Οριστικοποιήθηκε από την αγγλική εταιρία ΜΟΝΙΤΟΡ η μελέτη που καταρτίστηκε με βάση σχετικές οδηγίες που πήρε από την κυβέρνηση και τη διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας και εξετάζει διάφορα εναλλακτικά σενάρια - πλην του σεναρίου πώλησης - για το μέλλον της Ιονικής Τράπεζας. Ηδη η ΜΟΝΙΤΟΡ παρέδωσε τη σχετική μελέτη - για την κατάρτιση της οποίας εισέπραξε από την Εμπορική Τράπεζα περίπου 280 εκατ. δραχμές - στις διοικήσεις των δύο άμεσα ενδιαφερόμενων τραπεζών (Εμπορική και Ιονική), καθώς και στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, που θα έχει και τον τελικό λόγο. Οι συντάκτες της έκθεσης παρέθεσαν σχόλια και εκτιμήσεις τους για τα υπέρ και τα κατά του καθενός από τα σενάρια που εξέτασαν, σχετικά με το μέλλον της συνεργασίας των δύο ελεγχόμενων από το δημόσιο τραπεζών.

Η οριστικοποίηση και παράδοση της μελέτης από τη ΜΟΝΙΤΟΡ σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάρει τις τελικές αποφάσεις για την τύχη της Ιονικής. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, το "διά ταύτα" και της μελέτης της ΜΟΝΙΤΟΡ είναι ότι η καλύτερη δυνατή λύση είναι η πλήρης συγχώνευση των δύο τραπεζών.Ανάλογες ήταν και οι προτάσεις που έχουν διατυπώσει στο παρελθόν (από το 1991 μέχρι σήμερα) σε μελέτες και εκθέσεις τους ξένοι οίκοι ή και ομάδες Ελλήνων επιστημόνων, που είχαν κληθεί στο παρελθόν να μελετήσουν βιώσιμες λύσεις για το μέλλον της Ιονικής και της Εμπορικής Τράπεζας.

Ενδεικτικά θυμίζουμε:

• Σχετική πολυσέλιδη έκθεση του χρηματοπιστωτικού οργανισμού "First Boston" - που είχε αποκαλύψει στις 26 Ιούνη 1992 η οικονομική εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ" - επέλεγε, μεταξύ των 4 διαφορετικών εναλλακτικών προτάσεων για το μέλλον της Ιονικής Τράπεζας, τη λύση της "συγχώνευσης της Ιονικής με την Εμπορική. Κι αυτό, γιατί όπως τόνιζαν οι συντάκτες της σχετικής μελέτης της "First Boston" θα υπάρχει "όφελος" κυρίως οικονομικό όσο και λογιστικό.
• Τη συγχώνευση των δύο τραπεζών, σαν την πιο συμφέρουσα λύση, πρόκριναν επίσης και διάφορες εσωτερικές μελέτες που είχαν καταρτίσει στο παρελθόν τόσο η Εμπορική όσο και η Ιονική.

Ετσι και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου, έχοντας υπόψη του τα συμπεράσματα των παραπάνω μελετών, είχε προαναγγείλει πέρσι το Φλεβάρη, μιλώντας σε ημερίδα του ΕΛΚΕΠΑ, τη συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική.

Είναι όμως αξιοσημείωτο πως ενώ όλες οι μελέτες και εκθέσεις προκρίνουν σαν την πιο βιώσιμη και την καλύτερη δυνατή λύση, τη συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική, το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση δείχνει να 'χει αλλάξει θέση και να προκρίνει τη "λύση" της μερικής ή ολικής πώλησης της Ιονικής, διοχετεύοντας και τις ανάλογες πληροφορίες σε μερίδα του Τύπου, ώστε να προλειάνει το έδαφος. Σε περίπτωση που η κυβέρνηση εμμείνει στην πώληση της Ιονικής, θα το κάνει καθαρά για εισπρακτικούς - ταμειακούς λόγους, εν γνώσει της ότι έτσι ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για ένταση της κερδοσκοπίας σε βάρος της δραχμής και της εθνικής οικονομίας. Φτάνει μόνο να θυμίσουμε ότι και ο Γ. Παπαντωνίου ήταν ένας από εκείνους που στο παρελθόν είχε αναγνωρίσει δημόσια την καθοριστική στήριξη που πρόσφεραν στη δραχμή οι ελεγχόμενες από το κράτος τράπεζες (Εθνική, Εμπορική, Ιονική, Αγροτική κτλ.). Σε περίπτωση, λοιπόν, που η κυβέρνηση προτείνει αντί της συγχώνευσης, την πώληση της Ιονικής, θα ομολογεί εμμέσως πλην σαφώς την παταγώδη αποτυχία της οικονομικής πολιτικής και ότι στην ουσία με την πώληση της Ιονικής θα είναι σαν να "πουλάει το χαλί για να πληρώσει την υπηρέτρια"...

Λ. Τ.

Στο σχεδιασμό της νομισματικής πολιτικής του 1998 και την αποτίμηση της νομισματικής πολιτικής του προηγούμενου χρόνου 1997, προχώρησε στην πρώτη του συνεδρίαση χτες το Συμβούλιο Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδας.

Το Συμβούλιο Νομισματικής Πολιτικής είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο της Τράπεζας της Ελλάδας στις νέες συνθήκες "απελευθέρωσής" της από την εποπτεία της κυβέρνησης. Πρόκειται για εξέλιξη η οποία ουσιαστικά "δένει" τη νομισματική - πιστωτική πολιτική της χώρας στο άρμα των Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών, οι οποίες θα κινούνται πλέον "αυτόνομα" από τα άλλα όργανα εξουσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το Συμβούλιο Νομισματικής Πολιτικής είναι εξαμελές με πενταετή θητεία και μέλη του ορκίστηκαν ο σημερινός διοικητής και υποδιοικητές Λ. Παπαδήμος, Π. Θωμόπουλος και Ν. Γκαργάνας, ενώ το όργανο συμπληρώθηκε από τους Β. Δρουκόπουλο, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Α. Μαντζαβίνος και Ν. Παλαιοκρασσάς, διευθυντής - σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδας.

Για την επιδείνωση της ανεργίας φταίει κύρια ότι οι επιχειρηματίες δεν μπορούν να κάνουν ανεξέλεγκτα απολύσεις και ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αξιώνουν μεγάλες μισθολογικές αυξήσεις. Σ' αυτό το εξωφρενικό, και ταυτόχρονα προκλητικό, συμπέρασμα καταλήγει μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) για την ανεργία στην Ελλάδα, που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα. Σε μια προσπάθεια να εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την επιχειρηματολογία, που προβάλλει ο ΣΕΒ και οι μεγαλοβιομήχανοι, οι συντάκτες της έκθεσης του ΙΟΒΕ δε διστάζουν να υιοθετήσουν τις πλέον αντιδραστικές και ακραίες θέσεις για το θέμα της ανεργίας.

Στα πλαίσια αυτά, υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ότι η ανεργία θα ήταν μικρότερη αν υπήρχαν περισσότερες απολύσεις,ενώ τη συνεχή πορεία μείωσης των εργατικών εισοδημάτων την ονομάζει "ακαμψία των πραγματικών μισθολογικών αξιώσεων των εργατικών ενώσεων". Με δυο λόγια, οι μεγαλοεπιχειρηματίες προβάλλουν και πάλι την άποψη ότι η ανεργία θα ελεγχθεί, αν επέλθει η πλήρης απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων με την εισαγωγή των λεγόμενων"ευέλικτων" μορφών, στα πλαίσια των οποίων ο παράγοντας κέρδος αποκλειστικά και μόνο θα ρυθμίζει το πώς, με ποιους όρους, για πόσο και με τι μισθούς θα προσλαμβάνονται - και κυρίως θα απολύονται - οι εργαζόμενοι. Πάντως, σύμφωνα με τη μελέτη το ποσοστό της επίσημης ανεργίας από 2% στις δεκαετίες του 1960 και 1970, έφτασε στο 8% στη δεκαετία του '80 και σε 10% στη δεκαετία του 1990. Την αύξηση της ανεργίας η μελέτη την αποδίδει επίσης στις θεμελιώδεις αλλαγές της προσφοράς και της ζήτησης τα τελευταία χρόνια. Σκιαγραφώντας τους παράγοντες που συνέβαλαν στην αύξηση της ανεργίας, οι συντάκτες της έκθεσης του ΙΟΒΕ, αναφέρουν:

• Την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας.
• Τη βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου του εργατικού δυναμικού.
• Τη συρρίκνωση του αγροτικού τομέα, που αποδέσμευσε έναν μεγάλο αριθμό ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού και κυρίως γυναίκες.

Οι παραπάνω αλλαγές, σε συνδυασμό με τη μείωση του ρυθμού οικονομικής δραστηριότητας και άρα και την έλλειψη δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, χειροτέρευσαν την κατάσταση.

Χαμός έγινε στις τελευταίες κρίσεις για τις θέσεις Διευθυντών στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Εν ενεργεία Διευθυντής με 33 χρόνια προϋπηρεσία και προϊστάμενος στον τομέα των Κοινοτικών Πρωτοβουλιών "θυσιάστηκε" από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου, χάρη της πολιτικής σκοπιμότητας και των ευρύτερων συμμαχιών που αναπτύσσει το κυβερνών κόμμα.Για το θέμα αυτό οι φήμες κυριολεκτικά οργιάζουν. Αναφέρουν για παράδειγμα ότι το άνοιγμα του Κ. Μητσοτάκη προς το "εκσυγχρονιστικό" τμήμα του ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη έχει ήδη βρει ανταπόκριση, κάτι που μεταφράζεται σε τοποθετήσεις ανθρώπων του περιβάλλοντος του επιτίμου σε υψηλόβαθμες θέσεις στο συντονιστικό οικονομικό υπουργείο. Αλλοι κάνουν λόγο για παρεμβάσεις στις κρίσεις των Διευθυντών, από την πλευρά του διοικητή της Εθνικής και του διευθύνοντος συμβούλου της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων αντίστοιχα. Πού ακριβώς βρίσκεται η αλήθεια, δε γνωρίζουμε.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι πολλοί υποψήφιοι με μπάρμπα στην Κορώνη είχαν συγκεντρωθεί και ως εκ τούτου έπρεπε να εκκενωθούν ορισμένες θέσεις, πράγμα που έγινε. Κατά τα άλλα το δημόσιο είναι φύσει και θέση κακό και αντιπαραγωγικό.