ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 17 Αυγούστου 1997
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΒΙΒΛΙΟ

"Ταξίδι" με μουσική

Αύγουστος είναι, διακοπές εκτός Αθήνας ή "διακοπές" εντός Αθήνας κάνουμε, οπότε ένα βιβλίο μπορεί να κάνει πιο όμορφες τις όποιες διακοπές μας. Ιδιαίτερα αν το όνειρο για ταξιδιωτικές διακοπές μας εκτός Ελλάδας είναι ανέφικτο, ένα βιβλίο σαν κι αυτό μπορεί να μας "παρηγορήσει". Διπλά και τρίδιπλα, καθώς με όμορφη λογοτεχνική γραφή, μετά νοερής μουσικής (το ανάγνωσμα θα είναι υποβλητικά υπέροχο αν συνοδεύεται και με ένα σχετικό δίσκο) θα "ταξιδέψουμε" με άμαξα, περασμένης εποχής. Του 18ου αιώνα. Ξεκινώντας από μια μεγαλόπρεπη αυτοκρατορική πρωτεύουσα και "καρδιά" της ευρωπαϊκής μουσικής, τη Βιέννη, και περνώντας μέσα από περιβαλλοντικά αλώβητα, καταπράσινα τοπία, χωριά και πόλεις, θα οδεύσουμε προς μια άλλη πανέμορφη πρωτεύουσα της Κεντρικής Ευρώπης, με την πρώιμη, σε σχέση με άλλες χώρες, ανάπτυξη της αστικής της τάξης. Συνταξιδιώτης μας θα είναι "Ο Μότσαρτ στον δρόμο για την Πράγα".Ετσι τιτλοφορείται η, βασισμένη σε βιογραφικά στοιχεία, αλλά έντονα ψυχογραφική, νουβέλα του Γερμανού ρομαντικού ποιητή Εντουαρντ Μέρικε για το ταξίδι, το 1787, του άλλοτε "παιδιού θαύματος", αλλά πια οικονομικά και ψυχολογικά βασανισμένου Μότσαρτ και της γυναίκας του Κονστάνς, στην Πράγα. Ο λόγος του ταξιδιού τους η παρουσίαση (για πρώτη φορά), του "Ντον Τζιοβάνι", της κατά πολλούς "σπουδαιότερης όπερα" του Βόλφγκανγκ Αμαντέους, έργο που αποτελεί μια εξίσου μεγαλοφυή με τον "Δον Ζουάν" του Μολιέρου που προηγήθηκε, λυρική εκδοχή του παλιού ισπανικού μύθου.

Το "ταξίδι" "συνοδεύουν" παραστατικά τα ψυχογραφημένα πρόσωπα. Η καθημερινότητα, η σκέψη, οι επιθυμίες, και η συμπεριφορά του Μότσαρτ. Οι ψυχολογικές μεταπτώσεις, οι ερωτοδουλιές του με μια σερβιτόρα, αλλά και η αγάπη του για την απερίσκεπτη, μα και ταλαιπωρημένη και από τους θανάτους των παιδιών τους γυναίκα του. Οι, από οικονομική δυσπραγία και καλλιτεχνική ανασφάλεια, ψυχολογικές μεταπτώσεις του. Η σύγκρουση και συμφιλίωσή του με τον, φανταστικό μεν, αλλά παραπέμποντα σε πραγματικά πρόσωπα, επηρμένο αλλά και φιλόμουσο κόμη Σίντσμπουργκ. Η πρώτη παρουσίαση τον "Ντον Τζιοβάνι" στον πύργο του κόμη και η "ανταμοιβή" του Μότσαρτ, μια άμαξα που του χάρισε ο κόμης για το ταξίδι της επιστροφής του στη Βιέννη. Επιστροφή, με την προαίσθηση του τόσο πρόωρου θανάτου του. (Εκδόσεις Καστανιώτη,σε γλαφυρή μετάφραση του Ασημάκη Πανσέληνου).

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Καθεστώς Μεσαίωνα

Εκατό πελάτες ο κάθε σερβιτόρος, 30 δωμάτια η κάθε καμαριέρα. Δωμάτια προσωπικού με μόνιμους πελάτες... ποντικούς. Υπολείμματα φαγητού σερβίρονται στους εργαζόμενους. Οι αυξήσεις της κλαδικής σύμβασης δεν έχουν ακόμα δοθεί, όπως και τα αναδρομικά και οι υπερωρίες, ενώ τα ρεπό αναγράφονται στις καταστάσεις ως απουσίες. Οποιος διαμαρτυρηθεί, θα δεχτεί το "βούρδουλα" του διευθυντή, που χειροδίκησε σε εργαζόμενο που απλά δεν άντεχε άλλο... Ολα αυτά σε ένα μόνο ξενοδοχείο, στο "Νησάκι Μπιτς", στην Κέρκυρα, που αλίμονο δεν αποτελεί την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα για τον κλάδο. Κι ύστερα ζητάνε από τους εργαζόμενους να χαμογελάνε, να είναι ευγενικοί και πρόθυμοι για το καλό του τουρισμού γενικά και της τσέπης τους ειδικότερα...

Ομως η ευγένεια και τα χαμόγελα δε συνδυάζονται με την τρομοκρατία, την εξαθλίωση και τη στέρηση δικαιωμάτων. Ούτε η ανάπτυξη του τουρισμού εξυπηρετείται. Μόνο η τσέπη μερικών ξενοδόχων αναπτύσσεται έτσι. Και το χαμόγελο μπορεί να ανθίσει στους εργαζόμενους πολύ καλύτερα αν "σπάσουν" τον εργασιακό μεσαίωνα.

Πρώτο δείγμα...

Η Συνθήκη Σένγκεν δεν άρχισε καλά καλά να εφαρμόζεται επίσημα και τα πρώτα μηνύματα για τις αρνητικές συνέπειες σε βάρος της χώρας, των μεταναστών και των σχέσεών μας με τις γειτονικές βαλκανικές χώρες άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Ως γνωστόν, οι τρίτες χώρες και οι γειτονικές βαλκανικές χώρες κατ' εξοχήν έχουν μπει στο μαυροπίνακα της Σένγκεν, όπως από την πρώτη στιγμή επισήμανε το ΚΚΕ στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για τηνεπικύρωση της Συνθήκης. Οπως, λοιπόν, αποκαλύπτεται στις χτεσινές εφημερίδες, οι τουριστικές επισκέψεις Γιουγκοσλάβων στη χώρα μας μπαίνουν σε δοκιμασία, καθώς λόγω Σένγκεν παρεμποδίζεται η ελεύθερη πρόσβαση των Γιουγκοσλάβων - αλλά και των κατοίκων των άλλων βαλκανικών χωρών - στη χώρα μας. Το ζήτημα αυτό φέρεται να έθεσε κατά τη συνάντησή του με τον Θ. Πάγκαλο ο υπουργός Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας και, βεβαίως, υπάρχει μείζον πρόβλημα για τη χώρα μας πώς θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προκύπτουν από τη Σένγκεν. Κατά τα άλλα μένει ο Β. Γιαννόπουλος να προπαγανδίζει τα καλά της Σένγκεν, απειλώντας μάλιστα τους δημόσιους υπαλλήλους που δε συμφωνούν μαζί του. Εύγε!

Σε αναζήτηση ρόλου στην Αλβανία

Ενας ελληνικός λόχος 200 ανδρών έμεινε στην Αλβανία προς... αναζήτηση αποστολής. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι θα πλαισιώνουν τους Ελληνες αξιωματικούς, οι οποίοι θα συμμετάσχουν στην ανασυγκρότηση του αλβανικού στρατού που έχει αναλάβει το ΝΑΤΟ και θα ξεκινήσει τους επόμενους μήνες. Ως τότε όμως βλέπουμε... Εξάλλου, η παραμονή της δύναμης ήταν διακαής πόθος της ελληνικής πλευράς και με την αγωνία της "έπαιζε" η ιταλική, η οποία με κάθε ευκαιρία ανακοίνωνε την αποχώρηση της Πολυεθνικής Δύναμης. Και δεν έχουν άδικο, αφού βλέπουν τον ελληνικό στρατό σαν προπομπό των μεγάλων συμφερόντων που ακολουθούν κάθε στρατιωτική επιχείρηση. Δεν το κρύβουν άλλωστε. Οταν θέλουν να κάνουν απολογισμό της ελληνικής στρατιωτικής αποστολής στην Αλβανία μιλάνε με αριθμούς επιχειρήσεων που έχουν "διεισδύσει" στη γειτονική χώρα. Ομως, επειδή δεν πρέπει να ξεχνάμε: Τι έγινε τελικά με την ανθρωπιστική βοήθεια που η διανομή της ήταν το πρόσχημα της στρατιωτικής αποστολής στην Αλβανία; Τελικά... μοιράστηκε;

ΠΡΟΣΩΠΟ

Ντένις Ρος

Μπορεί ο απεσταλμένος του Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον να πάσχισε να δώσει την εικόνα κάποιας "προόδου" την περασμένη βδομάδα, αλλά τα όσα πέτυχε επ' ουδενί οδηγούν σε άρση του αδιεξόδου στις σχέσεις Ισραήλ - Παλαιστινίων. Φέρνοντας τα δύο μέρη στο τραπέζι των συνομιλιών για θέματα "ασφαλείας", ο Ντένις Ρος διαπίστωσε, με το δύσκολο τρόπο, ότι η δυσπιστία είναι ο νικητής και ασφαλώς όχι η "ειρηνευτική διαδικασία".

Τα μικρά περιθώρια υποχωρήσεων του Γιάσερ Αραφάτ έναντι Αμερικανών και Ισραηλινών δεν του επιτρέπουν να ελιχθεί.

Η συνέχιση των ισραηλιτικών εποικισμών και η κατεδάφιση αραβικών οικιών, η απαίτηση των Ισραηλινών να διαλυθεί η Χαμάς, οι εκατοντάδες συλλήψεις και η συνέχιση του αποκλεισμού της Δυτικής Οχθης και της Λωρίδας της Γάζας παρά τις - ασθενείς, πάντως - πιέσεις από διάφορες πλευρές, οδηγούν σε αδιέξοδα, αλλά και στην κορύφωση της οργής των αντιπολιτευόμενων στον Γ. Αραφάτ, μετριοπαθών ή μη.

Ο Ρος, που ήλπιζε να προετοιμάσει το έδαφος για μια επίσκεψη της πολιτικής του προϊσταμένης στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μαντλίν Ολμπράιτ, στο τέλος του μήνα, παρά τις δηλώσεις του περί "προόδου", πιθανότατα αντιλαμβάνεται ότι η κατάσταση βρίσκεται ένα βήμα πριν την κλιμάκωση της βίας. Και αν - όπως διαφαίνεται - συνεχίσει να αποφεύγει να ασκήσει πίεση προς τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, δεν αποκλείεται τελικά να συμβεί η κλιμάκωση...

Μπ. Γ.

Ανισότητες στη ζωή και το θάνατο...

Μπορεί με τα στατιστικά τερτίπια η Βρετανία να εμφανίζεται μια από τις χώρες με το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας τα τελευταία χρόνια. Μπορεί επίσης όλοι οι άλλοι, που "ξέρουν τα κόλπα", να μην ξεκουκουλώνουν την αλήθεια, αφού καιροφυλακτούν να εφαρμόσουν και εκείνοι τις ίδιες μεθόδους και στην υπόλοιπη Ευρώπη π. χ. τη λεγόμενη "Ευλυγισία της Εργασίας". Ομως την πραγματικότητα όσο και να τη "σκεπάζεις" θα βγει στην επιφάνεια από εκεί που δεν την περιμένεις και θα αποκαλύψει τους ψεύτες. Σύμφωνα λοιπόν με τον βρετανικό Τύπο, η τελευταία χρονιά εμφανίζει το χειρότερο ποσοστό, των τελευταίων 50 χρόνων, ανισότητας θανάτων ανάμεσα στις διάφορες περιοχές της χώρας. Η μελέτη επίσης αποκαλύπτει πως εκτός από την αιτία της ανισότητας υγειονομικής περίθαλψης ανάμεσα στις περιοχές, μια βαθύτερη ματιά βγάζει στην επιφάνεια ότι οι περιοχές με τους περισσότερους θανάτους είναι εκείνες που παραδοσιακά έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας και τα χαμηλότερα εισοδήματα π. χ. η Γλασκόβη, το Γκρίνοκ, το Σάλφορντ κ. ά. Να τα χαίρονται τα σύγχρονα "μοντέλα ανάπτυξής" τους οι αρμόδιοι...

Η... προτελευταία θέση

Μια ακόμα έρευνα, αυτή του βρετανικού γραφείου Σέντγουικ Νομπλ Λόουντες, που μετέδωσε το "Ρόιτερ" και δημοσίευσαν αρκετές εφημερίδες, ήρθε να επιβεβαιώσει ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι είναι οι "φτωχοί συγγενείς" των Ευρωπαίων, αλλά και Γιαπωνέζων και Αμερικάνων συναδέλφων τους. Σύμφωνα με την έρευνα, οι Ελληνες, τόσο ως προς τις ακαθάριστες αποδοχές τους, όσο και ως προς τις καθαρές, βρίσκονται στην προτελευταία θέση της κατάταξης, μια θέση πάνω από τους Πορτογάλους. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι αυτό είναι αποτέλεσμα των "φιλότιμων" προσπαθειών που καταβάλλει η κυβέρνηση για τη διασφάλιση των "πραγματικών" εισοδημάτων των εργαζομένων. Οι προσπάθειες για τη διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων αναμένεται να ενταθούν, οπότε μην εκπλαγούμε αν βρεθούμε στην τελευταία θέση (υπάρχει και πιο κάτω;).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ