ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 15 Φλεβάρη 1998
Σελ. /48
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΠΕΡΣΙΚΟ
Αντίσταση στο προσχεδιασμένο αιματοκύλισμα

Πολεμικός πυρετός επικρατεί, τις τελευταίες μέρες, στον Περσικό Κόλπο. ΗΠΑ και Βρετανία ενισχύουν, με αμείωτο ρυθμό, τις στρατιωτικές τους δυνάμεις στην περιοχή, αποστέλλοντας χιλιάδες άνδρες και μαχητικά αεροσκάφη. Το ενδεχόμενο μιας ένοπλης σύρραξης μοιάζει να είναι κοντινό όσο ποτέ άλλοτε, καθώς οι διπλωματικές διαμεσολαβήσεις δεν έχουν, μέχρι στιγμής, αποφέρει τους καρπούς, που η Ουάσιγκτον, κατά κύριο λόγο, και το Λονδίνο, κατά δεύτερο, θα προθυμοποιούνταν να αποδεχτούν.

Η αμερικανική και βρετανική ηγεσία απέρριψαν την τελευταία ιρακινή πρόταση, που επεξεργάστηκε η Βαγδάτη σε συνεργασία με Ρώσους και Γάλλους διπλωμάτες, σύμφωνα με την οποία τα πολυσυζητημένα Προεδρικά Μέγαρα του Σαντάμ θα ανοίξουν τις πύλες τους στους επιθεωρητές της ειδικής επιτροπής ελέγχου του ιρακινού αφοπλισμού με εξαίρεση 8 Μέγαρα, που θα είναι σε θέση να ελέγξουν, επί 2 μήνες, ειδικοί απεσταλμένοι του Συμβουλίου Ασφαλείας και του ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν.

Με βάση την επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησαν Αμερικανοί και Βρετανοί διπλωμάτες, το "μήλον της έριδος" της υπάρχουσας διαμάχης είναι η πρόσβαση στα Προεδρικά Μέγαρα, προκειμένου να ελεγχθεί το κατά πόσο υπάρχουν κρυμμένα βιολογικά και χημικά όπλα. Μετά την απόρριψη, όμως, και αυτής της πρότασης, που στην ουσία δίνει απάντηση σε όλα τα "αιτήματα της διεθνούς κοινότητας", γίνεται σαφές ότι η παρούσα κρίση ουδεμία σχέση έχει με τα Προεδρικά Μέγαρα. Αλλωστε, αξίζει να τονιστεί ότι ο επικεφαλής της ειδικής επιτροπής του ΟΗΕ Ρίτσαρντ Μπάτλερ, ο οποίος ανακίνησε το ζήτημα, δεν έχει παρουσιάσει καμία απόδειξη για την ύπαρξη των όπλων αυτών.Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ρόμπιν Κουκ αναφέρθηκαν, επανειλημμένως, στα στοιχεία που έχει η ειδική επιτροπή του ΟΗΕ για τα όπλα μαζικής καταστροφής, στοιχεία, όμως, που ποτέ δε διευκρινίστηκαν και δε δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Η προσεκτική προσέγγιση της κατάστασης, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα, πίσω από τις μεγαλόστομες υποκριτικές δηλώσεις "περί ενδιαφέροντος για το καλό της ανθρωπότητας" και όλα τα συναφή, αποκαλύπτει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η σχεδιαζόμενη στρατιωτική επιχείρηση σε βάρος του Ιράκ ήταν, μάλλον, προαποφασισμένη παρά αναπόφευκτη κατάληξη μιας διπλωματικής αποτυχίας.Οσο εντείνεται ο διπλωματικός μαραθώνιος, τόσο αποδεικνύεται ότι η επικείμενη ανάληψη στρατιωτικής δράσης δεν έχει κανέναν από τους στόχους ή τις αιτίες που παρουσιάζονται. Μάλιστα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι σε αντίθεση με άλλες φορές που είχε, τουλάχιστον, προταχθεί και ένα αρκετά εύλογο πρόσχημα, αυτή τη φορά η δύναμη των όπλων θα χρησιμοποιηθεί χωρίς να υπάρχει ούτε καν πρόσχημα.

Οι υποτακτικοί "σύμμαχοι" και ο ρόλος τους

Η επιθυμία της Ουάσιγκτον να επαναδιαβεβαιώσει τον κυρίαρχο ρόλο της στην περιοχή του Περσικού, να διασφαλίσει τον απόλυτο έλεγχο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, να δώσει ένα σαφές μήνυμα υπεροχής και ισχύος σε όσους τόλμησαν να την αμφισβητήσουν, εξυπηρετώντας τα δικά τους συμφέροντα (π. χ. Γαλλία, Ρωσία), να θέσει τις βάσεις για την επέκταση της επιρροής της στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας και να επαναπροβληθεί ως παγκόσμιος χωροφύλακας και ρυθμιστής αποκαλύπτεται ξεκάθαρα και ποικιλοτρόπως.Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο τρόπος με τον οποίο οι Αμερικανοί διπλωμάτες περιόδευσαν ανά τον κόσμο για να εξασφαλίσουν "τη διεθνή υποστήριξη". Μέσα από τις ίδιες τις δηλώσεις της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ προκύπτει σαφώς ότι οι ΗΠΑ ουδέποτε αναζήτησαν "συμμάχους". Αναζήτησαν αποδέκτες στα σχέδιά τους.

Η Μαντλίν Ολμπράιτ δεν έκρυψε ποτέ ότι δεν έκανε διάλογο με τους συνομιλητές της, αντίθετα δήλωνε σαφώς πως "ενημέρωσε", "παρουσίασε τα επιχειρήματά της", όπως άλλωστε έκαναν και οι υπόλοιποι Αμερικανοί διπλωμάτες. Κανένα θέμα δεν τέθηκε προς διάλογο στα πλαίσια αυτής της "εκστρατείας εξασφάλισης συμμάχων", η οποία είχε, προφανώς, ως στόχο να συγκεντρώσει δορυφόρους γύρω από τη μία και μοναδική άποψη, αυτή της Ουάσιγκτον. Και μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι η αμερικανική διπλωματία πέτυχε, σε μεγάλο βαθμό το στόχο της, χρησιμοποιώντας με έξυπνο τρόπο τις σχέσεις εξάρτησης, οικονομικής ή και πολιτικής, που έχει φροντίσει, εδώ και καιρό, να διαμορφώσει με μια σειρά από χώρες.

Χαρακτηριστικό, άλλωστε, είναι το παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας, πιστής συμμάχου των ΗΠΑ, με τις οποίες τη συνδέουν στενοί οικονομικοί δεσμοί εξάρτησης. Η σαουδαραβική ηγεσία απέφυγε να ταχθεί ξεκάθαρα στο πλευρό της Ουάσιγκτον, πιεζόμενη από την αυξανόμενη επιρροή των εξτρεμιστών ισλαμιστών στο εσωτερικό της, εντούτοις φρόντισε, μέσω του Συμβουλίου Συνεργασίας στον Κόλπο, να ενισχύσει τη σύμμαχό της, προειδοποιώντας τον Ιρακινό ηγέτη ότι θα είναι ο μόνος υπεύθυνος της διαφαινόμενης αποτυχίας των διπλωματικών συνομιλιών.

Ευθύνη και ανάμειξη όλων

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εκμεταλλευόμενη εσωτερικά προβλήματα, σχέσεις εξάρτησης, αναμετρήσεις εξουσίας, η Ουάσιγκτον φαίνεται, προς στιγμήν, να έχει εκπληρώσει το σχέδιό της. Εχει καταφέρει να ζέψει στο άρμα της τις ηγεσίες πολλών κρατών, καθιστώντας τες συμμέτοχους σε μια στρατιωτική επέμβαση, που θα αιματοκυλήσει για άλλη μια φορά τον ταλανισμένο ιρακινό λαό και θα εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα. Χρησιμοποιώντας τις στρατιωτικές τους βάσεις, που έχουν φροντίσει να σπείρουν σε μια σειρά από χώρες, οι ΗΠΑ εμπλέκουν στη στρατιωτική αναμέτρηση ακόμη και όσες χώρες δεν έχουν συνταχθεί τυπικά και επίσημα στο πλευρό τους, όπως ίσως είναι η Ελλάδα. Η ανυπαρξία της επίσης "δήλωσης νομιμοφροσύνης" στην Ουάσιγκτον δε σημαίνει ότι οι αμερικανικές βάσεις που φιλοξενεί στο έδαφός της μια χώρα δε συμμετέχουν, στον ένα ή τον άλλον βαθμό, είτε ως σταθμοί ανεφοδιασμού είτε με τα ραντάρ τους, στη στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ.

Είναι σαφές ότι η σιωπή δεν καθιστά κανέναν λιγότερο υπεύθυνο για το αιματοκύλισμα, ούτε φυσικά τον καθιστά ουδέτερο, καθώς η συμμετοχή των στρατιωτικών βάσεων που έχει στο έδαφός του στον "Κεραυνό της Ερήμου" τον θέτει αυτομάτως στο πλευρό των επιτιθέμενων θεωρητικά και πρακτικά. Με τον τρόπο αυτό η Ουάσιγκτον μοιράζει στους σιωπηλούς ή μη "συμμάχους" της τις ευθύνες, τις συνέπειες, αλλά και τα ενδεχόμενα στρατιωτικά αντίποινα των αμυνόμενων, ενώ κρατά για τον εαυτό της τα κέρδη της νίκης.

Η σιωπηλή ουδετερότητα και υποτιθέμενη αποστασιοποίηση δεν μπορεί να εξουδετερώσει τις ευθύνες και να απομακρύνει τις συνέπειες. Δεν είναι δυνατόν να θεωρεί κανείς τα χέρια του καθαρά και τη συνείδησή του ήσυχη απέναντι στο απροκάλυπτο αιματοκύλισμα που σχεδιάζεται σε βάρος του ιρακινού λαού, αν δεν αποκλείσει κάθε ανάμειξή του, μέσα από την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων, σε ένα ακόμη έγκλημα σε βάρος της ανθρωπότητας και αν δεν αγωνιστεί, με όλες του τις δυνάμεις, για την αλλαγή των συσχετισμών ισχύος που το προκαλούν.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

Η Κρήτη σταθμός πολεμικής προετοιμασίας

Η βάση της Σούδας έχει μπει ενεργά στις πολεμικές προετοιμασίες για επίθεση στο Ιράκ. Οι Αμερικανοί δρουν σαν να πρόκειται για έδαφός τους, ενώ δεν αποκλείεται και η μετεγκατάσταση χερσαίων δυνάμεων που προορίζονται για τον Περσικό

Οι πολεμικές προετοιμασίες των τελευταίων ημερών των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων για επίθεση στο Ιράκ περιλαμβάνουν - είτε το παραδέχεται η ελληνική κυβέρνηση είτε όχι - και την Κρήτη. Το νησί αυτό, με τη σούπερ βάση της Σούδας και τις άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις που έχει στο έδαφός του, αλλά και κυρίως με τη μοναδική του θέση, αποτελεί το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο του κόσμου. Η Κρήτη κατέχει θέση που δίνει στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται στο έδαφός της στρατηγική σημασία όχι μόνο για επιχειρήσεις στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, αλλά και σε περιοχές πέραν αυτής, όπως ο Περσικός Κόλπος.

Τις μέρες αυτές η Κρήτη έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο σταθμό πολεμικής προετοιμασίας των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων. Το αεροδρόμιο του Ηρακλείου και η βάση της Σούδας στα Χανιά θυμίζουν εικόνες από τον πόλεμο του 1991. Μεταγωγικά αεροσκάφη προσγειώνονται κατά δεκάδες για ανεφοδιασμό και συνεχίζουν την πορεία τους προς τον Περσικό Κόλπο. Στα πλαίσια αυτά δεν αποκλείεται και η μετεγκατάσταση χερσαίων δυνάμεων με προορισμό τον Περσικό.Μάλιστα, η Κρήτη μαζί με τις αγγλικές βάσεις στην Κύπρο αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για μια επικείμενη επίθεση στο Ιράκ, λόγω και της σχετικά επιφυλακτικής στάσης που δείχνουν ορισμένες αραβικές χώρες. Η βάση της Σούδας κατέχει στρατηγική θέση στους σχεδιασμούς των Αμερικανών, ανάλογης σπουδαιότητας με αυτής του Ιντσιρλίκ στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Ενδεικτικό είναι σχετικό σήμα των αμερικανικών αρχών που βγήκε στη δημοσιότητα. Οι αμερικανικές αρχές, είτε εν αγνοία των ελληνικών αρχών είτε με τη σιωπηρή συγκατάθεσή τους, δρουν στην Κρήτη σαν να πρόκειται για αμερικανικό έδαφος, μετατρέποντας το ελληνικό έδαφος σε πολεμική ζώνη των τυχοδιωκτικών τους σχεδίων.

Η κυβέρνηση "σφυρίζει" αδιάφορα

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η ελληνική κυβέρνηση διά της ηγεσίας του υπουργείου Αμυνας εμφανίζεται ως παρατηρητής, που όμως ούτε... βλέπει ούτε... ακούει. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, έχει αποφασίσει να μη θέσει κανένα ουσιαστικό εμπόδιο στις απαιτήσεις των Αμερικανών. Ετσι οι ισχυρισμοί του υπουργού Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλου, ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν ζητήσει ακόμα καμία... διευκόλυνση και ότι "είναι υποχρεωμένες εάν θελήσουν να χρησιμοποιήσουν το χώρο της Ελλάδας, να ζητήσουν άδεια από μας", ηχούν τελείως υποκριτικά, αφού η ελληνική εμπλοκή είναι γεγονός. Δεν αποκλείεται να προβληθεί η δικαιολογία ότι η όποια επίθεση κατά του Ιράκ γίνει τώρα είναι συνέχεια του πολέμου του 1991, που η Ελλάδα είχε δηλώσει τη συμμετοχή της.

Η βάση της Σούδας συνδέεται με τη μετεξέλιξη των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα. Είναι αυτές που "έφυγαν", χωρίς όμως να πάνε μακριά... Πήγαν στη Σούδα, η οποία μεταβλήθηκε σε σούπερ βάση. Η Κρήτη, στην καρδιά της Μεσογείου, προσφέρεται σαν το βασικότερο στήριγμα του 6ου Στόλου για επιχειρήσεις σε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Βέβαια, υπάρχουν και οι άλλες βάσεις που βαφτίστηκαν ΝΑΤΟικές, στην ουσία αμερικανικές κι αυτές, όπως η βάση των ιπταμένων ραντάρ στο Ακτιο, η βάση με τα πυρηνικά στον Αραξο και τόσες άλλες "διευκολύνσεις" σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Η αλήθεια είναι ότι οι βάσεις, που εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας από το 1953, μετατρέποντας την Ελλάδα σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ιμπεριαλισμού και σύμβολο εξάρτησης, ουδέποτε έφυγαν.

Βάσεις πολεμικών τυχοδιωκτισμών

Οι αμερικανονατοϊκές βάσεις στην Ελλάδα έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν ρόλο υποστήριξης των πολεμικών επιδρομών κατά λαών της περιοχής. Τέτοιο ρόλο έπαιξε η βάση της Σούδας κατά την επιδρομή των ΗΠΑ ενάντια στη Λιβύη το 1986,κατά την περίοδο της επίθεσης στον Περσικό Κόλπο το 1991,στους βομβαρδισμούς κατά των Σέρβων της Βοσνίας,λειτουργώντας είτε ως κατασκοπευτικό είτε ως επιχειρησιακό κέντρο για την εκτέλεση των ΝΑΤΟικών αεροπορικών επιδρομών. Ανάλογη πολεμική ετοιμότητα επέδειξαν οι βάσεις την περίοδο του Πολέμου των 6 ημερών στη διώρυγα του Σουέζ, κατά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο, το 1973, στην επιδρομή των Ισραηλινών στο Λίβανο.Ειδικότερα κατά την κρίση του 1974,με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την άμεση απειλή ελληνοτουρκικής σύρραξης, οι ΗΠΑ από τις βάσεις τους συνέβαλαν στην εξουδετέρωση κάθε ελληνικής αντίδρασης και επομένως στην επιτυχία της εισβολής. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση ο αποπροσανατολισμός ελληνικών βομβαρδιστικών και μεταγωγικών που απογειώθηκαν από την Κρήτη για την Κύπρο.

Ειδικότερα η βάση της Σούδας, με βάση και την ισχύουσα συμφωνία για τις βάσεις του 1990,μετατράπηκε σε υπέρβαση των ΗΠΑ στη Μεσόγειο. Μάλιστα δεν είναι απλά μια ξένη βάση σε ελληνικό έδαφος, αλλά έχει χαρακτήρα αμερικανικού εδάφους.Στο παράρτημα της συμφωνίας υπάρχει συγκεκριμένη διατύπωση που παρέχει τη δυνατότητα στους Αμερικανούς να αποβιβάζουν στο νησί τμήματα πεζοναυτών που προορίζονται για επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή.Οπως αναφέρεται, η βάση της Σούδας μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ και για "άλλες στρατιωτικές δραστηριότητες",πέραν εκείνων που προσδιορίζονται με κυρίως κείμενο της συμφωνίας.

Επιχειρησιακές δυνατότητες της Σούδας

Η βάση της Σούδας αποτελεί τη σημαντικότερη βάση για τα αεροσκάφη τάνκερ (εναέριου ανεφοδιασμού), για τον ανεφοδιασμό εν πτήσει των αεροσκαφών που υπάγονται στον 6ο Στόλο και άλλων αεροσκαφών παρακολούθησης. Παράλληλα, αποτελεί πολύτιμη βάση των πλοίων του 6ου Στόλου.

Οι αποστολές και οι επιχειρησιακές δυνατότητες της βάσης της Σούδας, σύμφωνα με τις ισχύουσες ελληνοαμερικανικές συμφωνίες για τις βάσεις, είναι οι παρακάτω:

1. Λειτουργίες πτήσεων, συντήρηση και υποστήριξη των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας των ΗΠΑ. Εχει παραχωρηθεί ο βόρειος βρόχος του Πολεμικού Αεροδρομίου της Σούδας, έκταση και υποδομή, για πλήρη υποστήριξη. Στο χώρο αυτό υποστηρίζονται και συντηρούνται τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας των ΗΠΑ, αποστολή των οποίων είναι ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος.

2. Χρησιμοποίηση του αεροδρομίου σαν εναλλακτικού για τα αεροσκάφη των αεροπλανοφόρων. Ο 6ος Στόλος κινείται τον περισσότερο καιρό στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου, χρειάζεται λοιπόν ένα εναλλακτικό αεροδρόμιο για περιπτώσεις ανάγκης, δηλαδή σε περίπτωση βλάβης των αεροσκαφών στον αέρα ή βλάβης στο σύστημα ανάσχεσης των αεροσκαφών του αεροπλανοφόρου.

3. Εναποθήκευση, συντήρηση και συναρμολόγηση ναρκών. Οι Αμερικανοί διατηρούσαν πάντα ένα απόθεμα ναρκών στη Σούδα για τις επιχειρησιακές ανάγκες του 6ου Στόλου.

4. Εναποθήκευση και συντήρηση συμβατικών πυρομαχικών. Υπάρχουν αποθήκες πυρομαχικών στον κόλπο της Σούδας, όπου έχουν τοποθετηθεί πυρομαχικά για τις ανάγκες των αεροσκαφών που επιχειρούν από τα αεροπλανοφόρα.

5. Επικοινωνίες. Οι Αμερικανοί διαθέτουν στη βάση της Σούδας ασύρματες επικοινωνίες για να επικοινωνούν με τα πλοία και τα αεροσκάφη του 6ου Στόλου.

6. Δραστηριότητες διοικητικής και εφοδιαστικής υποστήριξης. Η βάση της Σούδας χρησιμοποιείται σαν ενδιάμεσος σταθμός για τον εφοδιασμό του 6ου Στόλου σε υλικά και μέσα που μεταφέρονται, με αεροσκάφη στα αεροπλανοφόρα ή με ελικόπτερα στα άλλα πλοία. Ακόμα και για τις ανάγκες του προσωπικού η Σούδα αποτελεί τον ενδιάμεσο σταθμό και υπάρχουν γι' αυτό το σκοπό εγκαταστάσεις στρατωνισμού του προσωπικού.

Με την κατάργηση των βάσεων της Νέας Μάκρης και του Ελληνικού,μετά το 1990, δύο από τις κύριες επιχειρησιακές δραστηριότητες που καλύπτονταν από τις βάσεις αυτές μετακόμισαν κατά μεγάλο μέρος τους στη Σούδα: α) Επικοινωνίες για τη διοίκηση και τον έλεγχο των αμυντικών δυνάμεων των ΗΠΑ στη Μεσόγειο που λειτουργούσε στη Νέα Μάκρη. β) Στάθμευση, διεξαγωγή πτήσεων, συντήρηση και υποστήριξη των αεροσκαφών ηλεκτρονικής αναγνώρισης και επεξεργασίας των στοιχείων στο έδαφος. Η λειτουργία αυτή στεγαζόταν στο Ελληνικό και είχε σκοπό την αναγνώριση όλων των ηλεκτρονικών εκπομπών στην περιοχή, την καταγραφή τους και την επεξεργασία τους σε ειδική τράπεζα πληροφοριών.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Αντιδράσεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

(του ανταποκριτή μας

Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Οι θρασύτατες πολεμικές απειλές της Ουάσιγκτον κατά του Ιράκ έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και στις ΗΠΑ.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, 54 καθολικοί επίσκοποι έστειλαν στον Πρόεδρο Κλίντον επιστολή, με την οποία τον καλούν να άρει τις οικονομικές κυρώσεις κατά της χώρας αυτής, να μην προχωρήσει σε στρατιωτική ενέργεια και να επιδιώξει μια διπλωματική λύση. Ορισμένοι, μάλιστα, κήρυξαν απεργία πείνας, ενώ ο επίσκοπος του Ντιτρόιτ, Τόμας Γκάμπλετον, ανακοίνωσε ότι θα πάρει μέρος στη λαϊκή διαδήλωση, μ' αυτό το αίτημα, έξω από το Λευκό Οίκο.Στην επιστολή τους, οι επίσκοποι διαμαρτύρονται για το ότι, σύμφωνα με υπολογισμούς, ένα εκατομμύριο Ιρακινοί, περιλαμβανόμενων 600.000 παιδιών, πέθαναν από πείνα και ασθένειες αφότου επιβλήθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ - κατ' επιταγή των ΗΠΑ - ο οικονομικός αποκλεισμός το 1990. Και ζητούν συνάντησή τους με τον Κλίντον, για να συζητήσουν "την έκταση της φοβερής κατάστασης στο Ιράκ".

Πριν λίγες μέρες, 50 περίπου παράγοντες, που αντιπροσώπευαν πολλές ειρηνιστικές οργανώσεις, συναντήθηκαν στο κτίριο των Ηνωμένων Μεθοδιστών στην Ουάσιγκτον, για ν' ακούσουν συναδέλφους τους, που είχαν επισκεφθεί πρόσφατα το Ιράκ, και να μιλήσουν κατά της επικείμενης αμερικανικής επιδρομής. "Ετοιμαζόμαστε όλοι για τη διαδήλωση της 12/2 έξω από το Λευκό Οίκο", δήλωσε η Ιντίθ Βιλαστρίγκο, αντιπρόσωπος της μαχητικής οργάνωσης "Γυναίκες Απεργούν για την Ειρήνη".

Από την πλευρά του, το "Πίπλις Ουίκλι Ουόρλντ", όργανο του ΚΚ ΗΠΑ, σε κύριο άρθρο του με τον τίτλο "Οχι πόλεμο για το Πετρέλαιο", προειδοποιεί:

"Οι ΗΠΑ προχωρούν προς έναν πόλεμο κατά του Ιράκ. Τα θύματα θα είναι αθώοι Ιρακινοί, που έχουν υποστεί το βαρύτερο πλήγμα κατά τον εφτάχρονο αποκλεισμό, ο οποίος έχει επιφέρει το θάνατο σε ένα εκατομμύριο Ιρακινούς, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Οι ΗΠΑ απειλούν ότι θα κάμουν την επίθεση αυτή μονομερώς, παρά την εναντίωση στη χώρα μας, σε αραβικές χώρες, στην Ευρώπη και στον κόσμο. Σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν νέες πυραυλικές πολεμικές κεφαλές που φτιάχτηκαν από ραδιενεργό υλικό για να επιτευχθεί βαθύτερη διείσδυση - ένα επικίνδυνο βήμα προς το πυρηνικό όριο.

Το Ιράκ πρέπει να συμμορφωθεί με το ψήφισμα του ΟΗΕ και να διαλύσει τα όπλα μαζικής καταστροφής. Ο Σαντάμ Χουσεϊν ώθησε την περιοχή προς τον πόλεμο σαμποτάροντας την προσπάθεια επιθεώρησης από τον ΟΗΕ. Ζητούμε τη διάλυση όλων των γενοκτονικών όπλων σε όλο τον κόσμο, περιλαμβανομένων των αμερικανικών αποθεμάτων. Η κρίση αυτή επιβάλλει μια λύση μέσα από διαπραγματεύσεις, όχι τελεσίγραφα και μια σπουδή προς τον πόλεμο.

Υπάρχει μαρτυρία, ότι η κυβέρνηση Μπους παρέσυρε τον Χουσεϊν να επιτεθεί στο Κουβέιτ για να δοθεί ένα πρόσχημα για τη "θύελλα της ερήμου" το 1990. Τότε, καθώς οι Ιρακινοί υποχωρούσαν, ο Μπους διέταξε ένα σταμάτημα, για να δοθεί χρόνος στην ανακτορική φρουρά του Χουσεϊν να συντρίψει μια μαζική εξέγερση τον ιρακινών δημοκρατικών δυνάμεων. Οι ΗΠΑ θα προτιμούσαν να παραμείνει ο Χουσεϊν, παρά να επιτραπεί σε μια δημοκρατική κυβέρνηση να πάρει την εξουσία, που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον πλούτο του ιρακινού πετρελαίου για τη βελτίωση της ζωής του λαού. Το πραγματικό κίνητρο της πολεμικής τάσης των ΗΠΑ, τότε και τώρα, είναι να εξασφαλίσει έλεγχο στα τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα του Ιράκ".

Και καταλήγει το άρθρο:

"Ο ιρακινός λαός αξίζει την αλληλεγγύη μας στον αγώνα του για δημοκρατία, ειρήνη και εθνική κυριαρχία. Σταματήστε τον αμερικανικό βομβαρδισμό. Τέλος στον αποκλεισμό!".



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ