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η ίδια η αντίδραση των καθηγητών ανάγκασε και την ΟΛΜΕ να αντιδράσει, εκ των υστέρων, γιατί στην αρχή συμφωνούσε.

* Του Γιάννη ΒΑΓΕΝΑ

Γι' αυτό το παραγόμενο εκπαιδευτικό έργο, η ίδια η απόδοση του δημόσιου σχολείου, του δασκάλου, του μαθητή, όλων των συντελεστών και παραγόντων αυτού του έργου, παρουσιάζουν προβλήματα.

Και εκεί που περιμένουν όλοι εναγώνια κάποια ουσιαστικά και ριζικά μέτρα για την αλλαγή αυτής της κατάστασης, για καλύτερα αποτελέσματα, το υπουργείο και η κυβέρνηση κρίνουν ότι τα άσχημα αποτελέσματα θα καλυτερέψουν, αν τα μετρήσουμε διαφορετικά, αν αξιολογήσουμε δηλαδή με άλλο τρόπο τα αποτελέσματα του έργου και μάλιστα αποκλειστικά και μόνο του μαθητή.

Βέβαια, ο ρόλος της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των συντελεστών του (δεν μπορεί να μηδενίζεται) είναι από τη φύση του συμπληρωματικός και κάτω από προϋποθέσεις βοηθά το έργο, τον ίδιο το δάσκαλο, το μαθητή και το γονιό.

Οπως όμως προωθείται από το υπουργείο αποσπασματικά, χωρίς άλλες παρεμβάσεις - τομές στην παιδεία είναι καταδικασμένη.

Απλά και ενδεικτικά μόνο ας αναρωτηθούμε: Τι μπορούμε να περιμένουμε από την αξιολόγηση του μαθητή, όταν το περιεχόμενο, όταν πολλά από αυτά που μαθαίνει είναι αναχρονιστικά, άχρηστα ακόμα και βλαπτικά;

Πώς να κάνει αυτή την αξιολόγηση, που απαιτεί μεγάλη προσοχή, πολύ χρόνο και ιδιαίτερες γνώσεις, ο δάσκαλος που πληρώνεται μόνο για μία διδακτική ώρα τη μέρα (τις άλλες τις κάνει προσφορά), ενώ η επιμόρφωσή του αφήνεται στη δική του θέληση και τσέπη;

Πώς να επιτύχουμε την καλύτερη δυνατή σύνδεση σχολείου και οικογένειας και να δώσουμε την πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τα παιδιά χωρίς παιδοψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς (έστω σε επίπεδο περιφέρειας συμβούλου) και χωρίς την εξασφάλιση προϋποθέσεων και μέσων, τουλάχιστον στις μεγάλες σχολικές μονάδες (γραμματείς, μηχανοργάνωση κλπ.);

Πώς είναι δυνατό να προχωρήσουν σε πανελλαδική κλίμακα και στο μέσω της σχολικής χρονιάς μέτρα που απαιτούν προηγούμενη πειραματική εφαρμογή;

Κανένας δεν ξέρει ακόμα τι θα ισχύσει. Ολοι όμως καταλαβαίνουν ότι απαιτούνται βαθιές τομείς στην παιδεία, που μόνο οι αγώνες των ενδιαφερομένων μπορούν να επιβάλουν.

* Ο Γιάννης Βαγενάς είναι Σχολικός Σύμβουλος

Τα μέτρα της κυβέρνησης για την αξιολόγηση των μαθητών αποσκοπούν στο να αποπροσανατολίσουν τους φορείς της εκπαίδευσης από τα κύρια και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η παιδεία, αναφέρει ο Θ. Γκεσούλης,μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων Περιστερίου. Συγκεκριμένα, απαντώντας στις ερωτήσεις του "Ρ" τονίζει:

|εα1|1491 - Τι ακριβώς γίνεται αυτόν τον καιρό στα δημοτικά σχολεία για την αξιολόγηση; ||εα0|1490

- Οι εκπαιδευτικοί των δημοτικών σχολείων της χώρας καλούνται σε μικρές ενημερωτικές συγκεντρώσεις, και μάλιστα, σε εργάσιμη μέρα (δε γίνονται μαθήματα) και αυτό όχι τυχαία, κατά τη γνώμη μου. Συγκεντρώνονται απ' τους σχολικούς συμβούλους της περιοχής, για την καλύτερη εφαρμογή των νέων μέτρων αξιολόγησης των μαθητών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, απ' την τρέχουσα σχολική χρονιά.

|εα1|1491- Πώς θα λειτουργήσει πρακτικά η αξιολόγηση των μαθητών του δημοτικού;|εα0|1490

- Πιστεύω πως τόσο η λεπτομερής καθημερινή καταγραφή των "παιδαγωγικών ημερολογίων", όσο και η συμπλήρωση του πολυσέλιδου ελέγχου, που θα συσσωρεύονται κάθε τρίμηνο, θα προκαλέσει κωμικοτραγικές καταστάσεις. Πρόκειται για μια χρονοβόρα και ψυχοφθόρα, θα 'λεγα, γραφειοκρατική και ανούσια διαδικασία, ή καλύτερα, ένα επιπλέον φόρτωμα για τον εκπαιδευτικό και ένα "φακέλωμα" χωρίς καμιά παιδαγωγική, μα και πρακτική αξία για τον μαθητή.

|εα1|1491- Εγινε κάποια μελέτη πριν εφαρμοστούν τα μέτρα;|εα0|1490

- Επιστημονική - παιδαγωγική μελέτη και έρευνα, όχι. Δε συνηθίζεται εξάλλου. Φαίνεται πως μετά από μελέτη οι "γαλοζοπράσινες" κυβερνήσεις κατέληξαν σ' ένα κοινό πόρισμα. Πως για το χάλι της εκπαίδευσης φταίνε οι ίδιοι οι φορείς. Γι' αυτό και άνοιξαν την αυλαία των "αξιολογήσεων" για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης. Πρώτα ο "κακός" μαθητής, που δε διαβάζει και στη συνέχεια, ο μεγάλος "φταίχτης", ο εκπαιδευτικός.

|εα1|1491- Πού αποσκοπούν τελικά όλα αυτά και ποια επίπτωση θα έχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία;|εα0|1490

- Να πω πρώτα ότι δεν αποσκοπούν στην αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Αποσκοπούν καθαρά στον αποπροσανατολισμό των μαθητών, εκπαιδευτικών, γονιών και της κοινής γνώμης απ' τα καυτά προβλήματα της εκπαίδευσης, που είναι απόρροια της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, που χρόνια ακολουθείται στον τόπο μας. Για να ξεχάσουμε τη μείωση των δαπανών για την παιδεία στο 6,8%, το 3%+σν3% της εξαθλίωσης, τη διπλοβάρδια, τα πληθωρικά τμήματα, τα αναχρονιστικά προγράμματα και βιβλία.

|εα0|1491- Να πει κανείς ότι δεν καταλαβαίνουν, πως το πρόβλημα δεν είναι βάλε - βγάλε εξετάσεις;|εα0|1490

- Οχι. Τις αιτίες του προβλήματος τις ξέρουν. Γι' αυτό και συνειδητά δίνουν λάθος φάρμακο. Πρόκειται καθαρά για μια ανέξοδη εξαγγελία. Φτάνει να διαβάσουμε την παρ. 3 του σχετικού ΠΔ 8/ 29.12.94, με θέμα: "Αξιολόγηση των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου". "... Απ' την εφαρμογή του, δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού".

|εα1|1491 - Οι δάσκαλοι πώς αντιδρούν και τι προτείνετε να γίνει;|εα0|1490

-Εμείς οι εκπαιδευτικοί που ζούμε καθημερινά την άσχημη κατάσταση της εκπαίδευσης, γνωρίζουμε καλά πως εκείνο που έλειπε δεν ήταν η αξιολόγηση του μαθητή. Βάζουμε πάνω απ' τις περιγραφικές ή μη αξιολογήσεις, την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος, της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Γι' αυτό και απαιτούμε μια άλλη πολιτική, που θα λύνει τα προβλήματα που ανέφερα παραπάνω, για να δημιουργηθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις που θα μας επιτρέπουν να μιλάμε για αξιολόγηση.

Τα επίμαχα Προεδρικά Διατάγματα δόθηκαν στη δημοσιότητα σαν σχέδια στις 6 Οκτώβρη και ενώ ήδη είχε αρχίσει η σχολική χρονιά. Οταν δε δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως προέβλεπαν ότι θα ίσχυαν από τις 10 Γενάρη. Μετά όμως από την καθολική αντίδραση των δασκάλων και των καθηγητών ουσιαστικά αποσύρθηκαν οι διατάξεις για την περιγραφική αξιολόγηση και τις εργασίες και θα ισχύσουν πειραματικά σε κάποια σχολεία.

Η όλη μεθόδευση δείχνει τουλάχιστον την προχειρότητα, με την οποία η κυβέρνηση αντιμετώπισε το σοβαρό αυτό θέμα, αφού τα ανακοίνωσε ενώ είχε αρχίσει ήδη η σχολική χρονιά και τα απέσυρε και πάλι στο μέσον της χρονιάς. Μάλιστα αποσύρθηκαν με μία διαδικασία τραγελαφική, καθώς μπροστά στην καθολική αντίδραση άλλαξε τρεις φορές η σχετική εγκύκλιος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, η οποία και τις τρεις φορές έλεγε και διαφορετικά πράγματα.

Η παταγώδης αποτυχία των νέων μέτρων αξιολόγησης ήταν προδιαγεγραμμένη, καθώς δεν είχε προηγηθεί ο σχετικός διάλογος και η ενημέρωση των εκπαιδευτικών και βέβαια δεν είχαν εξασφαλιστεί οι αναγκαίες προϋποθέσεις όπως: Η ανανέωση των αναλυτικών προγραμμάτων, ώστε να ενισχυθεί ο κριτικός χαρακτήρας της γνώσης, η μείωση των μαθητών κατά τμήμα, η οργάνωση σχολικών βιβλιοθηκών, η πρόσληψη γραμματέων στα σχολεία, η εξασφάλιση των προϋποθέσεων για τη γενίκευση της ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλα τα σχολεία της χώρας, τα ουσιαστικά επιμορφωτικά σεμινάρια, η μείωση του ωραρίου των καθηγητών, η ουσιαστική οικονομική αναβάθμισή της κλπ.

Τι προβλέπουν όμως αυτά τα Προεδρικά Διατάγματα;

Για το δημοτικό καταργούνται οι τρίμηνες ανακεφαλαιωτικές εξετάσεις στις δύο τελευταίες τάξεις, ίσχυαν μέχρι τότε. Αντί γι' αυτό καθιερώνεται η "συνεχής αξιολόγηση" και τα τεστ. Οι μαθητές θα κάνουν μία συνθετική εργασία, την οποία θα παίρνουν στο Α τρίμηνο και θα την παρουσιάζουν στο τέλος της χρονιάς. Στο τέλος της χρονιάς δε θα υπάρχουν εξετάσεις των μαθητών.

Οσον αφορά τη βαθμολογία στην Α και Β τάξη δε θα υπάρχει βαθμολογία (μέχρι τώρα υπήρχε γραμματική βαθμολογία), αλλά μόνο περιγραφική αξιολόγηση. Στο μητρώο του μαθητή στο τέλος της χρονιάς θα αναφέρεται απλώς η ένδειξη "προάγεται" ή "επαναλαμβάνει την τάξη".

Στις τάξεις Γ και Δ εκτός της περιγραφικής αξιολόγησης θα χρησιμοποιείται και η κλίμακα βαθμολογίας Αριστα (Α), Πολύ Καλά (Β), Καλά (Γ) και Σχεδόν Καλά (Δ).

Στις δύο τελευταίες τάξεις Ε και ΣΤ εκτός από την περιγραφική αξιολόγηση θα χρησιμοποιείται κλίμακα βαθμολογίας, που είναι λεκτική και αριθμητική ως εξής: Αριστα (9 - 10), Πολύ καλά (7 - 8), Καλά (5 - 6) και Σχεδόν Καλά (1 - 4).

Για το Γυμνάσιο προβλέπεται ότι καταργούνται οι ανακεφαλαιωτικές αλλαγές του πρώτου εξαμήνου που ίσχυαν μέχρι τώρα και οι μαθητές θα εξετάζονται μία φορά τον χρόνο στο τέλος της χρονιάς. Επίσης προέβλεπε ότι οι μαθητές θα αναλάμβαναν την εκπόνηση μίας συνθετικής εργασίας, που θα παρουσιαζόταν στο τέλος της σχολικής χρονιάς, ενώ καθιέρωνε και την περιγραφική αξιολόγηση που θα γινόταν με τα "παιδαγωγικά ημερολόγια", τα οποία θα συμπλήρωναν οι καθηγητές για κάθε μαθητή και σε κάθε μάθημα.

Για άλλη μία χρονιά οι "αρχιτέκτονες" του εκπαιδευτικού συστήματος, φερόμενοι ως "μαθητευόμενοι μάγοι", αναστάτωσαν και φέτος τα σχολεία με τις νέες ρυθμίσεις για την αξιολόγηση των μαθητών. Οπως και οι προκάτοχοί τους, αφού εγκατέλειψαν τη δημόσια εκπαίδευση στη μοίρα της με τις πενιχρές δαπάνες και τα ανύπαρκτα μέτρα για την αναβάθμιση της παρεχόμενης μόρφωσης, που οδηγεί στην ολοένα και αυξανόμενη ιδιωτικοποίηση πλευρών της εκπαίδευσης, επέλεξαν σαν πρώτη προτεραιότητα την αξιολόγηση των μαθητών για προφανείς λόγους εντυπωσιασμού.

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Και την πρώτη κυβερνητική οχταετία το ΠΑΣΟΚ κατάργησε τις εξετάσεις στα σχολεία, χαρακτηρίζοντας τις αλλαγές εκείνες "επαναστατικές". Στη συνέχεια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ονόμασε "επαναστατικές αλλαγές" την επαναφορά της βαθμολογίας και των εξετάσεων. Σήμερα η κυβέρνηση, και πάλι χωρίς καμία μελέτη, προχώρησε στην "περιγραφική αξιολόγηση", την οποία μετά από την καθολική αντίδραση των εκπαιδευτικών αναγκάστηκε να ουσιαστικά να την αποσύρει.

Σε ένα σχολείο, όπου κυριαρχεί η διπλή βάρδια, τα πολυάριθμα τμήματα και τα αναχρονιστικά αναλυτικά προγράμματα δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ουσιαστική διαδικασία ελέγχου της γνώσης και κριτική αφομοίωσή της. Γι' αυτό και τα μέτρα της κυβέρνησης απέτυχαν παταγωδώς. Ηταν προδιαγεγραμμένη η αποτυχία τους γιατί οι μαθητές δε χωράνε στα "κουτάκια" των "παιδαγωγικών ημερολογίων", που ήθελε να τους κλείσει η κυβέρνηση. Γιατί οι εργασίες - απαραίτητες σίγουρα - δεν μπορούν να γίνουν σε σχολεία που δε διαθέτουν βιβλιοθήκες για την απαιτούμενη βιβλιογραφία.

Σήμερα ο "Κυριακάτικος Ριζοσπάστης" ανοίγει το θέμα της αξιολόγησης των μαθητών, με αφορμή τις πρόσφατες κυβερνητικές παλινωδίες. Μιλούν ο καθηγητής Δ. Μπαλωμένος,πρόεδρος της Α ΕΛΜΕ, ο δάσκαλος Θ. Γκεσούλης,μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Δασκάλων Περιστερίου, ενώ με άρθρο του παρεμβαίνει ο σχολικός σύμβουλος Γ. Βαγενάς.Παρουσιάζονται επίσης οι διατάξεις των επίμαχων Προεδρικών Διαταγμάτων, που αναστάτωσαν την εκπαιδευτική κοινότητα.

ο Γιάννης ΦΩΤΟΥΛΑΣ