"Αγρια χαρά" αισθάνθηκε η ηγεσία της ΝΔ από την αποδοχή της παραίτησης του Χ. Καστανίδη, από τον Κ. Σημίτη. Ο λόγος; Η "οφθαλμοφανής ανεπάρκεια" του παραιτηθέντος υπουργού, η οποία προξένησε "ζημιά στην εθνική οικονομία"!. Η τοποθέτηση αυτή της ΝΔ για το θέμα της παραίτησης Καστανίδη δεν είναι τυχαία. Υποδηλώνει το είδος και το επίπεδο της κριτικής που ασκεί στην κυβερνητική πολιτική, που δεν είναι άλλη από αυτή του "συνεπούς" νεοφιλελεύθερου και του καλού διαχειριστή των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Στο πλαίσιο αυτό η ηγεσία της ΝΔ δε διστάζει, κρίνοντας τις εξελίξεις με τα μάτια των "μεγάλων συμφερόντων", να ασκεί κριτική στους "ανίκανους" διαχειριστές υπουργούς, αποφεύγοντας βέβαια συνειδητά και σκόπιμα να θέσει στο στόχαστρο και να "φθείρει" την ίδια την κυβερνητική πολιτική που είναι άλλωστε και δική της πολιτική.

Ομως οι εργαζόμενοι καθημερινά αντιλαμβάνονται ότι η ηγεσία της ΝΔ είναι ο καλύτερος σύμμαχος και υποστηρικτής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη. Δίκαια, λοιπόν, θα κληθεί να καταβάλει το κόστος της συνυπευθυνότητας και συναίνεσης σε αυτή την πολιτική.

Την καταβολή χρημάτων, μερικών δεκάδων χιλιάδων δραχμών... για αγορά υλικών (μαρκαδόρους, στυλό, χρώματα, τετράδια) ζητούν πολλοί ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί. Ας σημειωθεί, ότι αυτά τα ποσά δεν καταχορούνται στα επίσημα τιμολόγιά τους. Και μάλιστα, μερικοί ιδιοκτήτες δεν έχουν στην κυριολεξία το Θεό τους...

Σε παιδικό σταθμό στο κέντρο της Αθήνας, για την εγγραφή δύο παιδιών (αδελφών) ζήτησαν για την αγορά υλικών 59.000 δραχμές για το πρώτο παιδί και 45.000 δραχμές για το δεύτερο. Και καλά, για το πρώτο που είναι τριών χρόνων, ίσως να μας αντιπαραθέσουν κάποιες δικαιολογίες και ενστάσεις. Αλλά για το δεύτερο παιδί ηλικίας τεσσάρων μηνών, τι υλικά θα αγοράσει ο σταθμός για να δικαιολογήσει το ποσό των 45.000 δραχμών; Μήπως πρόκειται να χρησιμοποιήσει το νήπιο μαρκαδόρους και μολύβια; Πίσω από το εξωφρενικό - αλλά πραγματικό - παράδειγμα βρίσκεται η επιδίωξη των ιδιόκτητων παιδικών σταθμών να αυξήσουν τα δίδακτρα, χωρίς όμως τα συγκεκριμένα ποσά να παρουσιάζονται και στα τιμολόγια. Κατά τα άλλα το υπουργείο Ανάπτυξης ελέγχει σαν Κέρβερος τις τιμές των διδάκτρων, ενώ ο πληθωρισμός μειώνεται!

Με αγωγές που κατέθεσαν - και οι οποίες θα εκδικαστούν στις 16 Σεπτέμβρη, από δικαστήριο της Λάρισας - οι, διορισμένες απ' την κυβέρνηση, διοικήσεις του ΟΣΕ και του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας, ζητούν από 12 μέλη της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, να πληρώσουν το ιλιγγιώδες ποσό των 1,7 δισ. δραχμών, ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη στη διάρκεια των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων.

Δε γνωρίζουμε αν η κυβέρνηση σκέφτεται να καλύψει μέρος από τα δημόσια ελλείμματα μ' αυτά τα χρήματα, αλλά είναι σίγουρο ότι επιχειρεί να συντρίψει οικονομικά τα στελέχη του αγροτικού κινήματος, που πρωταγωνιστούν στην οργάνωση και το συντονισμό της πάλης της αγροτιάς, για "να κάνουν πίσω", να σταματήσουν οι νέες κινητοποιήσεις που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη και να περάσει ανώδυνα και ανέξοδα την αντιαγροτική πολιτική της.

Ας απαντήσει η κυβέρνηση, ιδιαίτερα ο υπουργός Δικαιοσύνης: αν το δικαστήριο καταδικάσει τα μέλη της ΠΑΣΕ κι αυτά δεν πληρώσουν τα 1,7 δισ. δρχ. - άλλωστε πού να τα βρουν - ποια θα είναι η επόμενη ενέργεια; Θα κλειστούν όλοι στη φυλακή, ως πολιτικοί κρατούμενοι; Κι αν φτάσουν μέχρι εκεί, πώς θ' αντιμετωπίσουν τις οργισμένες αντιδράσεις του αγροτικού κόσμου, που αναπόφευκτα θα κλιμακωθούν; Θα γεμίσουν οι φυλακές της χώρας με αγρότες;

Κι ας μην προσπαθήσει η κυβέρνηση να "υπεκφύγει" της απάντησης, ισχυριζόμενη υποκριτικά ότι αυτά είναι δουλιά της "ανεξάρτητης Δικαιοσύνης". Διότι όλοι σε τούτο τον τόπο γνωρίζουμε πώς και γιατί ενεργεί η Δικαιοσύνη στη συγκεκριμένη περίπτωση...

Λιγότεροι από 6.000 ήταν, τελικά, οι εκπαιδευτικοί (καθηγητές, δάσκαλοι και νηπιαγωγοί), που διορίστηκαν και φέτος - την τελευταία στιγμή, μάλιστα - στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και όμως, τα κενά είναι πολλαπλάσια. Ακόμη και τα επίσημα, αφού οι αναπληρωτές έφθαναν τους 18.500 τα προηγούμενα χρόνια. Αν μάλιστα, σκεφθεί κανένας, ότι θα 'πρεπε, ήδη, να μην υπάρχουν αίθουσες των 30 και πάνω μαθητών, για να μπορεί να γίνεται ένα μάθημα στοιχειωδώς της προκοπής ή αν πάρει κανείς υπόψη του τις κυβερνητικές υποσχέσεις, περί ολοήμερου νηπιαγωγείου, ολοήμερου δημοτικού και πρόσθετης, ενισχυτικής διδασκαλίας στους μαθητές που αποτυγχάνουν, τότε ο αριθμός των διορισθέντων έχει πολύ μικρή σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης.

Λοιπόν, τι φταίει για τη συνέχιση της απαράδεκτης αυτής κατάστασης; Μήπως, η επετηρίδα, όπως συνεχίζουν και επιμένουν, όσοι έχουν βαλθεί να μας "διδάξουν" τον παραλογισμό; Η μήπως, τα όσα... επαναστατικά ευχολόγια μοιράζουν εδώ κι εκεί οι κυβερνητικοί αρμόδιοι, θα υλοποιηθούν χωρίς καν, τον στοιχειωδώς απαραίτητο αριθμό διδασκόντων;

Η επέλαση, τα τελευταία χρόνια, του πολυεθνικού κεφαλαίου σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής είναι γνωστή σε όλους, όπως και οι βασικές αιτίες, που την καθοδηγούν. Ακριβώς, το τελευταίο αποδείχνεται και με στοιχεία των ίδιων, πλέον, των επελαυνόντων.

Σύμφωνα με έρευνα της ελβετικής τράπεζας "Union Bank of Switzerland", η οποία χρησιμοποιεί τον περιβόητο "δείκτη Big Mac" - με τον οποίο αποδεικνύεται πόση ώρα πρέπει να εργαστεί κάποιος για να αγοράσει το γνωστό χάμπουργκερ - ο μέσος Ασιάτης εργαζόμενος πρέπει να "δαπανήσει" 43 λεπτά εργασίας, πριν αγοράσει ένα. Την ίδια στιγμή, ο μέσος όρος παγκοσμίως είναι τα 24 λεπτά, ενώ στη βόρεια Αμερική ο χρόνος αυτός φθάνει στα 12 λεπτά και στην Ευρώπη τα 32. Τα... πρωτεία στην υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων - πάντα σύμφωνα με την έρευνα - τα κατέχει το Ναϊρόμπι, όπου οι εργαζόμενοι χρειάζεται να δουλέψουν 193 λεπτά (δηλαδή, τρεις και πλέον ώρες), κατά μέσο όρο, για να αγοράσουν ένα χάμπουργκερ..!

Ο καθένας, βέβαια, καταλαβαίνει τι κέρδη φέρνει στο πολυεθνικό κεφάλαιο το απάνθρωπο αυτό εργασιακό καθεστώς... Πολύ περισσότερο, όταν η ίδια η έρευνα παραδέχεται, πως σημειώνεται τάση ενίσχυσης των αποκλίσεων, σε βάρος των εργαζόμενων της Ασίας και της Αφρικής.