ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 29 Απρίλη 1998
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
Σύμβολο λευτεριάς

Στις 28 Απρίλη του 1944, σ' ένα μικρό σπιτάκι στον Υμηττό, στη μια γωνία της οδού Κοραή, γράφτηκε μια από τις πιο ηρωικές και δοξασμένες σελίδες της Εθνικής Αντίστασης κατά των χιτλεροφασιστών κατακτητών και των συνεργατών τους. Τρεις ΕΠΟΝίτες του ΕΛΑΣ της Αθήνας, ο Δημήτρης Αυγέρης,ο Κώστας Φολτόπουλος και ο Φάνης Κιοκμενίδης, που φύλαγαν τον οπλισμό της διμοιρίας τους, αντιμετώπισαν για πάνω από 7 ολόκληρες ώρες, με τ' ατομικά τους όπλα, 200 Γερμανούς και ταγματασφαλίτες.

Δεν είχε καλά - καλά ξημερώσει, όταν ο εχθρός περικύκλωσε το σπίτι και από το στόμα αξιωματικού των τσολιάδων ακούστηκε:

- Παραδοθείτε τομάρια, γιατί διαφορετικά θα σας κάψουμε!

Η απάντηση των κυκλωμένων ΕΠΟΝιτών ήταν μια και απλή, η μοναδική που μπορούσαν να δώσουν πατριώτες... Μια ριπή από αυτόματο.

Η μάχη δεν άργησε να φουντώσει. Ηταν 8 το πρωί. Μα, κάθε προσπάθεια που έκαναν οι πολιορκητές να καταλάβουν το φρούριο απέβαινε άκαρπη, παρά το γεγονός ότι διέθεταν ισχυρότατη δύναμη πυρός και υπέρτερες δυνάμεις. Η αντίσταση των τριών παιδιών, των τριών αυτών ηρώων, ήταν εκπληκτική.

Πρώτος χτυπήθηκε και έπεσε νεκρός στο πάτωμα ο ήρωας Φολτόπουλος, αλλά οι δύο σύντροφοί του συνέχισαν να μάχονται με μεγαλύτερο πάθος. Κι όταν τα πυρομαχικά τους έφταναν προς το τέλος, ο ένας έπιασε τη γωνιά για να καταστρέψει τον οπλισμό, ώστε να μην πέσει στα χέρια του εχθρού, ενώ ο άλλος συνέχισε τη μάχη. Σε λίγο νεκρός έπεσε και ο Κιοκμενίδης, αλλά ο Αυγέρης δε σταμάτησε να ρίχνει κατά του εχθρού, αν και τραυματίστηκε.

Πέρασε το μεσημέρι. Ομως το σπίτι, το κάστρο του Υμηττού συνέχισε να αντιστέκεται. Ωσπου, γύρω στις 3.30 το απόγευμα οι γυναίκες της γειτονιάς που παρακολουθούσαν τη μάχη είδαν τον Δημήτρη Αυγέρη να βγαίνει τρεκλίζοντας και να φωνάζει προς τη μεριά του εχθρού:

- Σας νικήσαμε τέρατα!

Σε λίγο, μια ριπή θα τον έστελνε κι αυτόν στην αθανασία.

Η μάχη είχε τελειώσει. Και ο εχθρός που περίμενε ότι θα βρει δεκάδες πτώματα και λαβωμένους αντιλήφθηκε ότι οι ορδές του ντροπιάστηκαν από τρία αμούστακα παιδιά, τρεις ήρωες, που είχαν τάξει τη ζωή τους στη λευτεριά της πατρίδας. Ετσι, φόρτωσε γρήγορα - γρήγορα τα πτώματα των ηρώων στα αυτοκίνητα κι έφυγε ουσιαστικά νικημένος.

Από τότε, το σπιτάκι εκείνο στον Υμηττό έγινε θρύλος, σύμβολο του αγώνα για τη λευτεριά της Ελλάδας και του λαού της, για να γίνει ο ίδιος ο λαός αφέντης στον τόπο του, όπως ονειρεύτηκαν οι τρεις ΕΠΟΝίτες κι όπως το ζωγράφισαν στο νου και την καρδιά του λαού το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Εκείνο το σπιτάκι ονομάστηκε Κάστρο και "Φρούριο των ηρώων" και οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι του γέμισαν συνθήματα, όπως αυτό της ΕΠΟΝ: "Διαβάτη που περνάς από το σπίτι των τριών ηρώων του Υμηττού, γονάτισε, σφίξε τη γροθιά σου κι ορκίσου εκδίκηση".

Στην ημερήσια διαταγή της, η Διοίκηση του Α Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ θα γράψει για το κατόρθωμα των τριών ΕΠΟΝιτών ηρώων: "... ούτω ο διμοιρίτης Αυγέρης Δημήτριος και οι μαχηταί Φολτόπουλος Κωνσταντίνος και Κιοκμενίδης Αθανάσιος την 28/4/1944 εκεί εις τον οικίσκον του Υμηττού έστησαν λαμπρόν ηρώον Δόξης... Το ολοκαύτωμα των αξίων και υπέροχων αυτών μαχητών του ΕΛΑΣ των Αθηνών, πυρσός πατριωτισμού, πυρπολεί τας ψυχάς μας τας ημέρας αυτάς... Αιωνία η μνήμη των τριών ανδρείων...".


Με αισιοδοξία για νέες κατακτήσεις

Πραγματοποιήθηκε η 14η Συνδιάσκεψη Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ

Μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας και μετά από τη σημαντική άνοδο σε ποσοστά που σημείωσαν οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας (ΠΚΣ) στις φοιτητικές εκλογές σε όλες τις σχολές της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο, 25 του Απρίλη, η 14η Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ.

Κοινή διαπίστωση των αντιπροσώπων στη Συνδιάσκεψη ήταν ότι η Οργάνωση το προηγούμενο διάστημα, με την πλούσια δράση που ανέπτυξε, είχε σημαντικές κατακτήσεις τόσο στον τομέα της συσπείρωσης δυνάμεων, όσο και στο ζήτημα της ανάπτυξης και της στρατολογίας. "Τα σχήματα των ΠΚΣ δυναμώνουν όλο και περισσότερο με νέους που θέλουν να αγωνιστούν και να βάλουν φραγμό σ' αυτή την πολιτική που τσακίζει το μέλλον τους", τονίζει σε ανακοίνωσή της η Οργάνωση Σπουδάζουσας της ΚΝΕ, ενώ "παράλληλα διευρύνεται η επιρροή της ΚΝΕ και η Οργάνωση γίνεται πιο μαζική, κατακτώντας καλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης. Ετσι μπορεί να απευθύνεται σε μεγαλύτερα τμήματα νεολαίας και να πείθει με την πολιτική του ΚΚΕ, ενώ δουλεύει καλύτερα στην κατεύθυνση της ανάπτυξης του φοιτητικού και γενικότερα του νεολαιίστικου κινήματος", επισημαίνει η ανακοίνωση.

Στη συζήτηση επισημάνθηκαν οι μεγάλες δυνατότητες για παραπέρα ανάπτυξη τόσο της παράταξης όσο και της Οργάνωσης, που πρέπει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να αξιοποιηθούν στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης των προϋποθέσεων για τη δημιουργία του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου.

Τις εργασίες της Συνδιάσκεψης παρακολούθησε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τους συντρόφους Δ. Ζάχαρη μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέα της ΚΟΑ, Δ. Κρομμίδα μέλος του Γραφείου της ΚΟΑ και γραμματέα της Αχτίδας Παιδείας και ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Ν. Σοφιανός.

Στην παρέμβασή του ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα του πώς διαμορφώνει τη στάση του σήμερα ο φοιτητής και κατά πόσο επιδρά η αστική προπαγάνδα στη διαμόρφωση της συνείδησής του, επισημαίνοντας ότι "πρέπει να διακρίνουμε το πού συναντάμε δυσκολίες στο να πείσουμε τους φοιτητές και να σταθούμε σ' αυτά για να γίνει η επιχειρηματολογία μας πιο αποτελεσματική, για να ξεδιπλώσουμε καλύτερα την πολιτική και ιδεολογική μας αντεπίθεση".

Τέλος από τη 14η Συνδιάσκεψη της Σπουδάζουσας εκλέχτηκε το νέο Συμβούλιο και Γραφείο. Γραμματέας επανεκλέχθηκε ο Κύριλλος Παπασταύρου,μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.


Οχι δάκρυα. Οργή κι αγώνας!

Τα δάκρυα δεν ταιριάζουν στον Ουσέ. Οπως δεν ταιριάζουν και σε όλους τους "Ουσέ" του κόσμου. Ταιριάζει μόνο η οργή. Γιατί; Η δολοφονία του Αφρικάνου μετανάστη Ουσέ Ουγκμπουέφι προχτές. Οι "Σύνδεσμοι" των οργανωμένων οπαδών των αφεντικών των ΠΑΕ που αποτελούν το πιο κατάλληλο περιβάλλον για να εκκολαφτεί το "αυγό του φιδιού" - το οποίο αδιαφορεί πλήρως για τις ιδεοληψίες περί "φανέλας" αλλά απλώς τις δημιουργεί και τις χρησιμοποιεί. Η αλβανοφοβία, ο ρατσισμός. Το αστυνομικό περίστροφο που "τυχαίως" εκπυρσοκροτεί σε επιλεγμένους στόχους - επίσης "τυχαίους". Η φαιά προπαγάνδα των σύγχρονων απολογητών του ναζισμού που ανενόχλητοι από τις υποκριτικές αρχές της αστικής "ισοπολιτείας" κερδίζουν ρόλους με κάθε μορφή στην κοινωνία. Ο εθνικισμός - επίσης με πολλές μάσκες - που χρησιμοποιείται για να ευνουχίζει τη δυναμική της ενότητας των εκμεταλλευόμενων. Η συγκέντρωση, ανήμερα της Πρωτομαγιάς, που οργανώνει - επίσης ανενόχλητη από το αστικό κράτος "δικαίου" - η "Χρυσή Αυγή"... Ολα αυτά δεν είναι παρά εκτρώματα της ίδιας μήτρας: του κεφαλαίου.

Οποιος εξακολουθεί να μιλά για "φαινόμενα", όταν αναφέρεται στα παραπάνω - και σε πολλά άλλα ακόμα - είναι τουλάχιστον αφελής. Και βέβαια, αν η αφέλεια είναι ιδιότητα συζητήσιμη για τον πολίτη, τότε η επίκλησή της για τα αστικά ΜΜΕ που χύνουν τα γνωστά κροκοδείλια δάκρυά τους πάνω από το πτώμα του μαύρου μετανάστη και συγχρόνως λιβανίζουν πότε τον ευρωπαϊκό "παράδεισο" και πότε την "ελευθερία της αγοράς", που κάνουν ρεπορτάζ και προβληματίζονται περί "αναγνωρισμένων" και μη "Συνδέσμων" από τις ΠΑΕ, που λένε πολλά και ποικίλα περί "ελευθερίας της γνώμης" ακόμη και για τους φασίστες στο όνομα πάντα, είναι καθαρή υποκρισία "της δημοκρατίας", δοκιμασμένο προπαγανδιστικό όπλο, ψυχρή υπολογιστική πολιτική, με ξεκάθαρο στόχο να απομακρυνθούν όσο το δυνατόν πιο πολύ από τη συλλογική λαϊκή μνήμη οι πραγματικοί υπεύθυνοι.

Οι πραγματικοί υπεύθυνοι δεν είναι άλλοι από αυτούς που δημιουργούν την ανεργία, που ξεζουμίζουν στα επιχειρηματικά τους γκέτο την εργατική δύναμη. Που στρατολογούν από το χωνευτήρι της εξαθλίωσης - που οι ίδιοι δημιουργούν - νέους που ξέμειναν από όνειρα πριν ακόμη αρχίσουν να ονειρεύονται και τους μετατρέπουν σε πελάτες των ναρκοεμπόρων και σε "υπήκοους" για τις κερκίδες των γηπέδων, όπου με τον ίδιο "τσαμπουκά" που ο "πρόεδρος" "κλείνει" τις μεγάλες μπίζνες με τους πολιτικούς υπηρέτες του, "καθαρίζει" και τα παιχνίδια προς τέρψη και εκτόνωση των παιδιών "του". Απαραίτητο εργαλείο γι' αυτήν τη δουλιά είναι και ο κρατικός κατασταλτικός μηχανισμός, που εξακολουθεί να είναι προσηλωμένος στον ίδιο στόχο από καταβολής καπιταλισμού: στην υπεράσπιση της "τάξης πραγμάτων" του συστήματος. Αυτός άλλωστε είναι κι ο ρόλος του.

Δεν πρόκειται λοιπόν για "φαινόμενα" αλλά για εκφάνσεις ενός συστήματος που παίρνει δύναμη από την αδυναμία των εκμεταλλευόμενων. Που ζωντανεύει ευθέως ανάλογα με τα πτώματα που δημιουργεί γύρω του. Που γίνεται τόσο αδίστακτο, όσο διστακτικοί γίνονται αυτοί που παράγουν τον πλούτο και εισπράττουν τη μιζέρια. Που το μόνο που φοβάται, δεν είναι οι θρήνοι και οι κατάρες τους, όσο αληθινά κι αν είναι αυτά, αλλά η οργανωμένη αντεπίθεσή τους, η δημιουργία του μετώπου πάλης τους, η πολιτική σύγκρουση και αναμέτρηση με τις ίδιες τις αιτίες των προβλημάτων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ