Είκοσι δύο τα χρόνια της αγωνιστικής παρουσίας της ΟΓΕ στη χώρα μας, με συνέπεια στις αρχές και στους σκοπούς της συγκρότησής της:

Η ισοτιμία, η χειραφέτηση, η απελευθέρωση της γυναίκας.

Δεν είχαμε ποτέ και δεν έχουμε αυταπάτες ότι αυτή η επιδίωξη της γυναίκας μπορεί να πραγματωθεί μέσα στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες, διότι η διπλή της καταπίεση (ταξική και φυλετική) εμφανίστηκε ταυτόχρονα με τη γέννηση αυτών των κοινωνιών.

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μόνο του το γυναικείο κίνημα μπορεί να φέρει αυτές τις βαθιές αλλαγές που θα αλλάξουν ριζικά τη δεύτερη θέση των γυναικών στην κοινωνία. Είμαστε εξίσου πεπεισμένες ότι χωρίς και την απελευθέρωση των γυναικών δε στεριώνει καμιά κοινωνική αλλαγή.

Τελειώνει ο αιώνας που έφερε τις μεγάλες επαναστάσεις και τις εργατικές κατακτήσεις.

Οι νέοι κυβερνήτες διαφεντεύουν τις τύχες μας, διαιρούν και βασιλεύουν, επιβάλλουν το δίκιο του δυνατού.

Τι καλό μπορούν να περιμένουν οι λαοί και ειδικότερα οι λαοί της περιοχής μας από αυτούς που αναγορεύουν τους εαυτούς τους διαιτητές και εγγυώνται μια ομπρέλα ασφαλείας στην περιοχή μας; Η ομπρέλα τους, όποτε άνοιξε, έδειξε καθαρά τα μαύρα της χρώματα, στους γειτονικούς λαούς της πρώην Γιουγκοσλαβίας, της Αλβανίας.

Ανησυχούμε, γιατί φαίνεται ότι ήρθε η ώρα των γνωστών "διευθετήσεων" και στην αιγαιοπελαγήτικη θάλασσα.

Δεν είναι υπερβολή, αν συνδέσουμε εκείνο το πυροτέχνημα της παλλαϊκής άμυνας σε καιρό ειρήνης και την υποχρεωτική στράτευση των γυναικών, με τα όσα αναμένονται στην περιοχή, με τη μετατροπή της χώρας μας σε προκεχωρημένο φυλάκιο των στρατευμάτων τους, για τις πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή μας.

Αν πατήσουμε το τηλεκοντρόλ της ιστορίας και γυρίσουμε πίσω, θα συναντήσουμε τη γέννηση του οργανωμένου γυναικείου κινήματος, που ανταμώνει με το εργατικό κίνημα, που βάζει στόχους, προχωρά, κερδίζει κατακτήσεις σε θεσμικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε, να καταγράψουμε το γενικό πολιτικό και οικονομικό τοπίο μέσα στο οποίο γίνεται η επέλαση στις κατακτήσεις και στα δικαιώματά μας.

Με οχήματα την παγκοσμιοποίηση, την ανταγωνιστικότητα και την ελεύθερη αγορά σαρώνουν ό,τι κατακτήθηκε με αγώνες και αίμα, μέσα στον αιώνα που φτάνει στο τέλος του.

Η παγκοσμιοποίηση δεν αντικατέστησε τυχαία την έννοια του διεθνισμού και της διεθνιστικής αλληλεγγύης, που έχει να κάνει με τα συμφέροντα των λαών.Είναι η παγκόσμια λογική της ανισότητας και της καταπίεσης. Είναι μια απίστευτη μηχανή δημιουργίας πλούτου και ταυτόχρονα μια απίστευτη μηχανή δημιουργίας φτώχειας.

Ανταγωνιστικότητα: Είναι το νέο ευαγγέλιο, όπου βιομήχανοι, πολιτικοί, χρηματιστές, οικονομολόγοι, τεχνοκράτες ορκίζονται στο όνομά του. Δεν τους απασχολεί πώς θα γίνουν φτηνότερα τα αγαθά, για να τα απολαύσουν όλοι οι εργαζόμενοι και οι ανήμποροι για εργασία, αλλά, πώς θα αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρήσεων, των πολυεθνικών με το λιγότερο δυνατό κόστος, σε βάρος των εργαζόμενων και με το κυνήγι νέων αγορών.

Τα παραγόμενα αγαθά πρέπει να γίνουν φθηνότερα για να γίνουν ανταγωνιστικά:

- Με "μείωση του κόστους εργασίας".Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με την κατάργηση του 8ώρου, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και μαζί με αυτές όλες οι εργατικές κατακτήσεις που ορίζονται από το εργατικό δίκαιο, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων είναι ο τελικός στόχος, για εργατικά χέρια σε εξευτελιστικές τιμές και χωρίς δικαιώματα.

- Με "μείωση του μη μισθολογικού κόστους",δηλαδή απαλλαγή των εργοδοτών από τις εισφορές για Κοινωνική Ασφάλιση, για επιδόματα, άδειες, 13ο μισθό, αποζημίωση για την απόλυση, γονικές παροχές και άδειες κ. ά.

Ανεργία: Ξέρουν καλύτερα από μας ότι η ανεργία είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα, με αυτά τα συγκεκριμένα μοντέλα ανάπτυξης.

Η ανεργία αυξάνεται γιατί υπάρχει η παραγωγική συρρίκνωση της χώρας.

Δεν είναι αιτία της ανεργίας η χαμηλή ειδίκευση:

- Οι γυναίκες που πετιούνται στην ανεργία από τη συρρίκνωση της κλωστοϋφαντουργίας, έχουν υψηλή ειδίκευση εργατικού δυναμικού,

- Πτυχιούχοι πανεπιστημίου είναι 22% άνεργοι, ενώ απόφοιτοι γυμνασίου το 11%,

- Αγρότες άνεργοι από τη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, είναι από τους καλύτερους γνώστες για την παραγωγή πρώτης ποιότητας αγροτικών προϊόντων στην Ευρώπη.

Τη χρειάζονται την ανεργία και ιδιαίτερα τη γυναικεία ανεργία, αρκεί να μην ξεπερνάει εκείνα τα ποσοστά που τους είναι χρήσιμα, για να επιβάλουν τις σαρωτικές αντεργατικές τους πολιτικές.

Η ανεργία και η απειλή της έχει να κάνει με συμβιβασμούς, με εκβιασμούς, με την τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, με στρεβλά φαινόμενα, όπως η σεξουαλική παρενόχληση με την αύξηση της πορνείας, με τη φυγή σε τεχνητούς παραδείσους των ναρκωτικών.

Η ανεργία έχει να κάνει με τη συντηρητικοποίηση των συμπεριφορών και την αναπαραγωγή τους στα παιδιά, με την ξενοφοβία και το ρατσισμό και το κυριότερο με την απομάκρυνση των γυναικών από τη συνδικαλιστική, την κοινωνική και την πολιτική δράση.

Η ανεργία και η μερική απασχόληση ταιριάζουν "γάντι" στις επιλογές συρρίκνωσης της κοινωνικής πολιτικής.

Ο "κοινωνικός διάλογος" με τους κοινωνικούς εταίρους, τους εργοδότες, τις γνωστές πλειοψηφίες της συνδικαλιστικής ηγεσίας, μεταξύ τους δηλαδή, για να εμφανίσουν την ποθούμενη κοινωνική συναίνεση.

- Η ΟΝΕ είναι μονόδρομος;Μετά από τόσα χρόνια λιτότητας και καταλήστευσης των εισοδημάτων των εργαζομένων για να επιτευχθούν οι περιβόητοι στόχοι της σύγκλισης των οικονομικών δεικτών, στις 14/3/98 οι Ελληνες ξύπνησαν κατά 14% φτωχότεροι.

Είπαν ότι τώρα πρέπει να βιαστούν για το ξήλωμα σε ό,τι απέμεινε στο δημόσιο, στην πλήρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στην πλήρη κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, για να μην κινδυνεύσουμε σύντομα και από άλλη υποτίμηση του νομίσματός μας. ΟΝΕ και ΕΥΡΩ ή θάνατος.

- Οι "ίσες" ευκαιρίες που προσφέρονται αφειδώς στις γυναίκες σαν απάντηση στο αίτημα για ίσα δικαιώματα.

- Η φιλανθρωπία και ο εθελοντισμός που τα ανέσυραν από τις αρχές του αιώνα, για να αντικαταστήσουν την υποχρέωση του κράτους στην άσκηση της κοινωνικής πολιτικής.

- Η "εναρμόνιση των οικογενειακών και εργασιακών" υποχρεώσεων που προσφέρουν στις γυναίκες για την εύληπτη αποδοχή της μερικής απασχόλησης και της ολικής απασχόλησης στα παιδιά, στους ασθενείς, στους γέροντες και στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

- Η μετατροπή της ΤΑ σε φορομπηχτικό μηχανισμό για να περάσει η λογική της ανταποδοτικότητας.

- Τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης για να θεσμοθετήσουν την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

- Τα εκπαιδευτικά προγράμματα με γνώσεις μιας χρήσης,με περιστασιακή απασχόληση, αλλά πάντα με ημερομηνία λήξης.

- Οι δήθεν μεταρρυθμίσεις με πολλές ταχύτητες στην παιδεία.Ανοίγουν και στη μόρφωση ακόμη περισσότερο την ψαλίδα ανάμεσα στα παιδιά των εχόντων και στα παιδιά των χαμηλών οικονομικά στρωμάτων.

- Συνθήκη Σένγκεν,σύμφωνα με την οποία οι διεθνείς νόμοι υπερτερούν των εθνικών νόμων.

- Ποινικοποίηση των αγώνων των εργαζομένων,πρόσφατα και των αγροτών. - Η βιομηχανία της τρομοκρατίας,παλιά και δοκιμασμένη μέθοδος έχει μπει στους χώρους δουλιάς. Ολο και δυσκολεύει η πρόσβασή μας σε χώρους δουλιάς για να μιλήσουμε και να μοιράσουμε το υλικό μας, ακόμη και την 8η του Μάρτη.

Και όπου δεν πίπτει η ράβδος, υπάρχουν τα "άλλα" μέσα.

Ο Πολιτισμός, στη λογική της "νέας τάξης" πραγμάτων, αντιμετωπίζεται όχι σαν δημιουργία, αλλά:

- Σαν εμπορικό προϊόν με την καλύτερη δυνατή "συσκευασία", ώστε να γίνει ανταγωνιστικότερο.

- Σαν εργαλείο - μέσο για να συμπληρώσει και κυρίως να ενισχύσει τις μεθόδους εδραίωσης της πολυπόθητης οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Οι γυναίκες, τα πρώτα θύματα αυτού του στόχου.

- Ενορχηστρωμένη η προσπάθεια αποποινικοποίησης,δηλαδή νομιμοποίησης της χρήσης των ναρκωτικών που εκπορεύεται κι αυτή από την "εκσυγχρονιστική" Ευρώπη.

- Το ίδιο το κράτος αντί να προχωρήσει στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση ενός εθνικού προγράμματος για την πρόληψη - που σημαίνει, να πάρει μέτρα για να αρθούν όλες εκείνες οι κοινωνικές αιτίες που σπρώχνουν τα νιάτα σ' αυτή τη φυγή, προχώρησε στη χορήγηση υποκατάστατων - άλλων ναρκωτικών, δηλαδή στηδιαχείριση του προβλήματος.

Σήμερα - όσο ποτέ - δικαιώνεται η θέση ότι ο οποιοσδήποτε στόχος, το όποιο αίτημα, η όποια κατάκτηση, αν μείνουν ξεκομμένα από τον μακροπρόθεσμο στόχο της κοινωνικής αλλαγής είναι μετέωρα, είναι στη διάθεση των συμφερόντων των ισχυρών, να τα γκρεμίσουν όλα.

Σήμερα προβάλλεται η αναγκαιότητα της συλλογικής δράσης και αντίδρασης, της οργανωμένης αντεπίθεσης των πολλών που είναι οι άνθρωποι του μόχθου, εκείνοι που παράγουν τα υλικά και πνευματικά αγαθά.

Το γυναικείο κίνημα, από τη φύση του, φέρνει κοντά γυναίκες διαφορετικών κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων, που έχουν κοινά συμφέροντα ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Αυτά τόνισε, ανάμεσα σε άλλα, στο χαιρετισμό του ΚΚΕ στο 7ο Συνέδριο της ΟΓΕ, η Ελένη Μπέλλου,μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του Κόμματος. Ολόκληρη η ομιλία της έχει ως εξής:

Αντιπρόσωποι ενός μαχόμενου, ριζοσπαστικού τμήματος του γυναικείου κινήματος στην Ελλάδα.

Αγαπητές φίλες, εκπρόσωποι άλλων τμημάτων του γυναικείου κινήματος,

Αγαπητές φίλες προσκαλεσμένες,

Εσείς που το ενδιαφέρον και η δράση σας για τα κοινωνικά - οικονομικά, πολιτιστικά και πολιτικά δικαιώματα και τις ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας των γυναικών στην Ελλάδα, σας οδήγησε σε κοινούς ή παράλληλους δρόμους δραστηριοτήτων, διεκδικήσεων, αγώνων.

Αγαπητές συναγωνίστριες του Προεδρείου

Θα ήθελα να σας εκφράσω, εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, το ενδιαφέρον του κόμματός μας για την επιτυχία των εργασιών και των στόχων του Συνεδρίου σας".

"Το ενδιαφέρον μας δεν είναι εθιμοτυπικό.

Πηγάζει από τη φιλοσοφική αντίληψη του KKE για την ανισοτιμία και τη διεκδίκηση της κοινωνικο-οικονομικής, πολιτιστικής και πολιτικής χειραφέτησης της γυναίκας από τη διπλή καταπίεση και εκμετάλλευση, εξαιτίας του φύλου και της κοινωνικής της ένταξης.

Το ΚΚΕ στην 80χρονη ζωή και δράση του ανέπτυξε πολύπλευρη αυτοτελή δουλιά, ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική, στις γυναίκες της λαϊκής πλειοψηφίας και ιδιαίτερα στις εργάτριες.

Ταυτόχρονα, με την αυτοτελή δράση του, διέθετε οργανωμένες δυνάμεις του, κομμουνίστριες, δραστήρια μέλη και οπαδούς, καθώς και στελέχη του για την ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος.

Η στάση αυτή του ΚΚΕ εδράζεται σε βαθύτατη αντίληψη, σε δύο θέσεις αρχών:

Πρώτον: Στη θέση αρχής του ΚΚΕ για τη σύνδεση και στήριξη των διεκδικήσεων των λαϊκών κινημάτων. Γιατί τα λαϊκά κινήματα εκφράζουν ένα πρώτο επίπεδο οργάνωσης και διεκδίκησης. Συσπειρώνουν ένα πρώτο μαχόμενο δυναμικό, ανεξάρτητα από το πώς εκφράζεται η πολιτική συνείδηση αυτού του δυναμικού, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές - πολιτικές αντιλήψεις του.

Δεύτερον: Οσον αφορά τη δράση των κομμουνιστριών στο γυναικείο κίνημα, εμείς δε θεωρούμε ότι η συνειδητή οργανωμένη ένταξη της γυναίκας στο ΚΚΕ, αναιρεί την ανάγκη συμμετοχής στο γυναικείο κίνημα. Δε θεωρούμε ότι δικαιολογεί μια αλαζονική στάση, βασισμένη στην απατηλή συνείδηση ότι έχει κατακτήσει τη χειραφέτηση και την ισοτιμία της.

Οταν και όποτε εκδηλώνεται μια τέτοια αντίληψη και στάση από τις κομμουνίστριες, εκφράζει παρέκκλιση από την ιδεολογική αντίληψη και την πολιτική πρακτική του ΚΚΕ.

Οι σχέσεις του ΚΚΕ με το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα είναι σταθερές, έχουν βαθιές ρίζες που αγγίζουν τις πιο διαφορετικές συνθήκες στην ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος, στο συσχετισμό δυνάμεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Ακόμα και όταν το ΚΚΕ βρισκόταν στον τρίχρονο, τιτάνιο, ηρωικό αντιιμπεριαλιστικό και λαϊκο-απελευθερωτικό αγώνα του ΔΣΕ, με τις χιλιάδες μαχήτριες στο πεδίο της μάχης και στα μετόπισθεν, ακόμα και τότε συνδεόταν δημιουργικά, αγωνιστικά με το προοδευτικό γυναικείο κίνημα.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας εκφράζει ένα τμήμα του γυναικείου κινήματος, που, σε δύσκολες περιόδους για το γυναικείο και γενικότερα για το λαϊκό κίνημα, διατήρησε άσβεστη τη φλόγα της ανάγκης πρωτοπόρας οργανωμένης δράσης των γυναικών, πάλεψε ενάντια στις αντιλήψεις που ήθελαν τη γυναίκα κλεισμένη στον ατομικό περίγυρό της, να "αντιπροσωπεύεται" από ελιτίστικες ομάδες χωρίς τη δική της συμμετοχή.

Το πρόβλημα της συμμετοχής έχει το στοιχείο του αυθόρμητου. Και το αυθόρμητο εξαρτάται από την ποσοτική και ποιοτική όξυνση των προβλημάτων, από το μέγεθος και τον τρόπο που οξύνονται τα προβλήματα. Από το πώς τα βιώνουν και τι αντιδράσεις προκαλούν για τις λαϊκές δυνάμεις, για τις γυναίκες των λαϊκών δυνάμεων".

"Σήμερα, μπορούμε να προβλέψουμε.

Ο,τι διαμορφώνει το αυθόρμητο της λαϊκής αντίδρασης είναι μπροστά μας. Η λαϊκή δυσαρέσκεια μεγαλώνει και θα φουντώνει.

Το Συνέδριό σας πραγματοποιείται σε μια περίοδο που η διαδικασία αυτή βρίσκεται ακόμα στην αρχή της.

Για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία των γυναικών, οι μεταπολεμικές κατακτήσεις, που συχνά ξεθώριαζαν ή και συγκάλυπταν επιφανειακά τις σύγχρονες διακρίσεις και ανισοτιμίες σε βάρος της εργατοϋπαλλήλου, της αγρότισσας, της εργαζόμενης επιστημόνισσας, της ελεύθερο-επαγγελματία εργαζόμενης, σήμερα, αυτές οι κατακτήσεις πλήττονται ανελέητα από τη στρατηγική των μονοπωλιακών ενώσεων, του μεγάλου κεφαλαίου, που δρα στην Ελλάδα και στη διεθνή καπιταλιστική αγορά, με τις κυβερνητικές και διακρατικές μονοπωλιακές πολιτικές.

Στόχος της επίθεσης είναι ένας:

Η απαξίωση της εργατικής δύναμης, σωματικής και πνευματικής, σε οποιοδήποτε τομέα της οικονομίας και αν απασχολείται, στην παραγωγή, στο εμπόριο, στην αγροτική οικονομία, στις υπηρεσίες. Απαξίωση, που εκδηλώνεται, τόσο στην εργαζόμενη, όσο και στην άνεργη, ή στη γυναίκα που δεν μπόρεσε καν να μπει στην κοινωνική εργασία.

Σ' αυτό στοχεύουν η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, της κοινωνικής ασφάλισης, οι αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία, στην Υγεία, στην όποια Κοινωνική Πρόνοια υπήρχε.

Οι γυναίκες, διπλά εκμεταλλευόμενες και καταπιεζόμενες, έγιναν ήδη το πρώτο θύμα, όπως συμβαίνει πάντα με τα ασθενέστερα τμήματα των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Η πρόσφατη νομισματική κρίση στην Ελλάδα, μέρος ενός κύματος νομισματικών και χρηματιστηριακών κρίσεων στη διεθνή καπιταλιστική αγορά, που εκδηλώνεται από τον προηγούμενο Ιούλη, είναι μια εκδήλωση της οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος.

Είναι μια από τις εκδηλώσεις του παρασιτισμού της ντόπιας και διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας, που λειτουργεί με ραχοκοκαλιά ένα νόμο:

Την κατάκτηση, με τη μεγαλύτερη ταχύτητα, με το μικρότερο ρίσκο, του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους.

Κρίση, όμως, δε σημαίνει ότι το μεγάλο κεφάλαιο παραιτείται, συμβιβάζεται σε περιορισμό του όγκου των κερδών του.

Ισα - ίσα, το αντίθετο συμβαίνει, γι' αυτό και την κρίση την πληρώνουν με απότομη επιδείνωση συνθηκών εργασίας και διαβίωσης οι εργαζόμενοι.

Κρίση σημαίνει περισσότερα πλούτη για τους λίγους, μεγαλύτερη φτώχεια για τους πολλούς. Το πακέτο της κυβέρνησης Σημίτη, με τις ιδιωτικοποιήσεις και τις άλλες στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο αναδιαρθρώσεις, ακριβώς αυτό το στόχο υπηρετεί".

"Ομως ο δρόμος αυτός, μονόδρομος για το κεφάλαιο, για τα κέρδη και την εξουσία του, δεν είναι μονόδρομος για τις λαϊκές δυνάμεις.

Για τις λαϊκές δυνάμεις, για τα κινήματά τους, μονόδρομος είναι ο δρόμος του αγώνα, του ενωτικού μαζικού αγώνα με διεκδικήσεις και μορφές ρήξης με τη στρατηγική των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, των κυβερνήσεων που την εκφράζουν, είτε παρουσιάζονται σαν νεοφιλελεύθερες ή φιλελεύθερες, σαν κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές.

Εμείς πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο δρόμος για να συναντηθούν όλα τα πραγματικά λαϊκά κινήματα, μέσα σ' αυτά και το γυναικείο.

Το κάθε κίνημα μπορεί να έχει τη δική του συμβολή για τον προσανατολισμό των αγώνων, την προώθηση νέων αγωνιστικών και ενωτικών μορφών πάλης.

Το γυναικείο κίνημα από τη φύση του φέρνει κοντά γυναίκες διαφορετικών κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων, που έχουν κοινά συμφέροντα ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Μπορεί να φέρει κοντά σε κοινούς στόχους πάλης γυναίκες διαφορετικών λαοτήτων και εθνοτήτων, ενάντια στον κοινό αντίπαλο. Στα Βαλκάνια, για παράδειγμα, υπάρχει η ειρήνη των λαών και οι "συνθήκες ειρήνης" των ιμπεριαλιστών.

Αγαπητές συναγωνίστριες,

Τα λαϊκά συμφέροντα μπορούν να εκφραστούν σε κοινές διεκδικήσεις και αγώνες, να συναντηθούν με τις διάφορες συσπειρώσεις αγώνα και μέτωπα πάλης, να γίνουν πεδίο ανάπτυξης μιας πιο βαθιάς συνείδησης και δράσης, αντιιμπεριαλιστικής και αντιμονοπωλιακής.

Ενα δυναμικό και μαχόμενο τμήμα του γυναικείου κινήματος, όπως αυτό που συσπειρώνεται στην ΟΓΕ, μπορεί να έχει τη δική του συμβολή στην ανάπτυξη ενός πλατιού λαϊκού μετώπου πάλης.

Ευχόμαστε και ελπίζουμε, οι αγωνιστικές εμπειρίες και οι προβληματισμοί σας να δώσουν τη δική τους συμβολή σ' αυτήν την κατεύθυνση".