ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 17 Μάρτη 1998
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Το πουλί της καταιγίδας...

Εκδήλωση τιμής, μνήμης και συνέχισης του αγώνα οργάνωσε η ΚΟΒ της "Τυποεκδοτικής" την Κυριακή το πρωί στον Περισσό

Ενα διαφορετικό αντάμωμα απ' τα άλλα, ήταν αυτό, την Κυριακή το πρωί για τους εργαζόμενους της "Τυποεκδοτικής". Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Κομματικής Οργάνωσης Βάσης του ΚΚΕ,στην επιχείρηση, πήραν μέρος στην εκδήλωση, που διοργάνωσε για τα 80 χρόνια ηρωικής ζωής και δράσης του Κόμματος, μια εκδήλωση στην οποία αρμονικά "δένονταν" η ιστορία, οι μνήμες, η ευχαρίστηση απ' τον αγώνα, αλλά και η μουσική, η ποίηση, το τραγούδι, η αισιοδοξία και η φωτεινή ελπίδα μέσα από τους σημερινούς αγώνες του ΚΚΕ και των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι της επιχείρησης συμμετείχαν μαζί με τις οικογένειες τους και είχαν πολλά να διδαχτούν από ένα σύνολο υλικού, καλά δουλεμένου, που ξεχώριζε το κυριότερο, η ανιδιοτελής προσφορά και συμβολή των κομμουνιστών στους λαϊκούς αγώνες, στο διάβα της 80χρονης ιστορίας του Κόμματος της εργατικής τάξης.

Παράγουμε τα "πολεμοφόδια" του αγώνα

Καλωσορίζοντας τους παραβρισκόμενους ο γραμματέας της ΚΟΒ "Τυποεκδοτικής" του ΚΚΕ, Κ. Παπαγεωργίου,σημείωσε ότι επιδίωξη της οργάνωσης τη χρονιά αυτή που συμπληρώνονται τα 80 χρόνια του Κόμματος, θα είναι οι αξίες και οι θέσεις του Κόμματος να φτάσουν σε ακόμη περισσότερους εργάτες και νέους, για να αναδειχτεί η αναγκαιότητα, αλλά και η επικαιρότητα, του σοσιαλισμού. Αναφερόμενος ιδιαίτερα στη σημαντική αποστολή της"Τυποεκδοτικής" υπογράμμισε: "Δουλεύουμε σε ένα χώρο που παράγει τα"πολεμοφόδια" του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, όπως είχε πει πριν χρόνια ο Λουίς Κορβαλάν. Ο "Ριζοσπάστης", η "Κομμουνιστική Επιθεώρηση", ο "Οδηγητής" και οι μπροσούρες, τα φυλλάδια, οι αφίσες, η έντυπη προπαγάνδα του Κόμματος συνολικά, περνάει και από τα δικά μας χέρια. Νύχτα μέρα μαστορεύουμε όρθιοι και επίμονοι όλο αυτόν τον πλούτο των ιδεών και των θέσεων που πρέπει να φτάσει τους εργαζόμενους, να βοηθήσει τον καθημερινό τους αγώνα,να τους γνωρίσει την αλήθεια, που τους κρύβει η αστική προπαγάνδα, να τους φέρει πιο κοντά, να τους συσπειρώσει και να τους συντονίσει στον αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό".Κατέληξε δίνοντας την υπόσχεση ότι η "Τυποεκδοτική", ξεπερνώντας τις δύσκολες μέρες μετά την πλημμύρα του 1994, "θα δώσει σήμερα, στις νέες καλύτερες συνθήκες, το δικό της "παρών" τιμώντας τα 80χρονα του Κόμματος ανταποκρινόμενη στις προσδοκίες του, τους στόχους και την προοπτική του".

Στο μέτωπο η προοπτική

Στη συνέχεια, παίρνοντας το λόγο, ο παλαίμαχος κομμουνιστής δημοσιογράφος Γιώργης Μωραϊτης,μέλος της Διεύθυνσης του "Ριζοσπάστη", σημείωσε ότι "για το ΚΚΕ, ταιριάζει απόλυτα ο χαρακτηρισμός "το πουλί της καταιγίδας", που ο προλεταριακός συγγραφέας Μ. Γκόρκι, είπε για το Κόμμα των Μπολσεβίκων, σε διήγημά του, εμπνευσμένο από την επανάσταση του 1905. Αναλύοντας τη Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ, για τα 80χρονα αναφέρθηκε αναλυτικά, σε όλη την ιστορική πορεία του ΚΚΕ, στην ξεχωριστή συμβολή του στους λαϊκούς αγώνες, σε όλους τους τομείς και στην παραμικρή κατάκτηση.

Στη δύσκολη σημερινή συγκυρία της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης και με αφορμή την εξέλιξη της υποτίμησης της δραχμής, στα πλαίσια της υποταγής στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ο Γ. Μωραϊτης, με έμφαση υπογράμμισε την αναγκαιότητα της συγκρότησης του κοινωνικού και πολιτικού μετώπου ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, που επεξεργάστηκε το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ και έκλεισε λέγοντας: "Η προοπτική είναι μία. Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας ανασύνταξης και ενδυνάμωσης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Αιώνας στον οποίο ο σοσιαλισμός θα ξαναγίνει η ελπίδα και το στήριγμα των λαών".

Ξεχωριστή, όμως, και συνταραχτική στιγμή ήταν αναμφισβήτητα, η στιγμή που το λόγο πήρε ο παλαίμαχος κομμουνιστής και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, Μήτσος Στολίδης, καταθέτοντας τη δική του προσωπική μαρτυρία μέσα από το καμίνι του αγώνα. Μίλησε για τη μεγάλης σημασίας, απεργία πείνας, στα πέτρινά χρόνια του Εμφυλίου, το Νοέμβρη του 1948, που έκαναν οι 400 κρατούμενοι αγωνιστές της Αντίστασης - μεταξύ τους και 200 μελλοθάνατοι - στις φυλακές της Αίγινας, διαμαρτυρόμενοι και απαιτώντας το σταμάτημα των εκτελέσεων. Η δωδεκαήμερη αυτή απεργία πείνας ξεκίνησε ακριβώς μετά την εκτέλεση, την ημέρα της επετείου της ίδρυσης του ΚΚΕ, των δύο Πειραιωτών κομμουνιστών Γ. Μαυροειδάκου και Στ. Καρούλια,και ανέδειξε για πολλοστή φορά, όπως υπογράμμισε ο ομιλητής, "το ανάστημα των κομμουνιστών, που θυσιάζονταν για τα ιδανικά τους".

Ηταν πολλά αυτά που κατέθεσε ο παλαίμαχος σύντροφος και δεν μπορούν να χωρέσουν σε πέντε αράδες. Η εμπειρία της φυλακής, του δεσίματος των αγωνιστών, "που σε χρόνο μηδέν γίνονταν ένα, που μοιράζονταν και το τελευταίο τρόφιμο, που υπεύθυνα και πειθαρχημένα με τους εκπροσώπους τους, έδιναν μαθήματα ανθρωπιάς και ηρωισμού, στους δυνάστες τους, υποτακτικούς των ιμπεριαλιστών και του παλατιού". Μέσα από τη δυνατή αφήγηση αναδείχνονταν το μεγαλείο των αγωνιστών που δε λύγιζαν μπροστά και στα πιο φριχτά βασανιστήρια, όπως αυτό του ζεστού και φρέσκου γάλατος στη δέκατη μέρα της απεργίας πείνας.

Την εκδήλωση πλαισίωνε, επίσης, ένα πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα με ποιήματα και τραγούδια του αγώνα, καθώς και η ταινία για την 80χρονη πορεία του ΚΚΕ. Ο Γ. Ρίτσος και Μπ. Μπρεχτ είχαν την τιμητική τους μαζί με τα τραγούδια που βγήκαν από τους πολύχρονους λαϊκούς αγώνες, τον "Μπεζεντάκο", το "Παιδιά σηκωθείτε, να βγούμε στους δρόμους", το "Δέντρο" και τόσα άλλα, που έγιναν οργή και πείσμα στα χείλη των εργαζομένων.

Χωρίς "ψυχραιμία"!

Το ότι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι θα είναι οι πρώτοι που θα πληρώσουν τη "νύφη" της υποτίμησης, είναι κάτι που δεν τολμά να αμφισβητήσει κανένας. Το ότι αυτοί ακριβώς είναι που θα υποστούν όχι μόνο μια νέα δραστική μείωση του εισοδήματος, αλλά μια συνολική δραματική υποτίμηση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων τους, είναι επίσης κάτι που το διατυμπάνισε με τον πιο επίσημο τρόπο η ίδια η κυβέρνηση διά της ανακοίνωσης και των"συνοδευτικών μέτρων". Μέτρα, που αποσκοπούν σ' ένα σάρωμα των εργασιακών κατακτήσεων και της κοινωνικής ασφάλισης. Στην κατάργηση του οχταώρου διά της "συνολικής διευθέτησης" του χρόνου εργασίας. Στη γενίκευση της κατάρας της μερικής απασχόλησης και του ωρομισθίου. Στο δραστικό χτύπημα των ίδιων των συλλογικών συμβάσεων διά της επιβολής της νέας "ευρωπατέντας" των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης...

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση των "εκσυγχρονιστών" δε δίστασε να ανακοινώσει όλα αυτά τα σαρωτικά μέτρα ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη το συνέδριο της ΓΣΕΕ, είναι κάτι που, πλέον, δεν εκπλήσσει. Απλά επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση, για μια πολιτική, που δεν τηρεί ούτε τα προσχήματα. Φαίνεται όμως ότι πλέον τα προσχήματα δεν τηρούν ούτε αυτοί που θέλουν ακόμα να αυτοαποκαλούνται "εκπρόσωποι των εργαζομένων" στο συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι όντως σκέτη πρόκληση ο τρόπος που αντέδρασαν απέναντι σ' αυτή τη νέα επιδρομή οι - γνωστές από την τρίχρονη στάση τους στη ΓΣΕΕ - δυνάμεις της συναίνεσης και της υποταγής, για να αποδείξουν γι' άλλη μια φορά και μάλιστα με τον πιο εξοργιστικό τρόπο, ότι η κυβέρνηση βρίσκει και τα κάνει. Ακουγες τις δηλώσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ και δύσκολα ξεχώριζες τη διαφορά από τις δηλώσεις των εκπροσώπων του "επιχειρηματικού κόσμου". Ακουγες τον πρόεδρο της ΟΤΟΕ και ήταν λες και άκουγες εκπρόσωπο των τραπεζών... Μέχρι και"θετικά" για τους μισθωτούς αναζήτησαν! Οσο για εκείνο το: "μπορεί να φτάσουμε μέχρι και κινητοποιήσεις, αν δε ληφθούν μέτρα προστασίας του εισοδήματος των εργαζομένων", μόνο ειρωνικά σχόλια μπορεί να προκαλεί, όταν το αυτονόητο είναι ότι με την ανακοίνωση της νέας λεηλασίας, θα έπρεπε όλο το συνέδριο να γίνει ένα βήμα καταγγελίας. Ενα βήμα οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων για την πιο άμεση και αποφασιστική απάντηση στην κυβερνητική πρόκληση. Πρώτα και κύρια για την υπόθεση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που παραμένει σε εκκρεμότητα και που δεν μπορεί, παρά να αντιμετωπιστεί πλέον σε νέα βάση.

Αυτό το αυτονόητο που δεν έγινε στο συνέδριο της ΓΣΕΕ και που ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι θα ακολουθήσει σ' αυτό το επίπεδο, είναι ολοφάνερο ότι πρέπει να γίνει από τα κάτω, από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις δευτεροβάθμιες οργανώσεις, οι οποίες στο σύνολό τους σχεδόν - σε ό,τι αφορά ειδικότερα τις ομοσπονδίες - έχουν σε εκκρεμότητα τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Ηδη οι συνταξιούχοι είναι έτοιμοι να βγουν ξανά στους δρόμους. Με πανελλαδική συγκέντρωση στην Αθήνα, αυτή τη φορά. Το παράδειγμά τους επιβάλλεται να το ακολουθήσουν κι άλλοι. Πολλοί! Τώρα! Χωρίς αναμονές και προπαντός χωρίς "ψυχραιμία", μιας και αυτή η λέξη είναι αυτές τις μέρες στο στόμα όλων εκείνων που θέλουν να περάσουν και αυτά τα σαρωτικά μέτρα χωρίς να ανοίξει "μύτη".



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ