ΤΗΝ περασμένη Κυριακή, πραγματοποιήθηκε η 6η Σύνοδος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, στη διάρκεια του οποίου εκτιμήθηκε η δράση της Οργάνωσης το προηγούμενο διάστημα, με βάση την υλοποίηση των στόχων που είχαν τεθεί από την 3η Σύνοδο, που έγινε στις 24 Αυγούστου 1997. Ιεράρχησε τις πρωτοβουλίες που θα πάρει η ΚΝΕ το επόμενο εξάμηνο, για τη συνέχιση και ένταση της δράσης της στο κίνημα της νεολαίας, στο πλαίσιο των κατευθύνσεων που έχουν αποφασιστεί. Ο "Ρ" δημοσιεύει σήμερα ολόκληρο το κείμενο της απόφασης (σελίδες 8 - 9)

"ΤΟ Κόμμα μας από την αρχή το θέμα των Κούρδων ποτέ δεν το ενέταξε μέσα σε σκοπιμότητες της εξωτερικής μας πολιτικής, όπως άλλωστε και κανένα άλλο πρόβλημα. Τους Κούρδους πρέπει να τους υπερασπιστούμε όπως και κάθε λαό, ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι επίσημες σχέσεις μεταξύ των δύο κυβερνήσεων". Ο Ορ. Κολοζώφ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλά στο "Ρ" για το κουρδικό πρόβλημα αλλά και για τα δικαιώματα των μεταναστών και προσφύγων (σελίδα 10)

ΕΞΗΝΤΑ πέντε χρόνων, 30 χρόνια δύτης - σφουγγαράς - "σπάσαν τα πόδια μου" - 80.000 δραχμές σύνταξη. Κάλυμνος 1998, λίγο πριν την αναστολή των κινητοποιήσεων των ψαράδων, δίπλα στα καϊκια που για 9η μέρα έκλεισαν το λιμάνι. Οι "τρομοκράτες" κατά την κυβέρνηση ψαράδες και σφουγγαράδες της Καλύμνου, μιλούν για τη ζωή τους, για τους λόγους που τους ανάγκασαν να κλείσουν τα λιμάνια, για την κρατική αδιαφορία και εγκατάλειψη. Αποστολή του"Ρ" (σελίδες 24 - 25)

ΟΙ σπαζοκεφαλιές των φορολογικών δηλώσεων για τα εισοδήματα που αποκτήσαμε το 1997, για τη συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών και συνταξιούχων μπορεί να αποδειχθούν μια... ταλαιπωρία ρουτίνας και να αποφύγουμε τις υπερβολές, των οποίων - κύρια με ευθύνη των κυβερνώντων - γινόμαστε μάρτυρες κάθε χρόνο αυτή την εποχή. Ο "Ρ", ανταποκρινόμενος στις επιθυμίες των αναγνωστών του, επιχειρεί σήμερα να κωδικοποιήσει με τον πιο απλό τρόπο ορισμένες γενικές οδηγίες για τη συμπλήρωση των φορολογικών δηλώσεων των μισθωτών και συνταξιούχων (σελίδες 11 - 13)

Ο Σ. Μαντζουράνης από την "Ολυμπιακή", ο Τ. Κλάδης από τον ΟΤΕ και ο Χρ. Σταμούλος από τον ΟΑΣΑ, μιλούν στο "Ρ" για την επίθεση της κυβέρνησης στα δικαιώματα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες. Νέα συντονισμένη 24ωρη απεργία την Τρίτη, καθώς η κυβέρνηση επιμένει αδιάλλακτα στην ψήφιση της αντιδραστικής διάταξης (σελίδα 15)

Η ΑΝΕΡΓΙΑ,η επίθεση στο νέο τρόπο ασφάλισης, η πρωτιά στα εργατικά ατυχήματα, η "μαύρη εργασία" αλλοδαπών, συνθέτουν το φόντο του 17ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Α. Ζαζόπουλος δηλώνει ότι το μήνυμα του συνεδρίου πρέπει να είναι "ούτε βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις, τις κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας. Παλεύουμε για το κτίσιμο του λαϊκού μετώπου" (σελίδα 39)

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ εδώ και πολύ καιρό έχει ξεκινήσει την καλλιέργεια εδάφους για να "πέσουν στα μαλακά" οι αναδιαρθρώσεις που ετοιμάζει στον τομέα της Κοινωνικής Πρόνοιας, συνδεδεμένες άρρηκτα με τις αναπροσαρμογές και το ξεθεμελίωμα των εργασιακών σχέσεων... Αυτή η ιδεολογική προετοιμασία συνοδεύεται από σειρά νομοθετημάτων, που στην ουσία είναι υλοποίηση της "Λευκής" και της "Πράσινης Βίβλου". Η κοινωνική πρόνοια στον Προκρούστη των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (σελίδες 16,33)

"ΟΠΟΙΟΣ έσπειρε μιζέρια, θα θερίσει οργή". Αυτό είναι το σύνθημα - απάντηση των ανέργων στις "πλούσιες" σε συμπάθεια δηλώσεις του Γάλλου πρωθυπουργού Λιονέλ Ζοσπέν αλλά φτωχότατες στο "διά ταύτα". Η Χρ. Τσεντούρου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που επισκέφθηκε τη Γαλλία και είχε συναντήσεις με εκπροσώπους των επιτροπών ανέργων, δηλώνει στο "Ρ" ότι "αναπτύσσεται από τους ανέργους ένα μαζικό πολύμορφο κίνημα ανέργων που βρίσκεται υπό διαμόρφωση" (σελίδες 46 - 47)

"...Απέναντι στη δύναμη της σημερινής εξουσίας, που στηρίζεται απροκάλυπτα από τους διεθνείς οργανισμούς, πρέπει να ορθωθεί ο οργανωμένος κοινωνικός και πολιτικός αγώνας της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Απέναντι στη συμμαχία κυβέρνησης - καπιταλιστικής εργοδοσίας, να αντιταχθεί η κοινωνικοπολιτική συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων - συνταξιούχων, με την αγροτιά, τους επαγγελματοβιοτέχνες...".

...Απέναντι στην Ευρώπη των πολυεθνικών και του ΝΑΤΟ, τους δήθεν προστάτες των λαών, να ορθωθεί η κοινή δράση και αλληλεγγύη του ελληνικού λαού με τους λαούς της περιοχής, με το πανευρωπαϊκό κίνημα των εργαζομένων που αντιστέκεται στις συνθήκες της ΕΕ...

Για μας τους κομμουνιστές, τα παραπάνω είναι λίγο - πολύ γνωστά. Εχουν συζητηθεί με κάθε λεπτομέρεια στο 15ο Συνέδριο και αποτελούν "κατευθυντήρια γραμμή" της δράσης μας. Αποκτούν, όμως, σήμερα ιδιαίτερη σημασία. Γιατί αυτές οι ιδέες και σκέψεις δεν έμειναν μόνο στους κομμουνιστές. Δοκιμάστηκαν στη ζωή και όχι μόνο άντεξαν, αλλά είναι γεγονός, που δεν αμφισβητείται σήμερα, ότι όλο και πιο πολλοί άνθρωποι διαισθάνονται ότι κάτι πρέπει ν' αλλάξει ουσιαστικά, προβληματίζονται, αναζητούν διέξοδο.

Χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι, αγρότες, μικρέμποροι και βιοτέχνες, νέες και νέοι, δεν υπερασπίζονται πια τα κόμματα που ψήφισαν. Αμφισβητούν, νιώθουν προδομένοι.

* * *

Γιατί είναι ρεαλιστικό και ωφέλιμο για τον τόπο να παραδοθεί το Αιγαίο στους Αμερικανούς και να μετατραπεί η Κύπρος σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών;

Πού βασίζεται η ρεαλιστικότητα και η ωφελιμότητα της συγκρότησης μισθοφορικών σωμάτων στρατού, ιδιωτικής αστυνομίας και Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης;

Γιατί είναι ωφέλιμη και ρεαλιστική η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας, το τσάκισμα των κατακτήσεων του λαού, που επιχειρείται, στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της σύγκλισης;

Γιατί είναι ρεαλισμός να αυξάνουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας και τα εισοδήματα των λαϊκών οικογενειών να συρρικνώνονται; Τι σόι ρεαλισμός είναι η αλματώδης αύξηση της ανεργίας, η διογκούμενη εγκληματικότητα, οι καθημερινοί θάνατοι από τη χρήση των ναρκωτικών;

Και δεν είναι μόνο αυτά τα ερωτήματα που απασχολούν σήμερα τους "μη προνομιούχους".

Γι' αυτό και, παρά τα εμπόδια, τα εκβιαστικά διλήμματα, την ωμή τρομοκρατία, την προσπάθεια χειραγώγησης της νεολαίας, πληθαίνουν οι φωνές που λένε "δεν πάει άλλο. Αυτά που λέει το ΚΚΕ είναι σωστά. Πρέπει κάτι να κάνουμε και μεις". Και αν δούμε τις προσπάθειες που κάνουν οι συνταξιούχοι, τμήματα της εργατικής τάξης, οι φτωχομεσαίοι αγρότες, μικρέμποροι και επαγγελματίες, τμήματα της νεολαίας, το φιλειρηνικό κίνημα, με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά. Το σήμερα δεν είναι σαν το χτες και το αύριο δε θα 'ναι σαν το σήμερα.

* * *

Αλήθεια, τι δημοκρατία κι αυτή!!!

Φυσικά, αυτό δεν απαλλάσσει τις ηγεσίες των παρατάξεων που πρόσκεινται στη ΝΔ και το ΣΥΝ, που νομιμοποίησαν μέχρι την τελευταία στιγμή την απάτη σε βάρος της εργατικής τάξης.

Ακόμη δεν πρέπει να μας διαφεύγει το ότι σήμερα οι αγώνες των αγροτών προετοιμάζονται από τις Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα, στις οποίες συμμετέχουν και μέλη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και ότι άντεξαν στις πιέσεις των κομμάτων τους.

Και δεν είναι αμελητέοι οι αγώνες που ξεδιπλώθηκαν τον προηγούμενο χρόνο. "Για να έχει", όμως, "ο αγώνας αποτελεσματικότητα και κυρίως προοπτική στη χώρα μας, προϋπόθεση είναι να συγκροτηθεί ένα πλατύ μαχητικό κοινωνικοπολιτικό λαϊκό μέτωπο, που θα συνενώνει τα επιμέρους κινήματα και μέτωπα πάλης, θα αντιμάχεται εφ' όλης της ύλης και θα αμφισβητεί την κυριαρχία των μονοπωλίων, την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων...".

Σ' αυτήν την παράγραφο της ανακοίνωσης της ΚΕ, βρίσκεται και η απάντηση στο ερώτημα "μετά τους αγώνες τι;".

Οχι, βέβαια, ότι οι αγώνες έφθασαν στο επίπεδο που εξάντλησαν τα περιθώρια, πολλά έχουν ακόμη να γίνουν σ' αυτήν την κατεύθυνση. Φροντίδα, λοιπόν, των κομμουνιστών είναι να κρατούν ανοιχτό το μέτωπο ανάπτυξης των αγώνων και να προσπαθούν οι επιμέρους αγώνες των διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων να συντονίζονται. Να αναδείχνεται η κοινότητα των συμφερόντων των εργατοϋπαλλήλων, των αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων μικροεπαγγελματιών.Το σύνθημα "Εργατιά και αγροτιά χωρίς λεφτά, μαγαζιά χωρίς δουλιά" σήμερα είναι αποδεκτό και από τα μεσαία στρώματα της πόλης. Το φούντωμα της ανεργίας είναι αναπόσπαστα δεμένο με τη μαζική έξοδο από την αγροτική παραγωγή και την καταστροφή χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων.

* * *

Δεν είναι, λοιπόν, η κοινότητα των προβλημάτων που λείπει σήμερα. Τα κοινά προβλήματα υπάρχουν και περισσεύουν. Υπάρχει ανάγκη να δυναμώσει η προσπάθεια απ' όλους εκείνους που αντιπαλεύουν σήμερα τις πολιτικές του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας. Τις πολιτικές του "γιες μεν" και των μονόδρομων, που καθορίζουν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και η οικονομική ολιγαρχία.

* * *

"Στο κοινωνικό πολιτικό μέτωπο χωράνε κομμουνιστές και μη κομμουνιστές, όλοι εκείνοι που συμφωνούν, όχι σε όλα υποχρεωτικά, αλλά στο κύριο σήμερα: Στην ανάγκη να οργανωθεί η αντίσταση και αντεπίθεση κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού".

Και είναι πολλοί σήμερα. Στο χέρι μας είναι να τους βρούμε στο εργοστάσιο, στο γιαπί, στη συνοικία, στο χωριό, στο μικρομάγαζο, εκεί που ζει η νεολαία.

Να τους μιλήσουμε, με τη γλώσσα της αλήθειας, τη δική τους γλώσσα, να τους πάρουμε μαζί στο σωματείο, στο σύλλογο, στο θέατρο, στο σινεμά, στην αλάνα της γειτονιάς, που παίζει και αθλείται η νεολαία, στο γυμναστήριο, στην εκδρομή, παντού. Και είναι σίγουρο, όταν έτσι πάμε, θα κάνουμε βήματα σταθερά για το Αντιιμπεριαλιστικό, Αντιμονοπωλιακό, Δημοκρατικό Μέτωπο.

Στην καθημερινή ζωή, με την επαφή με τους εργαζόμενους, φαίνεται ποιος και γιατί είναι απομονωμένος από την πραγματικότητα και το λαό. Ποιος έχει τη δύναμη να επιβάλει λύσεις συμφέρουσες για το λαό και τον τόπο. Και όταν αυτό το κατανοήσουν οι εργατοϋπάλληλοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι μικροεπιχειρηματίες, οι νέες και οι νέοι, τότε δεν έχουμε παρά να "λυπόμαστε" για τ' αφεντικά.