ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΟΣ, Χαλάνδρι: "Επικοινωνώ σημαίνει ζω. Και θέλω να ζω με τον κόσμο που αγαπώ. Η επικοινωνία ενώνει, συσπειρώνει και διαπαιδαγωγεί. Για να γράψει κάποιος στον "Ρίζο" πρέπει να βρίσκεται πολύ κοντά σ' αυτόν, να τον μελετάει καθημερινά, γιατί αλλιώς πώς θα ασχοληθεί με τα θέματα που καταπιάνεται η εφημερίδα; Και διαβάζοντας κανείς τον "Ριζοσπάστη" οπωσδήποτε σφυρηλατείται αγωνιστικά. Εχω δε τη γνώμη πως όσο αναπτύσσεται ο χώρος της επικοινωνίας, τόσο θα αυξάνει η κυκλοφορία του "Ριζοσπάστη". Ακόμα πιστεύω φίλοι μου πως η επικοινωνία πολύ καλό κάνει και πολύ μεγάλο μέλλον έχει. Φτάνει να της δώσετε αυτό που ζητάει. Φροντίδα, αγάπη και υπομονή ".

Σημ. "Ρ": Παίρνουμε υπ' όψη μας τα όσα μας γράφεις για ιδεολογικά ζητήματα.

"Δε ζητάμε ελεημοσύνη..."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΟΥΓΙΑΚΗΣ, (από Πέραμα): "Είμαι συνταξιούχος οικοδόμος και παίρνω 58.000 δρχ. σύνταξη με 75% αναπηρία. Πήγαμε στον πρωθυπουργό να διαμαρτυρηθούμε και βάλανε την αστυνομία να μας κτυπήσουν. Εγώ δεν πιστεύω ότι οι αστυνομικοί ενεργήσανε από μόνοι τους. Οι άνθρωποι τη δουλιά τους κάνουνε. Κάποιος, κύριε Παπανδρέου, τους έδωσε την εντολή να μη μας αφήσουν να ανεβούμε στο γραφείο σας και μη μας λέτε ότι δεν ξέρατε τίποτα.

Σε πρωινή εκπομπή της τηλεόρασης, η κυρία Βουγιουκλάκη κατανοώντας, όπως είπε, το πρόβλημά μας, προθυμοποιήθηκε να ανοίξει λογαριασμό στην Τράπεζα για μας τους συνταξιούχους.

Εγώ, με επιφύλαξη βέβαια, την ευχαριστώ. Οι συνταξιούχοι ασφαλώς δε ζητάνε ελεημοσύνη (ζητιανιά). Λεφτά δικά μας ζητάμε, κυρία Βουγιουκλάκη. Πάντως και μόνο που αναγνωρίζει ότι έχουμε δίκιο, την ευχαριστούμε".

Κινητή τηλεφωνία...

ΗΒΗ ΚΟΥΤΟΥΦΑΡΗ - ΜΟΥΛΑ (προς το Δήμαρχο Μαρκόπουλου - Πόρτο Ράφτη): "Κύριε δήμαρχε,

Απευθυνόμαστε σε σας, τόσο στην ιδιότητά σας, όσο και στην ανθρώπινη ευαισθησία σας, για ένα φλέγον για την περιοχή του Πόρτο - Ράφτη ζήτημα. Ως κάτοικοι κι ευαισθητοποιημένοι πολίτες, ζητούμε την άμεση απομάκρυνση της κεραίας κινητής τηλεφωνίας που πρόσφατα τοποθετήθηκε στο Πόρτο - Ράφτη. Το αίτημά μας στηρίζεται σ' έναν κοινής αποδοχής λογικό συλλογισμό. Από τη στιγμή που επιστήμονες απ' όλο τον κόσμο επισημαίνουν την επικινδυνότητα αυτών των εγκαταστάσεων και εφόσον οι βλαπτικές παρενέργειές τους έχουν ήδη ανιχνευτεί, ενώ παράλληλα όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες λαμβάνουν μέτρα προστασίας του πολίτη, θα ήταν εγκληματική αμέλεια να επιτραπεί η εγκατάσταση της εν λόγω κεραίας και μάλιστα σε κατοικημένη περιοχή.

Ελπίζουμε να εισακουστεί το αίτημά μας και να ληφθούν άμεσα τα κατάλληλα μέτρα που θα αποφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα για τους κατοίκους του Πόρτο - Ράφτη".

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΟΣ, Χαλάνδρι: "Επικοινωνώ σημαίνει ζω. Και θέλω να ζω με τον κόσμο που αγαπώ. Η επικοινωνία ενώνει, συσπειρώνει και διαπαιδαγωγεί. Για να γράψει κάποιος στον "Ρίζο" πρέπει να βρίσκεται πολύ κοντά σ' αυτόν, να τον μελετάει καθημερινά, γιατί αλλιώς πώς θα ασχοληθεί με τα θέματα που καταπιάνεται η εφημερίδα; Και διαβάζοντας κανείς τον "Ριζοσπάστη" οπωσδήποτε σφυρηλατείται αγωνιστικά. Εχω δε τη γνώμη πως όσο αναπτύσσεται ο χώρος της επικοινωνίας, τόσο θα αυξάνει η κυκλοφορία του "Ριζοσπάστη". Ακόμα πιστεύω φίλοι μου πως η επικοινωνία πολύ καλό κάνει και πολύ μεγάλο μέλλον έχει. Φτάνει να της δώσετε αυτό που ζητάει. Φροντίδα, αγάπη και υπομονή ".

Σημ. "Ρ": Παίρνουμε υπ' όψη μας τα όσα μας γράφεις για ιδεολογικά ζητήματα.

"Δε ζητάμε ελεημοσύνη..."

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΟΥΓΙΑΚΗΣ, (από Πέραμα): "Είμαι συνταξιούχος οικοδόμος και παίρνω 58.000 δρχ. σύνταξη με 75% αναπηρία. Πήγαμε στον πρωθυπουργό να διαμαρτυρηθούμε και βάλανε την αστυνομία να μας κτυπήσουν. Εγώ δεν πιστεύω ότι οι αστυνομικοί ενεργήσανε από μόνοι τους. Οι άνθρωποι τη δουλιά τους κάνουνε. Κάποιος, κύριε Παπανδρέου, τους έδωσε την εντολή να μη μας αφήσουν να ανεβούμε στο γραφείο σας και μη μας λέτε ότι δεν ξέρατε τίποτα.

Σε πρωινή εκπομπή της τηλεόρασης, η κυρία Βουγιουκλάκη κατανοώντας, όπως είπε, το πρόβλημά μας, προθυμοποιήθηκε να ανοίξει λογαριασμό στην Τράπεζα για μας τους συνταξιούχους.

Εγώ, με επιφύλαξη βέβαια, την ευχαριστώ. Οι συνταξιούχοι ασφαλώς δε ζητάνε ελεημοσύνη (ζητιανιά). Λεφτά δικά μας ζητάμε, κυρία Βουγιουκλάκη. Πάντως και μόνο που αναγνωρίζει ότι έχουμε δίκιο, την ευχαριστούμε".

Κινητή τηλεφωνία...

ΗΒΗ ΚΟΥΤΟΥΦΑΡΗ - ΜΟΥΛΑ (προς το Δήμαρχο Μαρκόπουλου - Πόρτο Ράφτη): "Κύριε δήμαρχε,

Απευθυνόμαστε σε σας, τόσο στην ιδιότητά σας, όσο και στην ανθρώπινη ευαισθησία σας, για ένα φλέγον για την περιοχή του Πόρτο - Ράφτη ζήτημα. Ως κάτοικοι κι ευαισθητοποιημένοι πολίτες, ζητούμε την άμεση απομάκρυνση της κεραίας κινητής τηλεφωνίας που πρόσφατα τοποθετήθηκε στο Πόρτο - Ράφτη. Το αίτημά μας στηρίζεται σ' έναν κοινής αποδοχής λογικό συλλογισμό. Από τη στιγμή που επιστήμονες απ' όλο τον κόσμο επισημαίνουν την επικινδυνότητα αυτών των εγκαταστάσεων και εφόσον οι βλαπτικές παρενέργειές τους έχουν ήδη ανιχνευτεί, ενώ παράλληλα όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες λαμβάνουν μέτρα προστασίας του πολίτη, θα ήταν εγκληματική αμέλεια να επιτραπεί η εγκατάσταση της εν λόγω κεραίας και μάλιστα σε κατοικημένη περιοχή.

Ελπίζουμε να εισακουστεί το αίτημά μας και να ληφθούν άμεσα τα κατάλληλα μέτρα που θα αποφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα για τους κατοίκους του Πόρτο - Ράφτη".

Από την τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου: Λόγια, λόγια, λόγια...

Ο Β. Κανιέφσκι, γεννημένος και μεγαλωμένος στην ΕΣΣΔ, σπούδασε με χρήματα του σοβιετικού λαού. Τώρα σαν πρώην "Σοβιετικός καλλιτέχνης" νομίζει ότι μπορεί να σερβίρει στους "αφελείς" Δυτικούς τηλεθεατές ό,τι θέλει. Και το χειρότερο, προκειμένου να ταπεινώσει την πατρίδα του, καταφεύγει στη συκοφαντία και τη διαστρέβλωση, ξέροντας ακόμα και το δράμα (1992) που ζει από τότε ο λαός του, μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ.

Αλήθεια, τι θα έλεγε τώρα ο Κανιέφσκι και οι όμοιοί του, όταν στη σημερινή Ρωσία η θνησιμότητα απειλεί με αφανισμό ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά έθνη του κόσμου, το ρωσικό; Σύμφωνα με στοιχεία του ρωσικού Τύπου, το 1992, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, πέθαναν 205.000 χιλιάδες άτομα περισσότερα απ' ό,τι γεννήθηκαν, το 1993 ο αριθμός αυτός έφτασε το 1 εκατομμύριο, ενώ το 1994 το ξεπέρασε. Απ' αυτούς οι 32.000 χιλιάδες άτομα (δυο φορές περισσότεροι απ' ό,τι στα 10 χρόνια πολέμου στο Αφγανιστάν) ήταν δολοφονημένοι από το κοινό έγκλημα και τη ρωσική μαφία. Οσον αφορά δε, τα θύματα της Τσετσενίας πόσα είναι, αυτά... δεν τα καταμέτρησε κανείς.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ

Θεσσαλονίκη

(πρώην μέλος της σύνταξης της εφημερίδας

"ΝΕΟΣ ΔΡΟΜΟΣ" στην Τασκένδη)

Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ (από την Αθήνα) απευθυνόμενος στον ηγέτη των ΗΠΑ και την ηγεσία της ΕΕ γράφει: " ...Πού είναι η ευαισθησία σας, κύριε Κλίντον, αυτή που δείξατε για το Κουβέιτ; Γιατί δεν τη δείχνετε και τώρα στον κουρδικό λαό, που απειλείται με γενοκτονία από τους Τούρκους; Αλλά μήπως δείξατε κανένα έλεος για τον ιρακινό λαό, που εξολοθρεύσατε με τη δικαιολογία της τιμωρίας του αντάρτη Χουσεφιν;

Αλλά και σεις, κύριοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που κόπτεσθε για τα ανθρώπινα δικαιώματα πού είσθε; Αλλά τι λέω, αφού βρίσκεσθε αγκαλιά με τους Τούρκους, τους Κούρδους θα υποστηρίξετε;

Σας έχουμε μάθει πια... Από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, από την τεχνητή ένταση που δημιουργείτε μεταξύ των υπόλοιπων λαών των Βαλκανίων. Και όλα αυτά για να εξυπηρετείτε δικά σας δόλια συμφέροντα και να πουλάτε τα όπλα που κατασκευάζουν τα εργοστάσια σας.

Οι λαοί όμως θέλουν την ειρήνη και όχι τον πόλεμο. Και πρέπει να βρουν τι τους ενώνει (και είναι τόσα πολλά) και όχι να πέφτουν στις παγίδες που τους στήνουν οι δήθεν "φίλοι" τους".

Ο κ. πρωθυπουργός, στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου είπε πολλά και διάφορα. Συνέστησε ευαισθησία και προσοχή προς το λαό και συμβούλεψε τους υπουργούς του να δέχονται το λαό για ν' ακούνε τα προβλήματά του.

Και διερωτήθηκα: Γιατί και για ποιον τα λέει αυτά ο κ. πρωθυπουργός; Αφού ο ίδιος δεν τα τηρεί; Δεν είναι αυτός πρώτος που αποφεύγει πολλές φορές με διάφορα προσχήματα να δεχτεί αντιπροσωπείες διαφόρων οργανώσεων και φορέων, αγνοώντας και περιφρονώντας τα αιτήματά τους;

Τι κι αν την άλλη μέρα βγήκε δημόσια και ζήτησε συγνώμη από τους συνταξιούχους για το ξύλο που έφαγαν από τα ΜΑΤ, όταν από την άλλη προάγει τον Βαλυράκη σε υπουργό, ύστερα μάλιστα από τις γνωστές δηλώσεις του στη Βουλή;

Πιεσμένος δε από τις μαχητικές μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών, δεν τσιγκουνεύτηκε να μοιράσει πάλι υποσχέσεις. Ομως ο λαός έχει βγάλει τα συμπεράσματά του και μπορεί να κρίνει. Μόνο που δε χρειάζεται εφησυχασμός και αδράνεια, αλλά ενότητα και πάλη μέχρι την πλήρη δικαίωση των αιτημάτων. Κάθε φορά που προκύπτουν τέτοιες δυναμικές κινητοποιήσεις όπως αυτές των τελευταίων ημερών, οι διάφοροι "ευεργέτες" και εντολοδόχοι της ΕΕ και του Μάαστριχτ, χωρίς ντροπή και φιλότιμο, βρίσκουν κάτι να πουν, να υποσχεθούν να δημαγωγήσουν για να ρίξουν "στάχτη στα μάτια" του λαού. Πιστοί καθώς είναι στο πνεύμα των Βρυξελλών κάνουν το παν για να μειώσουν και αποδιοργανώσουν το μαχητικό καιαγωνιστικό πνεύμα των εργαζομένων. Μα δε θα τους περάσει.

ΝΙΚΟΣ ΝΤΑΜΠΙΚΗΣ

Λάρισα

Από την τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου: Λόγια, λόγια, λόγια...

Ο Β. Κανιέφσκι, γεννημένος και μεγαλωμένος στην ΕΣΣΔ, σπούδασε με χρήματα του σοβιετικού λαού. Τώρα σαν πρώην "Σοβιετικός καλλιτέχνης" νομίζει ότι μπορεί να σερβίρει στους "αφελείς" Δυτικούς τηλεθεατές ό,τι θέλει. Και το χειρότερο, προκειμένου να ταπεινώσει την πατρίδα του, καταφεύγει στη συκοφαντία και τη διαστρέβλωση, ξέροντας ακόμα και το δράμα (1992) που ζει από τότε ο λαός του, μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ.

Αλήθεια, τι θα έλεγε τώρα ο Κανιέφσκι και οι όμοιοί του, όταν στη σημερινή Ρωσία η θνησιμότητα απειλεί με αφανισμό ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά έθνη του κόσμου, το ρωσικό; Σύμφωνα με στοιχεία του ρωσικού Τύπου, το 1992, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, πέθαναν 205.000 χιλιάδες άτομα περισσότερα απ' ό,τι γεννήθηκαν, το 1993 ο αριθμός αυτός έφτασε το 1 εκατομμύριο, ενώ το 1994 το ξεπέρασε. Απ' αυτούς οι 32.000 χιλιάδες άτομα (δυο φορές περισσότεροι απ' ό,τι στα 10 χρόνια πολέμου στο Αφγανιστάν) ήταν δολοφονημένοι από το κοινό έγκλημα και τη ρωσική μαφία. Οσον αφορά δε, τα θύματα της Τσετσενίας πόσα είναι, αυτά... δεν τα καταμέτρησε κανείς.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ

Θεσσαλονίκη

(πρώην μέλος της σύνταξης της εφημερίδας

"ΝΕΟΣ ΔΡΟΜΟΣ" στην Τασκένδη)

Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ (από την Αθήνα) απευθυνόμενος στον ηγέτη των ΗΠΑ και την ηγεσία της ΕΕ γράφει: " ...Πού είναι η ευαισθησία σας, κύριε Κλίντον, αυτή που δείξατε για το Κουβέιτ; Γιατί δεν τη δείχνετε και τώρα στον κουρδικό λαό, που απειλείται με γενοκτονία από τους Τούρκους; Αλλά μήπως δείξατε κανένα έλεος για τον ιρακινό λαό, που εξολοθρεύσατε με τη δικαιολογία της τιμωρίας του αντάρτη Χουσεφιν;

Αλλά και σεις, κύριοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που κόπτεσθε για τα ανθρώπινα δικαιώματα πού είσθε; Αλλά τι λέω, αφού βρίσκεσθε αγκαλιά με τους Τούρκους, τους Κούρδους θα υποστηρίξετε;

Σας έχουμε μάθει πια... Από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, από την τεχνητή ένταση που δημιουργείτε μεταξύ των υπόλοιπων λαών των Βαλκανίων. Και όλα αυτά για να εξυπηρετείτε δικά σας δόλια συμφέροντα και να πουλάτε τα όπλα που κατασκευάζουν τα εργοστάσια σας.

Οι λαοί όμως θέλουν την ειρήνη και όχι τον πόλεμο. Και πρέπει να βρουν τι τους ενώνει (και είναι τόσα πολλά) και όχι να πέφτουν στις παγίδες που τους στήνουν οι δήθεν "φίλοι" τους".

Ο κ. πρωθυπουργός, στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου είπε πολλά και διάφορα. Συνέστησε ευαισθησία και προσοχή προς το λαό και συμβούλεψε τους υπουργούς του να δέχονται το λαό για ν' ακούνε τα προβλήματά του.

Και διερωτήθηκα: Γιατί και για ποιον τα λέει αυτά ο κ. πρωθυπουργός; Αφού ο ίδιος δεν τα τηρεί; Δεν είναι αυτός πρώτος που αποφεύγει πολλές φορές με διάφορα προσχήματα να δεχτεί αντιπροσωπείες διαφόρων οργανώσεων και φορέων, αγνοώντας και περιφρονώντας τα αιτήματά τους;

Τι κι αν την άλλη μέρα βγήκε δημόσια και ζήτησε συγνώμη από τους συνταξιούχους για το ξύλο που έφαγαν από τα ΜΑΤ, όταν από την άλλη προάγει τον Βαλυράκη σε υπουργό, ύστερα μάλιστα από τις γνωστές δηλώσεις του στη Βουλή;

Πιεσμένος δε από τις μαχητικές μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών, δεν τσιγκουνεύτηκε να μοιράσει πάλι υποσχέσεις. Ομως ο λαός έχει βγάλει τα συμπεράσματά του και μπορεί να κρίνει. Μόνο που δε χρειάζεται εφησυχασμός και αδράνεια, αλλά ενότητα και πάλη μέχρι την πλήρη δικαίωση των αιτημάτων. Κάθε φορά που προκύπτουν τέτοιες δυναμικές κινητοποιήσεις όπως αυτές των τελευταίων ημερών, οι διάφοροι "ευεργέτες" και εντολοδόχοι της ΕΕ και του Μάαστριχτ, χωρίς ντροπή και φιλότιμο, βρίσκουν κάτι να πουν, να υποσχεθούν να δημαγωγήσουν για να ρίξουν "στάχτη στα μάτια" του λαού. Πιστοί καθώς είναι στο πνεύμα των Βρυξελλών κάνουν το παν για να μειώσουν και αποδιοργανώσουν το μαχητικό καιαγωνιστικό πνεύμα των εργαζομένων. Μα δε θα τους περάσει.

ΝΙΚΟΣ ΝΤΑΜΠΙΚΗΣ

Λάρισα