Το νέο Πρόεδρο της χώρας που θα την οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση και θα την κατευθύνει με επιτυχία στη νέα χιλιετηρίδα καλούνται σήμερα να εκλέξουν οι πολίτες της Σερβίας.

Επίδοξοι για τον προεδρικό θώκο είναι συνολικά εφτά υποψήφιοι και κατά γενική ομολογία κανείς δε θα καταφέρει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία από τον πρώτο γύρο. Επικρατέστεροι για πρόκριση στο δεύτερο γύρο θεωρούνται ο Μίλαν Μιλουτίνοβιτς της "κεντροαριστερής συμμαχίας" SPS - JUL - ND και ο εθνικιστής Βόισλαβ Σέσελι ενώ ο φιλομοναρχικός Βουκ Ντράσκοβιτς κυνηγά το θαύμα χωρίς πολλές πιθανότητες.

Οι εκλογές αυτές είναι αποτέλεσμα της άρνησης από την πλειοψηφία των πολιτών να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις εκλογές του Σεπτέμβρη κάτι που σύμφωνα με το Σύνταγμα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εκλογή Προέδρου. Οπως είναι γνωστό στις προηγούμενες εκλογές ο Σέσελι για λίγες χιλιάδες ψήφους δεν κατάφερε να ενθρονιστεί στην προεδρική καρέκλα στην αντιπαράθεσή του με τον σοσιαλιστή Λίλιτς. Σ' αυτές τις εκλογές ισχύει ό,τι και στις προηγούμενες. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κάθοδος στις κάλπες του 50%+1 των εγγεγραμμένων ώστε να θεωρηθούν έγκυρες. Για να εκλεγεί κάποιος Πρόεδρος χρειάζεται την απόλυτη πλειοψηφία των συνολικά ψηφισάντων. Αν δεν τα καταφέρουν στον πρώτο γύρω τότε ακολουθεί δεύτερος σε μια βδομάδα ανάμεσα στους δύο πρώτους. Αν και πάλι η πλειοψηφία δεν ψηφίσει, τότε ακολουθούν νέες εκλογές το αργότερο σε δύο μήνες.

Πολιτικοί παρατηρητές πάντως, πιστεύουν ότι αυτή τη φορά θα εκλεγεί Πρόεδρος στον δεύτερο γύρο έστω και με οριακή συμμετοχή αν και τίποτα δεν είναι απόλυτο και προκαθορισμένο.

Γεγονός είναι ότι αν δε γίνει κατορθωτή η εκλογή, τότε η χώρα μπαίνει σε πραγματικές περιπέτειες αφού τα προβλήματα άρχισαν να συσσωρεύονται επικίνδυνα.

Κύριο χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών είναι η αβεβαιότητα για το μέλλον και η πλήρης απάθεια των πολιτών καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Μια στάση καθαρά πολιτικοποιημένη που πηγάζει από την απόγνωση των πολιτών εξαιτίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής αλλά και την ανυπαρξία εναλλακτικής λύσης. Στόχος όλων είναι το ξεχαρβάλωμα των κατακτήσεων που θυμίζουν το σοσιαλιστικό παρελθόν πριν απ' όλα το ξεπούλημα της κοινωνικής περιουσίας στους ντόπιους και ξένους καπιταλιστές. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η συμφωνία όλων - εκτός του ΚΚ - στο νέο νόμο για την ιδιωτικοποίηση 5.000 επιχειρήσεων. Οι όποιες διαφωνίες τους ξεπεράστηκαν γρήγορα και αποφάσισαν τη μετοχοποίηση και το μοίρασμα μερίδας μετοχών στους εργαζόμενους ξεγελώντας τους με το τέχνασμα του λεγόμενου "λαϊκού καπιταλισμού". Το ίδιο συμβαίνει και με τη γη που επιστρέφεται στους παλιούς της ιδιοκτήτες. Τα αποτελέσματα της καπιταλιστικοποίησης είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Η ανεργία αν και μειωμένη μετά το εμπάργκο παραμένει υψηλή, ο μέσος μισθός κυμαίνεται στα 150 - 200 γερμανικά μάρκα, η πορνεία και η διαφθορά εξαπλώνονται με γοργούς ρυθμούς, η αγορά έχει κατακλυστεί από ξένα προϊόντα ενώ ο πληθωρισμός τρέχει με 8%. Ταυτόχρονα η μαφία κυριαρχεί παντού και στη χώρα διακινούνται πάσης φύσης πολιτιστικά υποπροϊόντα της Δύσης. Το μόνο θετικό στοιχείο είναι η άνοδος κατά 8,6% της βιομηχανικής παραγωγής που όμως από μόνη της δε βοηθά στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.

Ακόμη αναμφίβολα σημαντικό ρόλο στην επιλογή ψήφου θα παίξει η απροκάλυπτη ιμπεριαλιστική ανάμειξη. Υπεύθυνοι του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας και του αιματοκυλίσματος του λαού της, εγκαλούν... στην τάξη το λαό της ως υπεύθυνο για τη φτώχεια του. Σύμφωνα με ανακοίνωση των υπουργών των Εξωτερικών της ΕΕ: "υπεύθυνος είναι ο λαός αφού η κυβέρνηση που επιλέγει δε σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν προχωρά στη γρήγορη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας". Ταυτόχρονα επαινούν το λαό του Μαυροβουνίου για την εκλογή του αντικομμουνιστή Τζουκάνοβιτς "αφού πέφτουν και τα τελευταία κάστρα του κομμουνισμού στην Ευρώπη". Επίσης δεν πρέπει να θεωρείται άσχετη με τις εκλογές η απειλή του ΓΓ του ΝΑΤΟ για μη συνεπή εφαρμογή της συνθήκης του Ντέιτον και η απόφαση της λυκοσυμμαχίας για παραμονή τους τουλάχιστον στη Βοσνία ακόμη τρία χρόνια. Στόχος τους είναι να υπενθυμίσουν το ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό στην περιοχή, όποιος και να κερδίσει στις ερχόμενες εκλογές.

Φώτης - Αγγελος ΜΠΕΛΕΡΗΣ