ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

"ΑΛΑΡΓΑ" ΑΠ' ΤΟ ΛΑΟ, Η ΝΔ

Δεν ήταν μόνο οι αποδοκιμασίες μερικών Σαρακατσαναίων, οπαδών του διαγραφέντος Γ. Σουφλιά, στο Περτούλι Τρικάλων - αν και το σύνθημα "έξω τα τζάκια απ' τα καλύβια, αλάργα απ' το λαό", κάτι παραπάνω από την πίκρα για τη διαγραφή του Θεσσαλού Σαρακατσιάνου πολιτικού δείχνει - που στενοχώρησαν τον Κ. Καραμανλή, στη διάρκεια της τετραήμερης περιοδείας του στους τέσσερις θεσσαλικούς νομούς. Ηταν, κυρίως, η συνειδητοποίησή του πως ο λόγος του δε συγκινεί τους κατοίκους της Θεσσαλίας - αυτό δείχνει η απροθυμία πολλών να παρευρεθούν στις πολλές συγκεντρώσεις που διοργάνωσαν οι τοπικές οργανώσεις της ΝΔ - επειδή δεν περιέχει θέσεις και προτάσεις για τη λύση των πολλών και οξυμένων προβλημάτων της περιοχής.

Πράγματι ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αν και επεσήμανε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Θεσσαλοί, δεν πρότεινε τίποτα το διαφορετικό απ' ό,τι εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και, ναι μεν η απλή επισήμανση των προβλημάτων μπορεί να δικαιολογεί τον ρόλο μιας "αντιπολίτευσης", η οποία παρατηρεί, απλώς και εκ του μακρόθεν, τα κοινωνικά φαινόμενα και, συνεχώς πλην ανεξόδως, γκρινιάζει προς τους κυβερνώντες, αλλά δεν την καθιστά ωφέλιμη ως αντιπολίτευση και δεν την αναδεικνύει ως εναλλακτική κυβερνητική λύση. Επιπλέον δε, αποδεικνύεται και στην πράξη, πως η παραδοσιακή συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα - όπως, άλλωστε και γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τα τελευταία χρόνια - βρίσκεται σε αδυναμία, οργανωτική, ιδεολογική και πολιτική, να αντιπαραταχθεί στη σοσιαλδημοκρατία, η οποία κυβερνά και εξυπηρετεί, με τον καλύτερο τρόπο, τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών, της"παγκοσμιοποίησης" και της "νέας τάξης πραγμάτων".

***

Ο Κ. Καραμανλής επισκέφτηκε, κατ' αρχήν, τη Μαγνησία, μια περιοχή που πλήττεται ιδιαίτερα από τη συρρίκνωση της βιομηχανίας,με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε "νεκροταφείο εργοστασίων" και σε "Καιάδα ανεργίας". Και επεσήμανε, ως "παρατηρητής", το πρόβλημα, χωρίς να προτείνει μέτρα για τη λύση του, αρκούμενος απλώς σε μια έκκληση για αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων, λες και δε γνωρίζει ότι οι ιδιώτες δεν επενδύουν παραγωγικά στην Ελλάδα, αλλά στρέφονται σε άλλες, ανέξοδες και χωρίς "επιχειρηματικό ρίσκο", κερδοσκοπικές "επενδύσεις". Πώς να πείσει, λοιπόν, τους άνεργους και τους εργαζόμενους του Βόλου, όταν αυτοί γνωρίζουν πως μια κυβέρνηση της ΝΔ, που ήταν η πρώτη διδάξασα στην πολιτική της συρρίκνωσης της παραγωγικής βάσης, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας που "τρέφουν" την ανεργία,θα κινηθεί στα χνάρια της ίδιας αντιπαραγωγικής κι αντιαναπτυξιακής πολιτικής, που καθορίζεται στις Βρυξέλλες κι εφαρμόζεται στην Ελλάδα;

Η αναγνώριση του οφθαλμοφανούς προβλήματος της ανεργίας από τον Κ. Καραμανλή, αν δεν αποτελεί ένα ιδιότυπο "λαϊκισμό" ενός συντηρητικού κόμματος, είναι, τουλάχιστον, εμπαιγμός και εξαπάτηση σε βάρος ανθρώπων που υποφέρουν, απελπίζονται, αλλά ελπίζουν.

****

Εκεί, όμως, που περίσσεψε η κενότητα περιεχομένου του λόγου του προέδρου της ΝΔ, ήταν όταν αναφερόταν στο αγροτικό πρόβλημα. Διότι, ενώ έχει γίνει κοινή συνείδηση ότι η πηγή του προβλήματος επιβίωσης που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, βρίσκεται στις Βρυξέλλες, ο Κ. Καραμανλής προσωποποίησε την ευθύνη στον πρωθυπουργό και στον υπουργό Γεωργίας, καταλογίζοντας στον μεν πρώτο ανευθυνότητα, επειδή δεν παρίσταται στα Συμβούλια της ΕΕ για τ' αγροτικά, στον δε Στ. Τζουμάκα "έλλειψη δυνατότητας κατανόησης του υπουργικού αντικειμένου του". Δεν είπε, όμως, αν, με τη δική του παρουσία, ως πρωθυπουργού, στα Συμβούλια και με άλλον υπουργό Γεωργίας, θ' απαιτήσει η χώρα μας την κατάργηση των περιορισμών στις καλλιέργειες, των ποσοστώσεων στην παραγωγή, των προστίμων στο εισόδημα, που επιβάλλει η ΕΕ, αποσκοπώντας στη μείωση μέχρι και 50% των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών της Ελλάδας.

Ο Κ. Καραμανλής και το κόμμα του, όχι μόνο συμφωνούν με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, αλλά πιέζουν για ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση της αγροτικής οικονομίας από τις Βρυξέλλες. Οσον αφορά στη συμπαράσταση της ΝΔ στους αγρότες, αυτή υπάρχει μέχρι του σημείου που να μην στριμώχνεται "υπέρ του δέοντος" η κυβέρνηση. Απόδειξη, το "πούλημα" της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα από τον Κ. Καραμανλή, όταν, στη διάρκεια της τελευταίας αγροτικής κινητοποίησης, του ζήτησε τη συμπαράσταση για ν' αντιμετωπιστεί ο αυταρχισμός των ΜΑΤ. Κι αυτό δεν το ξεχνούν οι Θεσσαλοί αγρότες, ιδιαίτερα οι ψηφοφόροι του κόμματός του που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις.

Στην ίδια αδυναμία βρέθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ στις συναντήσεις του με εκπροσώπους των επαγγελματοβιοτεχνών, στους οποίους δεν μπόρεσε να εξηγήσει πώς γίνεται να διαφωνεί με την κυβέρνηση, όταν συμφωνεί με την εισβολή και ασύδοτη κερδοσκοπία των πολυκαταστημάτων, των πολυεθνικών και τη χρόνια πολιτική λιτότητας που πλήττει τα λαϊκά στρώματα, αφήνοντας χωρίς πελάτες τα μαγαζιά. Προσωπικό δε, ήταν το δράμα, όταν συνειδητοποίησε την αδυναμία του να πείσει τους εκπροσώπους των βιομηχάνων ότι αυτός θα εξυπηρετήσει καλύτερα από τον Κ. Σημίτη, τα συμφέροντά τους. Ισως και να σκέφτηκε το "κι εσύ τέκνον, Βρούτε", αλλά αυτοί απάντησαν "τα καλά και συμφέροντα" και "πρώτα απ' όλα η ΟΝΕ και μετά, ίσως, η κομματική προτίμηση... ".

****

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η διέξοδος και για τους ψηφοφόρους της ΝΔ, όπως ακριβώς και για τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, τους απλούς εργάτες, υπάλληλους, τους άνεργους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους νέους, τους επαγγελματοβιοτέχνες, είναι η συστράτευση με το ΚΚΕ, μέσα στους αγώνες, στις δημοτικές και νομαρχιακές αγωνιστικές κινήσεις και τα ψηφοδέλτια μάχης και νίκης, για να πάρουν την πρέπουσα απάντηση οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνώντων και όσων ανοιχτά ή στα μουλωχτά υπερασπίζονται την ουσία αυτών των πολιτικών.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Και, ναι μεν η απλή επισήμανση των προβλημάτων μπορεί να δικαιολογεί τον ρόλο μιας "αντιπολίτευσης", η οποία παρατηρεί, απλώς και εκ του μακρόθεν, τα κοινωνικά φαινόμενα και, συνεχώς πλην ανεξόδως, γκρινιάζει προς τους κυβερνώντες, αλλά δεν την καθιστά ωφέλιμη ως αντιπολίτευση και δεν την αναδεικνύει ως εναλλακτική κυβερνητική λύση

ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΕΡΑΚΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ

Κρατικοποίησαν τα... χρέη του Μαμιδάκη!

- Πώς κρίνεται η εξαγορά από τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛ. ΠΕ.) της εταιρίας εμπορίας πετρελαιοειδών "Μαμιδάκης ΑΕ";

- Η πετρελαϊκή αγορά τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιριών. Οι μικρές εταιρίες μπροστά στα νέα δεδομένα της αγοράς που δημιουργούνται από αυτές τις εξελίξεις αντιμετωπίζουν και θα αντιμετωπίζουν όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι εξαγορές μικρών επιχειρήσεων από μεγάλα συγκροτήματα θα έχουμε κατά πάσα πιθανότητα και άλλες. Η ΕΛ. ΠΕ. και η κυβέρνηση προχώρησαν στην εξαγορά της "Μαμιδάκης" στα πλαίσια της προσέλκυσης επενδυτών στην επικείμενη μετοχοποίηση - ιδιωτικοποίηση. Η εταιρία αυτή είναι υπερχρεωμένη κατά 14,5 δισ. δραχμές. Από αυτά 4 δισ. δρχ. οφείλει στην ΕΛ. ΠΕ. και είναι χαρακτηριστικό ότι το 1997 για ένα μέρος αυτών των χρεών η ΔΕΠ είχε προσημειώσει ακίνητα της εταιρίας. Μεγάλο μέρος των χρεών είναι προς τις κρατικές τράπεζες και κανείς δεν έχει πει τι θα γίνει με αυτά τα χρέη.

- Το τίμημα των 12 δισ. δρχ. που ανέφεραν οι αρμόδιοι, ανταποκρίνεται στην αξία της "Μαμιδάκης";

- Το ερώτημα είναι εάν με τα 14,5 δισ. χρωστούμενα έγινε συμψηφισμός. Ποιον τελικά θα επιβαρύνουν. Ποιος αξιολόγησε την τιμή και με ποια διαδικασία, όταν μάλιστα όπως είπαν, δεν έχουν ακόμη κάνει λογιστικούς ελέγχους. Σίγουρα αυτός που κερδίζει από αυτή την εξαγορά είναι η οικογένεια "Μαμιδάκη", η εταιρία της οποίας αντιμετώπιζε πρόβλημα. Η κυβέρνηση και η διοίκηση των ΕΛ. ΠΕ. όχι μόνο έβγαλε την οικογένεια Μαμιδάκη από τη δύσκολη θέση αλλά της πρόσφερε και κεφάλαια για να επενδύσει σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, εκεί που επένδυε και μέχρι τώρα τα χρήματα της "Μαμιδάκης".

- Στελέχη της ΕΛ. ΠΕ. υποστηρίζουν ότι η εξαγορά αυτή θα ενισχύσει τον όμιλο. Οτι η "Μαμιδάκης" διαθέτει μεγάλο αριθμό πρατηρίων που θα αυξήσουν τα μερίδια του ομίλου στην αγορά και ότι διαθέτει αποθηκευτικούς χώρους από τους οποίους ο όμιλος έχει ανάγκη. Επίσης ότι η ανάπτυξη της "Μαμιδάκης" στη Β. Ελλάδα θα βοηθήσει στα στρατηγικά σχέδια του ομίλου για επέκταση στα Βαλκάνια. Πόσο ανταποκρίνονται αυτά στην πραγματικότητα;

- Η "Μαμιδάκης" διαθέτει ελάχιστο ποσοστό στην αγορά, μόλις 2,5 - 3%, το οποίο μάλιστα ακολουθεί τα τελευταία χρόνια φθίνουσα πορεία. Τα πρατήρια και οι εγκαταστάσεις από πλευράς συντήρησης, είναι άθλια. Θέλουν επισκευές για τις οποίες θα χρειαστούν κάποια δισ. δρχ. επιπλέον, για να γίνει και η απαιτούμενη αναμόρφωση. Οσο για την επέκταση στα Βαλκάνια, το ζητούμενο είναι ποιος τελικά θα ωφεληθεί από αυτή. Θα ωφεληθεί ο εργαζόμενος; Η εθνική οικονομία; Οι θέσεις εργασίας; Και τελικά αυτό που πραγματικά η κυβέρνηση επιχειρεί, είναι η ιδιωτικοποίηση του ομίλου. Μέσα σε ένα - δύο χρόνια το ποσοστό μετοχοποίησης θα ξεπεράσει κατά πολύ το 20% που έχουν ανακοινώσει.

Χρ. Λ.

ΟΙ "ΙΣΧΥΡΟΙ" της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρέλαβαν από τους Αμερικανούς τη σκυτάλη των εκβιασμών και απειλούν Αθήνα και Λευκωσία με σενάρια πολέμου, καθώς και με την αναβολή των ενταξιακών συζητήσεων της Κύπρου στην Ενωση (σελίδες 10 - 11).

ΠΑΡΕΛΥΣΑΝ χτες τα αεροδρόμια της Γαλλίας εξαιτίας της απεργίας των πιλότων της γαλλικής αεροπορικής εταιρίας "Αϊρ Φρανς", οι οποίοι διαμαρτύρονται για τις σχεδιαζόμενες μισθολογικές περικοπές, αλλά και για τις πολλές ώρες εργασίας, σε μια περίοδο που η εταιρία παρουσιάζει εντυπωσιακή αύξηση κερδών (σελίδα 14).

ΧΑΝΕΙ τη "μάχη" του οικογενειακού επιδόματος η κυβέρνηση, καθώς και στη χτεσινή διευρυμένη σύνθεση του Στ' Τμήματος του ΣτΕ η εισηγήτρια επανέλαβε την παραπεμπτική απόφαση 1674/98 του Τμήματος, τονίζοντας ότι το οικογενειακό επίδομα πρέπει να καταβάλλεται και στους δύο εργαζόμενους συζύγους (σελίδα 38).

ΣΤΗ ΜΑΧΗ των δημοτικών εκλογών ρίχνεται αποφασιστικά η νεολαία. Οι νέοι που δε "μασάνε" ό,τι τους προσφέρει η σημερινή κοινωνία, που τους θέλει στο περιθώριο, παίρνουν θέση για όλα όσα τους αφορούν... (σελίδα 40).