Μια από τις πρώτες πράξεις του φασισμού στη Γερμανία, όταν αυτός βρέθηκε στην εξουσία, ήταν ο εμπρησμός του Ράιχσταγ, οι μαζικές διώξεις κατά των κομμουνιστών και η δίκη της Λειψίας. Στη δίκη αυτή, όπου σύρθηκαν κατηγορούμενοι για τον εμπρησμό ο Βούλγαρος κομμουνιστής ηγέτης Γκ. Δημητρόφ, οι σύντροφοί του Ποπόφ και Τάνιεφ, αλλά και ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του γερμανικού ΚΚ Ε. Τόργκλερ, ο γερμανικός φασισμός επιχείρησε να νομιμοποιήσει στη συνείδηση του γερμανικού λαού το δικτατορικό τρόπο άσκησης της εξουσίας και την κατάλυση των λαϊκών ελευθεριών, επικαλούμενος τον κομμουνιστικό, δήθεν, κίνδυνο. Επίσης, επειδή ο Γκ. Δημητρόφ ήταν ηγετικό στέλεχος, πρώτης γραμμής, της Κομμουνιστικής Διεθνούς - Γραμματέας της μετά το 7ο Συνέδριο του 1935 - οι ναζί με τη δίκη της Λειψίας επιχείρησαν να καταφέρουν χτύπημα στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, τον πιο συνεπή και πιο μαχητικό αντίπαλο της ιμπεριαλιστικής τους πολιτικής.

Η δική τελικά γύρισε σε βάρος αυτών που τη σχεδίασαν, αποτέλεσε την πρώτη νίκη κατά του ναζισμού και μάλιστα στο δικό του έδαφος και έμεινε στην ιστορία ως σημείο - σταθμός της αντιφασιστικής - αντιιμπεριαλιστικής πάλης των λαών. Ας δούμε όμως εν συντομία τα πράγματα από την αρχή:

Στις αρχές Γενάρη του 1933 η γερμανική μονοπωλιακή αστική τάξη σε σύσκεψη των εκπροσώπων της, στο σπίτι του τραπεζίτη Σρέντερ στην Κολωνία, αποφάσισε να παραδώσει την εξουσία στο ναζισμό. Λίγες μέρες μετά, στις 30 του Γεάρη, ο Πρόεδρος της χώρας Χίντενμπουργκ διόρισε τον Χίτλερ Καγκελάριο. Σε μία από τις πρώτες συνεδριάσεις του υπουργικού του συμβουλίου ο Χίτλερ θα ξεκαθαρίσει στους συνεργάτες του ότι για να μπορέσει το ναζιστικό κόμμα να πάρει την πλειοψηφία στο Ράιχσταγ και να επιβάλει τη δικτατορία του, έπρεπε πρώτα να καταφέρει συντριπτικό χτύπημα στο Γερμανικό ΚΚ.

Οι εκλογές για το Ράιχσταγ είχαν οριστεί για τις 5 του Μάρτη, πράγμα που σήμαινε ότι το ξεκαθάρισμα των κομμουνιστών έπρεπε να αρχίσει νωρίτερα. Ετσι και έγινε. Τη νύχτα της 27ης του Φλεβάρη 1933 οι ναζί πυρπολούν το Ράιχσταγ κι αμέσως μετά, ο πρωθυπουργός του Χίτλερ Γκέρινγκ - που ήταν ο εγκέφαλος της πυρπόλησης - δηλώνει πως ο εμπρησμός "είναι έργο των κομμουνιστών", που τους χρησίμευε "ως σύνθημα για την έναρξη ένοπλης εξέγερσης". Ως αυτουργός του εμπρησμού συλλαμβάνεται ο Ολλανδός Βαν ντερ Λούμπε, για τον οποίο ο Γκέρινγκ δηλώνει ότι είναι κομμουνιστής κι ότι πάνω του βρέθηκε κομματική ταυτότητα του ΚΚ Ολλανδίας. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για ένα πιόνι του φασισμού, που χρησιμοποιήθηκε για το στήσιμο αυτής της αντικομμουνιστικής σκευωρίας. Επίσης συλλαμβάνεται και ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚ Γερμανίας Ε. Τόργκλερ.

Την επομένη, 28 του Φλεβάρη, αναστέλλονται τα άρθρα του Συντάγματος της Βαϊμάρης που εγγυόνταν την ελευθερία του ατόμου, του λόγου, του Τύπου, των συγκεντρώσεων και της ίδρυσης συνδικαλιστικών οργανώσεων. Δύο μέρες πριν τις εκλογές, στις 3 του Μάρτη, συλλαμβάνεται ο ηγέτης του Γερμανικού ΚΚ Ερνεστ Τέλμαν. Ομως ο φασισμός δεν αρκείται μόνο σ' αυτά. Θέλοντας να δείξει τα δόντια στο παγκόσμιο προλεταριάτο συλλαμβάνει στις 9 του Μάρτη το ηγετικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Διεθνούς Γκ. Δημητρόφ και του Βούλγαρους κομμουνιστές Μπλαγκόι Ποπόφ και Βασίλι Τάνιεφ, που βρίσκονται ως πολιτικοί πρόσφυγες στη Γερμανία, με την κατηγορία της συνεργίας στην πυρπόληση του Ράιχσταγ.

Η δίκη του Δημητρόφ και των συντρόφων του άρχισε στις 21/9/1933 και κράτησε έως το Δεκέμβρη του ίδιου έτους. Στην ιστορία έμεινε ως η δίκη της Λειψίας, παίρνοντας το όνομά της αυτό από την πόλη στην οποία έγινε. Στην αρχή η ναζιστική κυβέρνηση, εκτιμώντας ότι η δίκη θα την ωφελήσει, έδωσε πλατιά δημοσιότητα κι έτσι οι δύο πρώτες μέρες των συνεδριάσεων του δικαστηρίου μεταδόθηκαν από το ραδιόφωνο. Οταν όμως άρχισε η εξέταση του Δημητρόφ, οι μεταδώσεις σταμάτησαν ξαφνικά και ουδέποτε επαναλήφθηκαν. Ο κομμουνιστής ηγέτης ανέτρεψε το κατηγορητήριο σημείο προς σημείο, ξεσκέπασε την αντικομμουνιστική συνωμοσία, υπεράσπισε περίλαμπρα όχι μόνο τον εαυτό του και τους συντρόφους του, αλλά και το αντιφασιστικό κίνημα της Γερμανίας γενικότερα, αντιστρέφοντας πλήρως τους ρόλους, φέρνοντας τους φασίστες κατηγόρους του στη θέση του κατηγορουμένου. Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με κορυφαία ηγετικά στελέχη του φασισμού - όπως ο Γκέρινγκ και ο Γκαίμπελς - που κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας, συγκρούστηκε μαζί τους και κατάφερε να βγει νικητής. Είναι χαρακτηριστικό δε ότι το ανελέητο σφυροκόπημα του Δημητρόφ εναντίον του φασισμού και οι αποκαλύψεις του οδήγησαν τον Γκέρινγκ σε σημείο εκτός εαυτού, αφού εξαγριωμένος απείλησε δημόσια τον κομμουνιστή ηγέτη ότι θα έχει να κάνει μαζί του, αν βγει από το δικαστήριο.

Συγκλονιστική υπήρξε όλη η διάρκεια της δίκης κι ακόμη συγκλονιστικότερη η στιγμή της απολογίας του Γκ. Δημητρόφ, ο οποίος και αποκάλυψε με ατράνταχτα στοιχεία πως ο εμπρησμός του Ράιχσταγ ήταν το πρόσχημα για μια πλατιά εκστρατεία σε βάρος της εργατικής τάξης της Γερμανίας και της πρωτοπορίας της, του ΚΚ. Στο τέλος, δε, της απολογίας του ο ηγέτης του διεθνούς προλεταριάτου υπογράμμισε με ξεχωριστό τρόπο το μάταιο κάθε αντικομμουνιστικής εκστρατείας: "Το 17ο αιώνα - είπε - στεκόταν μπρος στο πιο αυστηρό δικαστήριο της Ιερής Εξέτασης ο θεμελιωτής της φυσικής Γκαλιλαίο Γκαλιλέι και όφειλε να καταδικαστεί σαν αιρετικός. Τότε με βαθιά πεποίθηση και αποφασιστικότητα φώναξε: "Κι όμως αυτή η γη γυρίζει". Και η επιστημονική αυτή θέση έγινε αργότερα κοινό χτήμα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Εμείς οι κομμουνιστές μπορούμε σήμερα, όχι λιγότερο αποφασιστικά από τον γέρο Γκαλιλαίο να πούμε:

- Κι όμως γυρίζει! Ο τροχός της ιστορίας γυρίζει προς τα μπρος - προς μια Σοβιετική Ευρώπη, προς μια παγκόσμια ένωση των Σοβιετικών Δημοκρατιών: Και ο τροχός αυτός, κινούμενος από το προλεταριάτο, κάτω από την καθοδήγηση της Κομμουνιστικής Διεθνούς, δε σταματάει με κανένα μέτρο ξεκληρίσματος, ούτε με ποινές φυλάκισης και θανατικές καταδίκες. Ο τροχός αυτός γυρίζει και θα γυρίζει μέχρι την ολοκληρωτική νίκη του κομμουνισμού!".

Το αποτέλεσμα της δίκης ήταν η αθώωση του Δημητρόφ και των συντρόφων του. Ομως οι ναζί συνέχισαν να τον κρατούν στις φυλακές μέχρι τα τέλη Φλεβάρη του 1934, οπότε και αναγκάστηκαν να τον απελευθερώσουν ύστερα από τεράστια διεθνή καμπάνια και παρέμβαση της Σοβιετικής Ενωσης.

Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.-

"Σημαντική πρόοδος" σημειώθηκε στη μεταρρύθμιση της στρατιωτικής δομής του ΝΑΤΟ, κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνόδου των αρχηγών των γενικών επιτελείων των χωρών - μελών της Ατλαντικής Συμμαχίας, τόνισε χτες αξιωματούχος του ΝΑΤΟ που ζήτησε να τηρηθεί η ανωνυμία.

Η ίδια πηγή δεν ήταν σε θέση να διευκρινίσει το μέγεθος της προόδου αυτής, που θα συζητηθεί σε επίσημη σύνοδο του ΝΑΤΟ που θα γίνει στις αρχές Οκτωβρίου στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας με τη συμμετοχή των υπουργών Αμυνας των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ.

Η μεταρρύθμιση της στρατιωτικής δομής της Συμμαχίας που έχει ως στόχο να την "περιορίσει" και να την καταστήσει πιο "ελαστική" παρεμποδίζεται από πολλαπλές εθνικές διεκδικήσεις που έχουν τεθεί κυρίως από την Ισπανία και την Πορτογαλία αφ' ενός, από την Ισπανία και τη Βρετανία αφ' ετέρου και τέλος από την Ιταλία, την Ελλάδα και την Τουρκία.

Σύμφωνα με συγκλίνουσες πηγές, οι επικεφαλής των γενικών επιτελείων των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ σκοπεύουν σε ένα "προσχέδιο λύσης" για την επίλυση του προβλήματος των Καναρίων Νήσων, τα οποία η Ισπανία και η Πορτογαλία επιθυμούν να ανεξαρτητοποιηθούν από την ευρωπαϊκή διοίκηση του ΝΑΤΟ, αφού τα νησιά αυτά βρίσκονται στη ζώνη αρμοδιότητας της διοίκησης του Ατλαντικού.

Από την άλλη, καμιά λύση δεν έχει εξευρεθεί στη διαμάχη της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Ιταλίας για τη δημιουργία υπο - περιφερειακών γενικών επιτελείων στο νοτιοανατολικό τμήμα της Ευρώπης. Αλλά οι στρατιωτικοί επικεφαλής των συμμαχικών χωρών έχουν δεσμευτεί να συνεχίσουν τις συνομιλίες και τις διαβουλεύσεις μέχρις ότου βρεθεί λύση στο πρόβλημα, σύμφωνα με την ίδια πηγή.

Η Τουρκία επιθυμεί τη δημιουργία ενός μόνο υπο - περιφερειακού γενικού επιτελείου στη νοτιοανατολική Ευρώπη και αποδέχεται να εγκατασταθεί αυτό στην Ελλάδα εάν το ΝΑΤΟ της εμπιστευτεί τις ευθύνες αναφορικά με τον εναέριο ή θαλάσσιο χώρο στην περιοχή αυτή. Η Ελλάδα και η Ιταλία, όπου σταθμεύουν ΝΑΤΟικά επιτελεία που είναι επιφορτισμένα μέχρι στιγμής με την ευθύνη αυτή, αρνούνται την προοπτική αυτή.

Αλλα προβλήματα που αναζητούν διευθέτηση, είναι η κατάσταση στο Γιβραλτάρ και γενικότερα ο "εξευρωπαϊσμός" της στρατιωτικής δομής του ΝΑΤΟ, που όλο και μετατίθεται χρονικά λόγω της διαφωνίας Γαλλίας και ΗΠΑ σχετικά με την περιφερειακή διοίκηση στο νότιο τμήμα, που το Παρίσι επιθυμεί να την αναλάβει ένας Ευρωπαίος στρατιωτικός σε αντίθεση με την Ουάσιγκτον.

Για το τελευταίο αυτό θέμα ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, Ρόμπερτ Χάντερ, δήλωσε σήμερα από την Ουάσιγκτον ότι οι συνομιλίες της χώρας του με τη Γαλλία "προχωρούν προς τη σωστή κατεύθυνση".

Η Επιτροπή Ειρήνης Μεσσηνίας καλεί για μια άλλη φορά τις μαζικές οργανώσεις του νομού, τους αιρετούς άρχοντες και το λαό της Μεσσηνίας να παλέψουν για να μη γίνει η ΝΑΤΟική άσκηση DYNAMIC MIX '97 και να φύγουν οι βάσεις και τα πυρηνικά από τον Αραξο. Καλεί στο μεγάλο συλλαλητήριο που θα γίνει σήμερα Σάββατο στις 7 μ.μ. στην Κεντρική Πλατεία Κυπαρισσίας. Λεωφορεία από την Καλαμάτα θα αναχωρήσουν σήμερα στις 5 μ.μ. από το Δημοτικό Αναψυκτήριο Καλαμάτας.