Η αντίστροφη μέτρηση για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης ενάντια στο Ιράκ φαίνεται να έχει αρχίσει χωρίς επιστροφή. Η μετάβαση του ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν στην ιρακινή πρωτεύουσα αντιμετωπίζεται ιδιαίτερα επιφυλακτικά από πολλούς, καθώς, στην ουσία, ο επικεφαλής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών δε μεταφέρει στην ιρακινή ηγεσία παρά μόνο ένα γενικό μήνυμα συμμόρφωσης. Ο ίδιος ο Κόφι Ανάν εμφανίστηκε αισιόδοξος για την έκβαση της αποστολής του, χωρίς, όμως, να δώσει λεπτομέρειες για τους λόγους της ευφορίας του.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ στοχεύει στο να εξασφαλίσει τη συγκατάθεση του Ιρακινού Προέδρου Σαντάμ Χουσεϊν για τον πλήρη και χωρίς όρους έλεγχο όλων των προεδρικών μεγάρων από εκπροσώπους του ΟΗΕ. Οι μαραθώνιες διαβουλεύσεις των εκπροσώπων των χωρών - μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν έγινε δυνατό να καταλήξουν σε μια σαφή πρόταση, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία επέμειναν στην πάγια θέση τους να εξασφαλιστεί απρόσκοπτη πρόσβαση στους επιθεωρητές της Ειδικής Επιτροπής Αφοπλισμού, ενώ, αντίθετα, η Ρωσία, η Γαλλία και η Κίνα θεωρούν ότι το έργο αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί και από ειδικούς απεσταλμένους του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις, όπως και η εξέλιξη των γεγονότων, καθιστούν ολοένα και σαφέστερη, την ανυπαρξία αιτίας ή έστω αφορμής για το επικείμενο στρατιωτικό πλήγμα σε βάρος του Ιράκ. Η Ουάσιγκτον ανεβάζει σταθερά τους τόνους της αντιπαράθεσης και εκτοξεύει απειλές, αποφεύγοντας επιμελημένα, έστω και να σχολιάσει τη διαμεσολαβητική πρόταση που κατέθεσε το Ιράκ μετά από ρωσικές παραινέσεις, σύμφωνα με την οποία οι πύλες των προεδρικών μεγάρων θα ήταν ανοιχτές για όλους τους επιθεωρητές, με εξαίρεση 8 προεδρικά μέγαρα, τα οποία θα μπορούσαν να ελέγξουν ειδικοί απεσταλμένοι του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η Ουάσιγκτον επιμένει στη φρασεολογία της, όπως, άλλωστε, έκανε και στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας και μάλιστα προειδοποίησε τον ΓΓ του Κόφι Ανάν ότι όποια συμφωνία και αν επιτευχθεί στη Βαγδάτη θα τεθεί σε ισχύ, μόνο εφόσον οι ΗΠΑ την κρίνουν επαρκή.

Κανένας Αμερικανός διπλωμάτης δεν έκανε τον κόπο να απαντήσει στις αλλεπάλληλες κατηγορίες του αραβικού κόσμου ότι χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά, όσον αφορά το Ισραήλ και τους Αραβες. Ούτε, φυσικά, κανείς σχολίασε το γεγονός ότι ενώ ο στρατιωτικός κλοιός σφίγγει στον Περσικό Κόλπο, η ισραηλινή κυβέρνηση θέτει τα θεμέλια μιας σειράς νέων εβραϊκών οικισμών, καταπατώντας, τόσο αποφάσεις του ΟΗΕ, όσο και την υπάρχουσα ισραηλινο-παλαιστινιακή "ειρηνευτική διαδικασία". Ο Λευκός Οίκος κώφευσε ακόμα και στις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί στο εσωτερικό της χώρας. Τα γιουχαϊσματα και τα αντιπολεμικά συνθήματα που διέκοψαν επανειλημμένως τις ομιλίες της υπουργού Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ, του υπουργού Αμυνας Ουίλιαμ Κοέν και του προεδρικού συμβούλου σε θέματα Εθνικής Ασφαλείας Σάντι Μπέργκερ, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης "ενημέρωσης της κοινής γνώμης" στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, έκαναν το γύρο του κόσμου. Ο αμερικανικός λαός, του οποίου την ασφάλεια και το λαϊκό αίσθημα επικαλέστηκε, πολλάκις, η Ουάσιγκτον, δε μοιάζει πεισμένος για την αναγκαιότητα της στρατιωτικής επέμβασης ούτε, φυσικά, για τις αιτίες που την προκαλούν.

Εντούτοις, ακόμη και αυτήν την παράμετρο, η αμερικανική ηγεσία την παρέβλεψε, χαρακτηρίζοντας τις αυξανόμενες αντιδράσεις "ενέργειες μιας μειοψηφίας, που δεν μπορούν να σταματήσουν τη θέληση της Ουάσιγκτον να επιβάλει τη διεθνή νομιμότητα, να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον σε όλη την ανθρωπότητα, να απαντήσει στην ιρακινή επιθετικότητα". Ισως, η απάντηση της Μαντλίν Ολμπράιτ στα τεκταινόμενα στην πανεπιστημιακή αίθουσα του Οχάιο είναι και η πλέον σαφής εικόνα της αμερικανικής πολιτικής τακτικής απέναντι στο Ιράκ - και στο κάθε "Ιράκ" που θα εμφανιστεί: "Θα αναλάβουμε στρατιωτική δράση, γιατί είμαστε το πλέον απαραίτητο έθνος, γιατί στεκόμαστε ψηλά, γιατί βλέπουμε καλύτερα στο έθνος", δήλωσε ευθαρσώς η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, δίνοντας το ξεκάθαρο στίγμα των αμερικανικών θέσεων, οι οποίες, απροκάλυπτα, εμφανίζονται να μην στηρίζονται ούτε καν σε λογικοφανή επιχειρήματα, αλλά στη δύναμη της ισχύος και των όπλων.

Στη βάση αυτής της λογικής, η Ουάσιγκτον αναζήτησε "συμμάχους" και τους βρήκε. "Συμμάχους", που δε συμφώνησαν σε τίποτε, αφού προφανώς δεν τέθηκε τίποτε προς συζήτηση. "Συμμάχους", που απλώς υποτάχθηκαν στη δύναμη του ισχυρού, συντάχθηκαν μαζί του και, μάλιστα, πολλοί από αυτούς έσπευσαν να αποδείξουν την "πίστη" τους, αποστέλλοντας στον Περσικό Κόλπο ένα "στρατιωτικό δείγμα", για να μπορέσουν, εκ των υστέρων, να γευτούν τη γλύκα του νικητή.

Ενός νικητή, που, όμως, δε μοιάζει διατεθειμένος να μοιραστεί τα τρόπαιά του και αυτό γίνεται σαφές και από τον τρόπο με τον οποίο συσπείρωσε τους "συμμάχους - υποτελείς" του. Πλήττοντας στρατιωτικά το Ιράκ, η Ουάσιγκτον επιδιώκει να επαναβεβαιώσει την απόλυτη και άνευ περιθωρίου παρέμβασης κυριαρχία της σε όλη την περιοχή του Περσικού Κόλπου και τη Μέση Ανατολή. Στοχεύει, επίσης, στην εξουδετέρωση των όποιων άλλων διπλωματικών εμφανίσεων στα πολιτικά τεκταινόμενα της περιοχής. Παράλληλα, εξασφαλίζει γέφυρα επέκτασης των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων της προς Ανατολάς και προς Βορρά, ενώ, αν μη τι άλλο, προβάλλεται ως ο μοναδικός "παγκόσμιος χωροφύλακας" και διατρανώνει τη δυνατότητά της να επιβάλει, άνευ περιορισμών και με όποιον τρόπο επιθυμεί, τη δική της "νέα τάξη πραγμάτων".

Η Ουάσιγκτον βρίσκεται πολύ κοντά στην επίτευξη των στόχων της και προφανώς δεν είναι διατεθειμένη να μοιραστεί με κανέναν τα κέρδη της. Γιατί, άλλωστε, να τα μοιραστεί, όταν δεν έχει καν διαπραγματευτεί τη συμμαχία κανενός, απλώς την έχει επιβάλει; Και, μάλιστα, δε διστάζει να το δηλώσει μέσα από τα λόγια της πρώτης κυρίας της διπλωματίας της.

Τα τύμπανα του πολέμου στον Περσικό Κόλπο έχουν, ήδη, ηχήσει και όλα δείχνουν ότι τα περιθώρια διπλωματικής αποκλιμάκωσης της έντασης είναι ελάχιστα έως μηδαμινά. Οχι, φυσικά, γιατί δεν υπάρχουν διπλωματικά περιθώρια, αλλά γιατί η Ουάσιγκτον δεν τα αποδέχεται, σέρνοντας και τους "συμμάχους" της στην παράλογη αδιαλλαξία. Μια αδιαλλαξία, που δεν μπορεί να αλλάξει, παρά μόνο μέσα από τη σθεναρή αντίσταση και την αδιάκοπη προσπάθεια ανατροπής των δεδομένων συσχετισμών δύναμης.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Τα επιδρομικά σχέδια της Ουάσιγκτον κατά του Ιράκ έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και στις ΗΠΑ.

Χιλιάδες Αμερικανοί διαδήλωσαν αυτές τις μέρες έξω από το Λευκό Οίκο (12/2), στον ΟΗΕ (11/2) και σε διάφορες περιοχές των ΗΠΑ, καταγγέλλοντας τις πολεμικές προετοιμασίες, ενώ 54 καθολικοί επίσκοποι, ορισμένοι από τους οποίους κήρυξαν απεργία πείνας, έστειλαν επιστολή στον Πρόεδρο Κλίντον, διαμαρτυρόμενοι για το ότι ένα εκατομμύριο Ιρακινοί, περιλαμβανομένων 600.000 παιδιών, πέθαναν από την πείνα και ασθένειες αφότου επιβλήθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ - κατ' επιταγή των ΗΠΑ - ο οικονομικός αποκλεισμός το 1990. Επιπρόσθετα, τον προειδοποιούσαν ότι οι αεροπορικές επιδρομές θα είναι "δύσκολο να δικαιολογηθούν", και επισήμαιναν ότι η πολεμική ρητορεία εκ μέρους του προκαλεί "βαθιά ανησυχία" και θα μπορούσε "να υπονομεύσει σοβαρά" μια διαρκή ειρήνη.

Στη διαδήλωση έξω από την έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, στην οποία πήραν μέρος χριστιανοί, εβραίοι και μουσουλμάνοι, το σύνθημα ήταν: "Να μη βομβαρδιστεί το Ιράκ".

Στη συγκέντρωση αυτή, οι ομιλητές τόνισαν ότι ένας νέος βομβαρδισμός δεν πρόκειται να "σταματήσει" τον Σαντάμ Χουσεϊν. Ο προηγούμενος βομβαρδισμός του 1991, είπαν, δεν έλυσε αυτό το πρόβλημα, ενώ ένας νέος μπορεί να έχει συνέπεια τη διεύρυνση των εχθροπραξιών σ' αυτή την περιοχή με βιολογικά και πυρηνικά όπλα. Ο βομβαρδισμός του Ιράκ, υπογράμμισαν, "θα εξοντώσει και άλλους αθώους πολίτες, που δεν ασκούν κανένα έλεγχο πάνω στις πράξεις του Σαντάμ Χουσεϊν. Γιατί να τιμωρηθούν αυτοί; Δεν υπάρχει γρήγορη ή "εύκολη" λύση... Μόνο με μια παρατεταμένη διπλωματία μπορούν ν' αντιμετωπιστούν τα προβλήματα".

Ας σημειωθεί ότι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, σε συνέντευξή του στον βρετανικό ραδιοσταθμό "BBC", τάχθηκε κατά του βομβαρδισμού του Ιράκ, και κάλεσε όλες τις πλευρές να επιδείξουν ελαστικότητα, ώστε να λυθεί ειρηνικά η ιρακινή κρίση - μια θέση εντελώς αντίθετη από αυτήν των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

Παράλληλα, η Επιτροπή Φίλων για την Εθνική Νομοθεσία της οργάνωσης Κουακέρων, με επιστολή της σε όλα τα μέλη της αμερικανικής Γερουσίας, καταγγέλλει: "Μια στρατιωτική ενέργεια των ΗΠΑ σχεδόν σίγουρα θα επιδεινώσει την κατάσταση, τερματίζοντας τη διαδικασία επιθεώρησης του ΟΗΕ, η οποία έχει συμβάλει στην καταστροφή όπλων, με κίνδυνο τη διαρροή βιολογικών τοξινών ή ραδιολογικής ύλης". Τέλος, καλεί τη Γερουσία "να συστήσει στον Πρόεδρο Κλίντον να επιδιώξει ειρηνικές εναλλακτικές λύσεις με διπλωματική δραστηριότητα".

Από την πλευρά του, το ΚΚ ΗΠΑ, με ανακοίνωσή του, που δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας του "Πιπλ'ς Ουίκλι Ουόρλντ" (14/2) με τον τίτλο: "Οχι πόλεμο για το πετρέλαιο! ", τονίζει:

"Παρά τη διεθνή εναντίωση, η κυβέρνηση Κλίντον έχει συγκεντρώσει 300 αεροσκάφη στον Περσικό Κόλπο για μια αεροπορική επίθεση στο Ιράκ.

Η υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ και ο υπουργός Αμυνας Ουίλιαμ Κόεν επισκέφθηκαν την περιοχή, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν υποστήριξη για την επίθεση. Η Συρία, η Αίγυπτος, η Αραβική Ενωση, η Γαλλία, η Κίνα και η Ρωσία, πήραν όλες θέση κατά του πολέμου και υπέρ μιας διπλωματικής λύσης. Οι ηγέτες της Σαουδικής Αραβίας έκαναν σαφές ότι δε θα επιτρέψουν αεροπορικές επιδρομές κατά του Ιράκ από το έδαφός τους.

Στην Ουάσιγκτον, οι Ρεπουμπλικάνοι εξτρεμιστές κάλεσαν τον Πρόεδρο Κλίντον ν' απομακρύνει βίαια τον Ιρακινό Πρόεδρο Σαντάμ Χουσεϊν, αν και γνωρίζουν ότι θα χρειαστεί να γίνει χερσαία εισβολή αμερικανικών δυνάμεων, πράγμα που θα έχει συνέπεια την απώλεια πολλών χιλιάδων ζωών. Πρόκειται για τους ίδιους αντιδραστικούς Ρεπουμπλικάνους, με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας Τζέσι Χελμς".

Η ανακοίνωση του ΚΚ ΗΠΑ συνέχιζε:

"Εκφράζουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας προς τους αγώνες του ιρακινού λαού για την ανατροπή της δικτατορίας και την εγκαθίδρυση ενός δημοκρατικού καθεστώτος, που θα περιλαμβάνει δικαιοσύνη για τον κουρδικό λαό".

Και κατέληγε: "Υπάρχει ακόμα καιρός να αποτραπεί μια βομβαρδιστική επίθεση στο Ιράκ, που θα σκοτώσει χιλιάδες αθώους ανθρώπους. Προτρέπουμε να γίνουν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, και να σταλούν επιστολές και άλλα μηνύματα στον Πρόεδρο Κλίντον και το Κογκρέσο: Οχι πόλεμο στο Ιράκ! Να αρθεί ο αποκλεισμός. Να καταργηθούν όλα τα χημικά, βιολογικά και πυρηνικά όπλα! ".

Η Ουάσιγκτον, όμως, όχι μόνο εμμένει στα επιδρομικά σχέδιά της, αλλά και με διάφορα μέσα προσπαθεί να πείσει τον αμερικανικό λαό να τα αποδεχτεί.

"Η αλήθεια είναι", δήλωσε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος του Ενιαίου Επιτελείου, στρατηγός Χιου Σέλτον, "ότι ο πόλεμος είναι ένα βρώμικο πράγμα. Θα χάσουμε μερικούς ανθρώπους και αυτό βαραίνει πολύ".

Ταυτόχρονα, ο Πρόεδρος Κλίντον έκαμε σαφές, ότι η έντονη αντιπολεμική θέση της Ρωσίας δεν πρόκειται να αποτρέψει την αμερικανική επιδρομή. Είπε με έκδηλη δόση περιπαικτικής ειρωνείας: "Το "νιέτ" δεν είναι "νο" για τις Ηνωμένες Πολιτείες". Για να προσθέσει, ότι έχει κάνει "μια οπισθοδρόμηση", για να βρεθεί διπλωματική λύση, ώστε να δημιουργηθεί μια ανεμπόδιστη πρόσβαση στους επιθεωρητές του ΟΗΕ σε όλες τις υποτιθέμενες τοποθεσίες των ιρακινών χημικών και βιολογικών όπλων. "Δεν πιστεύουμε ότι είναι αποδεκτό, αν η διπλωματία αποτύχει, να αποχωρήσουμε... Εκεί βρίσκεται ο κόμπος", είπε ο Κλίντον, απαντώντας στις κατηγορίες των Ρώσων, ότι είναι "αδιάλλακτος".

Σε όλα αυτά, "τσοντάρισε" με τη σειρά του, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Σάντι Μπέργκερ, λέγοντας ότι οι αεροπορικές βολές μπορεί να καταφέρουν στον Σαντάμ Χουσεϊν "ένα σοβαρό πλήγμα, το οποίο θα σμικρύνει σημαντικά" τις δυνατότητες των όπλων του. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι ο Λευκός Οίκος "θα είναι έτοιμος να ξαναχτυπήσει", αν χρειαστεί.

Πλατιά τμήματα του ιταλικού λαού σήμερα έχουν πολύ καλά συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι πλέον αυτά που κυριαρχούν στο έδαφος της πατρίδας τους. Αυτή τη στιγμή, οι πολυάριθμες στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ είναι κατεσπαρμένες σ' ολόκληρη τη χώρα, αποτελώντας έτσι μελλοντικά το βέλος της παγκόσμιας στρατηγικής της ιμπεριαλιστικής αυτής Συμμαχίας. Η Ιταλία, αυτή τη στιγμή, είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, όπου η στρατιωτική παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, μετά την προσάρτηση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, έχει αισθητά μεγαλώσει. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η ημερήσια ιταλική εφημερίδα, "Ιλ Μανιφέστο", το χρονικό αυτό διάστημα στη γειτονική μας χώρα σταθμεύουν πάνω από 15.000 Αμερικανοί στρατιώτες. Σ' αυτούς θα πρέπει να προστεθούν και 2.500 άνδρες πολιτικού προσωπικού.

Η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση είναι η αεροπορική, που βρίσκεται στο Αβιάνο, στην περιοχή της Βόρειας Ιταλίας και αριθμεί 3.000 άνδρες. Εδώ, είχαν την αφετηρία τους όλες οι αεροπορικές επιθέσεις του ΝΑΤΟ, όταν είχε ξεσπάσει η κρίση στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Στη Νεάπολη βρίσκεται ακόμα η κύρια έδρα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, κάτω από τις εντολές της οποίας τελούν οι νότιες ένοπλες δυνάμεις AFSOUTH (Ιταλία, Ελλάδα, Τουρκία), καθώς και η διοίκηση του 6ου Στόλου στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Θα πρέπει να αναφερθεί ότι από τη Βάση της Νεάπολης ξεκινούσαν οι επεμβάσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Επίσης, κοντά στο Βεζούβιο σταθμεύουν 3.500 στρατιώτες με την προοπτική μάλιστα να αυξηθούν ακόμα περισσότερο... Στη Φλωρεντία, η οποία βρίσκεται μεταξύ Βενετίας και Βερόνας, σταθμεύουν άλλοι 2.500 άνδρες. Σήμερα, η βάση αυτή, η οποία χρησίμευε για "πυρηνική υποστήριξη", έχει μετατραπεί σε κέντρο σχεδιασμού στρατιωτικών επεμβάσεων στη Μεσόγειο. Η Βάση στην Πίζα είναι βέβαια μικρή, αλλά, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, καλείται να διαδραματίσει έναν πολύ αποφασιστικό ρόλο: Εδώ, βρίσκονται τεράστιες αποθήκες ανεφοδιασμού, οι οποίες πρόκειται να καλύψουν ανάγκες επικείμενων πολέμων στις αραβικές ερήμους.

Αυτή τη στιγμή, στις τρεις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις της γειτονικής μας χώρας, πραγματοποιούνται ή προγραμματίζονται νέοι εξοπλισμοί. Προκειμένου δε, να δημιουργηθεί η δυνατότητα μιας διεύρυνσης του αεροδρομίου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, ο ιταλικός στρατός θα είναι αναγκασμένος να εκκενώσει ολοκληρωτικά ένα αντίστοιχο στρατόπεδο. Στο παραπλήσιο νοσοκομείο υπάρχουν ειδικά τμήματα, τα οποία προορίζονται για την ιατρική περίθαλψη Αμερικανών στρατιωτικών.

Οπως διαμορφώνεται το καθεστώς των βάσεων στην Ιταλία και με κυρίαρχους τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές, μελλοντικά η χώρα αυτή πρόκειται να παίξει ένα βοηθητικό ρόλο αναφορικά με τις στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ σε διάφορες περιοχές κρίσης, οι οποίες ξεκινούν από την πρώην Γιουγκοσλαβία, την Τυνησία και φτάνουν μέχρι το Ιράκ. Μόνο έτσι είναι δυνατόν να εξηγηθούν οι πραγματοποιούμενες αναδομήσεις των στρατιωτικών βάσεων.

Εκτός των άλλων, θα πρέπει ν' αναφερθεί το γεγονός ότι οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ στην Ιταλία διαθέτουν πολυάριθμες αποθήκες ανεφοδιασμού, οι οποίες είναι κατάμεστες από πυρομαχικά. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στον Περσικό Κόλπο, μετακινήθηκαν προς τα εκεί 22.000 τόνοι από βόμβες, ενώ τα πρώτα τανκς στην Αραβική Χερσόνησο είχαν καταφθάσει ήδη το 1990.

Θεμελιακό ζήτημα για μια στρατιωτική επέμβαση, όπως είναι αυτονόητο, αποτελεί το σύστημα πληροφόρησης. Ετσι, λοιπόν, το τηλεπικοινωνιακό σύστημα που υπήρχε στη Νεάπολη έχει μεταφερθεί σε ένα καταφύγιο μέσα στο αεροδρόμιο και πέντε μήνες τώρα καλύπτει αντίστοιχες ανάγκες στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τον Ινδικό Ωκεανό. Κατά τα άλλα, από τη Νεάπολη διενεργείται ο έλεγχος ενός τμήματος των επιχειρήσεων, που πραγματοποιεί ο στόλος των ΗΠΑ μπροστά στις ιρακινές ακτές.

Το Αβιάνο είναι η μοναδική από τις στρατιωτικές Βάσεις των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών στην Ευρώπη, όπου είναι αποθηκευμένες ατομικές κεφαλές, οι οποίες προορίζονται για περιπτώσεις ξεσπάσματος κρίσεων. Οπως δε χαρακτηριστικά αναφέρεται, πάνω από 500 εκατομμύρια μάρκα έχουν δαπανηθεί για τον εκσυγχρονισμό της βάσης αυτής. Εδώ, αναπτύσσονται πειραματικές δραστηριότητες σχετικά με νέα επιχειρησιακά σχέδια που είναι ενδεδειγμένα για πολεμική δράση σε περιοχές, τις οποίες χωρίζουν μεγάλες αποστάσεις. Εδώ, συμπεριλαμβάνεται και μια στρατιωτική μονάδα, η οποία πήρε για πρώτη φορά το βάπτισμα του πυρός στην κρίση της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης.

Συμπερασματικά: Η γειτονική μας Ιταλία καλείται να διαδραματίσει έναν ουσιαστικό ρόλο στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Μια στρατηγική, η οποία τίποτα δεν έχει να κάνει με θέματα ασφάλειας και τα "εθνικά συμφέροντα" της χώρας αυτής, στα οποία τόσο συχνά αναφέρεται ο Πρόεδρος Κλίντον, ενόψει της απειλής στρατιωτικής δολοφονικής επέμβασης στο Ιράκ.

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ

(Τα στοιχεία αντλήθηκαν

από την ημερήσια γερμανική εφημερίδα "Νόιες Ντόιτσλαντ")