Σε ένα ρεσιτάλ επίδειξης "καλού χαρακτήρα" απέναντι στις ΗΠΑ επιδόθηκε χτες η κυβέρνηση, η οποία μία μέρα μετά τις απροσχημάτιστες απειλές Κλίντον για πρόκληση "έντασης" στην περιοχή μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, τις οποίες απηύθυνε προσωπικά στον Κ. Σημίτη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαρακτήρισε τα διαμειφθέντα ως "φιλική συζήτηση" μεταξύ των δυο αντρών! Παράλληλα, δεν παρέλειψε να τονίσει ότι η ενέργεια Κλίντον κινείται εντός του πλαισίου του Διεθνούς Δικαίου (!), είναι "φυσιολογική ενέργεια" (!) και δηλώνει το "ενδιαφέρον" των ΗΠΑ για λύση στην περιοχή...

Συγκεκριμένα, ο Δ. Ρέππας χαρακτήρισε "σημαντική" την επικοινωνία Κλίντον - Σημίτη, επειδή δηλώνει ότι "το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την περιοχή παραμένει ζωντανό. Δεν αλλάζει τίποτα",ισχυρίστηκε, για να συνεχίσει να εξυμνεί τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι η παρέμβαση Κλίντον "ίσα - ίσα επιβεβαιώνει ότι όχι μόνο δε σταματά το ενδιαφέρον των ΗΠΑ, αλλά παραμένει διαρκές"... και ότι "ο κ. Κλίντον μίλησε για την ένταση που υπάρχει ήδη στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και επειδή ακριβώς επιδιώκει την αποχώρηση και αποκλιμάκωση της έντασης αυτής, πίστεψε ότι έπρεπε να κάνει αυτή τη φιλική συζήτηση με τον Ελληνα πρωθυπουργό"!

Εκτός των παραπάνω, συμπλήρωσε ότι οι μεταμεσονύκτιες συστάσεις του Προέδρου των ΗΠΑ "είναι μια πολύ φυσιολογική ενέργεια",που "δείχνει το πολύ καλό επίπεδο και προσωπικών σχέσεων μεταξύ του Προέδρου Κλίντον και του Ελληνα πρωθυπουργού". Κατόπιν όλων αυτών, μάλλον, ως ...φυσιολογική κατάληξη θα πρέπει να θεωρείται η δήλωση Ρέππα πως "η επικοινωνία αυτή δε συνιστά οποιασδήποτε μορφής παρέμβαση ή πίεση. Είναι μια φιλική συνεννόηση, η οποία φιλική συνεννόηση πάντοτε μπορεί, πέραν της συμφωνίας, να περιέχει και τη διαφωνία επί συγκεκριμένου ζητήματος"!

Σαφής δε ήταν η προσπάθεια του υπουργού να ρίξει τους τόνους σε ό,τι αφορά τις απειλές περί "έντασης" που εκτόξευσε ο Κλίντον. "Ουδείς ανέφερε αυτές τις λέξεις... Ουδείς μίλησε για κίνδυνο θερμού επεισοδίου. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις, γιατί δεν αποδίδουν και το περιεχόμενο αυτής της συζήτησης"...,είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ενδεικτική, δε, της προσπάθειας της κυβέρνησης να χαμηλώσουν οι τόνοι, καθώς, σύμφωνα με εκτιμήσεις συνεργατών του πρωθυπουργού, "δεν αποκλείονται νέες πιέσεις" τον ερχόμενο διάστημα, ήταν η παρακάτω τοποθέτηση του Δ. Ρέππα: "Δεν είναι και καταστροφή το ότι ο κ. Κλίντον έχει μια διαφορετική άποψη, όπως και ο κ. Κλίντον δεν μπορεί να αγνοήσει τη θέση που έχει η ελληνική κυβέρνηση", παρηγορήθηκε.., συμπληρώνοντας ότι η Ελλάδα δεν απομονώθηκε στο Κάρντιφ έναντι των "εταίρων".

Ας σημειωθεί πως όταν ο Δ. Ρέππας ρωτήθηκε αν η κυβέρνηση θεωρεί πως τα λεγόμενα Κλίντον κινούνται ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο και ενάντια στη σταθερότητα στην περιοχή, απάντησε ως εξής: "Κάθε άλλο. Ο κ. Κλίντον, επειδή ακριβώς είναι δεδομένο το ενδιαφέρον της κυβέρνησής του να συμβάλει στη δημιουργία ενός καλύτερου κλίματος στην περιοχή, θεώρησε σκόπιμο να αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία, γιατί πιστεύει πως με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να συμβάλει, από τη δική του πλευρά, στην εκτόνωση της έντασης που υπάρχει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις"!

Οι εκτιμήσεις στενότατων συνεργατών του πρωθυπουργού όπως τις διατύπωναν προς το "Ρ",ότι η κυβερνητική προπαγάνδα περί "ηρωικού όχι" του πρωθυπουργού έναντι του Κλίντον, στο Κάρντιφ, δε θα έχει μακροπρόθεσμα κάποια θετικά αποτελέσματα στο εσωκομματικό πεδίο, δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν και μάλιστα από εκεί που δεν το περίμεναν...

Η Βάσω Παπανδρέου,μιλώντας σε εκδήλωση της Β2 Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα, υποστήριξε ότι "ο στόχος μας πρέπει να είναι να μην σηκώνει καν το τηλέφωνο ο πρόεδρος των ΗΠΑ για να πιέσει"... Ας σημειωθεί ότι λίγες ώρες πριν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν είχε διακρίνει πιέσεις στην ενέργεια Κλίντον. Επίσης η υπουργός Ανάπτυξης, στα πλαίσια υποστήριξης της ακολουθούμενης πολιτικής που οδηγεί στην "ισχυρή Ελλάδα", υποστήριξε ότι "μια ισχυρή Ελλάδα δε θα ήταν τόσο απομονωμένη, όσο εμείς στο Κάρντιφ"... Ας σημειωθεί ότι προχτές ο ίδιος ο πρωθυπουργός αρνήθηκε με έμφαση ότι η κυβέρνησή του απομονώθηκε έναντι των "14" εταίρων...

Κυβερνητικοί παράγοντες, από τους οποίους ζήτησε ο "Ρ" να σχολιάσουν τις παραπάνω αναφορές, έσπευδαν να πουν ότι "μάλλον η κ. Παπανδρέου δεν είναι καλά ενημερωμένη για το τι συνέβη στο Κάρντιφ"... Συνεργάτες, δε, της τελευταίας σημείωναν ότι η υπουργός μίλησε για το "δέον γενέσθαι" χωρίς να αντιπολιτεύεται αυτό που ήδη γίνεται, και το οποίο στηρίζει...

Στην ομιλία - η οποία διαπνεόταν από διάθεση να "αποενοχοποιηθούν" όσοι στο ΠΑΣΟΚ αισθάνονται "ενοχές" επειδή η κυβέρνηση ακολουθεί μια σωστή πολιτική, την οποία, όπως είπε διαμόρφωσαν ο Α. Παπανδρέου και ο Γ. Γεννηματάς- η Β. Παπανδρέου, επανέλαβε τη θέση πως "αν αποτύχει ο Σημίτης θα έχουμε αποτύχει όλοι μας",για να συμπληρώσει ότι τότε, "οι ευθύνες του καθένα, βέβαια, δε θα είναι ίδιες"... Εκρουσε, επίσης, τον κώδωνα του κινδύνου για μια ενδεχόμενη απώλεια της εξουσίας, λέγοντας πως "η εσωκομματική διαμάχη έχει νόημα μόνον μέσα σε ένα ΠΑΣΟΚ της νίκης" και πως οι ψηφοφόροι "δεν αναζητούν διαχειριστές της ήττας τους".

Παράλληλα δεν παρέλειψε να εμφανίσει έναν "προσωπικό λόγο" με "αυτοτέλεια" απέναντι στον επίσημο λόγο της κυβερνητικής και κομματικής ηγεσίας, ενθυμούμενη διατυπώσεις όπως "μη προνομιούχου", "Αλλαγή", αλλά και ασκώντας κριτική για "έλλειμμα συζήτησης μέσα στο Κίνημα", "λάθους χειρισμούς" και"σφάλματα στο επίπεδο ήθους και ύφους"...

Στο υπόλοιπο εσωκομματικό πεδίο, η λεγόμενη "εσωκομματική αντιπολίτευση", παίζοντας με άλλους όρους το "παιχνίδι" του Κ. Σημίτη, φάνηκε χτες ευχαριστημένη από τη στάση του πρωθυπουργού στο τηλεφώνημα του Κλίντον. Παράλληλα, χτες υπήρξε δίωρη συνάντηση του Κ. Σκανδαλίδη με τον Αν. Πεπονή, η οποία "διεξήχθη σε καλό κλίμα", όπως αναφερόταν, και που εντάσσεται σε μια πρωτοβουλία του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ για έναν κύκλο συναντήσεων με όλα τα κορυφαία στελέχη.

Τέλος, να σημειωθεί ότι ορισμένοι στο ΠΑΣΟΚ δεν παρέλειπαν να σημειώνουν, χτες, ότι η αξιοποίηση της προπαγάνδας περί της επικοινωνίας Κλίντον - Σημίτη, μπορεί να είναι "εξαργυρώσιμη" σε μια περίπτωση πρόωρων εκλογών... Αλλοι πάντως, της πλευράς των "εκσυγχρονιστών", έλεγαν πως δεν υπάρχει τέτοια σκέψη, αφού ο αντι - αμερικανισμός είναι το τελευταίο που συνάδει με την κυβερνητική πολιτική και πως ειδικά ο χειρισμός της υπόθεσης Κλίντον αν κάτι δηλώνει είναι "ότι προς ώρας έχουμε φτάσει στα όριά μας και δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να δώσουμε τίποτα περισσότερο απ' ό,τι μάς ζητούν". Προς ώρας, όμως...

Αυτή η διαρκής πορεία υποτέλειας και ενίσχυσης της εξάρτησης βάζει σε κίνδυνο το λαό μας και αποτελεί το "πράσινο φως" για την επισημοποίηση του καθεστώτος διχοτόμησης του Αιγαίου και της Κύπρου. Οσα πυροτεχνήματα, όσα προπαγανδιστικά τεχνάσματα κι αν εφεύρει ο κ. Σημίτης και τα επικοινωνιακά επιτελεία του, η αλήθεια είναι καταγεγραμμένη. Και η αλήθεια είναι πως τούτη η κυβέρνηση αισθάνεται "περήφανη" και το δηλώνει ως "επίτευγμα" (!) ότι, επί των ημερών της, οι γκάνγκστερ, πριν εκτοξεύσουν τις απειλές τους, πριν προβούν στους τραμπουκισμούς τους, πριν επιβάλουν το ιμπεριαλιστικό δίκαιο της "νέας τάξης", έχουν την ...ευγένεια να μας ενημερώνουν τηλεφωνικώς! Τέτοιο"συμμαχικό" πνεύμα και "ειλικρινής" εξυπηρέτηση του Δικαίου...

***

Μα, θα πουν ορισμένοι, ο πρωθυπουργός, εκτός των άλλων, είπε και ένα "όχι" στον Κλίντον. Αυτό γιατί δεν το προσμετράτε, θα ρωτήσουν.

Μα, και βέβαια, όλα προσμετρούνται. Οπως, για παράδειγμα, το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει καταντήσει τέτοια μπανανία, που ο κύριος πλανητάρχης δεν έχει καμία δυσκολία να σηκώνει μέσα στην άγρια νύχτα το τηλέφωνο και να συστήνει στον πρωθυπουργό της Ελλάδας τι πρέπει να πράξει.

Οπως, για παράδειγμα, ότι είναι τέτοια η κυβερνητική οσφυοκαμψία, που μετά από κάθε υπόκλιση (η τελευταία έγινε πριν μια βδομάδα, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της προώθησης των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης), τα αφεντικά ζητούν μια ακόμα βαθύτερη υπόκλιση.

Οπως, για παράδειγμα, το γεγονός ότι το "όχι" του κ. Σημίτη θυμίζει εκείνο το δίλημμα των αρχαίων Λακεδαιμονίων, που η άπραγη επιστροφή τους στη Σπάρτη ήταν πολύ χειρότερη, από τις συνέπειες ενός εξευτελισμού, που θα συνέβαινε στο πεδίον της μάχης...

***

Πρώτον, η ελληνική κυβέρνηση εισέπραξε στο Κάρντιφ, δημοσίως, εκείνο που της διαμηνύουν ανεπισήμως οι φίλοι της: Οτι η Τουρκία έχει τέτοια γεωστρατηγική θέση, που την καθιστά πολύτιμη για τους ιμπεριαλιστές. Ως εκ τούτου, τα όποια μικροϊμπεριαλιστικά όνειρα της ελληνικής άρχουσας τάξης θα πρέπει να προσαρμοστούν στη σκακιέρα των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών. Βέβαια, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και το εγχώριο κεφάλαιο συνεχίζει να προσπαθεί για το χρίσμα του "πρώτου τη τάξει χωροφύλακα" στην περιοχή.

Δεύτερον, στη διαπάλη μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων των ΗΠΑ και της ΕΕ, η πρώτη πολύ θα ήθελε να δει την Αγκυρα να παίζει, μαζί με τη Βρετανία, το αμερικανικό χαρτί "από τα μέσα" της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κάτι που δεν ευχαριστεί καθόλου τους Γερμανούς.

Τρίτον, ο κύριος Σημίτης και η κυβέρνησή του έχει το μόνιμο πρόβλημα των εξαρτώμενων από πολλά αφεντικά: Το πρόβλημα να ισορροπεί και στον αφέντη που λέγεται Κλίντον, και στον αφέντη που λέγεται Κολ. Ετσι, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ "βαράει προσοχές" έναντι των ΗΠΑ, ενώ στα πλαίσια της ΕΕ προσπαθεί να είναι προσεκτικότερη έναντι της Γερμανίας. Το να γίνεσαι, όμως, πότε "λαγός" του ενός και πότε "λαγός" του άλλου, το μόνο που σου εξασφαλίζει είναι τη θέση του στόχου μεταξύ των "κυνηγών" που διασταυρώνονται τα πυρά τους...

Τέταρτον, και ίσως σημαντικότερο σ' αυτήν τη φάση, είναι το εσωτερικό μέτωπο που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Τι άλλη επιλογή είχε η κυβέρνηση από το να εμμείνει στις αποφάσεις του Λουξεμβούργου; Μπορούσε να κάνει το "αναγκαίο βήμα" (σ.σ.: οι ίδιοι οι κυβερνώντες το χαρακτηρίζουν έτσι) στα Ελληνοτουρκικά, και μάλιστα τώρα; Σε μια στιγμή που η κοινωνική κατακραυγή στην Ελλάδα φουντώνει γύρω από την οικονομική πολιτική και που το εσωκομματικό πεδίο στο ΠΑΣΟΚ θυμίζει "ναρκοπέδιο";

***

Συμπερασματικά, εδώ έχουμε μια ακόμα επανάληψη - φάρσα, όπου οι εξουσιαστές επιχειρούν να καπηλευτούν ένα "όχι", που ποτέ δεν είπαν και δεν τους ανήκει. Εχουμε την επανάληψη της καπηλείας του "όχι" του λαού απέναντι στον Κλίντον και στον κάθε Κλίντον, από τους συνεργάτες του Κλίντον και του κάθε Κλίντον. Το πρόβλημα, όμως, για τον ελληνικό λαό είναι άλλο και σημαντικότερο: Οτι το δήθεν "όχι" που πλασάρουν οι κυβερνώντες θα κληθεί να το πληρώσει ακριβά, αν δεν αντιπαρατεθεί εφ' όλης της ύλης σε μια πολιτική, που καθιστά τη χώρα αμερικανοκρατούμενη επαρχία, με το σημαιάκι της ευρω-ενωσιακής επαρχίας καρφιτσωμένο στο πέτο των αρχόντων της. Των αρχόντων, που αισθάνονται ικανοποίηση και "ευχαριστούν" τον Κλίντον, επειδή, τώρα, τους παίρνει τηλέφωνο για να τους "ενημερώσει", πριν στήσει καταστάσεις τύπου Ιμια στο Αιγαίο ή στην Κύπρο!

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η ένταση των ρυθμών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αλλά και της εναρμόνισης της Ελλάδας με τις "διαρθρωτικές αλλαγές" που συμβαίνουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ήταν το στίγμα των συζητήσεων στα οικονομικά θέματα που έγινε στη Διάσκεψη Κορυφής του Κάρντιφ, υποστήριξε χτες ο πρωθυπουργός στη Βουλή, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γ. Μπετενιώτη.

Οπως ανέφερε ο Κώστας Σημίτης, "διαπιστώθηκε ότι πρέπει να επιδιωχτεί η ταχύτερη πραγματοποίηση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, η κατοχύρωση όλων των ρυθμίσεων οι οποίες αφορούν το EURO, ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η προσπάθεια ανάπτυξης και κυρίως να δοθεί προσοχή στο θέμα της απασχόλησης. Για την Ελλάδα ότι υπάρχει μια θετική πρόοδος και ότι είναι ανάγκη να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές". Επίσης ο πρωθυπουργός είπε ότι παρέμεινε ανοιχτό το θέμα της "οροφής" των ιδίων πόρων της ΕΕ για τη χρηματοδότηση των δράσεών της, παρά τις αντιθέσεις της γερμανικής πλευράς που ζήτησε να αλλάξει από το 1.27 του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος που είναι σήμερα.