Χωρίς να γνωρίζουν τίποτε οι αγρότες και οι συνεταιρισμοί, σχεδιάζεται και προωθείται, στα πλαίσια του νέου κανονισμού για τα οπωροκηπευτικά, η δημιουργία κοινοπραξίας (Διεπαγγελματικής Οργάνωσης) βιομηχάνων, εμπόρων και αγροτικών συνεταιρισμών, για την εμπορία και τη διακίνηση του ροδάκινου στους Νομούς Ημαθίας και Πέλλας. Ηδη, τον προηγούμενο μήνα δόθηκε στη δημοσιότητα ένα σχέδιο καταστατικού από το υπουργείο Ανάπτυξης για την ίδρυση "Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ροδάκινου". Αυτή η νέα πρωτοβουλία αναμένεται να λάβει και τις ευλογίες του Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής, που θα συνεδριάσει το επόμενο διάστημα, και να εμφανιστεί ως πρωτοβουλία σωτηρίας για το προϊόν και το μέλλον του.

Τα όσα βαρύγδουπα αναφέρονται, για συντονισμό, βελτίωση της παραγωγής και της διακίνησης του ροδάκινου, έρχονται σε αντίθεση με τις επιπτώσεις που ήδη βιώνουν οι παραγωγοί, ως αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης και ΕΕ και της ασυδοσίας των βιομηχάνων - μεγαλεμπόρων, όπως οι χαμηλές τιμές, το χάσιμο των αγορών και το μαζικό ξερίζωμα δέντρων ροδακινιάς.

Γίνεται προσπάθεια να πείσουν τους αγρότες ότι με τη συνεργασία βιομηχάνων και εμπόρων θα ξεπεράσουν το πρόβλημα εμπορίας, επεξεργασίας και διακίνησης του ροδάκινου. Ομως, είναι ξεκάθαρο ότι οι αγρότες δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τους βιομηχάνους και τους εμπόρους. Αφού οι μεν παραγωγοί έχουν συμφέρον από τιμές που να καλύπτουν τα έξοδα και να αφήνουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα, οι δε έμποροι και βιομήχανοι απαιτούν συμπίεση των τιμών προς τα κάτω για περισσότερα κέρδη.

Ως ένα ακόμη βήμα, μετά τη δημιουργία των Ομάδων Παραγωγών, στην εφαρμογή του καταστροφικού κανονισμού της ΕΕ για τα οπωροκηπευτικά, που θα οδηγήσει σε ξεκλήρισμα των ροδακινοπαραγωγών, χαρακτηρίζουν τη "Διεπαγγελματική Οργάνωση Ροδάκινου", με κοινή τους ανακοίνωση, οι Νομαρχιακές Επιτροπές Πέλλας και Ημαθίας του ΚΚΕ,και σημειώνουν: "Κυβέρνηση και ΕΕ πάνε να πείσουν ότι τα συμφέροντα των ροδακινοπαραγωγών είναι κοινά με αυτά των βιομηχάνων και των εμπόρων. Να περάσουν δηλαδή μέσα από την οργάνωση αυτή τη λογική της ταξικής συνεργασίας και να καταστήσουν τους μικρομεσαίους αγρότες συνένοχους στην καταστροφή τους. Οι όποιες επιδοτήσεις υπάρχει προσδοκία να δοθούν, στην οργάνωση αυτή, θα είναι το χρύσωμα του χαπιού για ό,τι συνέπειες θα προκύψουν από την εφαρμογή του κανονισμού για τα οπωροκηπευτικά και, φυσικά, δε θα τις καρπωθούν οι αγρότες. Τον έλεγχο στο ΔΣ θα τον έχουν οι βιομήχανοι και οι έμποροι και, φυσικά, η οργάνωση θα δουλεύει για δικό τους όφελος. Με τη "Διεπαγγελματική Οργάνωση" δίνεται ένα ακόμη χτύπημα στο συνεταιριστικό κίνημα, ενώ, ταυτόχρονα, με τη δυνατότητα που δίνει για συμμετοχή των Ομοσπονδιών και των Αγροτικών Συλλόγων, επιχειρεί τον ευνουχισμό και, τελικά, την αφομοίωση του αγροτικού κινήματος σ' αυτή την πολιτική".

Τέλος, οι ΝΕ Πέλλας και Ημαθίας του ΚΚΕ καλούν την αγροτιά των νομών και τους φορείς της να καταδικάσουν αυτή την πολιτική, να αντισταθούν στην εφαρμογή της και να μη συμμετάσχουν στην οργάνωση. Να απαιτήσουν ταυτόχρονα να μην εφαρμοστεί ο καταστροφικός κανονισμός για τα οπωροκηπευτικά, να στηριχτούν οι συνεταιρισμοί και να παρθούν μέτρα για την προστασία της παραγωγής, διακίνησης και εμπορίας του ροδάκινου.

Ολοι οι παραπάνω "θεσμοί" θεώρησαν αναγκαίο να ενώσουν τις δυνάμεις τους, διότι φοβούνται ότι οι "παλιοί υπερρεαλιστές", "θα προβούν σε κάποιο "χάπενινγκ" για να αναστατώσουν την εκδήλωση", παράτην ηλικία τους. Ο λόγος; Επειδή για τους αντιδρώντες στην έκθεση, οι εκδηλώσεις αυτές δεν έχουν καμία σχέση με το ανατρεπτικό και διεθνιστικό πνεύμα του υπερρεαλισμού. Μάλιστα, ένας από αυτούς, ο ζωγράφος Ζακ Λακομπλέ, που τυγχάνει και παλιός φίλος του τιμώμενου, αρνείται να δανείσει τη συλλογή του για λόγους ηθικής. Ο "Γκάρντιαν" προσθέτει σε όλα αυτά πως "τον επαναστάτη εκείνο (σ.σ. τον Μαγκρίτ) έχει τώρα εναγκαλιστεί το κατεστημένο που του κάνει και μεγάλη αναδρομική στο Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών... ". Ακόμη κι αν η φράση "παλιοί υπερρεαλιστές" μπορεί να ηχεί υπερβολική - εκτός αν δεχτούμε την, επίσης, παλιά άποψη πως "ο υπερρεαλισμός πέθανε αλλά ο υπερρεαλιστικός άνθρωπος ζει" - ακόμη κι αν η παρουσίαση με αυτό τον κριτικό, ως προς τους διοργανωτές, τρόπο της διαμάχης από μια συντηρητική εφημερίδα όπως ο "Γκάρντιαν" δημιουργεί υποψίες ως προς τους στόχους της, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε και με τις παρατηρήσεις του άρθρου και με τις αντιδράσεις των "παλιών υπερρεαλιστών".

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ