"

Στην κατηγορία, όμως, όσων διαθέτουν μνήμη και κρίση, ανήκουν, προφανώς, όσοι θυμούνται ότι ο κύριος Ρέππας ανήκει σε μια κυβέρνηση που έχει "μπουκάρει" στρατιωτικά στην Αλβανία. Επίσης θυμούνται ότι ο κύριος Ρέππας ανήκει σε μια κυβέρνηση η οποία έχει "μπουκάρει" στρατιωτικά και στη Βοσνία. Θυμούνται, επίσης, ότι η κυβέρνηση Σημίτη, όπως και όλες οι κυβερνήσεις του "ευχαριστούμε τις ΗΠΑ" και του "ανήκουμε εις την Δύσιν", συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις επεμβάσεις "τρίτων" στα εσωτερικά άλλων χωρών. Οι περιπτώσεις της εμπλοκής της Ελλάδας στον Περσικό ή στη Σομαλία - υπό το πρόσχημα του "ανθρωπισμού" φυσικά - καθιστούν ορατή την απόσταση ανάμεσα στις θέσεις της κυβέρνησης, όπως διατυπώθηκαν από τον κ. Ρέππα, και στις πράξεις της κυβέρνησης, όπως πολλές φορές έχει υποστηρίξει και πάλι ο κ. Ρέππας.

***

Με άλλα λόγια, η κρίση στο Κόσσοβο είναι άλλη μια εκδήλωση της επιλογής των ιμπεριαλιστών να διευθετούν τα θέματα των σφαιρών επιρροής τους, καθώς και της μεταξύ τους διαπάλης για την κατοχύρωση της κυριαρχίας τους σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, κάνοντας χρήση ή έστω επίκληση των στρατιωτικών μέσων. Οι ΗΠΑ είναι πρόδηλο ότι δεν επιθυμούν την παγιοποίηση των ερεισμάτων που έχει αποκτήσει η Γερμανία στα Βαλκάνια. Τα ερείσματα δε της Γερμανίας σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβενία, Κροατία και συνολικά στην περιοχή είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Αλλωστε αυτός ήταν ένας λόγος που οι Αμερικάνοι δεν έκαναν δεκτό το διακαή πόθο των Γερμανών για διεύρυνση του ΝΑΤΟ και προς τις τρεις από τις προαναφερόμενες χώρες, στη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης.

Τώρα, το "έργο" του ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας, για το ποιος κάνει "κουμάντο" στα Βαλκάνια, ξαναπαίζεται με αφορμή το Κόσσοβο. Και ξαναπαίζεται με όρους που έχουν επιλέξει οι ΗΠΑ, που, αφού άναψαν το φιτίλι, τώρα δηλώνουν κυνικά ότι αυτοί είναι τα "αφεντικά" και πως αν υπάρχει κάποια αμφιβολία, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να το αποδείξουν και στρατιωτικά. Σε αυτή την ιμπεριαλιστική διαπάλη που απειλεί να συμπαρασύρει και πάλι τα Βαλκάνια στη δίνη του πολέμου, η κυβέρνηση του κυρίου Σημίτη φαίνεται να παίρνει θέση υπέρ του ενός εκ των δυο εγκληματιών. Οπως παλιότερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έβαλε την υπογραφή της στο γερμανόπνευστο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, έτσι σήμερα η κυβέρνηση Σημίτη επιλέγει να είναι συνεπής απέναντι στα αφεντικά της ΕΕ, να δείξει την "κοινοτική αλληλεγγύη" της στη Γερμανία - δηλαδή στο ιμπεριαλιστικό κέντρο των Βρυξελλών - και θυμάται ότι δεν μπορούν "τρίτοι" να επεμβαίνουν στρατιωτικά στα εσωτερικά άλλου κράτους...

***

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Και φυσικά, σε ό,τι αφορά τον ελληνικό λαό, αλλά και τους υπόλοιπους λαούς της Βαλκανικής, το ζήτημα δεν έγκειται στην επιλογή "δερβέναγα". Δεν έγκειται στην επιλογή υποκλίσεων μόνο προς την αστερόεσσα, είτε μόνο προς την Μπούντεσμπανκ. Το ζητούμενο για τα Βαλκάνια είναι η απαλλαγή τους από τους κάθε "δερβέναγες"