"Αυξήσεις" από 1,5% μέχρι 2,1% το πολύ, θα πάρουν από την 1η Γενάρη οι δημόσιοι υπάλληλοι, μετά τη δημοσιοποίηση της εισοδηματικής πολιτικής - σκάνδαλου, που ανακοίνωσε την προηγούμενη Τετάρτη η κυβέρνηση. Τα στοιχεία αυτά, που προκύπτουν από την επεξεργασία του ισχύοντος μισθολογίου, αποκαλύπτουν ότι ακόμα και η επίσημη εισοδηματική πολιτική του 2,5%, για την οποία μιλά η κυβέρνηση, αποτελεί μια απάτη, με μοναδικό στόχο τη συσκότιση για τα όσα περιμένουν τους εργαζόμενους την επόμενη χρονιά. Παράλληλα, δείχνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ότι οι απώλειες εισοδήματος που θα έχουν και το 1998 οι εργαζόμενοι, λόγω των πενιχρών αυξήσεων και της αναμενόμενης αύξησης του πληθωρισμού, θα είναι αισθητά μεγαλύτερες από ό,τι αρχικά υπολόγιζαν, με βάση το 2,5%.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ελάχιστη βάση για τη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των τωρινών εισοδημάτων των εργαζομένων αποτελεί μια αύξηση από 1η Γενάρη της τάξης του 3,7%, δηλαδή, όσο και η κυβερνητική εκτίμηση για την άνοδο του πληθωρισμού την επόμενη χρονιά,χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τεράστιες εισοδηματικές απώλειες όλων των τελευταίων χρόνων.

Τα σενάρια της εισοδηματικής πολιτικής άλλαξαν αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες. Ανεξάρτητα από τις διοχετευμένες, εκ μέρους της κυβέρνησης, πληροφορίες που κατά καιρούς έβλεπαν το φως της δημοσιότητας, το βέβαιο είναι ότι σε μια από τις τελευταίες συναντήσεις που είχε ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης με τους εκπροσώπους της ΑΔΕΔΥ, είχε παρουσιάσει σενάριο για δραχμική αύξηση 7.000 δραχμών που θα δινόταν στους δημοσίους υπάλληλους σε δύο δόσεις.

Η κυβέρνηση, ωστόσο, όπως είναι γνωστό, από τις αρχές του μήνα άρχισε να ερωτοτροπεί με την ιδέα της εκμετάλλευσης της συναλλαγματικής κρίσης, προκειμένου να επιφέρει νέα πλήγματα στα λαϊκά εισοδήματα. Μέσα από αυτές ακριβώς τις μεθοδεύσεις επιλέχτηκε το σενάριο για αυξήσεις 2,5% από την 1η Γενάρη. Σε μια τέτοια περίπτωση υπάλληλος με 15 χρόνια προϋπηρεσία, υποχρεωτικής εκπαίδευσης με αποδοχές 233.880 δραχμές, από την 1η Γενάρη θα έπρεπε να παίρνει κανονικά 239.730 δραχμές. Αλλά ούτε καν αυτό ισχύει.

Το ποσοστό του 2,5% της εισοδηματικής πολιτικής δεν αφορά το σύνολο του μισθού που παίρνουν κάθε μήνα οι δημόσιοι υπάλληλοι. Κι αυτό γιατί οι αυξήσεις του 2,5% δε θα δοθούν στο σύνολο των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά σε ένα τμήμα των συνολικών αποδοχών.Στα πλαίσια αυτά, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών εξετάζουν τα παρακάτω δύο σενάρια υπολογισμού της αύξησης του 2,5%:

Πρώτον,να υπολογιστεί η αύξηση μόνο επί του βασικού μισθού.

Δεύτερον,ένα μέρος του 2,5% να υπολογιστεί επί του βασικού μισθού και ένα μέρος στο κίνητρο απόδοσης. Στη δεύτερη περίπτωση εκτιμάται ότι το κίνητρο απόδοσης θα αυξηθεί κατά 2.000 δραχμές και το... υπόλοιπο θα υπολογιστεί στον βασικό.

Οποιο σενάριο κι αν επιλεγεί από τα δύο παραπάνω, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι σχεδόν πανομοιότυπο για τους εργαζόμενους, που το μόνο στο οποίο μπορούν να... αποβλέπουν, είναι αυξήσεις που θα κυμαίνονται μεταξύ 1,5% και 2,1%.

Επί του παρόντος μένει ανοιχτό το συγκεκριμένο σενάριο που θα επιλεγεί και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα αποτελέσει για την κυβέρνηση θέμα "διαπραγμάτευσης" με την ΑΔΕΔΥ. Οι εκπρόσωποί της θα κληθούν - κατά τα πρότυπα του "κοινωνικού διαλόγου" - να διαλέξουν με ποιο ακριβώς τρόπο θα δοθούν αυξήσεις μισθών που σε κάθε περίπτωση θα είναι μικρότερες του 2,5%. Οποιαδήποτε συζήτηση σ' αυτή τη βάση είναι φανερό ότι αποπροσανατολίζει από το βασικό πρόβλημα, που είναι η ανάγκη για πλήρη ανατροπή της κυβερνητικής πρόκλησης και διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων για τα εισοδήματα των εργαζομένων, που θα καλύπτουν πλήρως την αναμενόμενη αύξηση του πληθωρισμού το 1998 και θα αναπληρώνουν τις συσσωρευμένες απώλειες των τελευταίων χρόνων. Ωστόσο, η επιλογή της κυβέρνησης να "συζητήσει" το πώς ακριβώς θα υπολογιστεί η εισοδηματική πολιτική, φαίνεται να υποκρύπτει ακόμα μία σκοπιμότητα. Οπως επισημαίνουν συνδικαλιστικά στελέχη σε περίπτωση που μέρος των αυξήσεων δοθεί στο λεγόμενο κίνητρο απόδοσης, τα σχετικά ποσά δε θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά τα ειδικά ταμεία που διατηρούν ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων (υπάλληλοι υπουργείου Οικονομικών, Μηχανικοί κλπ.).

Στους σχετικούς πίνακες παρουσιάζεται η εξέλιξη των αποδοχών, υπολογίζοντας το 2,5% επί του βασικού μισθού.

Η πρώτη στήλη αφορά τα χρόνια υπηρεσίας του κάθε υπαλλήλου.

Η δεύτερη δείχνει το βασικό μισθό που ισχύει σήμερα.

Στην τρίτη στήλη φαίνεται το σύνολο των σημερινών μεικτών αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Στο ποσό αυτό εκτός από το βασικό μισθό, συμπεριλαμβάνεται το ισχύον χρονοεπίδομα (αυξάνει κατά 4% επί του βασικού για κάθε χρόνο υπηρεσίας), το επίδομα εξομάλυνσης (ξεκινάει από 35.000 δραχμές τον πρώτο χρόνο και μειώνεται κατά 2.000 δραχμές το χρόνο) και το κίνητρο απόδοσης (38.000 δρχ. για τους εργαζόμενους υποχρεωτικής εκπαίδευσης, 48.000 δρχ. για τους δευτεροβάθμιας, 58.000 δρχ. για τους τεχνικής, 68.000 της Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης).

Στην τέταρτη και την πέμπτη στήλη, φαίνεται το πώς διαμορφώνεται ο βασικός μισθός με την αύξηση του 2,5% και κατ' επέκταση το νέο χρονοεπίδομα. Οι δύο επόμενες στήλες αφορούν το επίδομα εξομάλυνσης και το κίνητρο απόδοσης που παραμένουν και την επόμενη χρονιά στα ίδια επίπεδα. Η προτελευταία στήλη είναι το νέο σύνολο των μεικτών αποδοχών από 1η Γενάρη, ενώ στην τελευταία στήλη είναι το ποσοστό αύξησης των μεικτών αποδοχών.

Κ.