ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Το 2,5% είναι μέχρι... 1,5%!

Πλασματική είναι, για μια ακόμα φορά, η εισοδηματική πολιτική που ανακοινώθηκε. Εκτός από το γεγονός ότι υπολείπεται αισθητά από το 3,7%, που εκτιμάται ότι θα είναι ο πληθωρισμός, δε θα είναι καν 2,5%!

"Αυξήσεις" από 1,5% μέχρι 2,1% το πολύ, θα πάρουν από την 1η Γενάρη οι δημόσιοι υπάλληλοι, μετά τη δημοσιοποίηση της εισοδηματικής πολιτικής - σκάνδαλου, που ανακοίνωσε την προηγούμενη Τετάρτη η κυβέρνηση. Τα στοιχεία αυτά, που προκύπτουν από την επεξεργασία του ισχύοντος μισθολογίου, αποκαλύπτουν ότι ακόμα και η επίσημη εισοδηματική πολιτική του 2,5%, για την οποία μιλά η κυβέρνηση, αποτελεί μια απάτη, με μοναδικό στόχο τη συσκότιση για τα όσα περιμένουν τους εργαζόμενους την επόμενη χρονιά. Παράλληλα, δείχνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ότι οι απώλειες εισοδήματος που θα έχουν και το 1998 οι εργαζόμενοι, λόγω των πενιχρών αυξήσεων και της αναμενόμενης αύξησης του πληθωρισμού, θα είναι αισθητά μεγαλύτερες από ό,τι αρχικά υπολόγιζαν, με βάση το 2,5%.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ελάχιστη βάση για τη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των τωρινών εισοδημάτων των εργαζομένων αποτελεί μια αύξηση από 1η Γενάρη της τάξης του 3,7%, δηλαδή, όσο και η κυβερνητική εκτίμηση για την άνοδο του πληθωρισμού την επόμενη χρονιά,χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τεράστιες εισοδηματικές απώλειες όλων των τελευταίων χρόνων.

Τα σενάρια της εισοδηματικής πολιτικής άλλαξαν αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες. Ανεξάρτητα από τις διοχετευμένες, εκ μέρους της κυβέρνησης, πληροφορίες που κατά καιρούς έβλεπαν το φως της δημοσιότητας, το βέβαιο είναι ότι σε μια από τις τελευταίες συναντήσεις που είχε ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης με τους εκπροσώπους της ΑΔΕΔΥ, είχε παρουσιάσει σενάριο για δραχμική αύξηση 7.000 δραχμών που θα δινόταν στους δημοσίους υπάλληλους σε δύο δόσεις.

Η κυβέρνηση, ωστόσο, όπως είναι γνωστό, από τις αρχές του μήνα άρχισε να ερωτοτροπεί με την ιδέα της εκμετάλλευσης της συναλλαγματικής κρίσης, προκειμένου να επιφέρει νέα πλήγματα στα λαϊκά εισοδήματα. Μέσα από αυτές ακριβώς τις μεθοδεύσεις επιλέχτηκε το σενάριο για αυξήσεις 2,5% από την 1η Γενάρη. Σε μια τέτοια περίπτωση υπάλληλος με 15 χρόνια προϋπηρεσία, υποχρεωτικής εκπαίδευσης με αποδοχές 233.880 δραχμές, από την 1η Γενάρη θα έπρεπε να παίρνει κανονικά 239.730 δραχμές. Αλλά ούτε καν αυτό ισχύει.

Το ποσοστό του 2,5% της εισοδηματικής πολιτικής δεν αφορά το σύνολο του μισθού που παίρνουν κάθε μήνα οι δημόσιοι υπάλληλοι. Κι αυτό γιατί οι αυξήσεις του 2,5% δε θα δοθούν στο σύνολο των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά σε ένα τμήμα των συνολικών αποδοχών.Στα πλαίσια αυτά, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών εξετάζουν τα παρακάτω δύο σενάρια υπολογισμού της αύξησης του 2,5%:

Πρώτον,να υπολογιστεί η αύξηση μόνο επί του βασικού μισθού.

Δεύτερον,ένα μέρος του 2,5% να υπολογιστεί επί του βασικού μισθού και ένα μέρος στο κίνητρο απόδοσης. Στη δεύτερη περίπτωση εκτιμάται ότι το κίνητρο απόδοσης θα αυξηθεί κατά 2.000 δραχμές και το... υπόλοιπο θα υπολογιστεί στον βασικό.

Οποιο σενάριο κι αν επιλεγεί από τα δύο παραπάνω, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι σχεδόν πανομοιότυπο για τους εργαζόμενους, που το μόνο στο οποίο μπορούν να... αποβλέπουν, είναι αυξήσεις που θα κυμαίνονται μεταξύ 1,5% και 2,1%.

Επί του παρόντος μένει ανοιχτό το συγκεκριμένο σενάριο που θα επιλεγεί και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα αποτελέσει για την κυβέρνηση θέμα "διαπραγμάτευσης" με την ΑΔΕΔΥ. Οι εκπρόσωποί της θα κληθούν - κατά τα πρότυπα του "κοινωνικού διαλόγου" - να διαλέξουν με ποιο ακριβώς τρόπο θα δοθούν αυξήσεις μισθών που σε κάθε περίπτωση θα είναι μικρότερες του 2,5%. Οποιαδήποτε συζήτηση σ' αυτή τη βάση είναι φανερό ότι αποπροσανατολίζει από το βασικό πρόβλημα, που είναι η ανάγκη για πλήρη ανατροπή της κυβερνητικής πρόκλησης και διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων για τα εισοδήματα των εργαζομένων, που θα καλύπτουν πλήρως την αναμενόμενη αύξηση του πληθωρισμού το 1998 και θα αναπληρώνουν τις συσσωρευμένες απώλειες των τελευταίων χρόνων. Ωστόσο, η επιλογή της κυβέρνησης να "συζητήσει" το πώς ακριβώς θα υπολογιστεί η εισοδηματική πολιτική, φαίνεται να υποκρύπτει ακόμα μία σκοπιμότητα. Οπως επισημαίνουν συνδικαλιστικά στελέχη σε περίπτωση που μέρος των αυξήσεων δοθεί στο λεγόμενο κίνητρο απόδοσης, τα σχετικά ποσά δε θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά τα ειδικά ταμεία που διατηρούν ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων (υπάλληλοι υπουργείου Οικονομικών, Μηχανικοί κλπ.).

Πώς να διαβάσετε τους πίνακες

Στους σχετικούς πίνακες παρουσιάζεται η εξέλιξη των αποδοχών, υπολογίζοντας το 2,5% επί του βασικού μισθού.

Η πρώτη στήλη αφορά τα χρόνια υπηρεσίας του κάθε υπαλλήλου.

Η δεύτερη δείχνει το βασικό μισθό που ισχύει σήμερα.

Στην τρίτη στήλη φαίνεται το σύνολο των σημερινών μεικτών αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Στο ποσό αυτό εκτός από το βασικό μισθό, συμπεριλαμβάνεται το ισχύον χρονοεπίδομα (αυξάνει κατά 4% επί του βασικού για κάθε χρόνο υπηρεσίας), το επίδομα εξομάλυνσης (ξεκινάει από 35.000 δραχμές τον πρώτο χρόνο και μειώνεται κατά 2.000 δραχμές το χρόνο) και το κίνητρο απόδοσης (38.000 δρχ. για τους εργαζόμενους υποχρεωτικής εκπαίδευσης, 48.000 δρχ. για τους δευτεροβάθμιας, 58.000 δρχ. για τους τεχνικής, 68.000 της Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης).

Στην τέταρτη και την πέμπτη στήλη, φαίνεται το πώς διαμορφώνεται ο βασικός μισθός με την αύξηση του 2,5% και κατ' επέκταση το νέο χρονοεπίδομα. Οι δύο επόμενες στήλες αφορούν το επίδομα εξομάλυνσης και το κίνητρο απόδοσης που παραμένουν και την επόμενη χρονιά στα ίδια επίπεδα. Η προτελευταία στήλη είναι το νέο σύνολο των μεικτών αποδοχών από 1η Γενάρη, ενώ στην τελευταία στήλη είναι το ποσοστό αύξησης των μεικτών αποδοχών.

Κ.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 1998

Αντιλαϊκή επίθεση σε όλα τα μέτωπα

Η νέα ακόμα μεγαλύτερη επίθεση στα εισοδήματα των εργαζομένων, η συνεχιζόμενη φορολογική τους αφαίμαξη από τους άμεσους φόρους, η μεγάλη αύξηση των έμμεσων φόρων και η παραπέρα μείωση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, συμπληρώνουν την τρίλιζα της οικονομικής πολιτικής που προτίθεται να επιβάλει το 1998 η κυβέρνηση Σημίτη.

Η επισημοποίηση του κρατικού προϋπολογισμού, η ανακοίνωση της εισοδηματικής πολιτικής και οι πολυθρύλητες "φορολογικές διαρρυθμίσεις", παρά την τεραστίων διαστάσεων επιχείρηση παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού, δίνουν με σαφήνεια το στίγμα της κυβερνητικής πολιτικής και για την επόμενη χρονιά. Η αντιλαϊκή ρότα της, μάλιστα, είναι τόσο κραυγαλέα και οι αντιδράσεις που προκαλεί τόσο έντονες που τα "εκσυγχρονιστικά" επιτελεία ήδη αποφάσισαν ενημερωτική - προπαγανδιστική εξόρμηση που θα κρατήσει μέχρι τις γιορτές.

Οι κομμουνιστές δεν είχαν ούτε στιγμή αυταπάτες. Γνώριζαν, και είχαν φροντίσει να το αποκαλύψουν στους εργαζόμενους, ότι ο αντιλαϊκός κατήφορος της κυβέρνησης δε θα έχει τελειωμό, σε περίπτωση που δε βρεθούν τα κατάλληλα αναχώματα να τον σταματήσουν. Τόνιζαν, μάλιστα, σε όλους τους τόνους πως από τη στιγμή που επιλέχτηκε ο "αυτόματος πιλότος" της Συνθήκης του Μάαστριχτ και του "προγράμματος σύγκλισης", η κατάσταση θα χειροτέρευε όλο και πιο πολύ για τα λαϊκά στρώματα, ανεξάρτητα από το ποιος θα βρίσκεται στο τιμόνι της κυβερνητικής διαχείρισης. Αυτό αποτελεί το κύριο και οι όποιες επιμέρους προσεγγίσεις - που κάνουν λόγο για διαφοροποιήσεις στο περιβόητο "μείγμα πολιτικής" - είναι στάχτη στα μάτια.

Βέβαια, οφείλουμε να το σημειώσουμε, παρά το γεγονός ότι μόνο τα χειρότερα μπορεί να περίμενε κανείς από τους κυβερνώντες, οι τελευταίοι κατάφεραν να ξεπεράσουν και τον εαυτό τους. Επέλεξαν και ήδη θέτουν σε εφαρμογή, ένα από τα πλέον ακραία σενάρια που είχαν στα συρτάρια τους. "Στηρίγματα" για την επιλογή αυτή αποτέλεσαν η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών, που παρά τις εξόφθαλμες κυβερνητικές προθέσεις βολοδέρνουν τόσους μήνες στον ψευτοκοινωνικό διάλογο - μαϊμού και ο πανικός που κατάφεραν να δημιουργήσουν στην κοινή γνώμη για τις επιπτώσεις από τη συναλλαγματική κρίση, την οποία, αν και προκάλεσε η ίδια τους η πολιτική, την εκμεταλλεύτηκαν, για να κλιμακώσουν την αντιλαϊκή τους επίθεση.

Η εισοδηματική πολιτική που ανακοινώθηκε με την ξερή δήλωση "οι εισοδηματικές αυξήσεις θα δοθούν την 1-1-1998 και θα είναι 2,5%", ενσαρκώνει σε όλο της το μεγαλείο την κυβερνητική πρόκληση σε βάρος του συνόλου των εργαζομένων. Παρά το γεγονός ότι η ίδια η κυβέρνηση εκτιμά ότι ο πληθωρισμός της επόμενης χρονιάς θα κινηθεί στο 3,7%, είναι εκπληκτικό (αλλά και ενδεικτικό της περιφρόνησης που οι κυβερνώντες τρέφουν για τις λαϊκές μάζες) ότι ανερυθρίαστα υποστηρίζει πως το 2,5% διασφαλίζει τα εισοδήματα και πως κάθε υπέρβαση από το ποσοστό αυτό εγκυμονεί "εθνικούς κινδύνους". Ετσι, ενώ άλλες χρονιές έπρεπε να κάνει κανείς υπολογισμούς για να διαπιστώσει το πόσο υπολείπονται του πήθωρισμούοι αυξήσεις,τώρα οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Πληθωρισμός 3,7% - εισοδηματική πολιτική 2,5%!Βέβαια, όπως θα διαπιστώσουν οι αναγνώστες του "Ρ", ούτε καν αυτό το ποσοστό αυξήσεων δεν ισχύει, αφού με διάφορα τρικ η κυβέρνηση μεθοδεύει να το κατεβάσει το 2,5% στο 1,5% - 2,1%, αυξάνοντας έτσι τις απώλειες των εισοδημάτων. Με δυο λόγια το 1998 οι εργαζόμενοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με την πιο αδίστακτη, την πιο βάρβαρη εισοδηματική πολιτική, μετά, από εκείνη του 1992, μόνο που τώρα οι συσσωρευμένες απώλειες είναι πολύ μεγαλύτερες.

Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε την Τετάρτη στη Βουλή, αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που η κυβέρνηση σκοπεύει να διαχειριστεί τα κονδύλια των εσόδων και των δαπανών.Η εξίσωση είναι μία και μοναδική. Τα παίρνω από τους μισθοσυντήρητους, τους άλλους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ΕΒΕ και τα μοιράζω στις διάφορες ομάδες των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου.Με τον προϋπολογισμό του 1998 κλιμακώνεται η φοροεπίθεση σε βάρος των μονίμων υποζυγίων του φορολογικού συστήματος, κατακρεουργούνται οι επιχορηγήσεις κοινωνικών φορέων, επιβάλλεται οικονομική ασφυξία στις ΔΕΚΟ, δρομολογείται το ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, ενώ 1.750 φορείς του δημοσίου καταργούνται ή συγχωνεύονται.

Η κοροϊδία με τις υποτιθέμενες φορολογικές ελαφρύνσεις είναι άνευ προηγουμένου. Αντί, όπως πολύ συγκεκριμένα και αξιοποιώντας τα επίσημα στοιχεία έχει προτείνει το ΚΚΕ, να καθιερωθεί αφορολόγητο όριο στο ύψος των αποδοχών του ανειδίκευτου εργάτη (περίπου 2.000.000 δρχ.) και να αυξηθούν και οι συντελεστές φορολογίας για τους πραγματικά "έχοντες και κατέχοντες" ιδού τι έκανε η κυβέρνηση: Αφησε το αφορολόγητο όριο στο 1,3 εκατομ. δρχ. για μισθωτούς και συνταξιούχους, προχώρησε σε μια ψευδοτιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με αποτέλεσμα όσο πιο μεγάλο εισόδημα έχει κανείς τόσα περισσότερα να γλιτώνει από φόρους. Χαρακτηριστικό ότι το "κέρδος" είναι 2.850 δραχμές το χρόνο για εισοδήματα μέχρι 2,5 εκατομμύρια, 17.100 για εισοδήματα μέχρι 4 εκατομμύρια, 51.300 μέχρι 7 εκατομμύρια και 91.200 για τα μεγαλύτερα εισοδήματα...

Το "πακέτο" εισοδηματική πολιτική, προϋπολογισμός και φορολογικές ρυθμίσεις είναι ένα γνωστό εργαλείο,που χρησιμοποιούν βάναυσα οι εκάστοτε κυβερνώντες, επί των λαϊκών στρωμάτων. Είναι ο μηχανισμός που με λογιστικο-διαχειριστική λογική, ενεργοποιεί και φέρει σε πέρας τη μεγάλη υπόθεση της ανακατανομής εισοδημάτων, που στα πλαίσια της κυριαρχίας του κεφαλαίου δεν μπορεί παρά να υπηρετεί το αξίωμα "οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι". Ετσι κινήθηκε και πέρσι η κυβέρνηση Σημίτη, ίδια ήταν η "γεύση" και από τους προκατόχους της. Εκείνο που κάθε φορά διαφέρει είναι το μέγεθος και η ένταση του χτυπήματος και της επίθεσης που επιχειρείται, καθώς και το γεγονός ότι οι θιγόμενοι από την πολιτική αυτή- η συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή του λαού - αντιμετωπίζουν τα εκάστοτε μέτρα με συσσωρευμένες τις επιπτώσεις από όλα τα προηγούμενα.

Η πορεία συνεχούς υποβάθμισης της θέσης των εργαζομένων σε όλους τους τομείς της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής ζωής, η όλο και μεγαλύτερη αμφισβήτηση δεδομένων δεκαετιών και στοιχειωδών καταχτήσεων δεν πρόκειται να ανακοπεί, αν αφεθεί στα χέρια των κυβερνώντων. Ακριβέστερα, θα εντείνεται η επιδίωξη της άρχουσας τάξης για όλο και μεγαλύτερα κέρδη, που ιδιαίτερα σε περιόδους στασιμότητας και κρίσης του συστήματος δεν μπορεί παρά να αποσπώνται από την πίτα που ανήκει στο σύνολο των εργαζομένων. Από αυτή την άποψη σ' αυτούς και σε όλους όσοι θίγονται από την ασκούμενη πολιτική ανήκει και ο λόγος και στο χέρι τους είναι να την ανατρέψουν.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

ΑΜΕΣΟΙ ΦΟΡΟΙ

Αυτούς τους περιμένει η εφορία στη "γωνία"

Πολλές δεκάδες - αν όχι εκατοντάδες - χιλιάδες μισθωτών και συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων (βιοτεχνών, αγροτών, ελεύθερων επαγγελματιών κλπ.) θα κληθούν με το εκκαθαριστικό της εφορίας, που θα άρουν το 1998, να πληρώσουν αυξημένο φόρο εισοδήματος πάνω από 10%

Οι εργαζόμενοι μισθωτοί και συνταξιούχοι (με μεσαία και πάνω εισοδήματα) και οι αυτοαπασχολούμενοι αγρότες - βιοτέχνες - έμποροι - ελεύθεροι επαγγελματίες (ανεξαρτήτως ύψους εισοδήματος), θα είναι τα μεγάλα θύματα, της φοροεισπρακτικής πολιτικής του 1998. Οι φόροι που θα κληθούν να πληρώσουν οι παραπάνω κατηγορίες φορολογουμένων το 1998, θα είναι όχι απλά μεγαλύτεροι από τους φετινούς, αλλά πολλαπλάσιοι του αναμενόμενου πληθωρισμού (από τριπλάσιοι και πάνω), ανεξαρτήτως αν τα εισοδήματά τους αυξηθούν, μείνουν στάσιμα ή μειωθούν.

Οι λόγοι για τους οποίους η εφορία "περιμένει στη γωνία" τις παραπάνω κατηγορίες φορολογουμένων, συνδέονται με τις εξής αποφάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ:

Πρώτον να προχωρήσει στην κατάργηση των φοροαπαλλαγών που θεσπίστηκαν για ορισμένες κατηγορίες φορολογουμένων το 1996 και θα εφαρμοστούν για πρώτη φορά στα εισοδήματα του 1997 και θα εκκαθαριστούν το 1998. Μεταξύ αυτών, είναι οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών (εφοριακοί, τελωνειακοί κλπ.), οι υπάλληλοι της Πολιτικής Αεροπορίας, οι πολιτικοί μηχανικοί, οι δημοσιογράφοι, οι συνταξιούχοι και διάφορες άλλες κατηγορίες

Δεύτερον,να προχωρήσει στην τιμαριθμοποίηση - εμπαιγμό (μόλις 5,7%) της φορολογικής κλίμακας για τα εισοδήματα που θα αποκτηθούν φέτος και θα εκκαθαριστούν το 1998, αλλά να μην αυξήσει το αφορολόγητο ποσό κατά 200.000 δραχμές (από 1.000.000 δραχμές για όλες τις κατηγορίες των φορολογουμένων και 1.300.000 για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, σε 1.200.000 και 1.500.000 δραχμές αντίστοιχα).

Τρίτον,να διατηρήσει - για πολλοστή χρονιά - "παγωμένες" στα επίπεδα που είχαν οριστεί πριν 4 ή και περισσότερα χρόνια ορισμένες δαπάνες που εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα (δαπάνες για ενοίκιο, για δίδακτρα, κλπ).

Τέταρτο,να επιβάλει τσουχτερή αύξηση στις αντικειμενικές αξίες ακινήτων, επιβαρύνοντας έτσι όχι μόνο όσους πουλάνε και αγοράζουν ακίνητα, αλλά και όλους εκείνους που φορολογούνται με τα λεγόμενα "αντικειμενικά" κριτήρια.

Πέμπτον,να προχωρήσει σε γενναία αύξηση των τελών κυκλοφορίας απο τν οποία δεν θα εξαιρεθούν ούτε τα... μηχανάκια!

Από τις παραπάνω επισημάνσεις, είναι ηλίου φαεινότερον, ότι πολλές δεκάδες χιλιάδες - πολύ πιθανόν να είναι και εκατοντάδες χιλιάδες - φορολογουμένων, από τις κατηγορίες που προαναφέρθηκαν, θα κληθούν να βάλουν πολύ βαθύτερα το χέρι στην τσέπη τους για να πληρώσουν το λογαριασμό της εφορίας, με βάση τις προδιαγραφές της κυβέρνησης του "νέου" ΠΑΣΟΚ, που εφαρμόζει με ευλαβική συνέπεια την πολιτική του Μάαστριχτ.

Για όσους, δυσκολεύονται να πειστούν ότι στο "ραντεβού με την εφορία το 1998", τους περιμένουν εκπλήξεις, θα επιχειρήσουμε να τους προϊδεάσουμε με δύο - τρία μόνο παραδείγματα, που δείχνουν ποιοι και πόσο βαθύτερα θα βάλουν το χέρι στην τσέπη τους το 1998, για να πληρώσουν το... λογαριασμό που θα τους στείλει η κυβέρνηση με την εφορία.

Πολλές δεκάδες χιλιάδες μισθωτοί και συνταξιούχοι, που μέχρι και φέτος απολάμβαναν διάφορες φοροαπαλλαγές, στο εξής θα φορολογούνται κανονικά για ολόκληρο το ποσό του εισοδήματος. Πρόκειται για τους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών, τους υπάλληλους της Πολιτικής Αεροπορίας, τους πολιτικούς μηχανικούς, τους δημοσιογράφους, διάφορες κατηγορίες συνταξιούχων κλπ., οι οποίοι απαλλάσσονταν είτε για το 10% είτε για μεγαλύτερο ποσό των εισοδημάτων που αποκτούσαν. Ολοι αυτοί, θα φορολογούνται από φέτος και στο εξής για το συνολικό εισόδημά τους.

Παράδειγμα 1ο: Υποθέτουμε ότι ένας υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών είχε το 1996 συνολικό ετήσιο εισόδημα 5.000.000 δραχμές, από τα οποία οι 800.000 δραχμές ήταν ειδικό επίδομα το οποίο φορολογούνταν μόνο κατά 50%. Υποθέτουμε επίσης, ότι ο συγκεκριμένος υπάλληλος φέτος δεν πήρε καμιά αύξηση. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και παίρνοντας υπόψη την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας κατά 5,7%, ο συγκεκριμένος υπάλληλος, ενώ φέτος πλήρωσε για τα εισοδήματα του 1996 φόρο εισοδήματος 480.000 δραχμές το 1998 θα κληθεί - με το εκκαθαριστικό της εφορίας - να πληρώσει φόρο εισοδήματος 548.800 δραχμές. Χωρίς δηλαδή καμία αύξηση του εισοδήματός του, θα κληθεί να πληρώσει επιπλέον φόρο εισοδήματος 14,3%!

Παράδειγμα 2ο: Φορολογούμενος μισθωτός, με ετήσιο καθαρό εισόδημα 4.500.000 δραχμές το 1996 που μέχρι και φέτος είχε το δικαίωμα να εκπίπτει από το φολογητέο εισόδημά του το 10% και ο οποίος φέτος δεν πήρε καμιά αύξηση. Ο συγκεκριμένος φορολογούμενος, που πλήρωσε φέτος με το εκκαθαριστικό της εφορίας φόρο εισοδήματος 315.000 δραχμές, θα κληθεί το 1998 να πληρώσει - μετά και την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας - φόρο εισοδήματος συνολικού ύψους 398.700 δραχμές. Θα κληθεί δηλαδή να πληρώσει επιπλέον φόρο εισοδήματος 26,6%, χωρίς να έχουν αυξηθεί τα εισοδήματά του!

Παράδειγμα 3ο: Με την αύξηση των αντικειμενικών αξιών και άλλες φορολογικές ρυθμίσεις που προώθησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όλοι όσοι φορολογούνται με τα αντικειμενικά κριτήρια (αυτοαπασχολούμενοι αγρότες, βιοτέχνες, έμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες) θα κληθούν να πληρώσουν αύξηση φόρου εισοδήματος πολύ πάνω από 10%, ανεξαρτήτως αν αυξήθηκε ή μειώθηκε το εισόδημά τους!

Τα λόγια, λοιπόν, περιττεύουν. Η "κοινωνική ευαισθησία" της κυβέρνησης, αποδείχνεται ότι είναι κάλπικη, φτάνει μόνο να παρθεί ότι αρνείται να προχωρήσει στη λήψη μέτρων, που θα ανακούφιζαν τους εργαζόμενους από τα δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη, με το επιχείρημα ότι "δεν αντέχει η οικονομία", ενώ την ίδια ώρα φέρεται με το... "γάντι" στους μεγαλοεπιχειρηματίες και με την απόφασή της να φορολογήσει συμβολικά τα αφορολόγητα αποθεματικά τους και τα άλλα παχυλά εισοδήματα των μεγαλοεπιχειρηματιών και των "ρεντιέρηδων" δείχνει ότι η οικονομία "αντέχει".

Λ. Τ.