Αλλαξε τίποτε, άραγε, από το θάνατο του "πολιτικού πατέρα" του σημερινού υπουργού των Εξωτερικών μέχρι σήμερα; Η μήπως τώρα, όπως και τότε, η σκοπιμότητα υπαγόρευσε τις συγκεκριμένες τοποθετήσεις;

Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει πως από το θάνατο του Α. Παπανδρέου μέχρι σήμερα άλλαξαν δραματικά τα δεδομένα που καθορίζουν τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Οι στόχοι της Ουάσιγκτον βασίζονται σε στρατηγικούς σχεδιασμούς μακράς πνοής, για τη διαιώνιση της παγκόσμιας κυριαρχίας, που κατέχει μετά την ανατροπή της Σοβιετικής Ενωσης και των σοσιαλιστικών καθεστώτων της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Αυτοί, οι αμερικανικοί στόχοι ήταν ευδιάκριτοι και όταν ακόμη ο Α. Παπανδρέου διαπίστωνε την κοινότητα των συμφερόντων των δύο χωρών και, πολύ περισσότερο σήμερα, που έχει γίνει σ' όλους φανερό πως αυτοί οι στόχοι υλοποιούνται σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων.

Υπό την έννοια αυτή, η "οργή" Πάγκαλου δε διαφέρει και πολύ από τις κολακείες του Παπανδρέου, αφού και στις δυο περιπτώσεις οι "κορυφές" της ελληνικής κυβέρνησης απευθύνονται στον "αφέντη" είτε για να τον εξευμενίσουν είτε για να τραβήξουν την προσοχή του. Από τη στιγμή που δεν αμφισβητείται η πρόσδεση της χώρας στο άρμα των αμερικανικών συμφερόντων, οι Ελληνες κυβερνώντες δεν έχουν άλλες εναλλακτικές δυνατότητες συμπεριφοράς προς τις ΗΠΑ.

****

Η ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Το αντίθετο, μάλιστα. Εκανε ό,τι ήταν δυνατό να τους προωθήσει, σπεύδοντας από τους πρώτους να αποδεχτεί τη "νέα δομή" της ΝΑΤΟικής συμμαχίας, χωρίς μάλιστα να εξασφαλίσει το παραμικρό "αντάλλαγμα". Ηλπιζε, ίσως, ότι οι Αμερικανοί θα επιβράβευαν την πειθήνια συμπεριφορά της με το να εγγυηθούν μια "ομαλή" και "δίκαιη" αντιμετώπιση των "προβλημάτων" στο Αιγαίο.

***

Η άρνηση της Ουάσιγκτον να δώσει ρόλο στην Ελλάδα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που η αμερικανική διπλωματία έχει κατά νου να διευθετήσει τις ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο. Η αμερικανική εύνοια υπέρ της Τουρκίας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο θα ήταν χωρίς αντίκρισμα, αν έμπαινε φρένο στο ψαλίδισμα της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Μόνο με το ψαλίδισμα της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, είναι δυνατή η "ανάδειξη" της Τουρκίας ως "περιφερειακής δύναμης", προορισμένης να παίξει το ρόλο του "εκλεκτού" και του χωροφύλακα των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή. Με αυτό το ψαλίδισμα, εξασφαλίζεται η αξιοποίηση του Αιγαίου ως τουρκικού "διαδρόμου", που θα προσφέρει την "απαραίτητη" συνέχεια από τα Στενά μέχρι τα παράλια της Τουρκίας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και το Τζεϊχάν. Το λιμάνι, δηλαδή, όπου θα καταλήγουν οι πετρελαιαγωγοί.

Η επιχείρηση για τον περιορισμό της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο υπέρ της Τουρκίας έχει ήδη αρχίσει, με κορυφαίο επεισόδιο αυτής της προσπάθειας την υπόθεση των Ιμίων. Τότε, όπως λένε οι γνωρίζοντες, η Ελλάδα γνώρισε μια τρομακτικής έκτασης ήττα, χωρίς καν να υπάρξει πόλεμος. Από την κρίση στα Ιμια και έπειτα, στο τραπέζι της "ελληνοτουρκικής συζήτησης" βρίσκεται το θέμα της "διευκρίνισης" της κυριαρχίας όλων των νησιών, των βραχονησίδων και βράχων του Αιγαίου, των οποίων το καθεστώς δεν είναι ξεκαθαρισμένο, όπως ισχυρίζεται η Αγκυρα, από διεθνείς Συνθήκες.

Η διαδικασία, γι' αυτήν τη "διευκρίνιση" θα είναι επίπονη και μακράς διάρκειας. Θα εξελιχθεί δε υπό την εποπτεία και διαμεσολάβηση των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Υπάρχει, άραγε, κανείς που να μη μαντεύει το αποτέλεσμα, όσο οι ελληνικές κυβερνήσεις παραμένουν δεμένες χειροπόδαρα στο άρμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής;

Δημήτρης ΜΗΛΑΚΑΣ

Η ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Το αντίθετο, μάλιστα. Εκανε ό,τι ήταν δυνατό να τους προωθήσει, σπεύδοντας από τους πρώτους να αποδεχτεί τη "νέα δομή" της ΝΑΤΟικής συμμαχίας

- Συχνά τονίζετε την ανάγκη μιας άλλης πολιτικής στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων. Ποια είναι αυτή και ποια είναι η ουσιαστικότερη διαφορά σας από τις άλλες παρατάξεις;

- Η ΔΔΕ αγωνίζεται για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση θεσμό λαϊκό, καταξιωμένο στη συνείδηση των πολιτών, για άμεση και αποφασιστική συμμετοχή των δημοτών στα δρώμενα της πόλης τους. Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα ενδιαφέρεται και θα παλεύει για τα πιο μεγάλα και εθνικά ως τα τα πιο μικρά και τοπικά προβλήματα, πάντοτε με τη συμμετοχή των πολιτών. Για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση και έναν δήμο που δε θα είναι υπηρέτης της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, αλλά του λαού, της πόλης και του θεσμού. Που στο κέντρο της προσοχής θα είναι ο άνθρωπος και οι ανάγκες του και όχι η εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων. Εμείς θέλουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση να παλεύει και να διεκδικεί μαζί με τους δημότες και όχι να επαιτεί.

Η ΔΔΕ θέλει το δήμο στο λαό και το λαό στο δήμο. Αυτή είναι και η πιο ουσιαστική διαφορά από τις άλλες παρατάξεις.

- Η Καλλιθέα είναι μια κατ' εξοχήν εργατούπολη με έντονες τις επιπτώσεις από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Ποια είναι η θέση της ΔΔΕ απέναντι στα προβλήματα που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει ο λαός;

- Η θέση της ΔΔΕ είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση να σταθεί μπροστάρης στους αγώνες του λαού, για την απόκρουση της ολομέτωπης επίθεσης που γίνεται τον τελευταίο καιρό στα κεκτημένα και το εισόδημά του με μια σειρά νόμων και αποφάσεων της κυβέρνησης και των συνοδοιπόρων της. Η ΔΔΕ ήταν και θα είναι πάντα στο πλευρό των εργαζομένων. Στήριξε και θα συνεχίσει να στηρίζει τους αγώνες τους για τη δικαίωσή τους.

Θεωρεί ότι τα προβλήματα των εργαζομένων είναι και προβλήματα του δήμου, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ότι η αντιμετώπισή τους με κοινό αγώνα, υποχρέωσή μας.

- Τα έργα για την Ολυμπιάδα ασφαλώς θα επηρεάσουν και την Καλλιθέα. Ποια είναι η θέση της ΔΔΕ ενόψει αυτής της καταστροφής;

- Η ΔΔΕ πέρα από την υπόσχεση ότι θα συνεχίσει να μάχεται στο πλευρό του λαού για τα δίκαια αιτήματά του, έχει συγκεκριμένες προτάσεις για τα έργα που θα εξυπηρετήσουν τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004. Σε γενικές γραμμές όμως προτείνουμε:

• Αποκέντρωση των εγκαταστάσεων και των δραστηριοτήτων εντός και εκτός λεκανοπεδίου, με προτεραιότητα στις υποβαθμισμένες περιοχές και όχι συγκέντρωση στις ήδη κορεσμένες περιοχές.
• Συστηματική προσφυγή στην αρχή της επανάχρησης με αξιοποίηση του υπάρχοντος δυναμικού κτιρίων και αθλητικών εγκαταστάσεων και όχι χωροθετήσεις που εντείνουν τις τάσεις επέκτασης του πολεοδομικού συγκροτήματος, που προκαλούν κατασπατάληση ελευθέρων χώρων και φυσικών πόρων.
• Σχεδιασμό των εγκαταστάσεων και του περιβάλλοντος χώρου σε μια προοπτική φιλική για την πόλη και το περιβάλλον και όχι ένταση των αρνητικών χαρακτηριστικών της πόλης.
• "Οχι" στη μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης και στους χορηγούς, "όχι" το μάνατζμεντ στους ιδιώτες και ασφαλώς "ναι" στην παραχώρηση για τη χρήση όλων των εγκαταστάσεων, μετά τη λήξη των αγώνων, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για την εξυπηρέτηση του λαού.

Ρ. Μ.

ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ προεργασίες για το ξεπούλημα της Ιονικής, την ερχόμενη Δευτέρα, 24 Αυγούστου, προχωρεί η κυβέρνηση τη βδομάδα που διανύουμε, καθώς τα κυβερνητικά στελέχη επανακάμπτουν μετά τις θερινές διακοπές (σελίδα 10).

ΣΤΑΧΤΗ στα μάτια του κόσμου επιχειρεί να ρίξει με κάθε τρόπο η κυβέρνηση όσον αφορά το θέμα της δασοπροστασίας. Ο υπουργός Εσωτερικών, σε μια προσπάθεια να αποκρύψει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, έκανε λόγο για συζήτηση του αντιπυρικού σχεδιασμού από μηδενική βάση και "πρότεινε" να αναλάβουν οι δήμοι την ευθύνη της προστασίας των δασών (σελίδες 12 - 13).

ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ έχουν περάσει από την οργανωμένη, μαζική απόδραση 43 ανήλικων κρατουμένων από τις φυλακές του Αυλώνα και κανείς από τους αρμόδιους δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει τις ευθύνες του. Διά στόματος Γιαννόπουλου δηλώθηκε, γενικόλογα, ότι "υπάρχουν ευθύνες, οι οποίες και θα καταλογιστούν", χωρίς βέβαια να επιρρίπτεται ευθύνη στον ίδιο (σελίδα 16).