Το νέο Πρόεδρο της χώρας που θα την οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση και θα την κατευθύνει με επιτυχία στη νέα χιλιετηρίδα καλούνται σήμερα να εκλέξουν οι πολίτες της Σερβίας.

Επίδοξοι για τον προεδρικό θώκο είναι συνολικά εφτά υποψήφιοι και κατά γενική ομολογία κανείς δε θα καταφέρει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία από τον πρώτο γύρο. Επικρατέστεροι για πρόκριση στο δεύτερο γύρο θεωρούνται ο Μίλαν Μιλουτίνοβιτς της "κεντροαριστερής συμμαχίας" SPS - JUL - ND και ο εθνικιστής Βόισλαβ Σέσελι ενώ ο φιλομοναρχικός Βουκ Ντράσκοβιτς κυνηγά το θαύμα χωρίς πολλές πιθανότητες.

Οι εκλογές αυτές είναι αποτέλεσμα της άρνησης από την πλειοψηφία των πολιτών να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις εκλογές του Σεπτέμβρη κάτι που σύμφωνα με το Σύνταγμα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εκλογή Προέδρου. Οπως είναι γνωστό στις προηγούμενες εκλογές ο Σέσελι για λίγες χιλιάδες ψήφους δεν κατάφερε να ενθρονιστεί στην προεδρική καρέκλα στην αντιπαράθεσή του με τον σοσιαλιστή Λίλιτς. Σ' αυτές τις εκλογές ισχύει ό,τι και στις προηγούμενες. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κάθοδος στις κάλπες του 50%+1 των εγγεγραμμένων ώστε να θεωρηθούν έγκυρες. Για να εκλεγεί κάποιος Πρόεδρος χρειάζεται την απόλυτη πλειοψηφία των συνολικά ψηφισάντων. Αν δεν τα καταφέρουν στον πρώτο γύρω τότε ακολουθεί δεύτερος σε μια βδομάδα ανάμεσα στους δύο πρώτους. Αν και πάλι η πλειοψηφία δεν ψηφίσει, τότε ακολουθούν νέες εκλογές το αργότερο σε δύο μήνες.

Πολιτικοί παρατηρητές πάντως, πιστεύουν ότι αυτή τη φορά θα εκλεγεί Πρόεδρος στον δεύτερο γύρο έστω και με οριακή συμμετοχή αν και τίποτα δεν είναι απόλυτο και προκαθορισμένο.

Γεγονός είναι ότι αν δε γίνει κατορθωτή η εκλογή, τότε η χώρα μπαίνει σε πραγματικές περιπέτειες αφού τα προβλήματα άρχισαν να συσσωρεύονται επικίνδυνα.

Κύριο χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών είναι η αβεβαιότητα για το μέλλον και η πλήρης απάθεια των πολιτών καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Μια στάση καθαρά πολιτικοποιημένη που πηγάζει από την απόγνωση των πολιτών εξαιτίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής αλλά και την ανυπαρξία εναλλακτικής λύσης. Στόχος όλων είναι το ξεχαρβάλωμα των κατακτήσεων που θυμίζουν το σοσιαλιστικό παρελθόν πριν απ' όλα το ξεπούλημα της κοινωνικής περιουσίας στους ντόπιους και ξένους καπιταλιστές. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η συμφωνία όλων - εκτός του ΚΚ - στο νέο νόμο για την ιδιωτικοποίηση 5.000 επιχειρήσεων. Οι όποιες διαφωνίες τους ξεπεράστηκαν γρήγορα και αποφάσισαν τη μετοχοποίηση και το μοίρασμα μερίδας μετοχών στους εργαζόμενους ξεγελώντας τους με το τέχνασμα του λεγόμενου "λαϊκού καπιταλισμού". Το ίδιο συμβαίνει και με τη γη που επιστρέφεται στους παλιούς της ιδιοκτήτες. Τα αποτελέσματα της καπιταλιστικοποίησης είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Η ανεργία αν και μειωμένη μετά το εμπάργκο παραμένει υψηλή, ο μέσος μισθός κυμαίνεται στα 150 - 200 γερμανικά μάρκα, η πορνεία και η διαφθορά εξαπλώνονται με γοργούς ρυθμούς, η αγορά έχει κατακλυστεί από ξένα προϊόντα ενώ ο πληθωρισμός τρέχει με 8%. Ταυτόχρονα η μαφία κυριαρχεί παντού και στη χώρα διακινούνται πάσης φύσης πολιτιστικά υποπροϊόντα της Δύσης. Το μόνο θετικό στοιχείο είναι η άνοδος κατά 8,6% της βιομηχανικής παραγωγής που όμως από μόνη της δε βοηθά στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.

Ακόμη αναμφίβολα σημαντικό ρόλο στην επιλογή ψήφου θα παίξει η απροκάλυπτη ιμπεριαλιστική ανάμειξη. Υπεύθυνοι του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας και του αιματοκυλίσματος του λαού της, εγκαλούν... στην τάξη το λαό της ως υπεύθυνο για τη φτώχεια του. Σύμφωνα με ανακοίνωση των υπουργών των Εξωτερικών της ΕΕ: "υπεύθυνος είναι ο λαός αφού η κυβέρνηση που επιλέγει δε σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν προχωρά στη γρήγορη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας". Ταυτόχρονα επαινούν το λαό του Μαυροβουνίου για την εκλογή του αντικομμουνιστή Τζουκάνοβιτς "αφού πέφτουν και τα τελευταία κάστρα του κομμουνισμού στην Ευρώπη". Επίσης δεν πρέπει να θεωρείται άσχετη με τις εκλογές η απειλή του ΓΓ του ΝΑΤΟ για μη συνεπή εφαρμογή της συνθήκης του Ντέιτον και η απόφαση της λυκοσυμμαχίας για παραμονή τους τουλάχιστον στη Βοσνία ακόμη τρία χρόνια. Στόχος τους είναι να υπενθυμίσουν το ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό στην περιοχή, όποιος και να κερδίσει στις ερχόμενες εκλογές.

Φώτης - Αγγελος ΜΠΕΛΕΡΗΣ

Ενα σημαντικό γεγονός συνέβη πρόσφατα στην Κρατική Δούμα: 311 βουλευτές (από τους 450) συγκρότησαν τη μεγαλύτερη βουλευτική ομάδα με την επωνυμία "Ενωση", εκφράζοντας έτσι τον προγραμματικό της στόχο, που είναι η ανασύσταση της Σοβιετικής Ενωσης και υπογραμμίζοντας τη συνέχειά της με την ομώνυμη ομάδα, που υπήρχε κατά την περίοδο των Συνεδρίων των Λαϊκών Βουλευτών στα 1990 - 1991. Τον κατάλογο των μελών της "Ενωσης" ανοίγουν οι γνωστοί βουλευτές Σεργκέι Μπαμπούριν, Βαλεντίν Βαρένικοφ, Βίκτορ Ιλιούχιν, Αλμπέρτ Μακασόφ, Τεϊμουράζ Αβαλιάνι, Ανατόλι Τσεχόγεφ κ. ά. Είναι ευνόητο ότι στην "Ενωση" εντάχθηκαν οι αντιπολιτευόμενες κοινοβουλευτικές και βουλευτικές ομάδες του ΚΚΡΟ, "Ναροντοβλάστιε", του Αγροτικού Κόμματος, του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος Ρωσίας. Είναι, όμως, αξιοσημείωτο το γεγονός της συμμετοχής στην "Ενωση" και βουλευτών της κυβερνητικής παράταξης "Σπίτι μας - η Ρωσία" και του αστικοφιλελεύθερου κόμματος "Γιάμπλοκο" του Γκριγκόρι Γιαβλίνσκι. Πρακτικά, μέλη της "Ενωσης" είναι εκπρόσωποι απολύτως όλων των ομάδων της Κρατικής Δούμας, καθώς και μια σειρά ανεξάρτητοι βουλευτές. Μεταξύ τους ο γνωστός τραγουδιστής, λαϊκός καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Κομπζόν, ο πρώην επικεφαλής της προεδρικής φρουράς του Κρεμλίνου Αλεξάντρ Κορζακόφ κ. ά. Αυτό σημαίνει ότι η ιδέα της ανασύστασης του ενιαίου κράτους "κατακτά τις μάζες". Επικεφαλής της νέας "Ενωσης", όπως και της προηγούμενης, είναι ο βουλευτής Γκεόργκι Τίχονοφ.

Η ομάδα σχεδιάζει να αναπτύξει προπαγανδιστική και ιδεολογική δουλιά και να προχωρήσει στη νομική προπαρασκευή για τη συνένωση των Δημοκρατιών και των λαών. Για το σκοπό αυτό κάθε βουλευτής θα αναλάβει συγκεκριμένο κομμάτι δουλιάς στην περιοχή της ευθύνης του. Εκτός απ' αυτό, το έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ χωρίστηκε σε τέσσερις ομάδες: Δυτική (Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία), Βαλτικές χώρες, Καύκασος και Υπερκαυκασία, Κεντρική Ασία.

Μιλώντας στην οργανωτική συνέλευση, ο Τίχονοφ σημείωσε ότι σαν πρώτο βήμα προς την ένωση, η ομάδα σκοπεύει να προτείνει τη δημιουργία ενιαίου Κοινοβουλίου στα πλαίσια της ΚΑΚ.

Ο ρωσικός Τύπος σχολίασε γενικά συγκρατημένα την εμφάνιση της νέας ένωσης. Ετσι, η εφημερίδα "Νόβιε Ιζβέστια" έγραφε χτες τα εξής: "Η μοναδικότητα της εν λόγω ομάδας συνίσταται ακόμα στο ότι θα είναι η πρώτη βουλευτική ένωση, που στηρίζεται σε απολύτως νόμιμη οικονομική βάση. Το ζήτημα είναι ότι μετά τη διάλυση του Ανωτάτου Σοβιέτ, η ομάδα "Ενωση" που υπήρχε σ' αυτό είχε δημιουργήσει το ταμείο "Ενωση". Τα μέλη της τελευταίας πρωτοστάτησαν στη συγκρότηση της νέας βουλευτικής ομάδας".

Αν, λοιπόν, η "Ενωση" κατορθώσει να αναπτύξει μιας ευρείας κλίμακας οργανωτική δουλιά, να προσελκύσει τους προοδευτικούς βουλευτές των Κοινοβουλίων των πρώην ενωσιακών Δημοκρατιών και μαζί με τους λαούς και τα κινήματα για την ανασύσταση του ενιαίου κράτους, την Επιτροπή των Λαών της ΕΣΣΔ να συντονίσουν τη δράση, τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι η διαδικασία ολοκλήρωσης και στη συνέχεια η αποκατάσταση της κατεστραμμένης χώρας, θα βγει, επιτέλους, από το νεκρό σημείο. Ακόμα ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έγινε.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Από τις εκλογές τον περασμένο Ιούνη, στη γειτονική χώρα