ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 7 Μάρτη 1998
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ ΔΥΟ "ΑΦΕΝΤΑΔΩΝ"

"

Δεν είναι νοητό οποιαδήποτε τρίτη δύναμη να επεμβαίνει και μάλιστα στρατιωτικά, στα εσωτερικά μιας άλλης χώρας", απάντησε προχτές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, σε ερώτηση σχετικά με τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στις απειλές των ΗΠΑ για επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, τις οποίες εξαπέλυσαν με αφορμή τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο. Και βεβαίως, η δήλωση του κυρίου Ρέππα θα μπορούσε να θεωρηθεί πολύ καλή, με την προϋπόθεση ότι όσοι την άκουσαν δε διαθέτουν ούτε μνήμη, ούτε κρίση.

Στην κατηγορία, όμως, όσων διαθέτουν μνήμη και κρίση, ανήκουν, προφανώς, όσοι θυμούνται ότι ο κύριος Ρέππας ανήκει σε μια κυβέρνηση που έχει "μπουκάρει" στρατιωτικά στην Αλβανία. Επίσης θυμούνται ότι ο κύριος Ρέππας ανήκει σε μια κυβέρνηση η οποία έχει "μπουκάρει" στρατιωτικά και στη Βοσνία. Θυμούνται, επίσης, ότι η κυβέρνηση Σημίτη, όπως και όλες οι κυβερνήσεις του "ευχαριστούμε τις ΗΠΑ" και του "ανήκουμε εις την Δύσιν", συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις επεμβάσεις "τρίτων" στα εσωτερικά άλλων χωρών. Οι περιπτώσεις της εμπλοκής της Ελλάδας στον Περσικό ή στη Σομαλία - υπό το πρόσχημα του "ανθρωπισμού" φυσικά - καθιστούν ορατή την απόσταση ανάμεσα στις θέσεις της κυβέρνησης, όπως διατυπώθηκαν από τον κ. Ρέππα, και στις πράξεις της κυβέρνησης, όπως πολλές φορές έχει υποστηρίξει και πάλι ο κ. Ρέππας.

***

Αυτή η φαινομενική αντίφαση γίνεται ευεξήγητη εφόσον ανασυρθεί ένα ακόμα στοιχείο από τη μνήμη εκείνων που η κυβέρνηση νομίζει ότι δε... θυμούνται. Και το στοιχείο είναι ότι η κυβέρνηση, στην οποία συμμετέχει ο κ. Ρέππας, κυβερνά μια χώρα η οποία ανήκει η ΕΕ. Η οποία ΕΕ έχει και "μηχανοδηγό" που ακούει στο όνομα Γερμανία. Συνθέτοντας τώρα όλα τα παραπάνω, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η θέση που διατύπωσε ο κ. Ρέππας σε σχέση με το Κοσσυφοπέδιο δε συνιστά μια θέση αρχών, αλλά μια θέση συνεπή στην "αναρχία" των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των μικροϊμπεριαλιστικών συμφερόντων.

Με άλλα λόγια, η κρίση στο Κόσσοβο είναι άλλη μια εκδήλωση της επιλογής των ιμπεριαλιστών να διευθετούν τα θέματα των σφαιρών επιρροής τους, καθώς και της μεταξύ τους διαπάλης για την κατοχύρωση της κυριαρχίας τους σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, κάνοντας χρήση ή έστω επίκληση των στρατιωτικών μέσων. Οι ΗΠΑ είναι πρόδηλο ότι δεν επιθυμούν την παγιοποίηση των ερεισμάτων που έχει αποκτήσει η Γερμανία στα Βαλκάνια. Τα ερείσματα δε της Γερμανίας σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβενία, Κροατία και συνολικά στην περιοχή είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Αλλωστε αυτός ήταν ένας λόγος που οι Αμερικάνοι δεν έκαναν δεκτό το διακαή πόθο των Γερμανών για διεύρυνση του ΝΑΤΟ και προς τις τρεις από τις προαναφερόμενες χώρες, στη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης.

Τώρα, το "έργο" του ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας, για το ποιος κάνει "κουμάντο" στα Βαλκάνια, ξαναπαίζεται με αφορμή το Κόσσοβο. Και ξαναπαίζεται με όρους που έχουν επιλέξει οι ΗΠΑ, που, αφού άναψαν το φιτίλι, τώρα δηλώνουν κυνικά ότι αυτοί είναι τα "αφεντικά" και πως αν υπάρχει κάποια αμφιβολία, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να το αποδείξουν και στρατιωτικά. Σε αυτή την ιμπεριαλιστική διαπάλη που απειλεί να συμπαρασύρει και πάλι τα Βαλκάνια στη δίνη του πολέμου, η κυβέρνηση του κυρίου Σημίτη φαίνεται να παίρνει θέση υπέρ του ενός εκ των δυο εγκληματιών. Οπως παλιότερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έβαλε την υπογραφή της στο γερμανόπνευστο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, έτσι σήμερα η κυβέρνηση Σημίτη επιλέγει να είναι συνεπής απέναντι στα αφεντικά της ΕΕ, να δείξει την "κοινοτική αλληλεγγύη" της στη Γερμανία - δηλαδή στο ιμπεριαλιστικό κέντρο των Βρυξελλών - και θυμάται ότι δεν μπορούν "τρίτοι" να επεμβαίνουν στρατιωτικά στα εσωτερικά άλλου κράτους...

***

Φυσικά αυτή η διαφαινόμενη επιλογή... δολοφόνου από την κυβέρνηση δε σημαίνει ότι παύει να είναι εθελόδουλη απέναντι στις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση της Ελλάδας, μιας χώρας που άγεται και φέρεται τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όσο και στο πλαίσιο της ΕΕ, δεν μπορεί παρά να είναι εθελόδουλη, γενικώς. Και προς τις ΗΠΑ και προς τη Γερμανία. Αυτό που εν προκειμένω έχουμε μπροστά μας είναι μια προσπάθεια διατήρησης των ισορροπιών του υπαλλήλου απέναντι στα αφεντικά του. Πρόκειται δε, για μόνιμο πρόβλημα των υπαλλήλων, ειδικά όταν έχουν δυο αφεντικά: Τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, από τη μια μεριά, τη Γερμανία και την ΕΕ, από την άλλη. Και φυσικά, σε ό,τι αφορά τον ελληνικό λαό, αλλά και τους υπόλοιπους λαούς της Βαλκανικής, το ζήτημα δεν έγκειται στην επιλογή"δερβέναγα". Δεν έγκειται στην επιλογή υποκλίσεων μόνο προς την αστερόεσσα, είτε μόνο προς την Μπούντεσμπανκ. Το ζητούμενο για τα Βαλκάνια είναι η απαλλαγή τους από τους κάθε "δερβέναγες". Καθώς και από τις βαλκάνιες κυβερνητικές μαριονέτες τους, που συμμετέχοντας στο παιχνίδι των ιμπεριαλιστικών αναμετρήσεων, τελικά αναδεικνύονται συνένοχες και συμμέτοχες των εγκλημάτων των "προϊσταμένων" τους. Οχι μόνο της Ν. Υόρκης, ούτε μόνο της Βόννης. Αλλά και των δυο μαζί.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Και φυσικά, σε ό,τι αφορά τον ελληνικό λαό, αλλά και τους υπόλοιπους λαούς της Βαλκανικής, το ζήτημα δεν έγκειται στην επιλογή "δερβέναγα". Δεν έγκειται στην επιλογή υποκλίσεων μόνο προς την αστερόεσσα, είτε μόνο προς την Μπούντεσμπανκ. Το ζητούμενο για τα Βαλκάνια είναι η απαλλαγή τους από τους κάθε "δερβέναγες"

ΤΗΣ ΚΑΤΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΜΙΝΙΟΝ
Κάθε μέρα να είναι Μέρα της Γυναίκας

- Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας αύριο, σε ποια κατάσταση βρίσκει τις εργαζόμενες του ΜΙΝΙΟΝ η μέρα αυτή;

- Η μέρα αυτή μας βρίσκει βγαλμένες από μια επίπονη διαδικασία, μια σκληρή μάχη, την οποία κερδίσαμε. Οι εργαζόμενες του ΜΙΝΙΟΝ, από κοινού με τους άντρες συναδέλφους τους, σαν πλειοψηφία όμως, σήκωσαν το βάρος ενός σκληρού αγώνα και χάρη στην αυτοθυσία τους, στο κουράγιο τους, το κατάστημα είναι σήμερα ανοιχτό. Αυτή η μέρα βρίσκει τις εργαζόμενες του ΜΙΝΙΟΝ νικήτριες και αποφασισμένες να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι τέλους. Θέλω να πω όμως ότι κάθε μέρα πρέπει να είναι η "Μέρα της Γυναίκας". Κάθε μέρα πρέπει αυτή, και ατομικά και από κοινού με τους άλλους εργαζόμενους, να δίνει τις μικρές και τις μεγάλες μάχες της για την επίλυση των προβλημάτων της.

- Σωματεία της Αθήνας αποφάσισαν μεθαύριο Δευτέρα, 9 Μάρτη, να διοργανώσουν εκδήλωση - συγκέντρωση έξω από το ΜΙΝΙΟΝ, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Γιατί επιλέχθηκε ο χώρος αυτός και πώς σχολιάζετε αυτή την πρωτοβουλία;

- Τα σωματεία της Αθήνας όλο το προηγούμενο διάστημα εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στον αγώνα μας και θα την εκφράσουν μια ακόμα φορά τη Δευτέρα. Με την εκδήλωση αυτή τιμούν τις γυναίκες που αγωνίζονται. Επιλέχθηκε το ΜΙΝΙΟΝ γιατί πρόκειται για ένα χώρο όπου εργάζονται πολλές γυναίκες, οι οποίες πρωτοστάτησαν σ' έναν πρωτοφανή αγώνα. Ενας αγώνας που συνεχίζεται, κόντρα σε μια ανάλγητη κυβέρνηση, κόντρα στα μεγάλα συμφέροντα που θέλουν το κατάστημα κλειστό. Και πρέπει να πω ότι δεν ήταν εύκολο να συμμετέχουν οι γυναίκες του ΜΙΝΙΟΝ σ' αυτόν τον αγώνα. Σε καμία γυναίκα δεν είναι εύκολο, αφού το σύστημα ορθώνει ένα σωρό εμπόδια στη ζωή της και ειδικά όταν πρόκειται για γυναίκες χωρισμένες, ανύπαντρες μητέρες, χήρες με παιδιά τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Οι εργαζόμενες του ΜΙΝΙΟΝ, πολλές απ' τις οποίες έχουν τέτοια προβλήματα, σήκωσαν κεφάλι. Πολλές από μας δεν είχαμε πού να αφήσουμε τα παιδιά μας, αλλά ξενυχτούσαμε εδώ. Πολλές απελπιστήκαμε, αλλά δεν κάναμε πίσω.

- Πού κατά τη γνώμη σας βρίσκεται η διέξοδος από τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες γυναίκες;

- Είπα και παραπάνω ότι η διέξοδος βρίσκεται στον αγώνα. Αγώνας κάθε μέρα στην ατομική μας ζωή. Αγώνας από κοινού με τους άλλους εργαζόμενους, με τον υπόλοιπο λαό, όπου θα διεκδικούμε εκτός των άλλων αιτημάτων, που αποτελούν αιτήματα όλων των εργαζομένων, και την επίλυση ειδικών συγκεκριμένων προβλημάτων μας. Οι γυναίκες πρέπει να πρωτοστατήσουν στους αγώνες, να βγουν στο προσκήνιο, να συσπειρωθούν στα σωματεία τους. Να αλλάξουν συσχετισμούς σε συνδικαλιστικό, πολιτικό ή όποιο άλλο επίπεδο και να ενισχύσουν ανθρώπους που αγωνίζονται για τα συμφέροντα του λαού. Πρέπει να συγκρουστούμε με μια πολιτική που μας θέλει στο περιθώριο, μια πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, που και αυτό θέλει τη γυναίκα φτηνό αναλώσιμο υλικό, εφεδρικό υλικό, που τις στύβει και μετά τις πετάει σαν στυμμένες λεμονόκουπες. Κακά τα ψέματα, αν δεν υπάρξει συντονισμένος αγώνας με όλους όσοι πλήττονται απ' αυτή την πολιτική, τότε όλοι μας, άνδρες - γυναίκες, έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα ζοφερό μέλλον.

Β. Ν.

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ Συμβούλιο Αθήνας υιοθέτησε πρόταση του Λεων. Αυδή για να τιμηθεί το μεγαλειώδες συλλαλητήριο του αθηναϊκού λαού στις 5 Μάρτη 1943 ενάντια στην πολιτική επιστράτευση (σελίδα 14).

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ τις κινητοποιήσεις τους οι μαθητές της Ζακύνθου, καθώς όλα τα Γυμνάσια και Λύκεια του νησιού βρίσκονται υπό κατάληψη. Εντείνονται όμως και οι προσπάθειες των φιλοκυβερνητικών φορέων να τσακίσουν το κίνημα των καταλήψεων (σελίδα 20).

ΔΥΣΦΟΡΙΑ έδειξε ο υπουργός Μ. Παπαϊωάννου για την έκδοση θετικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών για τον τρόπο αναπροσαρμογής των συντάξεων, έπειτα από προσφυγή 35 συνταξιούχων της Αγροτικής Τράπεζας (σελίδα 21).

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ που το πυρηνικό λόμπι έχει περάσει στην αντεπίθεση, με αφορμή το "φαινόμενο του θερμοκηπίου", από τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, διαλαλώντας την "καθαρή" ενέργεια που προσφέρει, στη Σουηδία έγινε ένα τεράστιο άλμα προς την κατεύθυνση της απεξάρτησης από τα πυρηνικά (σελίδα 23).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ